ตอนที่ 62 62

แพททริกสันหยุดพร้อมกับกวาดตามองแขกในงานครู่หนึ่ง ก่อนจะหันไปมองเจ้าสาวแล้วส่งยิ้มหวานให้กับเธอ “จนเมื่อสองปีก่อน...ความรู้สึกของผมมันชัดเจน...จนผมมั่นใจว่า ผมไม่สามารถวิ่งหนีหัวใจของตัวเองได้อีก ก็ตอนที่โมโหหึง แล้วดันไปจูบกับน้องพิมเข้าในคืนนั้น! เป็นจูบแรกและจูบเดียว...ที่ทำให้ผมไม่สามารถเข้าใกล้เธอได้อีกเลย เพราะแม่ดันผ่านมาเห็นเข้าพอดี เป็นเหตุให้เช้าของวันต่อมา ผมโดนเรียกไปคุย และคำสั่งของพ่อกับแม่ที่ทำให้ผมแทบคลั่งในวันนั้น คือห้ามผมกลับมาที่คฤหาสน์หรือเจอกับน้องพิมอีก จนกว่าเธอจะเรียนจบ ผมต้องเคลียร์ตัวเองทุกอย่าง ทั้งเรื่องผู้หญิงที่ผ่านมา และพิสูจน์ว่าตัวเองดีพอ เหมาะสมที่จะอยู่เคียงข้างเธอ ผมขอมอบเพลงนี้ให้กับสาวน้อยที่เป็นดั่งเจ้าหญิงของผมครับ”