เมื่อแฟนสาวถูกลวนลาม เฉินผิงจึงต้องออกโรงปกป้องจนทำให้เขาต้องถูกจองจำ แต่สามปีให้หลัง เมื่อเขาได้รับการปล่อยตัว แฟนสาวกลับไปแต่งงานกับชายผู้เคยล่วงละเมิดเธอคนนั้น... เฉินผิงเสียใจและโกรธแค้นเป็นอย่างมาก แต่โชคยังดีที่ตอนอยู่ในเรือนจำ เขาเคยได้ฝึกฝนจิตตวิสุทธิ นับแต่นั้นมา เฉินผิงจึงได้เข้าสู้วีถีบำเพ็ญเซียน อีกทั้งข้างกายยังมีหญิงงามคอยเคียงคู่ ด้านอดีตแฟนสาวของเขาทั้งรู้สึกเสียใจและเสียดายเป็นที่สุด!

วันก่อนวันแต่งงาน ซูจิ่นชูบังเอิญเห็นว่าที่เจ้าบ่าวของเธอกำลังนอกใจกับผู้หญิงคนอื่นบนเตียงในห้องหอที่เตรียมไว้สำหรับคืนแต่งงาน! ขณะที่กำลังเสียใจและสับสนอยู่นั้น ชายแปลกหน้าอีกคนก็เข้ามากระซิบบอกข้างหูเธอว่า "คนที่ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอกำลังมีอะไรอยู่คือแฟนฉัน" ซูจิ่นชูรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจมาก แต่งานแต่งงานในวันรุ่งขึ้นก็ไม่สามารถยกเลิกได้ "ฉันสามารถแต่งงานกับเธอได้"ภายใต้ความเห็นถากถางดูถูกของผู้ชายสารเลว ชายหนุ่มที่เธอเพิ่งพบหน้าก็ชวนเธอไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานเขต อันที่จริง ซูจิ่นชูเดาได้ตั้งแต่แรกแล้วว่ากู้หมิงเชินที่แต่งงานกับเธอแบบชั่วคราวนั้นไม่ใช่คนธรรมดา  เขาเป็นคนดูดีมีระดับ ชอบใช้เงินอย่างไม่นึกเสียดาย อาศัยในคฤหาสน์หลังใหญ่โต ขับรถหรู และยังเลี้ยงดูนางแบบด้วย!

หลังซูเสี่ยวลู่ตายด้วยอุบัติเหตุ เมื่อเธอคลอดออกมา มารดาจ้าวซื่อตกเลือด ทำให้ไม่สามารถมีบุตรได้อีก ท่านย่าหวังซื่อรีบตำหนิทันที “ยัยเด็กนี่มันเป็นตัวซวย ต้องโยนออกไป ไม่อย่างนั้นพวกแกก็ไสหัวออกไปทั้งบ้าน” บิดาซูซานหลางกัดฟันเอ่ยขึ้น “ได้ เช่นนั้นท่านแม่ก็แยกบ้านของพวกข้าออกมาเถอะ” นางเพิ่งคลอดก็ต้องแยกบ้านเสียแล้ว พี่ใหญ่สติปัญญาไม่สมประกอบ พี่รองก็ป่วยจนสติไม่ดี โชคดีที่พี่สาวคนที่สามยังปกติ คนทั้งหมู่บ้านคิดว่าครอบครัวนี้คงอยู่ไม่พ้นฤดูหนาว แต่กลับไม่รู้ว่าซูเสี่ยวลู่มีมิติอยู่ในมือ คนทั้งบ้านกินดื่มน้ำพุวิญญาณทุกวัน ท่านพ่อขึ้นเขาไปดักสัตว์ ไม่เคยกลับมามือเปล่า ส่วนซูเสี่ยวลู่ ฝากตัวเรียนวิชาแพทย์ตั้งแต่อายุสามขวบ ปลูกสมุนไพรในมิติ รักษาพี่ใหญ่พี่รองจนหาย พี่ใหญ่ได้เป็นจอหงวนบู๊ พี่รองได้เป็นจอหงวนบุ๊น ส่วนพี่สามได้เป็นพระชายาอ๋อง ตัวซูเสี่ยวลู่เป็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงไปทั้งแผ่นดิน ชีวิตสุขสบายอย่างมาก พวกญาติตัวดีอยากจะมาขอพึ่งพิง ซูเสี่ยวลู่กลับแค่นหัวเราะ ปิดประตู ปล่อยเสือ!

