ตอนที่ 4 4

หลังจากที่เจคอปประกาศออกไมค์ไป ทำให้คนที่นั่งหันหลังอยู่ หันกลับมามองที่ทางเดิน แวบแรกที่เห็นพิมพลอย ผู้หญิงคนเดียวที่เขาพยายามกันออกจากชีวิตมาตลอดช่วงสองสามปีที่ผ่านมา ความเข้มแข็งที่มีทั้งหมด ก็พังลงทันทีที่เขาได้สบตากับเธอ มันเหมือนเวลาของเขาได้หยุดหมุนไปอีกครั้งหนึ่ง! เธอดูสง่างามและเป็นสาวขึ้นเต็มตัว ทั้งหน้าอกที่เต่งตึงกับเอวเล็กคอดรับกับสะโพกที่งอนงามและขาเรียวสวยได้รูปนั้น ยิ่งมองยิ่งรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก และพอหันมองกลับมาทางเดิม ก็เจอกับสายตาของเพื่อนพ้องที่พากันจ้องมองราวกับว่าเธอเป็นขนมหวานที่ทุกคนเตรียมจะยื่นมือไปหยิบมาชิม แพททริกสันเริ่มหน้าตึงขึ้นมานิดๆ ยกไวน์ขึ้นกระดกจนหมดแก้ว แล้วลุกเดินเข้าไปหาบิดากับมารดาของตนทันที พิมพลอยฉีกยิ้มหวานเดินเข้ามาในงาน แต่พอเห็นแพททริกสันหันกลับมามองเธอครู่หนึ่ง จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นบึ้งตึงขึ้นมาทันใด มันทำให้เธอทำหน้าแทบไม่ถูก เพราะอาการและสีหน้าเมื่อครู่ มันเหมือนกับจะถามเธอว่ามาทำไม? คนที่คิดเอาเองรีบหันหลบสายตาของคนที่กำลังเดินตรงมา แล้วแสร้งทำเป็นมองไปทางอื่นแทน “สุขสันต์วันเกิดจ้ะแพท นี่ของขวัญวันเกิดจากพ่อกับแม่จ้ะ” มะลิฉัตรเอ่ยพร้อมกับส่งของขวัญให้บุตรชายคนโต “เดือนหน้าเตรียมตัวให้พร้อมนะแพท!” เลโอนาดท์เอ่ยพลางส่งยิ้มให้บุตรชายที่เอาแต่จ้องหน้าบุตรสาวบุญธรรมไม่วางตา “เดือนหน้ามีอะไรหรือครับ” ชายหนุ่มหันมาเอ่ยถามอย่างสงสัย “เดือนหน้าพ่อว่าจะวางมือแล้วให้แพทคุมบังเหียนของโรคาซานเดอร์แทนน่ะสิ!” เลโอนาดท์เอ่ยพลางตบที่ไหล่ของบุตรชายคนโตเบาๆ “พ่อคิดว่าผมพร้อมแล้วเหรอครับ?” แพททริกสันเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่ค่อยมั่นใจ “ลูกน่ะพร้อมยิ่งกว่าพร้อมซะอีกแพท สามปีที่ผ่านมานี้พ่อแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ พ่อคิดว่าถึงเวลาที่ต้องให้อำนาจการตัดสินใจทั้งหมดกับลูกซะที” “ขอบคุณครับ ผมจะบริหารและดูแลอย่างเต็มที่ครับ” แพททริกสันเอ่ยพร้อมกับยกมือไหว้ทั้งบิดาและมารดา ก่อนจะเข้าไปกอดท่านทั้งสองอย่างปลื้มปิติยินดี ที่ไว้วางใจให้ตนดูแลธุรกิจในเครือของโรคาซานเดอร์ทั้งหมด “อ้าว! น้องพิมยังไม่ได้ให้ของขวัญพี่เขาใช่ไหมลูก” มะลิฉัตรเอ่ยอย่างนึกขึ้นได้ ที่เห็นกล่องของขวัญในมือของสาวน้อย “สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่แพท” พิมพลอยเอ่ยและส่งกล่องของขวัญให้เจ้าของวันเกิด ชายหนุ่มหันมามองแวบหนึ่ง ก่อนจะรับกล่องของขวัญที่มีขนาดเท่ากับกล่องใส่แหวนมาถือไว้ในมือ “ขอบคุณค่ะน้องพิม” แพททริกสันตอบพลางจ้องมองหญิงสาวนิ่ง “สวัสดีครับลีโอ สวัสดีครับคุณมะลิ” แดเนียลที่เดินเข้ามาด้านหลังเอ่ยทักทาย พร้อมกับยกมือขึ้นไหว้แบบไทย “สวัสดีจ้ะต้อม เดี๋ยวอีกสักพัก...