ตอนที่ 47

เช้านี้เขมิกาตื่นมาด้วยความรู้สึกไม่สดชื่นนัก ทั้งยังรู้สึกปวดหัวอยู่เล็กน้อย มือบางยกขึ้นกุมขมับตัวเองพลางนิ่วคิ้วคิดว่าตัวเองถึงบ้านกี่โมง ก่อนความทรงจำรางเลือนจะชัดเจนขึ้นมา นั่นรวมถึงเหตุการณ์ที่เธอทะเลาะกับเขาอีกด้วย ใบหน้าเขมิกาซีดเผือดที่พอจำเรื่องราวราง ๆ ได้แล้ว ทั้งยังรู้สึกไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นเธอที่เป็นฝ่ายหาเรื่องเขาก่อน ประโยคที่บอกว่าน้ำเมาเปลี่ยนนิสัยคนได้คงจะจริงกระมัง