เมื่อความทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจต้องมีจุดจบด้วยความตาย ฉะนั้นการกลับชาติมาเกิดใหม่ของนางครั้งนี้ จะเป็นการกวักแกว่งแส้เมฆาในมือ เพื่อล้างแค้นผู้ที่เคยย่ำยีหัวใจและฆ่านางอย่างโหดร้าย มันผู้ใดที่ปลิดชีพนางหรือเป็นผู้ร่วมกระทำการชั่วก็อย่าหวังว่าจะลอยนวลไปได้แม้แต่คนเดียว!

ในงานแต่งงาน ลุค โบลตัน ทิ้งฉันไป ทำให้ฉันกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเมือง ในคืนนั้นเอง ขณะที่ชีวิตฉันแขวนอยู่บนเส้นด้าย ฉันขอร้องให้เขาช่วย แต่เขากลับบอกให้ฉันตายๆ ไปซะ เพื่อที่น้องสาวของฉันจะได้ไม่ลำบากอีกต่อไป แต่เมื่อลุคเห็นร่างไร้ชีวิตของฉัน เขาก็เสียสติไปเลย เมื่อฉันตื่นขึ้น ฉันก็แต่งงานกับซีอีโอผู้ไร้หัวใจของโบลตันกรุ๊ป ลุคที่เต็มไปด้วยความเสียใจยืนอยู่ตรงหน้าฉัน ดวงตาแดงก่ำ เขายื่นถ้วยน้ำชาให้ด้วยมือที่สั่นเทา แล้วพูดว่า "ป้าโคลอี้... ดื่มชาหน่อยครับ"

ในอดีตชาติเฉียวเจียวเจียวสั่งสมบุญไว้มากมาย เมื่อสิ้นชีวิตท่านพญายมจึงให้เธอมีโอกาสกลับมาเกิดใหม่พร้อมความทรงจำในอดีตชาติ ทั้งยังให้ร้านค้าแต้มบุญสูตรโกง เฉียวเจียวเจียวรู้สึกมีความสุขและตื่นเต้นเตรียมพร้อมสำหรับชีวิตใหม่ แต่แล้วเธอก็พบว่าตัวเองไม่ได้กลับชาติมาเกิดใหม่แต่กลับทะลุมิติเวลาเข้ามาในนิยาย! ซึ่งเป็นนิยายโรแมนติกโบราณที่ตัวเธอเองต้องตายตั้งแต่อายุสามขวบ มีบทน้อยมากกล่าวถึงสั้นๆ เพียงประโยคเดียวเท่านั้น ความซื่อสัตย์จงรักภักดีที่คนทั้งตระกูลมีให้กษัตริย์กลายเป็นสิ่งไร้ค่า ทุกคนในตระกูลไม่ได้มีจุดจบที่ดี! 【ท่านพ่อ ท่านเป็นวีรบุรุษที่ทำเพื่อชาติเพื่อประชาชน แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นเหยื่อของการต่อสู้ทางการเมือง ถูกตัดหัวหน้าประตูอู่】【ท่านแม่ ท่านถูกคนยุยงปลุกปั่น ทำให้เอาใจออกห่างท่านพ่อ สุดท้ายก็คิดมากจนเป็นโรคซึมเศร้า แล้วเสียชีวิตไป！】【พี่ใหญ่ ท่านเป็นคนที่มีเมตตาและมีคุณธรรมสูงส่ง เสียสละเพื่อประชาชน สุดท้ายถูกคนชั่วสร้างหลักฐานเท็จใส่ร้าย จนถูกห้าม้าแยกร่าง！】【พี่รอง ท่านเป็นชายหนุ่มเลือดร้อน ปกป้องชายแดนของแคว้น สุดท้ายถูกคนลอบทำร้ายจนต้องตายอยู่กลางสนามรบ！】 ทั้งตระกูลเฉียว："......."【ฮือฮือฮือ แม้แต่ตัวข้ายังตายอย่างไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดตั้งแต่อายุสามขวบเท่านั้น！】ทั้งตระกูลเฉียว：“อะไรนะ！เรื่องนี้ทนไม่ได้ ใครก็แตะต้องเจียวเจียวของพวกเขาไม่ได้！หากฝ่าบาทปล่อยให้องค์ชายรองกุมอำนาจบริหารบ้านเมือง ทำร้ายข้าราชบริพารผู้ซื่อสัตย์ เช่นนั้นพวกเขาก็จะสนับสนุนองค์รัชทายาทผู้ทรงธรรม แล้วก่อกบฏ！” สุดท้ายเฉียวเจียวเจียวได้มองดูพ่อแม่รักใคร่กลมเกลียว มองดูพี่ใหญ่เข้าไปรับตำแหน่งในสภาขุนนาง และมองดูพี่รองสร้างวีรกรรมอันยิ่งใหญ่ จนทำให้ผู้คนตกตะลึง 【เฮ้ยเฮ้ยเฮ้ย！ท่านพญายมไม่ได้หลอกข้า ชีวิตนี้ช่างราบรื่นและมีความสุขสมบูรณ์แบบจริงๆ！】

