ตอนที่ 7 เหตุผลที่สตรีต้องปลอมตัวเป็นชาย

ตวนมู่สวี่ชิงเองก็ได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงพูดคุยดังใกล้เข้ามา นางไม่กล้าอยู่ต่อให้นานกว่านี้ จึงทิ้งท้ายไว้เพียงสั้นๆ “โปรดรักษาตัวด้วย!” จากนั้นจึงเร่งฝีเท้าออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว ผู้คุมรีบนำทางนางออกไป “ทางนี้ ใช้ประตูด้านข้างออกไป” เงินที่ได้มาเต็มมือแล้ว เขาย่อมไม่ต้องการให้ใครมาแบ่งส่วนอีก เมื่อออกจากคุก ท้องฟ้าที่มืดมิดเริ่มมีแสงเรืองรองจากขอบฟ้า ตวนมู่สวี่ชิงเร่งฝีเท้ามุ่งตรงไปยังโรงเตี๊ยม เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะรีบกลับไปยังจวนจิ้งอ๋องให้ทันก่อนที่แสงอาทิตย์จะสาดส่องเต็มฟ้า ตระกูลตวนมู่ถูกกวาดล้าง สถานะบุรุษของนางถูกส่งมอบให้แก่จิ้งอ๋อง ขณะที่สถานะสตรีก็ไม่อาจเปิดเผย เมื่อนางมองไปรอบตัว ก็พบว่า เวลานี้ มีเพียงจวนจิ้งอ๋องเท่านั้น ที่ยังเป็นที่พึ่งของนางได้ นอกจากต้องพำนักอยู่ในจวนจิ้งอ๋องแล้ว นางยังต้องหาทางเข้าพบจิ้งอ๋องให้ได้ เพื่อดูว่าเขามีท่าทีอย่างไรต่อเรื่องของตระกูลตวนมู่ และเขาจะยอมยื่นมือช่วยเหลือหรือไม่ แต่เมื่อคิดดูอีกที อ๋องเทพสงครามที่มีราชกิจมากมายในแต่ละวัน ไหนเลยจะเป็นบุคคลที่นางจะสามารถขอเข้าพบได้ง่ายๆ เพียงแค่พูดว่าอยากพบ? รู้อย่างนี้ เมื่อวานน่าจะตีสนิทกับลูกน้องของท่านอ๋องไว้สักหน่อย ตอนนี้ก็คงไม่ถึงกับต้องมานั่งจนปัญญา ไม่รู้จะไปขอความช่วยเหลือจากใคร ความรู้สึกหมดหนทางถาโถมเข้ามา ไม่เพียงแต่ในใจ แต่ร่างกายก็ด้วย เมื่อตอนนั้นถูกบุตรหลานตระกูลมั่งคั่งกลั่นแกล้งจนพลัดตกจากต้นไม้ บาดเจ็บสาหัส หากไม่ใช่เพราะอาการบาดเจ็บนั้น เจ้าของร่างเดิมก็คงไม่ถึงกับสิ้นใจ หลังจากนางมาอยู่ที่นี่ ก็ได้พักฟื้นอยู่หลายวัน ทว่าร่างกายเดิมของนางอ่อนแอเกินไป บวกกับการที่เมื่อคืนต้องวิ่งวุ่นตลอดทั้งคืน ทั้งเรี่ยวแรงและจิตใจก็แทบจะหมดสิ้น เมื่อนางเดินโซเซกลับไปยังเรือนเล็กในจวนจิ้งอ๋อง อาการมึนงงเล่นงานทันที นางไม่แน่ใจเหมือนกันว่า หมดสติไปหรือแค่เผลอหลับกันแน่ ในคุกหลวง หลังจากที่ตวนมู่สวี่ชิงจากไป หัวหน้าผู้คุมที่เพิ่งตื่นนอนก็ตะคอกเสียงดัง แสดงอำนาจข่มขู่ ไล่ตวาดทุกคนให้วางตัวเรียบร้อย พวกเขาเหล่านี้ ล้วนเคยเป็นคนที่พวกตนเอื้อมไม่ถึงมาก่อน แต่บัดนี้กลับต้องคอยมองสีหน้าของเขาเพื่อเอาตัวรอด การพลิกผันเช่นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกสะใจ ราวกับได้รับความพึงพอใจอันบิดเบี้ยว