ตอนที่ 2 ♀️ลูกสาวมาดาม : Ep2

ลูกสาวมาดาม NC + 🥀{ ณิริน }🥀 ♀️ Ep.2 “คุณจะคุยแค่นี้ใช่ไหมฉันจะกลับเดี๋ยวคุณแม่เป็นห่วง”เรามองหน้าหน้าพงษ์พัฒน์พร้อมกับพูดถามเขา “ณิรินคุณไม่คิดถึงผมบ้างหรอตั้งหลายปีที่เราไม่ได้เจอกัน” เขาเอามือมาจับมือของฉันไปกุมไว้พร้อมกับมองหน้าแล้วพูดออกมาถามว่าคิดถึงไหมในจุดนั้นก็ต้องมีคิดถึงแต่ฉันทำใจได้แล้วและอีกอย่างเขามีครอบครัวแล้วเราควรตัดใจและถอยห่างไปอยู่ในที่ของเรา “ไม่ค่ะ” ขอตัวกลับก่อนนะคะ “ไม่ณิริน” พรึ่บจู่ๆพงษ์พัฒน์กอดเราและลุกเราแรงคือเราก็พลักออกนะ! “ไม่นะพงษ์พัฒน์เอาสิถ้าอยากให้ณิรินเกลียดไปตลอดเอาเลยคุณก็รู้ว่าณิรินเกลียดอะไรแล้วจะเป็นยังไง”เขาหยุดก่อนที่เอามือทั้งสองข้างออกจากตัวเราและถอยหลังหนึ่งก้าวพงษ์พัฒน์รู้นิสัยเราดีถ้าเราเกลียดอะไรแล้วเราก็เกลียดเลยเพราะว่าเมื่อก่อนนี้ตอนที่ยังคบกันเราคบกันปีกว่าที่พ่อแม่ของเขาจะรู้และพาเขาหนีไป “ขอโทษ อย่าเพิ่งกลับนะอยู่ด้วยกันก่อน” “ไม่ค่ะณิรินจะกลับบ้านเปิดประตูให้ณิรินด้วย” “อย่างนั้นเดี๋ยวผมไปส่งหรือว่าอยากไปเที่ยวเราไปเที่ยวด้วยกันก่อนไหมค่อยกลับบ้าน”เขาพยายามเหมือนอยากอยู่กับเราแต่เราไม่ต้องการแล้วถ้าเรากลับไปก็เหมือนไปแย่งสามีคนอื่นอดีตที่มันผ่านมาแล้วก็ปล่อยมันไปเถอะในเมื่อตอนนี้ทำใจได้แล้วเรามีครบทุกอย่างแล้วควรที่ จะเปิดใจให้คนใหม่หรือไม่ก็อยู่คนเดียวเหมือนกับคุณแม่สบายจะตาย “คุณไม่กลัวภรรยาของคุณรู้หรอค่ะ” “เรื่องของเขาสิ ถ้ารู้ก็จะได้บอกเขาไปเลยว่าคุณเคยเป็นภรรยาผมมาก่อน ” “เรื่องของเรามันจบลงไปนานแล้วนะคะอย่าไปฝืนมันเลยกลับไปทำหน้าที่สามีให้ดีนะ” “ไม่อะผมเบื่อ” “เปิดประตูให้ณิรินนะ” “ป๊ะผมไปส่ง” พงษ์พัฒน์จับมือของเราพร้อมกับดึงออกมาจากห้องก่อนที่จะลงมาด้านล่างคือเขาไม่ยอมปล่อยมือเราหรอก เราถามตัวเองว่าเราต้องการอะไรกันแน่เรายังต้องการเขาอยู่หรือเปล่าในใจของเรามันตอบไม่ได้มันมีอย่างละครึ่ง จนมาถึงรถเขาเปิดประตูให้เราขึ้นพร้อมกับขับรถกลับตลอดทางเขาถามเราหลายครั้งที่จะพาเราไปเที่ยวไปกินข้าวแต่เราไม่ยอมไป “ขอบคุณนะคะ ”เราพูดขอบคุณก่อนที่จะรีบเปิดประตูรถและลงตอนนี้ลูกน้องของเราก็ยืนอยู่เช่นกันเพื่อนรอรับ “แล้วผมจะโทรหานะ” “ไม่ต้องหรอกค่ะฉันไม่อยากมีปัญหากับไปดูแลครอบครัวของคุณนะ” “ผมจะเลิกกับเขาเรากลับมาคบกันนะ”เราไม่ได้ตอบอะไรเขาหรอกเราเงียบก่อนที่จะหันหลังให้เขาแล้วเดินเข้ามาในบ้านคุณแม่ไม่อยู่คุณตาก็ไม่อยู่เหมือนกัน เราเลยให้ลูกน้องขับรถมาส่งที่บ้านของคุณพ่อของเรา “สวัสดีครับคุณณิริน”นั่นเป็นเหมเพื่อนของเมคานั่นแหละเขาเป็นลูกน้องของคุณพ่อแล้วไง เรายิ้มให้กับเขาก่อนที่จะเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับเขา “เฮ้อเหนื่อยจังแหะว่าแต่คุณพ่อไปไหนหรอ” “ออกไปข้างนอกกับเฟยครับ” “ห๊ะไปกับเฟย”? “ครับ” “ส่วนเมคาไปบริษัท คุณณดาไปเรียนไม่มีใครอยู่บ้านครับ” “อ่าวไปที่บ้านไหนก็ไม่มีใครอยู่เป็นอะไรกันหมดเนี่ย” “คุณณิริน” “เรียกณิรินนะอย่าเรียกคุณเลยดูรำคาญยังไงไม่รู้ ” “😆เคเพื่อน” “ฮ่าๆอ่าได้ก็ดีเหมือนกันนะจะได้มีเพื่อน” “พูดเล่นครับ” “เหม! อยู่บ้านนี้สงสัยอะไรบ้างไหม” “เรื่องพยาบาลส่วนตัวใช่ไหมครับเรื่องนี้แหละครับที่ผมอยากคุยกับคุณ ”ขนาดเหมยังพูดออกมาถูกเลยแสดงว่าเหมเองก็ต้องสงสัยเฟยเช่นกัน “รู้? “ครับเฟยชอบเมคา” “ฉันไม่ยอมหรอกนะ” “แต่ผมว่าเธอต้องคิดจะทำอะไรมากกว่านี้ เธอดูตีสนิทกับนายหัวแปลกๆ นะครับและเหมือนตอนนี้นายหัวจะเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ” “พรุ่งนี้ฉันจะย้ายมาอยู่ที่นี่” “ดีเลยครับจะได้ช่วยกันดู เมคาไม่สงสัยอะไรหรอกเพราะว่าเขาเคยช่วยเหลือกัน แต่ผมมั่นใจว่าน้องณดาต้องดูออก ” “อาห้ะแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเดี๋ยวณิริน จะหาเวลาที่เหมาะสมคุยกับน้องณดา เรื่องที่ไม่ดีจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน นายก็ช่วยกันดูนะ” “ยินดีครับ ” “หิวข้าวจัง ไปกินข้าวก่อนนะไม่มีเพื่อนกินเลย” “คือ.. “เฮ้ยอย่าพูดว่าตัวเองเป็นลูกน้อง นายเพื่อนเมคาป้ะก็เหมือนเพื่อนของณิรินแหละ” “ครับ😊”เหมยิ้มแปลกๆแต่ก็น่ารักดีนะแล้วเราก็เดินไปนั่งโต๊ะอาหารกินข้าวกับเหมคือไม่มีใครอยู่บ้านเลย บ้านคุณแม่ก็ไม่มีใครอยู่บ้านคุณพ่อก็ไม่มีใครอยู่ จ้า!!!🙄 ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะณิรินคู่กับใคร