ลู่เจาเจาทะลุมิติเข้าไปในนิยาย นางตื่นมาในร่างตัวประกอบที่ถูกสังเวยตั้งแต่แรกเกิดเพื่อให้นางเอกเข้ามาแทนที่ แต่นางเอกกลับอ้างความชอบธรรมกล่าวหาว่าร้ายมารดาบุญธรรมและบ้านของท่านตาว่าเป็นคนขายชาติคบคิดกับอริราชศัตรู จึงทำให้ผู้คนทั้งตระกูลถูกกวาดล้าง หลังจากนั้น นางเอกก็รับมารดาแท้ๆ ของตนกลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับบิดาชั่วช้าด้วยกันอย่างมีความสุข โดยที่ครอบครัวของลู่เจาเจาต้องกลายเป็นบันไดหินให้ผู้อื่นเหยียบย่ำ ลู่เจาเจาจ้องมองมารดาของนางที่ถูกล้างสมองมานานหลายปี “ท่านแม่ สามีสุดที่รักของท่านกำลังรอชู้รักคลอดลูกอยู่โน่นต่างหาก” ในที่สุด มารดาที่จมปลักอยู่กับความรักก็ได้สติเสียที! ลู่เจาเจาจ้องมองพี่ชายคนโตที่พิการ พลางทอดถอนหายใจ “พี่ใหญ่ พี่ถูกคนอื่นกดขี่ข่มเหง ทั้งๆ ที่เป็นหนุ่มหน้าตาดีมีอนาคต แต่กลับมีชะตาที่น่าเวทนา! โชคยังดีที่ข้ารักษาให้พี่ได้!” ไม่ทันไร พี่ใหญ่ก็สอบผ่านการคัดเลือกขุนนางทั้งสามระดับจนได้เป็นจอหงวน เยียบย่ำบรรดาคนเก่งกล้าทั่วทั้งเมืองหลวงไว้ใต้ฝ่าเท้า “พี่รองจ๋า พี่น่ะเชื่อคนผิด สหายสนิทของพี่คือลูกชายชู้รักของพ่อสารเลว!” “พี่สามเอ๋ย พี่ถูกเลี้ยงให้เติบใหญ่อย่างไร้ค่า ไม่เล่าเรียน ไร้วิชา รักแต่การพนัน มั่วตัณหา ท้ายที่สุดพี่จะถูกทิ้งไว้ในกองอาจม!” ลู่เจาเจาบ่นระบายไปเรื่อย แต่แล้วก็พบว่าครอบครัวของนางได้เปลี่ยนชะตาไปอย่างพลิกผัน ท้ายที่สุดชายโฉดถูกทอดทิ้ง พี่ชายทั้งสามของนางโดดเด่นกลายเป็นมังกรท่ามกลางมวลหมู่มนุษย์! กระทั่งนางที่ยังกอดขวดนมอยู่ก็กลายเป็นที่รักของผู้คนทั่วหล้า!!