ดังนั้น การมาแผดเสียงตวาดใส่ทุกคนในช่วงรุ่งสาง ขณะที่พวกนักโทษยังไม่ทันได้ตื่นเต็มตา จึงกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของพวกเขา ได้เห็นเหล่านักโทษหน้าตาสับสน งุนงง แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้นอกจากก้มหน้ารับคำสั่ง นั่นทำให้พวกเขารู้สึกสะใจไม่น้อย แน่นอน คนส่วนใหญ่ไม่สนใจพวกเขา ตระกูลตวนมู่ยิ่งแล้วใหญ่ แต่ละคนขมวดคิ้ว สีหน้าเคร่งเครียด เต็มไปด้วยความกังวล หลังจากที่คุกกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง ตวนมู่เฉาเจียง น้องชายร่วมบิดาของตวนมู่สวี่ชิงก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “พี่สามมีหนทางช่วยพวกเราได้จริงหรือ?” ตวนมู่เฉาเจียงเป็นบุตรคนที่สี่ของตระกูลตวนมู่ เป็นบุตรของชีอี๋เหนียง ปีนี้อายุสิบสองปี แม้จะเรียกว่าชีอี๋เหนียง แต่ไม่ใช่เพราะตวนมู่หงฮั่นมีภรรยาเจ็ดคน แท้จริงแล้วเขามีเพียงภรรยาหนึ่งคนและอนุภรรยาเพียงหนึ่งคน ชีอี๋เหนียง เดิมทีเป็นสาวใช้คนสนิทของสวีเนี่ยนฉือ มารดาของตวนมู่สวี่ชิง เป็นบ่าวที่เกิดและเติบโตในตระกูลสวี นางเป็นบุตรคนที่เจ็ดของครอบครัว จึงได้ชื่อว่าถานเสี่ยวชี และเติบโตขึ้นเคียงข้างสวีเนี่ยนฉือตั้งแต่วัยเยาว์ เพราะข่าวลือนั้น หลังจากสวีเนี่ยนฉือให้กำเนิดตวนมู่สวี่ชิงแล้ว ตวนมู่หงฮั่นก็หวาดวิตกขึ้นมา ตอนแรกเขาประกาศต่อสาธารณชนทันทีว่าผู้ที่เกิดมาคือคุณชายสาม จากนั้นเมื่อสงบจิตใจได้ ก็วางแผนปกปิดเรื่องนี้เพื่อไม่ให้ใครมาสอดรู้สอดเห็น โดยอ้างว่าสวีซื่อเกือบเอาชีวิตไม่รอดขณะให้กำเนิด บุตรชายคนที่สามร่างกายอ่อนแอ ส่วนสวีซื่อก็ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงจนไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้อีก แท้จริงแล้ว ตวนมู่หงฮั่นหวาดกลัวยิ่งนัก แค่มีบุตรสาวคนหนึ่งก็ทำให้เขาสูญเสียความมั่นใจไปแล้ว หากต้องมีบุตรสาวเพิ่มขึ้นอีกคน ต่อให้ต้องสละชีวิต เขาก็เกรงว่าจะปกป้องนางไว้ไม่ได้! ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจว่าจะไม่มีบุตรอีก ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่ให้กำเนิดบุตรอีกต่อไป ตระกูลตวนมู่มีทายาทสามคนก็เพียงพอแล้ว เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องภายในจวนของเขาเอง นอกจากผู้คนซุบซิบที่ลับหลังว่าตวนมู่หงฮั่นช่างไร้ความสามารถ ก็ไม่มีใครกล่าวถึงมันมากนัก ทว่าฮ่องเต้กลับไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปง่ายๆ! หลังจากได้ลิ้มรสผลประโยชน์จากหลานผิน