ตอนที่ 4 ตอนที่ 3 ถูกใจคนนี้

ครืด ครืด ครืด “ครับมามี้” (พรุ่งนี้ลูกว่างไหมจ้ะมามี้...) “ผมติดงานครับ มี้ไม่ต้องหลอกให้ผมไปดูตัวเลย” กี่ครั้งแล้วที่แม่บังคับให้เขาไปดูตัวกับคนที่แม่หาให้ เขาจึงหาทางเลี่ยงเรื่อยมา (เซริวลูกอายุ 35 แล้วนะมี้อยากอุ้มหลาน) “มี้ก็ให้ไอ้เซบมันทำหลานให้สิครับ ผมติดงานแค่นี้ก่อนนะครับ” อย่าคิดว่าครั้งนี้จะหลอกเขาได้ การคลุมถุงชนไม่เป็นการดีเสมอไป บางคู่แต่งงานกันเพราะหน้าที่ทางธุรกิจ สำหรับเขาต้องเป็นคนที่รักเท่านั้น “นายครับคุณวีวี่มาแล้วครับ” วีวี่ วีรดา นางแบบและดาราที่กำลังโด่งดังคู่ขาคนล่าสุดของเซริว หญิงสาวเดินเข้ามาและส่งยิ้มให้เซริวที่วันนี้เรียกเธอเข้ามาหา เธอต้องมัดใจเขาให้ได้แล้วจะสบายไปทั้งชาติ “วีวี่มาแล้วค่ะเซริว” “อืม” วีวี่ไม่รอช้าเธอรีบเข้าไปปลดเข็มขัดเขาเอาและล้วงมังกรยักษ์ออกมา เธอเพิ่งได้นอนกับเขาครั้งเดียว “ถ้าเธอทำดีฉันมีรางวัลให้” “วีวี่จะทำให้สุดความสามารถเลยค่ะ” หญิงสาวนั่งคุกเข่าที่พื้นและเริ่มจัดการกับท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความชำนาญ แค่ได้ยินเสียงครางของเซริวเธอก็พอใจแล้ว “อุ้ย คุณไม่ถอดเสื้อเหรอคะ“ “ฉันจะเอาแบบนี้” เขาสวมเครื่องป้องกันและดันท่อนเอ็นเข้าไปจากทางด้านหลัง และเริ่มตอกสะโพกเข้าไปโดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะเจ็บแค่ไหน “อื้อ อ๊ะ อ๊า! วิวี่เสียวค่ะ อ๊ะ” เสียงครางของหญิงสาวดังออกมาไม่หยุด เซริวเหมือนกำลังระบายความโกรธลงที่เธอมากกว่า “จะ เจ็บค่ะ อื้อ” “เธออย่าร้องเหมือนตัวเองซิงได้ไหม” เขาตอกอัดสะโพกแบบไม่หยุดพัก พร้อมกับหลับตาพริ้มคิดถึงใบหน้าสวยๆ ของแพรไหมหากเป็นหญิงสาวมานอนอยู่ใต้ร่างของเขาคงจะดีไม่น้อย “อื้อ อ๊ะ วีวี่เสร็จแล้วค่ะ อ่าส์” “ซี้ดดด น้องแพรรร” เขาปลดปล่อยน้ำกามออกมาใส่เครื่องป้องกัน เผลอครางชื่อแพรไหมออกมาอย่างไม่รู้ตัว เขาถอนแก่นกายออกมาเมื่อประตูห้องทำงานถูกเปิดออกพร้อมกับเพื่อนที่เดินเข้ามา “ไม่ทำต่อวะ กลางวันมึงเงี่ยนไม่ดูสถานที่เลย” “กูเสร็จแล้วจะเอาต่อไหมล่ะ” เซริวไม่ได้สนใจว่าจะใช้ผู้หญิงคนเดียวกันกับเพื่อน พวกเขาทำแบบนั้นมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว “คุณเซริว! วีวี่ไม่เอานะคะ” “ไม่เอาก็ไปแต่งตัวยืนโชว์ให้ใครเห็น” เขาจัดแจงเสื้อผ้าที่ยังอยู่ครบ และเดินมานั่งที่โชฟา “งานที่สั่งได้แล้วครับ” “มึงแอบไปสืบประวัติใครวะ” เจ้าคุณแอบมองซองสีน้ำตาล แสดงว่าเพื่อนต้องถูกใจเป็นพิเศษถึงขั้นลงทุนตามสืบประวัติ “ไม่ต้องเสือกได้ป่ะ” วีวี่ที่แอบฟังอยู่กำหมัดแน่นต้องเป็นมันแน่ๆ น้องแพรอะไรนั่น เซริวถึงได้ครางชื่อมันออกมา เธอไม่ยอมเขาต้องเป็นของเธอเท่านั้น แพรไหมฝากเอาเสื้อสูทของเขามาซักที่ร้านซักรีดข้างบริษัทที่เธอทำงาน ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครทำไมถึงต้องให้เอาเสื้อไปคืนที่ชั้นผู้บริหาร “น้องแพรครับช่วยพี่อีกเรื่องได้ไหม” “ช่วยเรื่องอะไรคะ” “ช่วยถ่ายแบบให้พี่ได้ไหมครับ” เขางุนงงไปหมดว่าทำไมเบื้องบนถึงสั่งมาว่าให้แพรไหม