หลินมั่วยอมเป็นลูกเขยแต่งเข้าเพื่อเงินหนึ่งแสนหยวนเป็นค่ารักษาพยาบาลให้น้องสาว แต่สามปีของการทำงานหนักรับใช้คนในบ้าน กลับได้รับค่าตอบแทนเป็นเพียงคำว่าคนไร้ประโยชน์ เพราะอาการป่วยหนักของน้องสาว ทำให้เขาต้องโทรศัพท์ขอยืมเงินจากภรรยาที่ไปทำงานต่างถิ่น แต่แล้ว กลับกลายเป็นชายคนหนึ่งรับสายแทน ท่ามกลางความสิ้นหวัง เขาได้รับการถ่ายทอดวิชาสุดยอดทางด้านการแพทย์ของบรรพชนจากป้ายหยกประจำตระกูล นับแต่นั้นเป็นต้นมา ความเป็นความตายของทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ ล้วนแล้วแต่เขาเป็นผู้ลิขิต

ซูจื่ออวี๋ด็อกเตอร์พิษวิทยาในศตวรรษที่ยี่สิบสอง ตงฟางปู้ป่ายในวงการพิษวิทยา ตูกูฉิวป่ายในวางการแพทย์พิษ แต่โชคชะตากลับเล่นตลกอย่างไม่คาดคิด วันหนึ่งเธอทะลุมิติย้อนกลับไปสู่ราชวงศ์ตงโจวเมื่อหลายพันปีก่อน กลายเป็นซูจื่ออวี๋ลูกสาวอนุในจวนเสนาบดีที่ทั้งขี้ขลาดตาขาว โง่เขลาเบาปัญญา ซ้ำยังต้องถูกจองจำ มารดาตายอย่างอนาถ ถูกฮูหยินใหญ่บีบบังคับ ถูกพี่น้องวางยาพิษ มีชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย ซูจื่ออวี๋ที่เดิมทีอยากจะมีชีวิตอย่างสงบสุขได้แต่ถอนหายใจ...พวกเจ้าบังคังข้าเองนะ ! ศึกภายในตระกูล? อำนาจ? วิชาพิษ? วิชาแพทย์ ขอโทษด้วย จะแสดงให้พวกเจ้าเห็นว่าอะไรที่เรียกว่าขาใหญ่แห่งวงการเชือดมือสมัครเล่น !

