ตอนที่ 6 เตรียมพร้อมทำหน้าที่

เมื่อถึงเวลาตอนเย็นหญิงสาวเก็บกวาดของเตรียมปิดร้านตามปกติ วันนี้เธอทำใจไว้แล้วว่ากลับไปจะต้องพบเจออะไรบ้าง แต่เพื่อชีวิตของครอบครัวเธอนั้นก็พร้อมที่จะเสี่ยง “ไม่ต้องคิดมากนะพะพาย ก็แค่เสียพรหมจรรย์ให้กับผู้ชายที่ไม่รักเอง” หญิงสาวพูดปลอบใจตัวเองเบาๆ ก่อนจะยิ้มออกและขึ้นรถประจำทางกลับไปยังอพาร์ทเม้นต์ของตัวเอง เมื่อมาถึงอพาร์ทเม้นต์ของตัวเองก็สำรวจรอบๆ บริเวณตึก แต่ยังไม่พบรถหรูที่มักจะมาเธอ “วันนี้เขาคงไม่มาสินะ” หญิงสาวยิ้มให้กับตัวเองเบาๆ และเดินขึ้นไปยังห้องของเธอ เมื่อเปิดประตูเข้าไป ปรากฎว่า ภายในห้องที่ดูแสนจะธรรมดามีแค่พัดลมและโต๊ะอ่านหนังสือเก่าๆ ของเธอก่อนหน้านี้นั้น ตอนนี้ถูกตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ทั้งเตียงนอนใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม ไหนจะเครื่องปรับอากาศ ทีวี ตู้เสื้อผ้า ตู้เย็นและเครื่องซักผ้า แถมโต๊ะอ่านหนังสือเล็กๆ ของเธอก็ถูกเปลี่ยนเป็นสไตส์มินิมอลน่ารักๆ ไหนจะโซฟาที่ราคาน่าจะแสนแพงอีก ‘เพียงแค่เธอไม่อยู่แค่ครึ่งวัน ห้องเธอนั้นถูกเปลี่ยนไปขนาดนี้เชียวเหรอ?? ไหนเขาบอกแค่จะเปลี่ยนแปลงห้องเธอเล็กๆ น้อยๆ เอง??’ เมื่อเธอเปิดดูตู้เสื้อผ้า ก็พบกับชุดแบรนด์เนมต่างๆ เต็มไปหมด เธอตกใจมากเพราะไม่คิดว่าห้องของเธอจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ “นี่คือข้อดีของคนมีเงินสินะ” หญิงสาวพึมพำให้กับตัวเองเบาๆ ไม่นานโทรศัพท์เครื่องเก่าของเธอก็มีแอพพิเคชั่นไลน์แจ้งเตือนจากคนไม่รู้จักเข้ามา รูปโปรไฟล์นั้นเป็นเพียงรูปสีดำเท่านั้น แต่เธอก็สามารถเดาได้ง่ายว่าเป็นใคร เมื่อเห็นข้อความที่ส่งเข้ามา ‘อีก 30 นาทีฉันจะไปถึงห้องของเธอ อาบน้ำและเตรียมตัวให้พร้อม’ เมื่อหญิงสาวได้อ่านข้อความแล้วใจเธอก็เต้นแรงขึ้นผิดปกติ เธอจึงรีบปิดโทรศัพท์และเตรียมตัวเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที ตอนนี้ภายในห้องน้ำของเธอนั้นถูกเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ใหม่ทั้งหมดที่มีราคาแสนจะแพง แต่เธอก็ไม่ลังเลที่จะใช้มัน เพราะตอนนี้คนของชายหนุ่มน่าจะนำของเก่าของเธอไปทิ้งทั้งหมดแล้ว ใช้เวลาเพียงไม่นานเธอก็จัดการอาบน้ำชำระร่างกายเรียบร้อยและเดินไปยังตู้เสื้อผ้า ก็พบว่ามีชุดนอนลายลูกไม้แสนบางที่อยู่ในนั้น เมื่อเธอเห็นดังนั้นแก้มใสๆ ของเธอก็เริ่มแดงระเรื่อออกมา ‘เขาทำให้เราขนาดนี้ เราก็ต้องเอาใจเขาเสียหน่อยไหม ไหนๆ วันนี้เราก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ตอบแทนบุญคุณที่เขาทำให้ครอบครัวของเราก็แล้วกัน’ เธอคิดอยู่ภายในใจ หญิงสาวค่อยๆ เปลืองผ้าขนหนูและส่วมใส่ชุดนอนลายลูกไม้สีขาวเข้าไปในตัว เมื่อเธอส่องกระจกทำให้แทบช๊อคเพราะชุดนั้นมันบางมากมองเห็นทะลุสัดส่วนของเธอทั้งหมด แถมเกือบถึงแก้มก้นและด้านบนก็เป็นสายเดี่ยว คอเว้าลึกเห็นเนิ่นอก เธอจึงรีบหยิบเสื้อคลุมสีขาวมาใส่เพื่อรอเขาอยู่ในห้อง อย่างใจจดใจจ่อ ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!! ไม่นานก็มีเสียงเคาะประตูมาจากด้านนอก “คงมาถึงแล้วสินะ” หญิงสาวที่นั่งรอเขาอยู่ตรงโซฟาก็ลุกเดินไปเปิดประตูให้ชายหนุ่มผู้มีพระคุณของเธอนั้นเอง แอ๊ดดดดด!! ชายหนุ่มที่กำลังหัวเสียกับเมื่อตอนบ่ายที่ของเล่นของเขานั้นทำตัวสนิทกับบอดี้การ์ด เขายืนอยู่หน้าประตูของเธอ ไม่นานประตูก็เปิดออกและพบว่าหญิงสาวนั้นเตรียมตัวรอตามที่เขานั้นบอกเธอไว้จริงๆ เขาปลายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท่า โดยสายตาหันจ้องกลับมาที่หน้าอกของหญิงสาวที่มีเสื้อคลุมสีขาวส่วมทับไว้ “หึ คงจะพร้อมแล้วสินะ” “สวัสดีค่ะคุณมาร์ช” หญิงสาวยกมือไหว้ชายหนุ่ม ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็ไม่พูดอะไรและเดินไปยังระเบียงและหยิบบุหรี่ราคาแพงออกมาดูดอย่างเงียบๆ หญิงสาวเห็นดังนั้น จึงรีบเดินไปเปิดตู้เย็นและเทน้ำมาเสิร์ฟชายหนุ่มที่โต๊ะด้านใน และนั่งรอเขาอยู่โซฟา ใช้เวลาไม่นานชายหนุ่มก็สูบบุหรี่จนหมดและเดินกลับเข้ามายังในห้องของเธอ หญิงสาวเห็นดังนั้นก็รีบดีดตัวลุกขึ้นมาจากโซฟาและเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม “ดื่มน้ำก่อนไหมคะ??” หญิงสาวถือแก้วน้ำยกมาให้ชายหนุ่มอยู่ในมือ ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวและยกยิ้มขึ้นมาเบาๆ “พร้อมจะเป็นของเล่นฉันแล้วยัง??” หญิงสาวได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าและหลับตาลงเบาๆ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็ใช้มือประคองใบหน้าของหญิงสาวและประกบริมฝีปากของเขาไปยังริมฝีปากของเธอ ทำให้หญิงสาวที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ตกใจและยืนเซเล็กน้อยกับการจู่โจมของชายหนุ่มทำให้แก้วน้ำที่ถืออยู่ในมือนั้นหกลงไปยังชุดของเธอ ทำให้ชุดที่บางอยู่แล้วกลับบางยิ่งกว่าเดิม เธอจึงรีบวางแก้วไว้บนโต๊ะในขณะที่ชายหนุ่มนั้นยังประกบริมฝีปากของเธออยู่ ชายหนุ่มจูบริมฝีปากของเธอและดันลิ้นเข้าไปในโพรงปากอย่างเอาแต่ใจ ไม่นานเขาก็สัมผัสได้ว่าหญิงสาวนั้นเริ่มขาดอาการหายใจจากแรงมือของหญิงสาวที่ผลักหน้าอกของเขา จึงค่อยๆ ผละริมฝีปากออกอย่างเบาๆ เมื่อหญิงสาวนั้นถูกผละริมฝีปากออก เพื่อควานหาอากาศหายใจอยู่นั้น ไม่นานชายหนุ่มก็ประกบริมฝีปากเข้ามายังปากของเธออีกครั้ง “อื้อออออ อุน อาร์ช (คุณมาร์ช)” หญิงสาวที่พยายามกอบโกยอากาศหายใจก็ถูกชายหนุ่มนั้นกลืนกินเสียงของเธอเข้าไปอีกครั้ง ชายหนุ่มนั้นไม่เข้าใจกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ทั้งที่เขานั้นไม่จูบกับผู้หญิง แต่ทำไมเธอคนนี้นั้นมีอิทธิพลกับเขามาก ทำให้เขานั้นอยากสำรวจทุกอย่างที่อยู่ในร่างกายของเธอ ‘ทำไมถึงเป็นอย่างนี้นะ’
ตั้งค่า
ประวัติการอ่าน
ขนาดตัวอักษร
-18
ปลดล็อกบทถัดไปโดยอัตโนมัติ
สารบัญ
ตอนที่ 1 พบเจอ ตอนที่ 2 สั่งพักงาน ตอนที่ 3 ความลับที่ถูกเปิดเผย ตอนที่ 4 ข้อตกลง ตอนที่ 5 แล้วพบกัน ตอนที่ 6 เตรียมพร้อมทำหน้าที่ ตอนที่ 7 เริ่มทำหน้าที่ nc18+ ตอนที่ 8 ทำหน้าที่ (ไม่) สมบูรณ์ nc18+ ตอนที่ 9 รักษาผู้ป่วย appตอนที่ 10 เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ appตอนที่ 11 โมโห appตอนที่ 12 โมโห nc18+ appตอนที่ 13 แขกไม่ได้รับเชิญ appตอนที่ 14 ไม่รู้สาเหตุ appตอนที่ 15 ปลดปล่อย appตอนที่ 16 เถียง appตอนที่ 17 สั่งสอน appตอนที่ 18 ไม่มีสิทธิ์คิดถึง appตอนที่ 19 ทำโทษคนพยศ nc18+ appตอนที่ 20 พยศแพ็คคู่ appตอนที่ 21 ปลอบใจของเล่น appตอนที่ 22 ตัวเลือก appตอนที่ 23 รู้สึก appตอนที่ 24 ทำรอย nc18+ appตอนที่ 25 ทำรอย nc18+ appตอนที่ 26 ขัดคำสั่ง appตอนที่ 27 คนสำคัญ appตอนที่ 28 กังวลใจ appตอนที่ 29 หายไป appตอนที่ 30 คำอธิบาย nc18+ appตอนที่ 31 สันนิษฐาน appตอนที่ 32 ขอจากไป appตอนที่ 33 หาคำตอบ appตอนที่ 34 อ้อนวอน appตอนที่ 35 ออกเดินทาง appตอนที่ 36 เตรียมแผนการ appตอนที่ 37 เริ่มแผนการ appตอนที่ 38 ความจริงถูกเปิดเผย appตอนที่ 39 พร้อมหน้าพร้อมตา appตอนที่ 40 ให้โอกาส appตอนที่ 41 ดูแล appตอนที่ 42 อารมณ์อ่อนไหว appตอนที่ 43 ข่มใจ appตอนที่ 44 ข่มใจไม่ไหว nc18+ appตอนที่ 45 แทบคลั่ง nc18+ appตอนที่ 46 หายไป appตอนที่ 47 กลับมา appตอนที่ 48 ทักทายลูก nc18+ appตอนที่ 49 ร่ำลา appตอนที่ 50 ห้องน้ำร้อนรัก nc18+ appตอนที่ 51 ใกล้คลอด nc18+ appตอนที่ 52 เบ่งคลอด appตอนที่ 53 ครอบครัวใหญ่ appตอนที่ 54 ขอบคุณกันและกัน app
เพิ่มในชั้นวางหนังสือ
ดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่น
Joyread
บทก่อนหน้า บทต่อไป
ทรัพยากร
ติดตามพวกเรา
Joyread
UNION READ LIMITED
Room 1607, Tower 3, Phase 1 Enterprise Square 9 Sheung Yuet Road Kowloon Bay Hong Kong
ลิขสิทธิ์ © Joyread สงวนลิขสิทธิ์