ฮ่องเต้ก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า หากตวนมู่หงฮั่นให้กำเนิดบุตรสาวขึ้นมา สายเลือดโดยตรงย่อมมีประโยชน์กว่าญาติห่างๆ เป็นแน่ ในอนาคต หากเขาชราภาพและป่วยหนัก บางทีอาจสามารถยืดอายุขัยออกไปได้อีกหน่อย ช่างเป็นเรื่องที่ดีเพียงใด! แต่ตวนมู่หงฮั่น เจ้าคนไร้ความสามารถผู้นั้น กลับให้กำเนิดแต่บุตรชายถึงสามคน มิหนำซ้ำ ภรรยาเอกยังบาดเจ็บจนไม่อาจมีบุตรได้อีก ทว่าเขาเป็นถึงประมุขของแผ่นดิน ก็ไม่อาจบังคับให้ขุนนางหย่าภรรยาได้ตามใจชอบ ดังนั้น ในงานเลี้ยงครั้งหนึ่ง ขณะอยู่ในสภาพครึ่งเมาครึ่งสร่าง ฮ่องเต้จึงตรัสออกมาเล่นๆ ปนจริงว่าจะพระราชทานอนุภรรยาให้ตวนมู่หงฮั่น เพื่อให้เขามีบุตรเพิ่มอีกคน กล่าวพลางก็เริ่มคัดเลือกสตรีที่เหมาะสม เตรียมมอบให้เป็นอนุ บังเอิญวันนั้น สวีเนี่ยนฉือ ภรรยาของตวนมู่หงฮั่น ก็ได้รับพระราชโองการจากฮองเฮาให้เข้าร่วมงานเลี้ยงด้วย เมื่อลองพิจารณาย้อนหลังดูแล้ว เกรงว่าทุกอย่างคงถูกจัดเตรียมไว้แต่แรก รอให้สวีเนี่ยนฉือคัดค้าน จากนั้นก็จะสามารถใช้ข้อหาหึงหวงและฝ่าฝืนราชโองการมาเป็นเหตุผลในการบีบบังคับให้ตวนมู่หงฮั่นหย่านางได้ โชคดีที่สวีเนี่ยนฉือไม่ใช่คนหุนหันพลันแล่น สิ่งแรกที่นางคิดถึงในตอนนั้นก็คือ สถานการณ์ในบ้านไม่อาจให้คนนอกเข้ามาได้โดยเด็ดขาด มิฉะนั้นความลับของบุตรชายคนที่สามคงไม่อาจปกปิดไว้ได้ ดังนั้นนางจึงรีบก้าวออกมาและกล่าวว่า “ขอบพระทัยในพระมหากรุณาธิคุณของฝ่าบาทและฮองเฮาเพคะ” พร้อมกับเสนอตัวเลือกที่เตรียมไว้แล้ว นั่นคือถานเสี่ยวชี สาวใช้ที่ติดตามตนมาตั้งแต่แต่งงาน แม้นางจะอายุยี่สิบเจ็ดแล้ว แต่ก็ยังสามารถให้กำเนิดบุตรได้ อีกทั้งถานเสี่ยวชีเป็นบ่าวผู้จงรักภักดีของตระกูลตวนมู่ นางกับสามีเองก็ได้ปรึกษากันไว้ก่อนหน้านี้แล้ว เมื่อฮ่องเต้ได้ฟัง ก็เห็นว่าพอรับได้ แม้จะอายุมากไปหน่อย แต่ก็ยังมีโอกาสให้กำเนิดบุตรได้ คิดไปแล้ว พระสนมที่โปรดปรานที่สุดของเขาอย่างซูเฟยอิ่งเอ๋อร์ ก็ใกล้จะอายุสามสิบแล้วแท้ๆ แต่ยังให้กำเนิดองค์หญิงได้เลย จึงทรงอนุญาตให้เป็นไปตามนั้น ในสังคมศักดินา สตรีเมื่ออยู่ในบ้านต้องเชื่อฟังบิดา เมื่อแต่งงานต้องเชื่อฟังสามี และเชื่อฟังบุตรชายเมื่อสามีจากไป สำหรับสาวใช้และบ่าวไพร่ ยิ่งต้องถือว่าเจ้านายของตนเป็นดังสวรรค์ ถานเสี่ยวชีเติบโตขึ้นมาพร้อมกับสวีเนี่ยนฉือ และตั้งใจไว้ตั้งแต่แรกว่าจะรับใช้เจ้านายไปตลอดชีวิต เมื่อคุณหนูออกเรือน