[นิยายโบราณของการต่อสู้ในเรือนหลัง หญิงแกร่งและชายแกร่งต่างฝ่ายต่างวิ่งเข้าหากัน และท่านอ๋องก็เอ็นดูภรรยาคนนี้จนหัวปักหัวปำเสียด้วย] เรื่องราวของหญิงสาวผู้มาจากตระกูลพ่อค้าที่อยากจะยกฐานะแต่งเข้าไปในตระกูลขุนนางใหญ่ในเมืองหลวง แต่กลับกลายเป็นหัวข้อสนทนาสนุกปากของคนทั้งเมืองไปเสียได้ นางต้องนอนคนเดียวในห้องที่ไร้ซึ่งเงาของสามีและคอยสนับสนุนด้านการเงินในตระกูลของสามีตลอดหกปีที่แต่งเข้ามาเจียงซูไม่เคยโกรธหรือเสียใจแต่อย่างใด แต่ทว่าสามีที่นางรอคอยให้กลับจากชายแดนตั้งหลายปี กลับพาภรรยาและลูกอีกสองคนกลับมาด้วย และไม่เพียงเท่านั้นเสิ่นจั่งเจ๋อยังขอราชโองการแต่งตั้งนางขึ้นมาเป็นภรรยาเอกให้เท่าเทียมกันอีก ทำให้เจียงชูอับอายขายขี้หน้ากลายเป็นหัวข้อสนทนาเป็นที่ขบขันสนุกปากไปทั้งเมืองหลวง โธ่ถัง คิดว่านางเป็นพระอิฐพระปูนไร้ความรู้สึกหรืออย่างไร เจียงชูจึงตัดสินใจยุติสนับสนุนเงินครอบครัวสามีเพื่อให้พวกเขาได้ลิ้มรสชาติของการใช้ชีวิตอันยากลำบากที่ไม่มีเงินดูเสียบ้าง และก็ใจอ่อนให้อยู่ร่ำไปแต่ก็ต้องผิดหวังในทุกๆครั้ง จนนางตัดสินใจแล้วว่าจะหย่าขาดจากสามี เสิ่นจั่งเจ๋อคิดแค่ว่านางเป็นเพียงหญิงหม้ายที่ไม่มีใครต้องการหรอก แต่เขาคาดคิดไม่ถึงว่านางกลับเป็นที่หมายปองของชนชั้นสูงหลายคนในเมืองหลวง เสิ่นจั่งเจ๋อเกิดตระหนักได้และรู้สึกเสียดายขึ้นมา เขาจึงพยายามขอคืนดีกับนางแต่กลับถูกนางปฏิเสธอย่างไม่ไว้หน้า หลังจากถูกตอกหน้าเต็มๆ เขาก็เห็นขันทีของฮ่องเต้มาเยือนที่จวนเจียงเพื่อประกาศพระราชโองการอภิเษกสมรสระหว่างเจียงชูกับอ๋องจิ่งเช่นนี้เขาก็ไม่มีโอกาสแล้วสินะ ตอนที่ได้พบกันอีกครั้ง เจียงชูก็ยืนอยู่ข้างอ๋องจิ่งด้วยท่าทีสง่างามและโดดเด่นสะดุดตา  เสิ่นฉางเจ๋อทำได้เพียงคุกเข่าคารวะให้และมองอ๋องจิ่งและนางที่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย จากนั้นก็มีสายตาอันเย็นเฉียบตวัดมามองพร้อมกล่าวเตือนสติขึ้นว่า “จิ้งอานโหวขอให้ท่านวางตัวให้เหมาะสมด้วย!”

เสิ่นเสียงชายหนุ่มผู้ไร้เส้นชีพจรวิญญาณ ชะตากลับตาลปัตรได้รับเส้นชีพจรเทพอันร้ายกาจ แถมยังได้ฝึกฝนวิชาเทพ ครอบครองวิชากลั่นยา ทำให้เส้นทางในโลกยุทธ์ของเขาราบรื่นสมดั่งใจ... เวลาหิวทานโอสถเป็นอาหาร ยามเบื่อหน่ายปั่นหัวผู้คนที่มาแสวงยาเล่น...

เหยาชิงหลีทะลุเวลามาเป็นบุตรตรีฮูหยินเอก เธอถูกขับไล่ออกจากตระกูลที่มีชื่อเสียง เพราะว่ายังไม่ทันได้ออกเรือนแต่ได้ให้กำเนิดบุตรเสียแล้ว คนทั่วทั้งเมืองหลวงต่างตั้งตารอดูเรื่องตลกของเธอ อยากเห็นว่าเธอจะใช้ชีวิตที่น่าสังเวชอย่างไร! ที่น่าประหลาดใจก็คือทักษะทางการแพทย์ที่ใช้มือซ้ายของเธอช่วยโลกได้ ส่วนทักษะพิษทางมือขวาก็ใช้ขับไล่ศัตรูตัวฉกาจ อาศัยความแข็งแกร่งที่แท้จริงก็ไปได้ทั่วทั้งเมืองหลวงแล้ว! สูญเสียพรหมจรรย์ไม่มีคนกล้าแต่งงั้นเหรอ? แต่กลุ่มบุรุษที่มีคุณสมบัติดีงามเบื้องหน้านี่มันยังไงกัน? แต่ละคนต่อสู้กันเพื่อที่จะได้เป็นพ่อเลี้ยงของลูกเธอ! ทว่าในเวลานี้ เทพสงครามผู้ทรงพลังก็ผลักเธอจนมุม "คลอดบุตรให้ข้าแล้ว ยังจะหาชายอื่นอีกหรือ?" เธอกัดฟันเย้ยหยัน "เจ้ามันชายโฉด ข้าตามหาตัวเจ้ามานานแล้ว! ต่อให้เจ้าจะหนี ก็หนีไม่พ้นหรอกนะ!"

