ตอนที่ 7 สืบข่าว จบตอน

เหล่าผู้ติดตามของชอว์วันนี้ที่ได้รับอนุญาตแล้ว ต่างก็หายไปกับเด็กดริงก์ คงเหลือแต่ชอว์ที่ยังปักหลักอยู่ที่เดิม โดยมีลูกเจี๊ยบคอยเอาตัวแนบติดไม่ยอมออกห่าง ชอว์เคยชินกับการถูกเอาอกเอาใจของเหล่าผู้หญิงที่เขาเปิดโอกาสให้ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าพวกเธอเหล่านั้นไม่ได้หวังแค่ให้เขาลิ้มลอง แต่พวกเธอคิดว่ารางวัลใหญ่ ที่ยังไม่มีใครเคยได้จะตกเป็นของพวกเธอสักคน ซี๊ดดดดดด ชอว์ครางออกมา มือใหญ่กดศีรษะมนระหว่างขาไว้มั่น ลูกเจี๊ยบไม่ทำให้เขาผิดหวัง ปากเล็กๆของเธอ ดูด รั้ง แท่งเนื้อขนาดใหญ่ในปากเธอได้อย่างเชี่ยวชาญ จังหวะของเธอที่รูดเข้ารูดออกแทบจะรีดน้ำออกจากส่วนปลายของเขาได้หลายต่อหลายครั้ง ชอว์นอกจากจะคอแข็งแล้วยังเป็นพวกอึดทนมาก ลูกเจี๊ยบภาคภูมิใจเหลือเกินที่ได้ดูดกลืนเขาในตอนนี้ เธอทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ชอว์แหงนหน้าพิงพนักครางออกมาอย่างต่อเนื่อง ซี๊ดดดดด ปลดปล่อยความเสียวซ่านออกไปบ้าง “นายขา อนุญาตให้หนูทำมากกว่านี้ได้มั้ยคะ” ชอว์เลิกคิ้วทันที เขายอมรับเลยว่าไม่เคยเจอใครแบบลูกเจี๊ยบ เธอใจกล้าที่กล้าเอ่ยขออนุญาต ปกติ ผู้หญิงที่เขาเจอเธอก็แค่แสดงท่าทีไม่มีใครเอ่ยออกมาเป็นคำพูด ชอว์ยกยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้า ลูกเจี๊ยบเลียริมฝีปากที่แดงจัดของเธอทันที ชอว์ขยับเล็กน้อยแต่ยังนั่งอยู่ในท่าเดิม แต่เธอหยิบบางอย่างออกมาจากลิ้นชักโต๊ะ ‘ถุงยาง’ ที่ถูกตระเตรียมไว้แล้ว จะสำหรับเขาหรือสำหรับแขกทั่วไปก็ช่างเถอะ แต่ก่อนที่ลูกเจี๊ยบจะแกะฟลอย ชอว์ดึงมันมาจากมือเธอ แม้แสงสว่างในห้องจะน้อยแต่ก็ไม่แย่ถึงขั้นว่าเขาจะตรวจสอบของก่อนไม่ได้ เขาไม่เคยไว้ใจใครแม้เขาจะกินไม่เลือกแต่เขารู้จักป้องกัน ชอว์เช็คคุณภาพสินค้าอย่างละเอียด แคว่กกกก และเป็นคนแกะมันออกมาเองพร้อมกับจัดการด้วยตัวเอง เมื่อสินค้าผ่านการตรวจสอบอย่างดี ว่าได้เหรออะไรก็เกิดขึ้นได้ ถ้าเขาไม่รอบคอบป่านนี้คงไม่อยู่เสพสุขมาจนถึงป่านนี้แน่ๆ ลูกเจี๊ยบแย้มยิ้มออกมา และเธอก็ถอดทุกอย่างบนร่างกายออกไป เธอไม่ยี่หระต่อคนนอกกระจกที่จะมองเข้ามา แน่นอนว่าชอว์เองก็เช่นกันก็เขาเป็นผู้ชายส่วนเธอคืออาชีพที่ทำกันเป็นประจำ ลูกเจี๊ยบค่อยๆนั่งคร่อมบนตักชอว์ที่เขาเปลือยแค่ส่วนที่ต้องใช้งานกลางลำตัว อื้มมมมม เสียงครางอย่างสุขใจของลูกเจี๊ยบที่เธอค่อยๆให้แท่งเนื้อขนาดใหญ่ค่อยๆเข้าสู่ร่องสาวตอดรัดของเธอ ชอว์หลี่ตาและครางเบาๆ ลูกเจี๊ยบยังคับแคบ เธอน่าสนใจไม่น้อย ปากหยักได้รูปเข้าครอบครองความอวบอึ๋มตรงหน้า