ตอนที่ 5 5

“ดะ...ดูนี่สิครับ” ออร์แลนโด้ส่งมือถือให้ทั้งสองดูมือไม้สั่นราวกับคนที่ทำอะไรไม่ถูก เพชรดนัยจ้องมองภาพด้านข้างของสองสาวที่กำลังกอดกัน ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงสัย “ก็แค่เพื่อนกอดกันธรรมดา นายรู้ได้ยังไงว่าพวกเธอเป็นเลสเบี้ยน?” “ก็แล้วทำไมต้องกอดกันแน่นขนาดนี้ด้วยล่ะ” คนขี้หึงหน้าตึงขึ้นมาทันใดที่โดนแย้ง “โธ่! อลัน พี่ว่าเราคิดมากไปนะ” เชคาริกบอกอย่างเพลียๆ กับอาการล้นๆ ของรุ่นน้องคนสนิท “ใช่! นายต้องสงบสติอารมณ์บ้างรู้ไหม” เพชรดนัยจัดต่อ “ก็ถ้าพวกเธอทานข้าวเสร็จ แล้วพากันไปเปิดห้องที่โรงแรมแล้ว...แล้วก็ทำ...เอ่อ...” “โอ้พระเจ้า!” เชคาริกอุทานออกมาเสียงดังกับความคิดของอีกฝ่ายที่ดูจะมโนไปไกลจนกู่ไม่กลับ “นายก็ต้องปล่อยมิกิไปตามทางที่เขาชอบน่ะสิเพื่อน” เพชรดนัยแกล้งหยอก ‘แม่ง! มันเอาสมองส่วนไหนคิดวะ’ “เพชร! นี่ฉันซีเรียสนะโว้ย ฉันรักมิกิมากและฉันจะไม่ยอมเสียเมียให้กับผู้หญิงอย่างเด็ดขาด” “เฮ้! พวกนายช่วยเอากระดาษกับปากกามาให้อลันหน่อย” เพชรดนัยหันไปบอกบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ “เอามาทำอะไร?” เชคาริกที่กำลังกุมขมับอยู่เงยหน้าขึ้นถาม “ก็จะเอามาให้อลันเขียนนิยายน่ะสิครับ! จินตนาการล้ำเลิศจริงๆ” เพชรดนัยเอ่ยแซวอย่างขำๆ “ไอ้เพชร! ทำไมแกพูดแบบนี้วะ” ออร์แลนโด้ลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าไม่พอใจกับคำล้อเลียน ในขณะที่ตนกำลังเครียดจนแทบจะเป็นบ้า “นั่งลง! แล้วดื่มเบียร์นี่ให้หมดแก้ว” เพชรดนัยบอกเสียงเย็น เมื่อเห็นอาการขึงขังของเพื่อนที่ดูคล้ายกับคนพร้อมจะมีเรื่อง “ไม่! ฉันจะไปหาเมีย” ออร์แลนโด้บอกพร้อมกับคว้ากุญแจรถที่วางอยู่ บนโต๊ะ “นายจะไปหามิกิ แล้วยังไงต่อ สั่งสอนผู้หญิงคนนั้นอย่างงั้นเหรอ?” เพชรดนัยเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงประชด “ใช่! ฉันจะทำแบบนั้นแหละ” ออร์แลนโด้ตอบกลับอย่างโมโห “ถ้านายอยากเสียมิกิไปล่ะก็ เอาเลย! เชิญเลย แต่ฉันอยากจะบอกว่าถ้ามองในมุมกลับกัน ถ้ามิกิเข้าใจผิด คิดว่าฉันกับนายเป็นคู่ขา แล้วเธอก็อาละวาดด่าทอต่างๆ นานา พร้อมกับบอกให้นายเลิกคบฉัน นายจะทำยังไงฮะอลัน?” เพชรดนัยพยายามอธิบายให้เห็นภาพ ออร์แลนโด้กลอกตาอย่างเซ็งๆ ก่อนจะแอบตอบในใจ ‘ก็ทำตามที่เมียบอกน่ะสิโว้ย!’ “นายควรนั่งลงแล้วใจเย็นให้มากกว่านี้ อย่าเพิ่งตีโพยตีพายอะไรออกไปจนกว่าจะรู้แน่ว่าสิ่งที่คิด มันใช่อย่างที่คิดแล้วจริงๆ” เพชรดนัยบอกพร้อมกับส่งเบียร์เย็นๆ ไปให้ “อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ กันแล้วนะ พี่ว่าใจเย็นๆ แล้วค่อยๆ คุยกันดีกว่า” เชคาริกเอ่ยเตือน “ผมขอโทษครับพี่เชค” ออร์แลนโด้เอ่ยก่อนจะรับแก้วเบียร์มาดื่ม แล้วถามเพื่อนรักกลับด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง “ไหนนายลองบอกมาซิ!