เคอหลิ่งหลิน จากเด็กกำพร้ากลายเป็นลูกบุญธรรมของแม่ทัพจ้าวซื่อก่วง ใช้ชีวิตในกองทัพด้วยใบหน้าเย็นชา ทว่าเมื่อได้อยูใกล้ชายที่นางแอบรัก หญิงสาวก็ถอดหน้ากากกลายเป็นหญิงสาวธรรมดา ซุกซนราวกับลิงน้อย ชายผู้นั้นสุขภาพไม่แข็งแรงจนเมื่อเขาได้รับพิษเข้าสู่โลหิตจนดวงตาเกือบบอดและจะสิ้นชีพในไม่ช้า นางจึงทำทุกวิถีทางที่จะช่วยเขา แม้หนทางนั้นจะยากลำบากและแลกกับชีวิตของนางก็ตามที โดยไม่รู้ว่าการเดินทางไปนำ ‘ไข่มุกหมื่นราตรี’ มาเพื่อรักษาชีวิตของ ‘คุณชายเฉิน’ จะเปลี่ยนชีวิตของนางตลอดไป ชายหนุ่มอมโรคที่มีชีวิตราวกับจะตายวันตายพรุ่ง หลังจากได้ไข่มุกหมื่นราตรีที่เขารับพิษแทนน้องชาย กลับกลายเป็นว่านอกจากจะขับพิษออกจากดวงตาแล้วยังทำให้ร่างกายของเขาดีขึ้นตามลำดับ ทว่าเขากลับไม่พบเห็นหญิงสาวที่ซุกซนผู้นั้นอีก การนำไข่มุกหมื่นราตรีกลับมารักษาคุณชายเฉินทำให้เคอหลิ่งหลินสูญเสียกำลังภายใน นางต้องเดินทางเข้าวังหลวงตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับแม่ทัพจ้าว แม้นางจะเป็นบุญบุตรธรรมแต่นางคุ้นชินกับชีวิตชายแดนมากกว่า แต่เพราะต้องรักษาคำพูดตนเองจึงจำใจต้องเข้าวังหลวงกับแม่บุญธรรมซึ่งเป็นพระขนิษฐาขององค์ฮ่องเต้ แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกให้เคอหลิ่งหลินได้พบคุณชายเฉินอีกครั้ง ทว่าบัดนี้เขาคือ ‘องค์ชายไท่หยาง’ โอรสพระองค์โตของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน และเด็กกำพร้าอย่างนางจู่ๆกลับมีรอยสักรูปดอกไม้แดงปรากฏที่กลางแผ่นหลัง ดอกไม้แดงคือสัญลักษณ์ของผู้นำทางไปสู่ที่ซ่อนของกระบี่ผงาดฟ้าที่คนในยุทธภพต่างหมายป้อง จะเป็นโชคชะตาหรือพรหมลิขิตแต่เมื่อปลายนิ้วของทั้งสองมีด้ายแดงผูกพันกันไว้ แม้มีอุปสรรค พวกเขาก็พร้อมจะฟันฝ่าเพื่อได้ครอบครองใน ‘รัก’

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว ...................... เพราะหนีการถูกไล่ล่า หญิงสาวจึงเลือกจะกระโดดผาน้ำตกพร้อมนกหงส์หยกตัวน้อย เสียงวัตถุตกลงผิวน้ำอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นหันไปมองทันที เขาใช้วิชาตัวเบาพุ่งไปช่วยหญิงสาวในชุดสีแดงดำดิ่งลงไปในน้ำลึกอย่างเร็ว เลือดสีสดปะปนในสายน้ำ มือแกร่งแหวกสายน้ำพยายามคว้าร่างของหญิงสาวไว้ เขาประกบริมฝีปากส่งลมหายใจเข้าปากของนาง เพียงดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง สีหน้าของนางแสดงความตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริกพยายามส่งเสียงอย่างยากลำบาก ทำให้เขาจำใจโน้มศีรษะลงใกล้เพื่อได้ยินคำพูดของนาง “ข้า...ได้...พบ...ท่าน...แล้ว... ซือจื่อ” เซียวเหรินกายสั่นสะท้านขึ้นมา มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้ แต่นั่นเป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว ไม่มีใครเรียกชื่อนี้นานแล้วจริงๆ ชีวิตที่ควรสงบเงียบเปลี่ยนไปเมื่อทว่าหญิงสาวได้สติอีกครั้ง แต่นางกลับยืนยันกับใครต่อใครว่านางคือนกหงส์หยก!