ในวันสิ้นโลก หนานหลีปรมาจารย์เต๋าได้ลืมตาขึ้นมา และกลายเป็นคุณหนูหกแห่งจวนอันหยางโหวที่หายตัวไปนานหลายปี นึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในบทละครชีวิตสุดโหดร้าย ใครจะรู้ว่าพี่ชายทั้งห้ากลับประคบประหงมตามใจนางมากขึ้นไปอีก! หนานหลีตะโกนว่าเลิกตามใจนางได้แล้ว จริงๆ แล้วน้องสาวเก่งรอบด้านเชียวนะ ไม่ว่าจะปราบผี ทำนายโชคชะตา อ่านลายมือ ดูฮวงจุ้ย ไปจนถึงรักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คนก็ล้วนเชี่ยวชาญ นำพาคนในตระกูลไต่เต้าจนรุ่งเรืองมั่งคั่งอีกด้วย! ครั้งหนึ่งบังเอิญช่วยชีวิตท่านอ๋องเก้าผู้ทรงอำนาจล้นเหลือทั้งนอกและในราชสำนัก ซึ่งขึ้นชื่อว่าเย็นชาไร้หัวใจ แต่กลับรักและเอาใจใส่นางเพียงผู้เดียวจนไม่ยอมรับอนุใดๆ สตรีจอมเสแสร้งโมโหจนตะโกนว่า “ท่านอ๋องมีทายาทน้อยไป จะได้อย่างไรกันเพคะ?!” หนานหลีชี้ไปยังพวกเด็กตัวเล็กๆ ที่ช่วยจับผีที่ยืนเรียงกันเป็นแถว “ตาไม่ดีหรือ ข้าจะรักษาให้!” ท่านอ๋องเก้าอุ้มนางขึ้นมา “พวกเรามีบุตรเพิ่มอีกสักสองสามคนดีหรือไม่?”

หกปีก่อน เขาคือที่สุดของที่สุดแต่กลับถูกใส่ร้ายป้ายสี ถูกทำร้ายจนพิการแถมถูกจองจำ ภรรยาต้องทนทุกข์ทรมานเพราะเขา หกปีต่อมา ตอนนี้เขาคือ “เทพสงคราม” พร้อมสรรพด้วยทรัพย์สมบัติและอำนาจ เขาอยู่บนจุดสูงสุดของศิลปะการต่อสู้ กุมมือภรรยาคู่ใจแล้วปกครองโลก

