ตอนที่ 30

ใบหน้าหล่อเหลาของทิวากรเคร่งขรึม แววตาฉาดฉายความรู้สึกผิดระคนไม่ยินยอม เขาไม่อยากจะเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนั้นนัก หากแววตาของเธอกลับไม่มีแววล้อเล่นหรือมีพิรุธโกหกออกมาให้เห็นแม้แต่น้อย มีแต่ความจริงจังและมั่นใจ รวมถึงสายตาเจ็บปวดและตัดพ้อต่อว่านั่น ทิวากรรู้สึกอึดอัดคับข้องใจ ภายในอกคล้ายถูกไฟที่มองไม่เห็นแผดเผา ความรู้สึกของชายหนุ่มตีรวนผสมปนเปไปหมด ยามนี้เขาไม่ใช่คนสุขุมนุ่มลึกอะไรอีกแล้ว มีแต่คนที่กำลังไม่ยอมรับความจริง