มือใหญ่บีบเคล้นอย่างไม่ต้องอ่อนโยนซึ่งเขาไม่มีมันอยู่แล้ว อื้ม อาร์รรรรรร อาร์รรรร ลูกเจี๊ยบครางออกมา เมื่อร่องสาวกลืนแท่งเนื้อไปจนหมด สะโพกเริ่มสายอย่างคนรู้งาน ชอว์ทั้งกัดทั้งดูดรั้งยอดเกสรความอวบอึ๋มตรงหน้าไม่หยุดหย่อนเช่นกัน พึ่บ พับ พึ่บ พับ เสียงประสานยามสะโพกกลมขับเคลื่อนดังเข้าโสตประสาทให้เธอและเขาได้ยิน “นายขา....อู้ยยยยย...เสียวจังเลยค่ะ” “แรงอีก...แรงเธอคงไม่ใช่มีแค่นี้นะ” ชอว์แม้จะพอใจกับจังหวะและลีลาของเธอ แต่เขาอยากได้มากกว่านี้ เขามันพวกชอบความรุนแรงไม่ใช่โรแมนติก เมื่อได้ยินแบบนั้นลูกเจี๊ยบก็ปลดปล่อยมอบเรี่ยวแรงทั้งหมดให้กับเขาในทันที เสียงกรีดร้องนอกกระจกดังเข้ามายิ่งกระตุ้นให้ลูกเจี๊ยบคิดว่ากำลังมีผู้ชม เธอจึงยกสะโพกสูงและปล่อยลงมาให้ร่องสวาทกลืนแท่งเนื้ออย่างแรงและเร็วมากขึ้นอีกหลายเท่า ซี๊ดดดดด ชอว์ครางออกมาอย่างถูกใจ เขาปล่อยร่างสาวออกฤทธิ์ออกเดชอย่างเต็มที่ ไม่ใช่หน้าที่เขาที่จะต้องใส่ใจว่าหลังจากวันนี้ที่เขาเสร็จสมแล้วเธอจะสามารถทำงานต่อได้ทันทีหรือไม่ในวันพรุ่งนี้ เฮ่อ เฮ่อ เฮ่อ เสียงหอบหายใจของลูกเจี๊ยบที่นอนหมดเรี่ยวหมดแรง ไม่ได้ทำให้ชอว์หันมาสนใจสักนิด เขาทำเพียงแค่สวมใส่กางเกงกลับเข้าไปและจัดการกับกระดุมเสื้อที่ถูกปลดออกก่อนหน้านี้เข้าไว้อย่างเดิม หางตาปราดเปรียวเห็นบางอย่างที่หน้าประตูทางเข้า เจ้าของร้านนั่นเองเขามาได้ประจวบเหมาะ ชอว์ยกยิ้มมุมปาก “ผมมาเชิญครับ” “ทำไมต้องรอให้ฉันอยู่เพียงลำพัง” “ต้องขอโทษจริงๆครับ ผมทำตามคำสั่ง” “ใคร?” “เชิญทางนี้ดีกว่าครับ คนคนนั่นรอท่านอยู่ครับ” ชอว์ยอมเดินตามเจ้าของร้านออกจากห้องกระจกไป เขาไม่เสียเวลาชายตามามองลูกเจี๊ยบที่เริ่มขยับตัวได้บ้างแล้ว เธอเร่งรีบใส่เสื้อผ้า ใบหน้าบูดเบี้ยวอย่างผิดหวัง ตอนนั้นเธอก็แค่อยากซบแผ่นอกเขา แต่ทันทีที่เขาปลดปล่อยเขาก็ผลักเธอออกจากตัวเขาทันที ทุกอย่างแตกต่างจากก่อนหน้านี้ ตอนนั้นเขาโอนอ่อนผ่อนตามที่เธอขอทุกอย่าง “โถ่วโว้ย!!!” ลูกเจี๊ยบพยายามพยุงตัวเองและเดินออกไป เขาหลอกให้เธอทุ่มเทแรงกายปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่ เธอไม่เคยทำให้ใครได้มากเท่านี้ เธอใช้ทั้งปาก ทั้งร่องสาวจนมันบวมเป่งเพื่อเขา หน้าตาเขาแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่ามีความสุข เธอไม่ใช่คนโง่ ใครจะกล้าเรียกร้องอะไรเอาจากเขาเล่า แต่ที่แน่ๆ สภาพเธอตอนนี้คงต้องพักงานไปหลายวัน แน่ๆ เพราะแค่เดินเธอก็แทบขาดใจ ก็เขาทั้งอึด ทั้งใหญ่ และหล่อมาก ชอว์ที่ได้รับการปรนเปรอและได้ปลดปล่อยแล้ว เขาเดินมาตามทางเดินแคบๆ ที่เจ้าของร้านกำลังเดินนำไปเรื่อยๆ แม้เขาจะอาจหาญมาคนเดียว แต่สายตาก็คอยกวาดมองว่ามันคือกับดักเหรอไม่ ใครก็ตามที่กล้าหักหลังเขามักจะจบไม่สวยนัก แต่ก็ใช่ว่าคนแบบนั้นจะหมดโลกไปแล้ว ตอนนี้เขาก็คิดว่าเจ้าของร้านคนข้างหน้าก็อาจหักหลังเขาได้เช่นกัน แต่ถ้าเขาไม่แน่จริงคงอยู่ในวงการนี้ไม่ได้มานานถึงสิบเจ็ดปีหรอก เขาฆ่าคนครั้งแรกตอนนั้นเขาอายุแค่สิบห้าปีเท่านั้น แม้คนคนนั้นจะเลวทรามต่ำช้ามากแค่ไหน แต่มันก็คือคนที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ชีวิตเขาต้องมาเดินบนเส้นทางนี้ เอี๊ยดดดดด เสียงประตูที่ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่มานานดังขึ้นยามที่มันถูกผลักเบาๆ ภายในห้องมีโต๊ะยาวเหมือนโต๊ะประชุม หัวโต๊ะมีเก้าอี้ใหญ่พนักสูงซึ่งตอนนี้มันหันหลังให้กับประตู เขารู้ว่ามีคนนั่งอยู่ตรงนั้น เอี๊ยดดดดด เสียงประตูปิดลง พร้อมกับเจ้าของร้านที่ออกจากห้องไป ภายในห้องมีผู้หญิงอีกคนเธออายุไม่มากนัก แต่งกายด้วยชุดส่าหรีพร้อมผ้าคลุมหน้าสีเข้ม ดวงตาสีเทาหลี่มอง สมองอันปราดเปรื่องทำงานอย่างรวดเร็ว เพราะเขาเห็นเข็มกลัดบนแผ่นอกของผู้หญิงคนนั้น ควับ! เก้าอี้ค่อยๆเลื่อนกลับมา มุมปากหยักกดลึกอย่างเย้ยหยัน เมื่อสิ่งที่คิดไว้ปรากฎอยู่ตรงหน้าจริงๆ ฮาฮาฮา ชอว์หัวเราะออกมาทันทีด้วยเสียงเย้ยหยัน “การมาเมืองไทยของผมครั้งนี้ คุณรู้หรือไม่” “แน่นอนว่าข้าต้องรู้” “ก็ดีครับ งานผมก็จบแล้ว” “แต่ข้าไม่คิดแบบนั้น ค่อยสรุปกันหลังจากที่เจ้ารู้ความจริงทั้งหมดก่อนดีมั้ย” ชอว์เลิกคิ้ว “ความจริง ยังมีความจริงอะไรอีกเหรอครับ คุณแก้วตา!” “ความจริงที่ไม่ได้ถูกบิดเบือนนะสิ ชอว์ ข้าขอทวงสิทธิ์ สามีข้าเคยบอกว่าเขาเคยมีบุญคุณกับเจ้า เจ้ารับปากกับเขาไว้ว่าจะทำการสิ่งใดก็ได้แล้วแต่ที่เขาสั่งให้เจ้าทำหนึ่งอย่างเพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณครั้งนี้” ! ชอว์หยุดรอยยิ้มไว้ ความลับก็ยังถูกเก็บไว้เป็นความลับ ตอบแทนบุญคุณอย่างงั้นเหรอ...เอาเถอะ! เล่นไปตามบทของหล่อนหน่อยแล้วกัน อดีตพี่สะใภ้ “ต้องขอโทษด้วยที่ข้าค่อนข้างติดคำพูดที่ใช้มานานเป็นสิบปี นานแล้วที่ข้าไม่ได้ใช้ภาษาพูดแบบคนทั่วๆไป” “ผมไม่ถือและไม่สนใจเรื่องแบบนั้น แต่ผมแค่อยากจะบอกคุณว่า คุณหาใช่ท่านหญิงอีกแล้ว” “ก่อนที่เจ้าจะตัดสินอะไร ก็ขอให้หลังจากที่เจ้าได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดต่อจากนี้” “จริงอยู่! ที่ผมติดหนี้บุญคุณท่านปีดา แต่คุณคงทราบดีว่าบุญคุณนั่นไม่อาจทำให้ผมทิ้งสิ่งที่ต้องทำ นั่นคือนำของกลับและปลิดชีวิตคุณครับ คุณแก้วตา” !!!!!