หากคุณหนูอนุญาตและและคุณชายก็ยินดี นางก็จะปรนนิบัติคุณชายแทนคุณหนู หากคุณหนูไม่ต้องการ นางก็ยินดีเป็นสาวใช้ไปตลอดชีวิต และเมื่ออายุมากขึ้นก็จะเป็นมามา คอยดูแลคุณชายน้อยและคุณหนูน้อยแทนคุณหนู เมื่อคุณหนูบอกว่าจะยกฐานะนางเป็นอนุภรรยา นางก็คุกเข่าถวายคำนับทันที และนับจากนั้นก็กลายเป็นอนุภรรยาเพียงคนเดียวของตวนมู่หงฮั่น ในฐานะชีอี๋เหนียง ไม่นานหลังจากนั้น ภายใต้การจับตามองของราชวงศ์ นางก็ให้กำเนิดบุตรชายคนที่สี่ของตระกูลตวนมู่ ซึ่งก็คือตวนมู่เฉาเจียง ฮ่องเต้โกรธจนสบถด่าตวนมู่หงฮั่นว่าเป็นคนไร้ประโยชน์สิ้นดี แต่พอดีในช่วงนั้นก็มีข่าวแพร่ออกมาว่า ตวนมู่หงฮั่นพลัดตกจากหลังม้า บาดเจ็บสาหัสจนรากฐานพังทลาย และไม่อาจเป็นบุรุษสมบูรณ์ได้อีกต่อไป ฮ่องเต้ยิ่งโมโหหนักกว่าเดิม ถึงกับสั่งให้ส่งคนไปตรวจสอบ ผลวินิจฉัยของเหล่าหมอหลวงก็ยืนยันว่าเป็นความจริง จนถึงตอนนี้ ความหวังที่จะให้ตวนมู่หงฮั่นให้กำเนิดบุตรสาวก็หมดลงโดยสิ้นเชิง หลังจากนั้น เขาก็เบนเป้าหมายไปที่เหล่าญาติสายรองของตระกูลตวนมู่ เขามักจะพระราชทานอนุภรรยาให้กับพวกเขาอยู่เสมอ แม้ว่าญาติสายรองจะพยายามอย่างเต็มที่ แต่สิ่งที่เกิดมากลับมีแต่บุตรชาย เมื่อเป็นของหายากยิ่งมีค่า ฮ่องเต้จึงยิ่งปักใจเชื่อในข่าวลือนั้นมากขึ้น และยิ่งให้ความสำคัญกับหลานผินมากกว่าเดิม หลังจากชีอี๋เหนียงให้กำเนิดตวนมู่เฉาเจียงแล้ว นางก็ยังคงวางตัวเรียบง่ายเช่นเดิม ไม่ได้มีความคิดทะเยอทะยานใดๆ นางถือว่าตวนมู่หงฮั่นเป็นดั่งสวรรค์ และให้ความสำคัญกับสวีเนี่ยนฉือเหนือสิ่งอื่นใด แม้แต่เหล่าเจ้านายน้อย นางก็ดูแลด้วยความใส่ใจ เสมือนเป็นบุตรของตนเอง แต่ก็ยังคงให้ความเคารพอย่างเหมาะสม ตวนมู่เฉาเจียงเติบโตภายใต้การเลี้ยงดูของชีอี๋เหนียง นางคอยอบรมสั่งสอนเขาเสมอว่า ต้องกตัญญูต่อบิดามารดา และให้ความเคารพพี่ชายทั้งสาม เมื่อได้ยินบุตรถามเช่นนั้น นางจึงรีบกระซิบเตือนเสียงเบา “คุณชายสี่ อย่าพูดจาเหลวไหล” “อาชี!” สวีเนี่ยนฉือกล่าวเสียงแผ่วเบา “อย่าดุเจียงเอ๋อร์นักเลย” ตวนมู่หงฮั่นมองลูกชายคนเล็กแล้วเอ่ยขึ้น “เจ้าสี่ อย่ากลัวไป” ตวนมู่เฉาเจียงพยักหน้ารับอย่างจริงจัง “ท่านพ่อ ข้าไม่กลัวขอรับ!” ตวนมู่ซ่านเฉิงยังคงตกอยู่ในความตกตะลึงกับเรื่องของตวนมู่สวี่ชิง “ที่แท้ข้าไม่เคยรู้เลยว่า เจ้าสามจะกล้าหาญถึงเพียงนี้” สวีเนี่ยนฉือเอ่ยขึ้นด้วยความกังวล “ท่านพี่ การมอบเจ้าสามให้กับจิ้งอ๋องเช่นนี้ จะเหมาะสมหรือ? หากจิ้งอ๋องค้นพบว่านางคือ...คือ...จะทำอย่างไร?”