สองปีก่อนท่านหมอมู่พาลูกสาว มู่ฟางเหนียงเดินทางมารักษาผู้คนที่ชายแดน ด้วยความที่อยากแบ่งเบาภาระบิดา นางจึงแอบเข้าป่าหาสมุนไพรด้วยตัวเอง ทว่ากลับหลงป่าหาทางออกไม่ได้ สวรรค์มีตาส่งเคอหลิ่งหลินมาช่วยพานางกลับมาสู่อ้อมอกบิดาได้อย่างปลอดภัย และนับตั้งแต่นั้น นางก็มีเคอหลิ่งหลินเป็น ‘พี่สาว’ ตลอดเวลาสองปีที่รู้จักกัน นางได้ยินเคอหลิ่งหลินพูดถึง ‘น้องชาย’ อยู่บ่อยครั้ง และเข้าไปใจว่าน้องชายของเคอหลิ่งหลินเป็นเด็กชายแสนงอนและเอาแต่ใจตัวเอง นางซึ่งเป็นลูกคนเดียวก็พลอยรู้สึกว่าเขาเป็นน้องชายนางไปด้วย ซ้ำนางยังฝาก ‘กลองป๋องแป๋ง’ ให้น้องชายของเคอหลิ่งหลินอีกด้วย ทว่าวันหนึ่ง พ่อบ้านจากจวนแม่ทัพจ้าวก็มารับตัวบิดาของนางไปรักษาลูกสาวบุญธรรม หญิงสาวขอตามไปด้วย เหตุเพราะได้ยินว่าเป็นผู้หญิง นางเองก็เป็นหมอหญิง เผื่อจะได้ช่วยบิดาได้ แต่เมื่อไปถึงนางกับบิดาจึงรู้ว่า ‘เคอหลิ่งหลิน’ แท้จริงแล้วเป็นใคร และที่นางตกใจยิ่งกว่า ‘น้องชาย’ ที่เคอหลิ่งหลินพูดถึง ไม่ใช่เด็กชายตัวเล็กๆ อย่างที่นางคิด เขากลับเป็นชายหนุ่มรูปร่างกำยำ ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย และแววตาคมกริบดุจเหยี่ยว จ้าวจิ่นสือพลาดท่าหลงกลยกตำแหน่ง ‘พี่’ ให้เคอหลิ่งหลินไปเมื่อครั้งที่บิดาของนางตายเพราะปกป้องบิดาของเขาในสนามรบ ท่านพ่อจึงรับนางเป็นบุตรบุญธรรม วรยุทธของนางไม่เป็นรองใครและนางก็ได้ตำแหน่งมือขวาของเขายามที่ออกศึกเสมอ แต่เขาก็ไม่ชอบนักที่นางทำตัวปกป้องเขาอยู่ตลอดเวลา ยามอยู่ในกองทัพเคอหลิ่งหลินมีใบหน้าเรียบนิ่งดุจแผ่นน้ำแข็ง ทว่าเมื่ออยู่นอกสนามรบนางกลับเป็นหญิงสาวสดใสและร่าเริง แม้เขาจะประชดประชันว่านางไร้คุณธรรมหลักการเป็นกุลสตรี แต่ลึกๆแล้วเขาพอใจที่จะได้เห็นนางเป็นเช่นนั้น นางมักแอบออกไปนอกจวนอยู่เสมอและวันหนึ่งนางกลับมาพร้อมยื่นกลองป๋องแป๋งให้เขา เป็นของขวัญอันน่าประหลาด แต่นางบอกว่าน้องสาวของนางฝากมาให้เขา