องค์ชายที่เกิดมาพร้อมกับความโชคร้ายไม่มีผู้คนรักใคร่ หว่านหนิง สาวน้อยผู้จะมาพลิกชะตาชีวิต ขององค์ชายให้สามารถเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ได้หรือไม่ พบกับเรื่องความฟินแบบหน้าตาย ขององค์ชายที่ไม่มีใครรัก

เจิ้งเหมย ลูกสาวคนรองที่เกิดกับอนุของสี่ตระกูลใหญ่ ถูกส่งตัวเข้าวังคัดตัวเป็นนางใน เมื่อผ่านด่านคัดตัวเรียบร้อย ฮ่องเต้ดันไม่ชอบใจนาง ไม่ได้ดำรงตำแหน่งอะไรในวัง จึงประทานเจิ้งเหมยให้ จินเฉิงอู๋ท่านอ๋องห้าผู้หล่อเข้ม และมีชายาเป็นที่เรียบร้อยแล้วกลับคิดว่าเจิ้งเหมยมาสอดแนมเรื่องต่าง ต่างภายในจวนอ๋อง จึงหาเรื่องระรานนางอยู่ร่ำไป และบิดาของเจิ้งเหมยที่อยู่ฝ่ายเดียวกับฮ่องเต้พยายามที่จะชี้นำให้เจิ้งเหมยนำความลับของจวนอ๋องมาบอกกล่าว ด้วยความระแวง คิดว่าจินเฉิงอู๋จะคิดชิงบัลลังก์ ความขัดแย้งเกลียดชังจะกลายเป็นความรักได้หรือไม่ มาร่วมเอาใจช่วย สาวใช้ในจวนอ๋องของเราได้ใน ท่านอ๋องไร้หัวใจ ขอบคุณค่ะ

สนมที่แม้แต่ชื่อฮ่องเต้ยังจำไม่ได้ แต่รสพิศวาสคืนแรกคืนเดียวของนางช่างตรึงใจ เจียงซินเฟยสนมที่ถูกลืมฝ่าบาทผู้ที่วันๆสนใจแต่เรื่องในราชสำนักไม่ใช่คืนเหน็บหนาวของฮ่องเต้แต่เป็นเพราะแววตาเศร้าสร้อยของนาง

พี่สาวหนีการแต่งงานกะทันหัน กิมฮวนจะต้องแต่งกับอ๋องผู้ไร้ใจ อีกทั้งใจไร้เหตุผลแม้ใบหน้าจะงดงามราวอิสตรี กิริยาชดช้อยราวหญิงนางใน ทว่า ภายในเรือนร่างกับเป็นบุรุษ อ๋องจอมโหดผู้ไร้ใจ กับการปิดบังหลอกลวงเบื้องสูง ในเมื่อชีวิตนี้อาภัพมาตลอด เป็นลูกขุนนางแต่หลบซ่อนเพราะมารดาเป็นเพียงภรรยาลับๆ กิมฮวนจะเอาตัวรอดจากอ๋องผู้หล่อเหลาทว่ากับฆ่าแกงง่ายดายผิดกับหน้าตา

“พี่สาวข้าไม่อยากแต่งกับไท่จือ”หลินเสี่ยวหลิน ทำสีหน้าเศร้าสร้อย เหมือนกับจะตายดับลงตรงหน้า “ ท่านพ่อหมายมั่นให้เจ้าจะต้องแต่งกับไท่จือ”หลินเจี้ยนหลิงเอ่ยเรื่องจริงที่ถูกวางไว้แล้วไม่มีทางเป็นอื่น “ท่านพ่อคงเห็นว่าข้าไร้ซึ่งปากเสียง ต่างจากท่านที่มักจะเก่งกาจเกินหญิง ท่านมีความสามารถรอบด้าน มีคนนับหน้าถือตามากมายอีกทั้งยังกล้าที่จะต่อคำท่านพ่อ ชีวิตท่านจึงไม่ต้องถูก ….กดดันเช่นข้า”

กำเนิดมาพร้อมกับโชคร้าย มารดาตายตั้งแต่กำเนิด ใครเข้าใกล้นางมักถูกดึงดูดโชคดีไปเสียสิ้น ผู้คนล้วนหลีกหนีไม่กล้าเข้าใกล้ แต่อ๋องรูปงามกับต้องแต่งกับนางเพราะไม่อาจขัดบัญชาฮ่องเต้ "ใครที่เข้าใกล้นางจะต้องพบเจอกับโชคร้าย" นางเป็น ภูติผี หรือไร อ๋องไร้พ่ายที่ต้องแต่งนางเป็นชายารอง ผู้ซึ่งต้องแบกรับความอับอายที่มีชายารอง ใบหน้าอัปลักษณ์ ร่วมลุ้นเอาใจช่วย เจิ้งอ้ายฉิง ชายารองท่านอ๋องรูปงามได้ที่นี่ ไปพร้อมกันที่นี่ที่เดียว ขอได้รับคำขอบคุณ จันทร์ส่องแสง