เป็นนางแบบแทนพลอยนิตา “แพรนี้เหรอคะ! ไม่ดีมั้งคะ” “นะช่วยพี่หน่อย เงินดีมากเลยถ่ายไม่ถึงชั่วโมงเดือนนี้จะได้ไม่ต้องทำงานหนัก” แพรไหมไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลือกเธอ เธอไม่เคยถ่ายแบบมาก่อน ไม่เคยออกกล้องสักครั้งทำไมผู้ใหญ่ถึงเลือก “ถ่ายกับเดวิดเดียวพี่ช่วยเอง” “ค่ะ” เรื่องเงินเรื่องใหญ่ เดือนนี้จะได้ไม่ต้องทำงานหนักมาก เซริวเดินเข้ามาในสตูดิโอเขากวาดสายตามองไปเรื่อยๆ จนไปหยุดที่ชายหญิงคู่หนึ่ง เขาจำได้ดีว่าเป็นคนที่ทำให้เขามัวแต่คิดถึงใบหน้าสวยๆ ของแพรไหม “เข้าใกล้หน่อยได้ไหมครับ” “พอไหมครับ” เดวิดส่งยิ้มให้แพรไหมเพื่อให้หญิงสาวไม่กดดัน เขาเคยเห็นหน้าคนตรงหน้าผ่านๆ ไม่คิดว่าพอแต่งหน้าแต่งหน้าไปแล้วจะสวยขนาดนี้ “ขออนุญาตครับ” “ค่ะ” แพรไหมยอมให้เขายอมเพราะเหลือรูปเซตสุดท้ายแล้ว รีบถ่ายจะได้รีบจบ “ขอกอดได้ไหมครับ” ช่างภาพตะโกนออกไป ทำให้แพรไหมรู้สึกเกร็งไม่น้อยสายตาทุกคู่จับจ้องมาที่เธอ เดวิดเอามือมาแตะที่สะโพกของเธอและออกแรงรั้งให้เธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด “จะใกล้กันไปไหน!” น้ำเสียงราบเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ เดินเข้ามาทำให้เดวิดถอยห่างจากแพรไหม ทุกคนที่รู้ว่าเขาเป็นใครต่างพากันเกร็งไปหมด “เอ่อ คุณเซริวต้องการอะไรหรือเปล่าครับ” “อุ้ย ค คุณ” แพรไหมตกใจที่เขาเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างเธอกับนายแบบ ยังไม่ครบวันเลยหรือจะมาทวงเสื้อสูทราคาแพงของเขาแล้ว “ยืนบื้ออะไรอยู่ถ่ายดิ” เซริวคว้าเอวแพรไหมเข้ามาใกล้ ทั้งสองสบตากันและกัน ช่างภาพต่างพากันกดชัตเตอร์รั่วๆ ไม่คิดว่าภาพที่ได้จะออกมาสวยขนาดนี้ “ปล่อยค่ะ” “อย่าหวังว่าหนีจะฉันพ้น” เขากระซิบข้างใบหูของแพรไหม และปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ “ผมเอาภาพพวกนั้นส่งมาให้ผมจะคัดเอง” “ไอ้ภูมึงว่าเจ้านายเราอาการหนักไหมวะ” “แล้วจะจ้างนายแบบทำไมให้เปลืองเงินวะ” ไนล์ส่ายหน้าการกระทำไม่ต้องบอกว่าหมายถึงอะไร หวงเขาทั้งที่ยังไม่เป็นอะไรกัน “นายหญิงเราจะเป็นใครไปไหนได้” “งานนี้มีคนคลั่งวะ” ดูจากสถานการณ์แล้วเหมือนจะเป็นเซริวที่คลั่งมากกว่า คิดภาพไม่ออกวันที่เจ้านายอกหักแต่คิดว่าคนนี้ต้องไม่ธรรมดา “ค่าตัวเรา” “ทำไมได้เร็วจังเลยคะ” แพรไหมตกใจเพราะเพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จ ไม่คิดว่าจะได้เงินเร็วขนาดนี้ “เรารู้จักคุณเซริวเป็นการส่วนตัวไหม” “แพรจะไปรู้จักเขาได้ยังไงคะ” เธอเพิ่งรู้ว่าเขาชื่อเซริวเป็นผู้บริหารระดับสูง ตกใจที่เขาเดินเข้ามาแบบนั้น “พี่คิดว่าเขาหวงเราเสียอีก ออกอาการขนาดนั้น” ภาพที่ถ่ายกับเดวิดเขาไม่เลือก แต่เลือกภาพที่เซริวถ่ายคู่กับแพรไหม “ม ไม่ค่ะแพรไม่รู้จักเขามาก่อน” “ดีแล้วผู้ชายแบบนั้นอันตรายรวยใช้เงินแก้ปัญหา เราอยู่ห่างๆ เขาไว้ก็ดี” “ค่ะ” “พรุ่งนี้มีงานเลี้ยงปิดกองเดี๋ยวไปกับพี่นะ” ดนุพลเอ็นดูแพรไหมไม่น้อย แต่เขากลัวว่าหากพูดความในใจออกไป แพรไหมจะไม่เหมือนเดิมเพราะรู้ดีว่าคนตรงหน้า คิดกับเขายังไง