ตอนที่ 1 บทนำ ของเล่นวินเชนโซ

วินเชนโซ เซนต์มอร์ หยาง วัย 35 ปี หรือที่รู้จักในชื่อ เซริว ลูกชายคนโตของแอลลี่กับเคลวิน ดวงตากลมโตจมูกโด่งรับกับใบหน้าที่หล่อคมผิวขาวเนียน เส้นผมสีดำเทา ทำให้เขาดูบุคลิกดี ส่วนสูงที่เกิน 180 เซนติเมตรทำให้ยิ่งดูสง่างาม เขาดูแลกิจการต่อจากพ่อตั้งแต่เขาสู่วัยทำงาน สมองระดับปริญญาโทของเขาทำให้เซริว พาองค์กรทำกำไรสูงสุดถึงสามปีซ้อน ส่วนไคโรน้องชายอีกคนขึ้นมาดูแลท่าเรือส่งออกสินค้าแถมภาคตะวันออก รายนั้นไม่ต้องพูดถึงเรื่องผู้หญิง เขาว่าสุดแล้วแต่ไคโรสุดกว่า เรียกได้ว่าไม่ได้นิสัยพ่อมาเลยสักคน เซริวมีน้องสาวอีก 1 คน แคนดี้ที่อยู่ในวัยกำลังดื้อเพราะเพิ่งจบการศึกษาปริญญาตรีมาหมาดๆ พวกเขาหวงน้องสาวยิ่งกว่าอะไร “อุ้ย ขอโทษค่ะ” “เดินใช้ตามองบ้างดิวะ” เซริวอารมณ์เสียตอนนี้เสื้อสูทราคาแพงเปื้อนไปด้วยกาแฟที่กำลังร้อนๆ เขาไม่พอใจอย่างมากดูท่าทางคงจะเป็นพนักงานระดับล่าง “เสื้อสูทของฉันราคากี่แสนมีปัญญาชดใช้หรือไง!” “ขอโทษจริงๆ ค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจ” “เวลาคุยกับผู้ใหญ่ให้มองหน้า” ก้มหน้าก้มตายังกับเขาเป็นยักษ์เป็นมาร “ค คุณจะให้หนูชดใช้ยังไงคะหรือจะให้หนูเอาไปซักให้” แพรไหมเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา ทันทีทั้งสองเห็นแววตาของกันและกัน ทำให้แพรไหมต้องรีบก้มหน้าอีกครั้ง “นางฟ้าตกสวรรค์หรือยังทำไมสวยขนาดนี้” หัวใจเต้นแรงขึ้นมาจนเขาต้องรีบกุมหน้าอกข้างซ้ายไว้ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน “คุณคะ คุณ!” “อะไรเรียกซะเสียงดัง” “จะให้หนูรับผิดชอบ อ๊ะ...” แพรไหมตกใจที่เขาถอดเสื้อสูทตัวนอกออกและโยนจนมันมาตกที่ศีรษะของเธอพอดี พร้อมกับมือของเขาที่ดึงป้ายพนักงานออกจากเสื้อของเธอ “แพรไหม ภูภักดี” เซริวอ่านชื่อของหญิงสาวชื่อก็เพราะเหมือนหน้าตา แต่ทำไมถึงเป็นพนักงานชั่วคราว แต่ดูจากอายุแล้วเกิน 18 แล้วหรือยัง “เอาคืนมานะ อ๊ะ ปล่อย” “อยากได้คือก็ซักเสื้อฉันแล้วเอามาคืนที่...” เซริวบอกสถานที่แต่ยังไม่ยอมปล่อยมือจากเอวบาง เขาได้กลิ่นแป้งเด็กลอยออกมา เขาสูดดมยังกับโรคจิต “โอ๊ยย แพรไหม!” เซริวรีบปล่อยหญิงสาวเมื่อเขาถูกเด็กแสบ กระทืบเท้าเข้าอย่างแรงลูกน้องที่ได้ยินเสียงจะเข้ามาจับตัวแพรไหมแต่เขายกมือห้าม “น้องแพร น้องแพรครับ” “พี่ดอมแพรอยู่นี้ค่ะ” แพรไหมรีบวิ่งออกไป เพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียว “น้องแพรเหรอ” ทำไมเขาถึงรู้สึกหวงเวลามีผู้ชายมาเรียกหญิงสาวแบบนั้น ดูจากการกระทำแล้วไอ้หมอนั่นมันคงไม่ได้คิดแค่น้องสาว “นายครับ” “ไปตามสืบมา!” “สืบประวัติของน้องผู้หญิงใช่ไหมครับ” “ไปสืบทุกคนที่เกี่ยวข้องมาทั้งหมด” รวมถึงไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้เขาเห็นมันจับผมของแพรไหม กล้าดียังไงถึงมาแตะต้องคนของเขา วันนี้ไม่ใช่พรุ่งนี้ไม่แน่ เขาอยากได้อะไรก็ต้องได้ถึงแม้จะไม่เคยจริงจังกับใคร แต่คนนี้เขากลับอยากได้และอยากได้มากด้วย “ฉันต้องได้ประวัติ” “ผมจะจัดการให้ครับ” “ฉันต้องการตอนนี้เดี๋ยวนี้” เขาอยากรู้จักหญิงสาวคนนั้น เขาไม่เคยเจอใครแบบเธอมาก่อน ปกติผู้หญิงมากมายจะวิ่งเข้ามาหาเขา แต่เธอกลับทำเหมือนไม่อยากอยู่ใกล้เขา หรือบางทีอาจจะเป็นมารยาผู้หญิง ครืด ครืด ครืด “ครับมามี้” (พรุ่งนี้ลูกว่างไหมจ๊ะ มามี้...) “ผมติดงานครับ มี้ไม่ต้องหลอกให้ผมไปดูตัวเลย” กี่ครั้งแล้วที่แม่ยังบังคับให้เขาไปดูตัวกับคนที่แม่หาให้ เขาจึงหาทางเลี่ยงเรื่อยมา (เซริวลูกอายุ 35 แล้วนะมี้อยากอุ้มหลาน) “มี้ก็ให้ไอ้เซบมันทำหลานให้สิครับ ผมติดงานแค่นี้ก่อนนะครับ” อย่าคิดว่าครั้งนี้จะหลอกเขาได้ การคลุมถุงชนไม่เป็นการดีเสมอไป บางคู่แต่งงานกันเพราะหน้าที่ทางธุรกิจ สำหรับเขาต้องเป็นคนที่รักเท่านั้น “นายครับคุณวีวี่มาแล้วครับ” วีวี่ วีรดา นางแบบและดาราที่กำลังโด่งดังคู่ขาคนล่าสุดของเซริว หญิงสาวเดินเข้ามาและส่งยิ้มให้เซริวที่วันนี้เรียกเธอเข้ามาหา เธอต้องมัดใจเขาให้ได้แล้วจะสบายไปทั้งชาติ “วีวี่มาแล้วค่ะเซริว” “อืม” วีวี่ไม่รอช้าเธอรีบเข้าไปปลดเข็มขัดเขาเอาและล้วงมังกรยักษ์ออกมา เธอเพิ่งได้นอนกับเขาครั้งเดียว “ถ้าเธอทำดีฉันมีรางวัลให้” “วีวี่จะทำให้สุดความสามารถเลยค่ะ” หญิงสาวนั่งคุกเข่าที่พื้นและเริ่มจัดการกับท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความชำนาญ แค่ได้ยินเสียงครางของเซริวเธอก็พอใจแล้ว “อุ้ย คุณไม่ถอดเสื้อเหรอคะ“ “ฉันจะเอาแบบนี้” เขาสวมเครื่องป้องกันและดันท่อนเอ็นเข้าไปจากทางด้านหลัง และเริ่มตอกสะโพกเข้าไปโดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะเจ็บแค่ไหน “อื้อ อ๊ะ อ๊า! วิวี่เสียวค่ะ อ๊ะ” เสียงครางของหญิงสาวดังออกมาไม่หยุด เซริวเหมือนกำลังระบายความโกรธลงที่เธอมากกว่า “จะ เจ็บค่ะ อื้อ” “เธออย่าร้องเหมือนตัวเองซิงได้ไหม” เขาตอกอัดสะโพกแบบไม่หยุดพัก พร้อมกับหลับตาพริ้มคิดถึงใบหน้าสวยๆ ของแพรไหมหากเป็นหญิงสาวมานอนอยู่ใต้ร่างของเขาคงจะดีไม่น้อย “อื้อ อ๊ะ วีวี่เสร็จแล้วค่ะ อ่าส์” “ซี้ดดด น้องแพรรร” เขาปลดปล่อยน้ำกามออกมาใส่เครื่องป้องกัน เผลอครางชื่อแพรไหมออกมาอย่างไม่รู้ตัว เขาถอนแก่นกายออกมาเมื่อประตูห้องทำงานถูกเปิดออกพร้อมกับเพื่อนที่เดินเข้ามา “ไม่ทำต่อวะ กลางวันมึงเงี่ยนไม่ดูสถานที่เลย” “กูเสร็จแล้วจะเอาต่อไหมล่ะ” เซริวไม่ได้สนใจว่าจะใช้ผู้หญิงคนเดียวกันกับเพื่อน พวกเขาทำแบบนั้นมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว “คุณเซริว! วีวี่ไม่เอานะคะ” “ไม่เอาก็ไปแต่งตัวยืนโชว์ให้ใครเห็น” เขาจัดแจงเสื้อผ้าที่ยังอยู่ครบ และเดินมานั่งที่โชฟา “งานที่สั่งได้แล้วครับ” “มึงแอบไปสืบประวัติใครวะ” เจ้าคุณแอบมองซองสีน้ำตาล แสดงว่าเพื่อนต้องถูกใจเป็นพิเศษถึงขั้นลงทุนตามสืบประวัติ “ไม่ต้องเสือกได้ป่ะ” วีวี่ที่แอบฟังอยู่กำหมัดแน่นต้องเป็นมันแน่ๆ น้องแพรอะไรนั่น เซริวถึงได้ครางชื่อมันออกมา เธอไม่ยอมเขาต้องเป็นของเธอเท่านั้น