น้าว่าพ่อกับแม่ของเราน่าจะใกล้มาถึงแล้วนะ” มะลิฉัตรบอกยิ้มๆ เพราะเพิ่งจะรับสายจากพราวดาราและโดมินิก ว่าทั้งสองกำลังเดินทางมาร่วมงาน (โดมินิก ซาเก้ ร็อฟเวลล์ เป็นเพื่อนสนิทของเลโอนาดท์) “อ๋อ! ครับ ว่าแต่นี่เป็นน้องสาวของแพทจริงๆ เหรอครับ น่ารักเชียว! ชื่ออะไรครับสาวน้อย” แดเนียลตอบรับสั้นๆ ก่อนจะถามถึงสาวน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างสนใจ “นี่น้องพิม พิมพลอย น้องสาวของฉันเองและฉันก็หวงมาก เพราะฉะนั้นแกอยู่ให้ห่างๆ เลย ไปๆ ไปดื่มด้วยกันตรงนู้นดีกว่า ขอตัวนะครับ!” แพททริกสันเอ่ยกับเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงห้วนๆ แล้วล็อกคอเพื่อนรักให้ออกเดินไปยังโต๊ะด้านหน้าเวที ท่ามกลางสายตาที่งงงวยของผู้เป็นบิดากับมารดา พิมพลอยถึงกับตาโตกับคำว่า และฉันก็หวงมาก โดยลืมคำก่อนหน้าที่บอกว่า น้องสาวของฉันเอง ไป “น้องพิมจ๊ะ แม่ว่าเราไปนั่งตรงด้านนู้นดีกว่าจ้ะ” มะลิฉัตรเอ่ยก่อนจะหันไปพยักหน้าให้สามี “ดีเหมือนกัน! พ่อก็เริ่มจะหิวแล้วสิตอนนี้!” เลโอนาดท์เอ่ยสมทบอย่างเห็นด้วย จากนั้นทั้งสามก็พากันเดินไปยังโต๊ะใหญ่ที่ถูกจัดเตรียมไว้ ระหว่างทางที่เดินไปยังโต๊ะใหญ่ มีแต่เพื่อนๆ ของแพททริกสันพากันเอ่ยทักทายเลโอนาดท์และมะลิฉัตร ให้หยุดพูดคุยถามไถ่นู่นนั่นนี่กันจนแทบจะตลอดทาง ซึ่งจุดหมายก็เพื่อจะได้มองหญิงสาวที่เดินตามมาด้วยอย่างเต็มๆ ตา ทำให้คนที่เพิ่งล็อกคอเพื่อนรักให้ออกจากของหวงมาได้ แต่คงทำไม่ได้กับเพื่อนๆ ทั้งงาน ได้แต่จ้องมองดูหนุ่มๆ คนอื่นส่งสายตาสื่อความหมายไปให้สาวเจ้าอย่างหงุดหงิด แพททริกสันลอบส่งสายตาดุๆ ไปให้คนที่เอาแต่แจกยิ้มไปทั่ว จนทำให้หนุ่มๆ ในงานเคลิ้มตามกันเป็นแถว หลังจากที่พิมพลอยเข้าไปนั่งที่โต๊ะกับเลโอนาดท์และมาดามแจสมินได้ไม่ถึงสิบนาที โดมินิก ซาเก้และคุณพราวดารา ก็เดินทางมาถึง พร้อมกับเข้ามานั่งร่วมวงที่โต๊ะด้วยกัน พิมพลอยถูกแนะนำให้ทั้งสองรู้จักในฐานะลูกสาวบุญธรรม ทั้งซาเก้และพราวดาราเอ่ยชมกันไม่ขาดปาก กับความสวยของสาวน้อยที่ทำให้หนุ่มๆ ในงานหันมามองที่โต๊ะกันอยู่แทบจะตลอดเวลา แพททริกสันที่หันไปมองทางโต๊ะที่หญิงสาวนั่งเป็นระยะๆ ก็เห็นบิดากับมารดาของเพื่อนรักมา จึงลุกขึ้นรีบเดินเข้าไปทักทายผู้ใหญ่ทั้งสองทันทีอย่างถือโอกาส หนุ่มๆ R&R ที่นั่งร่วมวงหันไปมองที่โต๊ะใหญ่ พอเห็นว่าใครมาก็รีบพากันเข้าไปทักทาย “สวัสดีครับ” แพททริกสันยกมือไหว้โดมินิกกับพราวดาราด้วย สีหน้ายิ้มแย้ม “สวัสดีครับ/สวัสดีครับ” เจคอปกับออร์แลนโด้รีบยกมือไหว้ตามพี่ชาย “สวัสดีจ้ะหนุ่มๆ” พราวดารายกมือขึ้นรับไหว้ ในขณะที่โดมินิก แค่พยักหน้ารับและส่งยิ้มไปให้ ก่อนจะเดินเข้าไปหาบุตรชายทั้งสองที่ไม่เจอหน้ากันเลยมาเกือบสามเดือน แล้วพาเดินออกไปคุยที่อีกมุมหนึ่งของงานแบบส่วนตัว “น้องพิมจ๋า ไปนั่งกับพี่เจคที่โต๊ะนู้นไหมจ๊ะ!” เจคอปเอ่ยชวน