สองปีก่อนท่านหมอมู่พาลูกสาว มู่ฟางเหนียงเดินทางมารักษาผู้คนที่ชายแดน ด้วยความที่อยากแบ่งเบาภาระบิดา นางจึงแอบเข้าป่าหาสมุนไพรด้วยตัวเอง ทว่ากลับหลงป่าหาทางออกไม่ได้ สวรรค์มีตาส่งเคอหลิ่งหลินมาช่วยพานางกลับมาสู่อ้อมอกบิดาได้อย่างปลอดภัย และนับตั้งแต่นั้น นางก็มีเคอหลิ่งหลินเป็น ‘พี่สาว’ ตลอดเวลาสองปีที่รู้จักกัน นางได้ยินเคอหลิ่งหลินพูดถึง ‘น้องชาย’ อยู่บ่อยครั้ง และเข้าไปใจว่าน้องชายของเคอหลิ่งหลินเป็นเด็กชายแสนงอนและเอาแต่ใจตัวเอง นางซึ่งเป็นลูกคนเดียวก็พลอยรู้สึกว่าเขาเป็นน้องชายนางไปด้วย ซ้ำนางยังฝาก ‘กลองป๋องแป๋ง’ ให้น้องชายของเคอหลิ่งหลินอีกด้วย ทว่าวันหนึ่ง พ่อบ้านจากจวนแม่ทัพจ้าวก็มารับตัวบิดาของนางไปรักษาลูกสาวบุญธรรม หญิงสาวขอตามไปด้วย เหตุเพราะได้ยินว่าเป็นผู้หญิง นางเองก็เป็นหมอหญิง เผื่อจะได้ช่วยบิดาได้ แต่เมื่อไปถึงนางกับบิดาจึงรู้ว่า ‘เคอหลิ่งหลิน’ แท้จริงแล้วเป็นใคร และที่นางตกใจยิ่งกว่า ‘น้องชาย’ ที่เคอหลิ่งหลินพูดถึง ไม่ใช่เด็กชายตัวเล็กๆ อย่างที่นางคิด เขากลับเป็นชายหนุ่มรูปร่างกำยำ ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย และแววตาคมกริบดุจเหยี่ยว จ้าวจิ่นสือพลาดท่าหลงกลยกตำแหน่ง ‘พี่’ ให้เคอหลิ่งหลินไปเมื่อครั้งที่บิดาของนางตายเพราะปกป้องบิดาของเขาในสนามรบ ท่านพ่อจึงรับนางเป็นบุตรบุญธรรม วรยุทธของนางไม่เป็นรองใครและนางก็ได้ตำแหน่งมือขวาของเขายามที่ออกศึกเสมอ แต่เขาก็ไม่ชอบนักที่นางทำตัวปกป้องเขาอยู่ตลอดเวลา ยามอยู่ในกองทัพเคอหลิ่งหลินมีใบหน้าเรียบนิ่งดุจแผ่นน้ำแข็ง ทว่าเมื่ออยู่นอกสนามรบนางกลับเป็นหญิงสาวสดใสและร่าเริง แม้เขาจะประชดประชันว่านางไร้คุณธรรมหลักการเป็นกุลสตรี แต่ลึกๆแล้วเขาพอใจที่จะได้เห็นนางเป็นเช่นนั้น นางมักแอบออกไปนอกจวนอยู่เสมอและวันหนึ่งนางกลับมาพร้อมยื่นกลองป๋องแป๋งให้เขา เป็นของขวัญอันน่าประหลาด แต่นางบอกว่าน้องสาวของนางฝากมาให้เขา

ใครจะไปคิดเล่าว่าแพทย์ทหารแห่งเมืองกวางโจวอ่านนิยายจะทะลุมิติมาเป็นนางร้ายลูกแฝดสามคน ในนิยาย เอาล่ะนางจะทำดีกับพ่อของเด็กทั้งสามก่อน ในยามที่เขาหายตาบอดเขาจะได้ไม่สังหารนาง เพราะเขาคืออัครเสนายดี