หน้าแรก
จัดลำดับ
หมวดหมู่ยอดนิยม
เติมเงิน
ชั้นหนังสือ
ภาษาไทย
ลงทะเบียน
ตอนที่ 4 เตรียมตัวเป็นเจ้าสาว
“เธอตอบรับจริงๆ เหรอครับคุณแม่” ภูมินทร์ไม่อยากจะเชื่อว่าการเจรจาสู่ขอชมพูนุชจะสำเร็จไปได้ด้วยดี “อืม...แม่เสนอว่าจะใช้หนี้ทั้งหมดให้กับบ้านเธอ แล้วก็จะให้คนดูแลรักษาแม่เธออย่างดี อีกอย่างเธอก็อยากจะหนีให้พ้นจากแฟนเก่าที่คอยตามรังควานด้วยนั่นแหละเลยยอมตกลง” อันที่จริงสร้อยฟ้าก็นึกขอบคุณที่ธีภพทำตัวมีปัญหา ไม่อย่างนั้นชมพูนุชก็คงจะไม่พลั้งปากตอบตกลงเธอง่ายดายเช่นนี้ “แฟนเก่า?” ภูมินทร์เริ่มขมวดคิ้วย่น “ธีภพคบกับหนูชมพูได้หกเดือนแล้ว หนูชมพูเพิ่งมารู้ว่าธีภพทำเพื่อนตัวเองท้องแล้วก็แอบคบซ้อนกันมานานเลยขอเลิก แต่ธีภพก็ยังมายุ่งวุ่นวายกับเธอไม่เลิก” “ครับ...ตอนนี้ผมคงต้องเตรียมตัวเป็นคินจริงๆ แล้วใช่ไหมครับ” “อืม...เตรียมตัวให้ดีล่ะ” อันที่จริงสร้อยฟ้าไม่ได้อยากหลอกลวงชมพูนุชแม้แต่น้อย แต่เธอก็ไม่รู้จักใครที่อ่อนโยนและมีความรับผิดชอบได้เท่าชมพูนุช ทั้งยังไม่ตะขิดตะขวงใจที่จะได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้ด้วย ตอนนี้โล่งใจไปหนึ่งเปราะแล้วที่ได้คนมาดูแลหัวใจที่แตกสลายของคิริน เรื่องราววันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรเดี๋ยวเธอค่อยว่ากันอีกที “ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหมลูก” ราตรีเข้ามานั่งคุยกับชมพูนุชก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าห้องไปนอน แปลกใจพอสมควรที่เห็นลูกเธอตอบตกลงที่จะแต่งงานกับคิรินไปอย่างง่ายดาย จะว่าลูกเธอมองเห็นแก่ความสบายก็ไม่ใช่ เพราะเธอและสามีไม่เคยสอนลูกแบบนั้น และรู้นิสัยชมพูนุชดีว่าไม่ใช่คนเห็นแก่เงินหรือเห็นแก่ความสบายด้วย “ค่ะแม่ พรุ่งนี้เราก็จะหมดหนี้กันแล้ว แม่ก็จะได้รับการรักษาอย่างดี อีกอย่างพี่ธีจะได้ไม่มายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของชมพูด้วย” “แล้วใจเราล่ะ ทำใจยอมอยู่กับคนที่ไม่ได้คบหากันมาก่อนได้เหรอ” “ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ คุณสร้อยบอกเองว่าคุณคินชอบชมพูมาสักพักหนึ่งแล้ว อีกอย่างคุณคินก็ดูดีทั้งหน้าตาแล้วก็ชาติตระกูล มันก็ดีไม่ใช่เหรอคะที่ชมพูจะได้แต่งงานกับเค้า แต่งงานกับคนที่รักเราก่อน” “ถ้าเราคิดแบบนั้นแล้วก็ไม่ติดขัดอะไรแม่ก็สบายใจ แม่ไปนอนก่อนนะลูก” “ค่ะ” ราตรีลูบหัวลูกสาวอย่างเบามือก่อนจะลุกออกจากโซฟาตรงไปยังห้องนอน เมื่อรู้ความคิดของชมพูนุชเธอก็สบายใจ ส่วนทางด้านว่าที่ลูกเขยเธอก็ไม่ติดขัด แม้จะเจอคิรินน้อยครั้งกว่าภูมินทร์เธอก็รู้ว่าลูกชายบ้านนี้ถูกสอนกันมาเป็นอย่างดี