ตอนที่ 7 ลงทัณฑ์ : EP 7 NC+ ลงทัณฑ์โหด

บทที่ 7 "กรี๊ดฮื่อๆ" เมื่อเขาลงไปในอ่างน้ำและกระทำย่ำยีร่างกายของเธออย่างเมามันส์ ทั้งดูดและกัดเนินอกที่อวบอิ่มทั้ง 2 ข้างประทับรอยแดงปนม่วงตามคอของเธออย่างเห็นได้ชัด มือทั้งสองข้างขยำบีบเค้นจนเธอปวดร้าวไปทั่วเรือนร่างด้วยความเจ็บปวดที่เขากระทำอยู่ในน้ำร่างกายลื่นขยับหนียากกว่าอยู่บนเตียง "หืมซี๊ดส์" ปากหนาขบกัดเข้าปากบางทั้งดูดและดึงจนพอใจเล่นกับเรือนร่างของเธอด้วยความแรง เพลงมีนาไม่ได้ขัดขืนแต่ไม่ได้สมยอมปล่อยให้เขาทำตามความต้องการจนกระทั่งเขาจับเธอนั้นยืนขึ้นจากอ่าง "เธอไม่ขัดขืน" "จะให้เพลงขัดขืนยังไงคะ คุณทำกับเพลงทั้งเจ็บทั้งปวดไปทั่วร่างกายถ้าเพลงขัดขืนเพลงก็เจ็บอีก" เธอมองจ้องหน้าเขาทั้งน้ำตาตะเบ็งเสียงพูดบอกกับเขาเหตุผลที่ตัวเองนั้นไม่ขัดขืนก็เพราะว่ากลัวความเจ็บ "กลัวความเจ็บ หรือว่าอยากให้กูเอากันแน่" "เฮีย" "ทำไมอย่าบอกนะว่ารักกู" เพลงมีนาละสายตาลงเมื่อธารามพูดออกมาแบบนั้นเธอไม่กล้ามองหน้าเขา "อย่ามารักคนแบบกูนะเพลงมีนา และจำไว้ว่ากูไม่มีวันรักผู้หญิงแบบนี้แน่นอน มีแต่ความเกลียดเท่านั้นที่กูจะมอบให้ ต้องเกลียดกูไปตลอดชีวิต" เธออยากจะบอกความในใจให้กับเขาได้ฟังเพลงมีนาแอบชอบธารามตั้งแต่วันแรกที่ธารามไปงานเลี้ยงบ้านของตัวเองแล้ว เธอพยายามแอบมองอยู่บ่อยครั้งจนกระทั่งเกิดเรื่องและธารามข่มขืนเธอ ปากบอกว่าโกรธเกลียดแต่ความรู้สึกในใจนั้นก็ยังแอบชอบและแอบรักเขาอยู่ "โอ๊ยเจ็บ" เธอถูกจับให้หันหลังหน้าชนผนังห้องน้ำยืนอยู่ในอ่างอาบน้ำเหมือนเดิมขาขวายกขึ้นมาเหยียบบนปากอ่างถูกเอ็นร้อนแท่งใหญ่และยาวเสียบเข้ารูสวาทด้วยความแรงไม่มีความทะนุถนอมเช่นเคย จนลำตัวของเธอสะดุ้งและเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บ เขาไม่ได้สนใจว่าเธอจะเจ็บหรือเปล่าเพราะว่าการกระทำของธารามนั้นอยากให้เพลงมีนาเธอเจ็บเขาอยากลงทัณฑ์ให้เธอนั้นสำนึกในสิ่งที่ทำกับน้องสาวของเขา เอ็นร้อนแท่งใหญ่ดันเข้าออกตามจังหวะที่เอวของเขานั้นสวนเด้ง ช่องสวาทเต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นที่ออกมาจากความรู้สึกถึงแม้ว่าจะไม่ยินยอมแต่ร่างกายนั้นตอบสนองเขา มือหนาเอื้อมกอดขยำเนินอกทั้งสองข้างที่ห้อยลงเพราะว่าเธอนั้นอยู่ในท่ากวางเหลียวหลังเขากดย้ำแท่งเอ็นร้อนที่หลุดออกมาเข้ายังช่องแคบและกระแทก "ฮื่อๆเจ็บ" ครั้งที่ 2 ที่เธอมีอะไรกับเขาเธอยังคงเจ็บเพราะว่าเอ็นร้อนของของธารามนั้นมีขนาดที่ใหญ่มากและยิ่งถูกกระทำรุนแรงด้วยแล้วนั้นเธอมีแต่ความเจ็บไม่ได้รู้สึกเสียวเหมือนเขาที่เป็นคนทำ "เจ็บให้ตายเลยเพลงมีนา นี่มันแค่เริ่มต้นไม่ต้องร้องซี้ดส์อื้ม เพราะว่ายิ่งร้องไห้กูยิ่งมีอารมณ์ มือหนาสองข้างขยำที่แก้มก้นของเธอดึงกระชากออกแรงคว้าเอวบางนั้นดึงเข้าหาเอ็นร้อนตามจังหวะ "โอ๊ยฮึกเจ็บ" เธอใช้ฝ่ามือนั้นค้ำผนังไว้เพื่อที่ไม่ให้หัวชนพยายามเอื้อมมือด้านขวาผลักตรงช่วงหน้าท้องน้อยของคนตัวโตที่ยืนใช้เอ็นร้อนของตนเองนั้นกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง "ซี๊ดส์อืม" มือของเธอถูกคว้าด้วยมือหนาของเขาจับดึงออกแรงได้ถนัดมากกว่าเดิมเขากระแทกท่อนเอ็นร้อนนั้นรุนแรงจนเธอแทบจะยืนไม่ไหวปวดร้าวทั่วเรือนร่างขาอ่อนแรง "หืมอื้ม" "กรี๊ด! ฮื่อ" เขาเอื้อมแขนกอดเข้าที่ตัวเธอริมฝีปากประทับลงช่วงไหล่ด้านขวาของเธอ ใช้ฟันขบกัดหลังของเธอแรงจนเธอนั้นสะดุ้งแล้วกรีดร้องออกมา "โอ๊ยฮื่อๆเพลงเจ็บ" เธอหันหน้ากลับไปหาเขาเล็กน้อย มองเขาด้วยสายตาที่อ้อนวอนแต่เขานั้นยิ่งชอบและการกระทำของเขาแรงขึ้น จนตัวของเธออ่อนปวกเปียกไม่สามารถยืนให้เขากระทำต่อได้ใช่ว่าเขามีทีท่าจะหยุด เขาอุ้มร่างบางออกมาจากอ่างกระชากเสื้อผ้าที่ยังคงอยู่ในตัวของเธอนั้นออกจนหมด อุ้มเธอมาที่เตียงแล้วโยนเธอลงเหมือนดั่งตุ๊กตาที่ไม่มีชีวิต "ฮึกพะพอก่อน" ขาทั้งสองรีบหุบเข้าหากันยกมือไหว้เขา แต่คนตัวใหญ่ไม่ยอมเขาขึ้นคร่อมเธอทันทีจับข้อแขนของเธอในขณะที่เธอไหว้ตัวเองนั้นออกกดลงบนที่นอนแทรกตัวช่วงล่างไปอยู่ระหว่างขาของเธอเหมือนเดิมดันเข่าให้ขาของเธอนั้นชันขึ้น "เจ็บไหมเจ็บไหมกูถามว่าเจ็บไหม" เธอพยักหน้าทั้งน้ำตาบอกกับเขาว่าเจ็บ มือหนาบีบเข้าใต้คางจ้องมองเธอดั่งคนที่เกลียดจนเข้าเส้นเลือด "เจ็บแล้วเพลงเจ็บแล้ว ฮื่อๆ พอแล้วค่ะ" เธอพยักหน้าให้กับเขาทั้งน้ำตาไม่ขัดขืนที่เขานั้นจับข้อแขนตัวเองกดลงที่นอนสายตาอ้อนวอนให้กับเขาได้เห็นใจ แต่เธอคิดผิดคนแบบธารามไม่เคยสงสารใครเกลียดก็คือเกลียดฆ่าก็คือฆ่าที่สำคัญเขาไม่เคยรักใคร "อย่าอึก" ท่อนเอ็นร้อนถูกสอดเข้ามายังช่องสวาทโดยที่เขานั้นไม่ต้องใช้มือจับเพราะว่าทั้งแข็งและชูชันพร้อมที่จะแทรกตัวเข้าช่องสวาทของเธอ เธอหลับตาลงแรงกระแทกนั้นทำให้ตัวดันขึ้นบน เขาครวญครางอย่างมีความสุขแตกต่างจากเธอที่นอนร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดได้เพียงแต่ภาวนาให้เขาพอและหยุดการกระทำที่รุนแรง "ซี๊ดส์~อื้ม" มือหนาจับเข้าเอวของร่างบางนอนอยู่ใต้ตัวเองและกระแทกเอวสวนกับมือที่ดึงให้ร่างบางนั้นเข้ามา ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บ มือกำผ้าปูที่นอนแน่น จนกระทั่งเขาเสร็จ "อื้ม" ท่อนล่างกระตุกประมาณ 3 ครั้งเอ็นร้อนดันเข้าช่องสวาทจนมิดปลดปล่อยน้ำกามเข้าช่องสวาทจนหมด เป็นแบบที่เขาบอกว่าต่อให้เธอร้องไห้เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนกระทั่งตัวของเขานั้นพอใจและเหนื่อยจากการกระทำเวลาผ่านไปประมาณ 4 ชั่วโมงที่เธอต้องให้เขากระทำย่ำยีร่างกายตัวเอง เนื้อตัวของเธอเป็นรอยเขียวฟกช้ำเหมือนกับว่าถูกรุมโทรมมา "ฮึก" เขาหยุดการกระทำและนอนอยู่บนเตียงด้วยความเหนื่อยจึงหลับตาลง ส่วนเธอนั้นนอนหันหลังให้กับเขาจนกระทั่งหันหน้าไปมองและสะอื้นออกมาแววตาน้อยจ้องมองใบหน้าที่นอนหลับตาพริ้มดั่งคนมีความสุข "เพลงรักคุณนะคะ" เธอขยับร่างกายตัวเองเข้ามาแนบชิดกับร่างกายของเขาที่นอนหลับใบหน้าซบลงต้นแขนของคนตัวใหญ่ ถึงแม้ว่าเขาจะเกลียดเธอแต่ความรู้สึกที่เธอมีให้กับธารามนั้นกลายเป็นความรักต่อให้เขาจะทำร่างกายเธอเจ็บก็ตาม.. เช้าวันต่อมา เปลือกตาหนาค่อยๆลืมขึ้นรู้สึกว่าร่างกายสบายเหมือนได้ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นเขาก้มมองที่แขนของตัวเอง มีคนตัวเล็กนอนซบและกอดไว้แน่น จึงไม่ขยับได้เพียงแต่ใช้สายตาจ้องมองเธอ "เพลงรักคุณนะคะคุณธาราม" เขาได้ยินชัดว่าเธอนั้นบอกรักเขา แต่เขาไม่ได้มีความดีใจเลยสักนิดรีบสะบัดแขนทำท่าทีเหมือนรังเกียจด้วยซ้ำ และทำให้เพลงมีนารู้สติ "กูจะกลับแล้ว" เขาลุกขึ้นและเดินออกไปส่วนเธอนั้นได้เพียงแต่ดึงผ้ากอดร้องไห้ ในวันนี้เธอคงไม่ไปเรียนอย่างแน่นอนด้วยที่สภาพร่างกายของเธอมีทั้งรอยฟกช้ำเขียวเป็นจ้ำๆและรอยประทับเป็นวงแดงอยู่ที่ข้างคออีกหลายจุด พรึ่บ!! เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงเขาแต่งตัวเสร็จแล้วและเดินกลับมาที่เตียงเพลงมีนายังคงนอนกอดผ้าเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำจากการกระทำของเขา เขาเดินมาถึงเขาขว้างสิ่งของเป็นกล่องเล็กๆสี่เหลี่ยมสีชมพูขาวอ่อนๆ "กินซะ" เธอหยิบกล่องที่เขาขว้างใส่นั้นขึ้นมาดูจึงรู้ว่าเป็นยาคุมฉุกเฉิน "มองกูทำไม และอย่ามาคิดผูกมัดกูด้วยลูก เพราะว่ากูไม่มีวันรับผิดชอบจำเอาไว้" เขาเดินหันหลังและออกจากประตูไป ปล่อยให้เธอนอนเจ็บทั้งร่างกายและหัวใจอยู่ในห้อง "ฮื่อๆ คงเป็นเวรกรรมที่เพลงทำไว้กับพราวสินะ เพลงจะชดใช้ให้หมดและเพลงจะทำให้เขารักเพลงให้ได้ไม่ว่าจะแลกด้วยอะไรก็ตาม" เพลงมีนาโยนกล่องยาคุมนั้นลงที่พื้นเธอเลือกที่จะไม่กินยาที่เขาเอามาให้