ตอนที่ 420 เรื่องอื่น ถึงจะเป็นจุดสำคัญ

แววตาของโจวหย่าลี่เป็นประกายและพูดเหมือนว่าจำใจอยู่นิดหน่อย “ฉัน…ที่จริงแล้วฉันไม่ควรพูดถึง แต่ชีวิตก็ผ่านไปวันแล้ววันเล่า ถ้าไม่พูดถึงและปล่อยให้ยืดเยื้อต่อไปก็กลัวว่าจะส่งผลกระทบกับทุกคน” ดวงตาของเหอมิ่นแข็งทื่อ ดวงตาสั่นไหวและถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “เฮ้อ ฉันจะไม่รีบได้ยังไง ไอ้ชั่วคนนี้มันล่ามตัวเองไว้ที่บริษัททุกวัน ไม่ยอมให้ได้พูดคุยกับเขาสักประโยค แถมวันวันนึงก็ไม่ได้เจอหน้ากันเลย”