โชคดีแล้วที่สร้อยฟ้าเอ็นดูลูกสาวของเธอ วันหน้าหากเธอไม่ได้อยู่บนโลกนี้จะได้ไม่ต้องมีห่วงอะไร ชมพูนุชเห็นแม่เข้าห้องไปได้สีหน้าที่เปื้อนยิ้มอยู่คราแรกก็เริ่มเจื่อนลง เหตุผลที่เธอยอมตกปากรับคำแต่งงานเหตุผลแรกก็เพราะสร้อยฟ้ารับปากว่าจะหาหมอมารักษาแม่ของเธอและจะทำให้แม่ของเธอได้รับการรักษาอย่างดีที่สุดเป็นเรื่องหลัก อีกอย่างเธอก็พลั้งปากพูดไปตอนที่ทะเลาะกับธีภพว่าจะแต่งงานต่อหน้าสร้อยฟ้า เธอจะทำตัวผิดคำพูดไม่ได้ อย่างน้อยเธอก็เชื่อว่าการแต่งงานครั้งนี้เธอจะไม่กลายเป็นมือที่สามของใคร ส่วนเรื่องความรู้สึก หากคิรินดีจริง เธอก็คงจะรักชายหนุ่มได้ไม่ยาก “แต่งงาน/แต่งงาน” ทั้งกันยาและดารินทร์ที่กำลังนั่งรับประทานอาหารญี่ปุ่นอยู่ในร้านอาหารชื่อดังต่างก็ตกอกตกใจกับการได้รัยรู้ว่าชมพูนุชกำลังจะแต่งงานกะทันหัน” “อืม” ชมพูนุชดันมือให้กันยาเอาซูชิที่กำลังคีบเข้าปาก ด้วยดูท่าเพื่อนเธอตกใจจนลืมว่าตัวเองกำลังจะทำอะไร “แต่งกับใครอะไรยังไง” สิ้นคำถามของดารินทร์ชมพูนุชก็นั่งสาธยายว่าจู่ๆ จะกลายไปเป็นสะใภ้หมื่นล้านได้ยังไง สองสาวนั่งอึ้งกันไปพักใหญ่แต่สุดท้ายก็ยินดีกับเพื่อนที่กำลังจะได้คนที่เพียบพร้อมมาเป็นสามี แม้จะกะทันหันไปหน่อยก็เถอะ “แต่ก็แอบแปลกใจอยู่เหมือนกันนะว่าทำไมคุณคินเค้าไม่มาจีบแกเอง แถมจู่ๆ ก็ให้แม่มาสู่ขอเลย” กันยามองจ้องหน้าชมพูนุชสลับกับดารินทร์สีหน้าฉงน “ฉันก็ถามคุณสร้อยเหมือนกัน แต่เธอบอกว่าลูกชายขี้อาย แล้วที่อยากให้แต่งงานเร็วๆ ก็เพราะอยากจะมีทายาทเร็วๆ นี้เลย แต่อะไรก็ช่างเถอะ แค่รู้ว่าแม่ฉันจะได้รับการรักษาดีๆ แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว” “อืม...แปลกๆ ไปหน่อยแต่การที่แกจะได้แต่งงานกับคนที่ชาติตระกูลดีขนาดนั้นก็มีแต่ข้อดีทั้งนั้น” “จริง หล่อรวย บ้านผู้ชายก็เอ็นดูแก แถมหลังแต่งทั้งแม่แกแล้วก็แกก็จะสบายไปด้วย มีแต่ข้อดีทั้งนั้น แบบนี้ฉันก็ต้องรีบหาชุดเพื่อนเจ้าสาวกันแล้วล่ะสิ” ดารินทร์เอ่ยเสริมกันยา ก่อนจะวาดฝันถึงงานแต่งของเพื่อน “คุณสร้อยบอกว่าเธอจะจัดการทุกอย่างให้เอง แค่รอเป็นเจ้าสาวแค่นั้นก็พอ” “แล้วกำหนดแต่งเมื่อไหร่เหรอ” กันยาลืมถามข้อนี้ไปเสียสนิทเพราะมัวแต่ตื่นเต้นที่รู้ว่าชมพูนุชกำลังจะแต่งงาน “อาทิตย์หน้า” “ทำไมเร็วจังล่ะ” กันยาและดารินทร์มีสีหน้าแปลกใจไม่ต่างกัน “ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันรับปากไปว่าจะแต่งเอง ก็เลยไม่ได้ขัดอะไรคุณสร้อย” “อืม...