ว่าฉันต้องทำยังไงบ้าง” เพชรดนัยยิ้มก่อนจะยกแก้วเบียร์ขึ้นชนกับอีกฝ่าย จากนั้นก็เริ่มทำการเสี้ยม เอ๊ย! สอนคนใจร้อนให้กลายร่างเป็นผู้ชายอบอุ่นที่แสนสุภาพดั่งที่หญิงสาวทุกคนปรารถนาจะได้สัมผัส แม้ว่ามันอาจจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่พวกเธอจะได้เจอก็ตาม ห้างสรรพสินค้า The Diamond R… หลังจากที่สองสาวทานอาหารเสร็จก็เช็กบิลออกจากร้าน แล้วไปชอปปิงต่อจนถึงสามทุ่ม แพรณาราก็พาฟ้ารดาออกจากห้างสรรพสินค้าดัง เดินตรงมายังที่จอดรถด้านหน้า ที่กิติจอดรอตอนที่มาส่ง ฟ้ารดามองรถหรูอย่างมึนงง ก่อนจะหันหน้าไปมองเพื่อนสาวเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าอีกฝ่ายจะมีรถหรูใช้ที่อังกฤษ เพราะแขไขคงไม่ใจดีกับหลานสาวขนาดนี้แน่ๆ แกร๊ก! “อุ๊ย!” ฟ้ารดายกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจที่อยู่ๆ ประตูรถฝั่งคนขับก็เปิดออก “เชิญครับคุณผู้หญิง! ผมชื่อกิติครับ เป็นคนขับรถของคุณมิกิ!” กิติรีบแนะนำตัวด้วยภาษาไทยพร้อมกับเปิดประตูให้สองสาว “สวัสดีค่ะคุณกิติ ฟะ...ฟ้ารดาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก” ฟ้ารดาเอ่ยเสียงสั่นนิดๆ พลางจ้องมองเพื่อนสาวอย่างสงสัยกับคำว่า..คนขับรถของคุณมิกิ ‘อ๊ะ! หรือว่าแขไขจะกลับใจแล้ว?’ “ขะ...ขอบคุณค่ะ” แพรณารายิ้มให้กิติ ก่อนจะหันไปดึงแขนเพื่อนสาวให้เข้าไปนั่งในรถ ซึ่งใจจริงเธออยากจะพาฟ้ารดาขึ้นแท็กซี่หนี กิติไปอยู่เหมือนกัน แต่ติดตรงที่ออร์แลนโด้ไม่เหมือนชาวบ้านสักเท่าไหร่ เวลาโมโหขึ้นมาแล้วอีกฝ่ายไม่เคยฟังเสียงใคร! เธอเลยจำใจต้องพาเพื่อนสาวเดินมาที่รถแทน กิติปิดประตูรถให้คนรักของเจ้านายและเพื่อนสาว จากนั้นก็เข้ามานั่งประจำที่คนขับแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ “คุณมิกิจะไปที่ไหนต่อครับ!” “พวกเราอยากจะไปเที่ยวไนต์คลับที่ดังๆ ของที่นี่น่ะค่ะ คุณกิติพอจะแนะนำได้ไหมคะ” ฟ้ารดาชิงตอบแทนเพื่อนสาว “Club Angel R ครับ วันนี้มีนักร้องดังมาร้องที่คลับด้วยครับ” กิติหันไปตอบยิ้มๆ “ดีค่ะ! งั้นเราไปเที่ยวที่คลับนี้กันนะมิกิ” ฟ้ารดาหันมาขอความเห็นอย่างตื่นเต้น และลืมเรื่องที่สงสัยเมื่อครู่ไปอย่างสิ้นเชิง “ตามใจคุณเพื่อนเลยค่ะ” แพรณาราตอบยิ้มๆ “ตกลงไปที่ Club Angel R นะครับ” “ค่ะ/ค่ะ” สองสาวตอบพร้อมๆ กัน กิติพยักหน้ารับยิ้มๆ ก่อนจะทำหน้าที่สารถีพาสองสาวตรงไปยังไนต์คลับ ร้านสิงโตดุ...เพชรดนัยปล่อยให้เพื่อนรักไปตามหาแพรณารา เพื่อแสดงตัวและหยั่งเชิงหญิงสาวอีกคนที่เขาได้เห็นใบหน้าแค่ด้านข้าง ว่าจริงๆ แล้วสองสาวใช่เลสเบี้ยนหรือไม่ “อลันนี่นับวันก็จะบ้าขึ้นเรื่อยๆ นะครับพี่เชค” “ฮ่าๆๆ คนกำลังมีความรัก ปล่อยๆ ไปน่าเพชร อีกหน่อยถ้านายมี นายก็อาจจะเป็นเหมือนอลันก็ได้” เชคาริกบอกยิ้มๆ “ไม่มีทาง! ผมไม่อยากเป็นบ้าเหมือนอลันครับ หึๆ” เพชรดนัยตอบด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจ ก่อนจะหันไปหยิบเนื้อย่างส่งให้กับซีซ่าร์ สุนัขตัวน้อยสายพันธุ์ ยอร์คเชียร์ เทอร์เรีย (Yorkshire Terrier) ที่หลงรักในความฉลาดและขี้อ้อนจนพาไปนั่นมานี่ด้วยตลอด “ว่าแต่เพื่อนของมิกินี่ท่าจะสวยนะ เสียดายที่ไม่ได้เห็นหน้าชัดๆ” เชคาริกออกความเห็น “นางแบบก็น่าจะสวยอยู่ครับ หรือไม่ก็แค่...หุ่นดี” เพชรดนัยหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยกเบียร์ขึ้นจิบ