เริ่มต้นชีวิตใหม่เป็นนางร้ายในนิยาย เป็นภรรยาได้เพียงหนึ่งวันก็ต้องเผชิญกับการกวาดล้างตระกูลและถูกเนรเทศ เจียงหว่านหัวเราะเยาะพร้อมกับกวาดของในคลังศัตรูไปจนหมดเกลี้ยง พ่อเลวต้องการตัดขาดความสัมพันธ์กับนางงั้นหรือ องค์รัชทายาทที่ทำร้ายสามีนางคือ พระเอกในนิยายงั้นหรือ จักรพรรดิเลวไม่ให้หนทางรอดแก่สามีของนางที่เป็นตัวร้ายงั้นหรือ ไม่เป็นไร นางจะกวาดคลังของศัตรูให้เกลี้ยง แม้แต่ข้าวสารถ้าเหลือไว้สักเม็ดเดียวก็ถือว่านางแพ้! ถูกเนรเทศไปยังดินแดนทุรกันดารจะต้องอดตายงั้นหรือ นางครอบครองช่องมิติกักตุนทรัพยากรเอาไว้ ดินแดนทุรกันดารที่ไร้พืชพันธุ์จะถูกนางเปลี่ยนเป็นสถานที่แห่งความสุขที่ทุกคนปรารถนา อยู่มาวันหนึ่งสามีของนางที่เคยถูกเฆี่ยนเจียนตาย ก็ได้รับการสนับสนุนจากฮ่องเต้องค์ใหม่ซึ่งได้ช่วยล้างความอัปยศและให้กลับไปยังเมืองหลวง เจียงหว่านโบกผ้าเช็ดหน้าล่ำลา “ท่านพี่ เมื่อตอนแรกที่ข้าได้แต่งกับท่านนั้นได้มาด้วยความม่ชอบธรรม ข้าจะไม่ขวางทางท่านไปหาหญิงคนอื่น” กลับเมืองหลวงทำไมกัน นางจะเป็นเจ้าแม่ในเมืองเล็ก ๆ ไม่ดีกว่าหรือ ได้ยินเช่นนั้น ซ่งจิ่วหยวนทิ้งราชโองการ และโอบกอดนางไว้ในอ้อมแขน “หว่านหว่านที่รัก ถ้าเจ้าไม่อยากกลับ พวกเราก็ไม่กลับ” ส่วนเรื่องตำแหน่งองตำแหน่งอ๋องนั่นใครอยากเป็นก็เป็นไป!

หลินเซียวคือผู้บัญชาการทหารสูงสุด ปราบข้าศึกนับไม่ถ้วน ยากจะหาคนเทียบเทียม ทว่าวันหนึ่งกลับถูกลูกน้องข้างกายทรยศจนกลายเป็นคนปัญญาอ่อน จากนั้นก็โดนกลั่นแกล้งสารพัดวิธี แต่โชคดีที่คู่หมั้นของเขาที่ชื่อฉินหว่านหรู ดูแลเขา ปกป้องเขาเป็นอย่างดี ไม่เคยมีความคิดที่จะทอดทิ้งเขาเลย จึงทำให้สติปัญญาของหลินเซียวกลับคืนมาเหมือนเดิม ทันทีที่เขาหายปัญญาอ่อน เขาก็สาบานว่า จะไม่ทำให้ฉินหว่านชิวเจ็บช้ำน้ำใจ จะดูแลเธอเป็นอย่างดี และในขณะเดียวกัน ผู้ที่เคยโขกสับ ข่มเหงรังแกเขา เขาก็จะเอาคืนเป็นสิบๆเท่าเช่นกัน！

ซูเย่ว์หัวหน้าแก๊งค์นักฆ่ากลับชาติมาเกิดใหม่เป็นทารกหญิงแรกเกิด เดิมคิดว่าชาตินี้จะแค่กินกิน ดื่มดื่ม ปลูกสมุนไพร เล่นกับพวกแมลงมีพิษ...ใช้ชีวิตแสนสุข ทว่ากลับถูกอาจารย์ขับไล่ลงจากเขาไป ศิษย์พี่ใหญ่คือรัชทายาทจากแคว้นอื่น ศิษย์พี่รองคือผู้นำยุทธภพ ศิษย์พี่สามคือหมอเทวดา ส่วนศิษย์พี่สี่...เอ่อ ข้ามไปละกัน ฮ่องเต้คือพ่อแท้ๆ พี่ชายคือองค์ชาย แม่ทัพใหญ่เจิ้นกั๋วคือตา ยังมีลุงไร้ค่าอีกสามคน เดิมคิดว่าจะเริ่มใช้ชีวิตแบบสบายๆ ชิวๆ ได้แล้ว แต่ใครจะรู้เล่าว่า...