จะแต่งช้าแต่งเร็วก็ต้องแต่งอยู่ดีนี่เนอะ ต้องหัดเรียกคุณแม่ได้แล้วมั้ง เรียกคุณสร้อยอยู่ได้” ดารินทร์เอ่ยหยอกคนที่นั่งตรงข้าม “กิน กิน ไม่คุยแล้ว” อันที่จริงสร้อยฟ้าก็ให้เธอเรียกตัวเองว่าแม่เหมือนกัน แต่ตอนนี้เธอก็ยังไม่ค่อยคุ้นชินในการพูดสักเท่าไหร่ เอาไว้ปรับตัวหลังแต่งงานก็แล้วกัน สามวันก่อนจะถึงวันแต่งงาน ชมพูนุชต้องเข้ามาอยู่บ้านของสร้อยฟ้า ทุกวันเธอจะถูกพาไปขัดเนื้อขัดตัวเสริมสวยผิวเนื้อหน้าผมไม่เว้นว่าง ระหว่างที่อยู่บ้านของสร้อยฟ้าชมพูนุชก็จะเจอแค่สร้อยฟ้ากับแม่บ้านส่วนลูกชายทั้งสองเธอไม่เคยแม้แต่จะเห็นเงาของพวกเค้า คราแรกคิดว่าเธอจะได้มีโอกาสคุยกับคิรินก่อนที่จะถึงวันแต่งงานกันเสียอีก แต่เปล่าเลย จนถึงวันนี้ที่เธอเดินทางมาพักที่โรงแรมหรูริมทะเลก็ไม่ยักจะเจอหน้าของคิริน ทว่าก็ไม่ได้อยากถามอะไรสร้อยฟ้าให้ดูเป็นคนเรื่องมาก เพราะคิดว่าถึงวันแต่งงานก็คงจะได้เจอกับคิรินเอง “ตื่นเต้นหรือเปล่าหนูชมพู” สร้อยฟ้าเข้ามาคุยกับชมพูนุชในห้องนอน พร้อมกับเอาชุดเจ้าสาวที่สั่งตัดภายในเวลาอันรวดเร็วมาให้ “ก็มีบ้างค่ะคุณแม่” “หลังแต่งงานแล้วแม่ขออะไรสักอย่างได้หรือเปล่า” “อะไรเหรอคะ”
บทก่อนหน้า
บทต่อไป
ตั้งค่า
ประวัติการอ่าน
ขนาดตัวอักษร
-18
ปลดล็อกบทถัดไปโดยอัตโนมัติ
สารบัญ
ตอนที่ 1 ปัญหาหนักใจ
ตอนที่ 2 อกหัก
ตอนที่ 3 ไม่ยอมเลิก
ตอนที่ 4 เตรียมตัวเป็นเจ้าสาว
ตอนที่ 5 จะตั้งใจทำหน้าที่ภรรยา
ตอนที่ 6 น้ำตาตกใน
ตอนที่ 7 เข้าหอ
ตอนที่ 8 เดินทางมาทำหน้าที่
ตอนที่ 9 เจอกันอีกครั้ง
app
ตอนที่ 10 เกลียด
app
ตอนที่ 11 บาดเจ็บ
app
ตอนที่ 12 ขอบคุณที่เห็นค่า
app
ตอนที่ 13 แค่กอดเฉยๆ
app
ตอนที่ 14 ตกหลุมรัก
app
ตอนที่ 15 ใจสั่น
app
ตอนที่ 16 ใจดีกับชมพูด้วยนะคะ
app
ตอนที่ 17 ติดเมีย
app
ตอนที่ 18 ไม่พร้อมจะเป็นพ่อคน
app
ตอนที่ 19 หลง
app
ตอนที่ 20 เหนื่อยคิดถึงเมีย
app
ตอนที่ 21 ทำเจ้าตัวเล็ก
app
ตอนที่ 22 เค้นความจริง
app
ตอนที่ 23 เกลียดการโกหก
app
ตอนที่ 24 โหยหา
app
ตอนที่ 25 เรื่องเลวร้าย
app
ตอนที่ 26 ถูกจับตัว
app
ตอนที่ 27 ลูก
app
ตอนที่ 28 ตอนจบ
app
เพิ่มในชั้นวางหนังสือ
ดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่น
บทก่อนหน้า
บทต่อไป
ผู้ใช้พึงรู้
ข้อตกลงของผู้ใช้
นโยบายความเป็นส่วนตัว
ทรัพยากร
ดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่น
ไปเริ่มเขียน
ติดตามพวกเรา
Facebook
Instagram
Twitter
ติดต่อเรา
service@joyread.com
business@joyread.com
editor@hopwriter.com
DMCA
UNION READ LIMITED
Room 1607, Tower 3, Phase 1 Enterprise Square 9 Sheung Yuet Road Kowloon Bay Hong Kong
ลิขสิทธิ์ © Joyread สงวนลิขสิทธิ์