ตอนที่ 4 ล่ามรัก : EP 4 ผิดเอง

บทที่ 4 ไม่รู้เธอนั้นเผลอหลับไปตอนไหน สะดุ้งตื่นเพราะเสียงมือถือดัง ลืมตาขึ้นมาเหมือนพล่ามัวไปหมดมือขวาลูบคลำกระเป๋า สัมผัสหน้าจอรับสาย "อื้อ" "พราวมุกยังไม่ตื่นอีกหรอ เมื่อคืนเธอเมาหรือป่าว แล้วเฮียไปส่งเธอถึงคอนโดไหม" เสียงเพลงมีนาเพื่อนสนิทโทรเข้ามาหาเธอ "ถึง" ถึงคอนโดของพี่ชายเธอต่างหาก เธออยากเอ่ยบอกเพื่อนไปแบบนั้นแต่ไม่ได้เพราะกลัวเพื่อนจะรู้ "เมื่อคืนนี้เพลงเผลอดื่มไวน์ไปหนึ่งแก้วขอโทษนะที่เพลงไม่ได้ไปส่งเลย ว่าแต่เย็นนี้ว่างหรือเปล่าพราว เดี๋ยวเพลงจะไปรับมาทานข้าวที่บ้านเพื่อเป็นการไถ่โทษนะนะ" "ไม่เป็นไร พราวไม่โกรธและวันนี้มีนัดกับคุณพ่อด้วยคือท่านให้พราวกลับบ้าน" ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ไม่ได้ไปบ้านของกันและกันเลยนะ และเมื่อคืนนี้ไปงานวันเกิด ก็เป็นครั้งแรกของพราวมุกที่ไปบ้านของเพลงมีนา เพลงเคยเจอคุณพ่อคุณแม่พราวอยู่บ้าง ส่วนมากเราทั้งสองคนจะไปมาหากันที่คอนโดมากกว่า "โอเค อย่างนั้นไว้วันหลังก็ได้ ว่าแต่พี่ชายของเราทำอะไรพราวหรือเปล่า" พราวมุกเบิกตากว้างขึ้นมา รีบดีดตัวเองลุกขึ้นนั่ง หรือว่าเขาจะบอกความจริงกับเพลงเรื่องเมื่อคืนนี้ เพลงถึงได้ถามเราแบบนี้ "ทำอะไรหรอ" ปากบอกว่าไม่ให้บอกเรื่องที่เรามีอะไรกับเขา แต่เขาบอกน้องสาวของตัวเองแล้วหรอ อย่าตื่นเต้นสิพราว "อ้าว เราถามเธอนี่ไงว่าพี่ชายของเราทำอะไรเธอหรือเปล่า ถ้าไม่มีอะไรก็ดีแล้วเราจะได้สบายใจ อีกอย่างเราไม่อยากให้เพื่อนสนิทที่เรารักกับพี่ชายที่เราหวง.... "คุยกับใครหรอครับ" เสียงผู้ชายแทรกเข้ามาในสาย ในขณะที่เพลงมีนายังพูดไม่จบประโยค และน้ำเสียงนั้นเป็นของคุณเพลิงอย่างแน่นอน เขาพูดกับน้องสาวอ่อนโยนมากเลยนะ ซึ่งแตกต่างที่พูดกับเรา "เฮีย งื้อเพลงขอโทษนะคะที่เมื่อคืนนี้เมาต่อไปนี้จะไม่ดื่มแล้ว" เพลงมีนาลืมไปหรือเปล่าว่ากำลังคุยกับพราวอยู่แต่กับพี่ชายตัวเองซะงั้น "ดีมาก ต่อไปนี้ห้ามดื่มเพราะว่าไม่น่ารักเลยรู้ไหม อย่างนี้เฮียต้องทำโทษโดยการหอมแก้มอ้วนๆ" คุณเพลิงเวลาที่เขาคุยและหยอกล้อกับเพลงมีนาน้องสาวของเขานะแค่ฟังยังดูน่ารักเลย "ฮ่าๆ อ่าหอมเลยค๊าบ แล้วเมื่อคืนนี้ไปส่งเพื่อนของเพลงถึงคอนโดไหมคะเฮีย" พราวมุกไม่ได้พูดอะไร แค่อยากฟังจากปลายสายว่าคุณเพลินเขาจะตอบกลับน้องสาวของเขาว่ายังไง "ถึง เฮียส่งแล้วก็กลับไปนอนที่คอนโด มีอะไรหรือเปล่า" เป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้วพราวมุก เธอจะต้องอยู่ในความลับของเขาตลอดไป "ดีแล้วค่ะที่เป็นแบบนั้น เพลงคิดว่าเฮียจะทำอะไรเพื่อนรักของเพลงหรือเปล่าเพราะว่าเพื่อนของเพลงทั้งสวยแล้วก็แต่งตัวแซ่บด้วย" "ไม่หรอก เฮียไม่ได้ชอบผู้หญิงแบบนั้นเพลงเองก็รู้ไม่ใช่หรอ" เํอได้ฟังคำพูดของคุณเพลิงก็ยิ่งฟังยิ่งรู้สึกจุกเมื่อคืนนี้เรื่องที่เกิดขึ้นเขาไม่รู้สึกอะไรจริงๆ "พราวมุกเป็นผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวและมั่นใจในตัวเอง แต่พราวมุกไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นแน่นอนค่ะเฮีย เพลงการันตีได้ที่สำคัญพราวมุกยังไม่มีแฟนเลยนะเฮีย มีผู้ชายมากมายมารุมจีบพราว แต่พราวก็ไม่สนใจแค่ทำตัวอ่อยเล่นๆเฉยๆ"เธอยังแอบฟังสองพี่น้องคุยกัน ทั้งๆที่ในใจรู้สึกไม่ดีแล้ว "นั่นแหละผู้หญิงแบบนั้นที่เฮียไม่ชอบ ชอบโชว์นั่นนี่คิดว่าของตัวเองมีดีหรือว่าใหญ่มากมั้ง กลัวคนอื่นไม่เห็นหรือไงเพลงมีนาอย่าทำตัวแบบนั้นนะรู้ไหม เฮียรับไม่ได้แน่นอน" เธอไม่อยากฟังต่อแล้วเสียความรู้สึกและเสียใจในคำพูดของคุณเพลิง สูดลมหายใจเข้าลึกๆมือทั้งสองข้างลูบเข้าที่ใบหน้าของตัวเองหลังจากตัดสาย "เฮ้อ" เธอปล่อยลมหายใจที่สูดเข้าไปจนเต็มปอดออกมา ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกดีเลย ใกล้จะเย็นแล้วต้องรีบลุกอาบน้ำแต่งตัว กลับบ้านไปหาคุณพ่อนะพราวมุก ณ บ้านตัวเอง มีบ้านใหญ่โตมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบแต่เธอกลับแยกออกไปอยู่คอนโดเหมือนกับลูกไม่มีพ่อไม่มีแม่ ได้กลับบ้านมารู้สึกดีมากสบายใจที่สุด เดินเข้ามาในบ้านคุณพ่อนั่งอยู่ที่โซฟาเมื่อท่านเห็นเธอแล้วจึงรีบลุกขึ้นแล้วจ้องมองหน้าเราด้วยแววตาที่แปลก "คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมมองพราวแบบนั้น" "พราวคบกับคุณเพลิงมานานหรือยังลูก" ประโยคแรกที่ท่านเอ่ยถามถึงคุณเพลิง เราส่ายหัวให้กับท่าน "ยังค่ะ มีอะไรหรือป่าวคะพราวเห็นคุณพ่อมองคุณเพลิงแปลกๆตั้งแต่เมื่อวานแล้ว" "รู้ประวัติของเขาดีหรือยังพราว คุณเพลิงไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา และเขาไม่ใช่แค่นักธุรกิจนะลูก" เพลงมีนาเคยเล่าให้ฟังแล้วว่าพี่ชายของเขานั้นเกี่ยวพันกับดงมาเฟียแต่ก็ไม่ได้เล่าอะไรมาก "หมายถึงเขาเป็นมาเฟียหรอคะ" "พราวเองก็รู้แล้วนี่ ทำไมถึงยอมคบกับเขาล่ะพราว พ่อไม่เคยหวงไม่เคยห้ามเรื่องที่พราวมีแฟนหรือไม่มีแฟนเลยนะ แต่แค่ไม่ใช่กับคุณเพลิง" พ่อของเธอจริงจังกับคำเขาพูดตะเบงเสียงออกมา แต่เขาไม่ได้ตะคอกเธอน ส่วนแม่เธอนั้นเดินมาจับไหล่ของคุณพ่อในทำนองให้ใจเย็นๆ "ค่ะ" "จริงนะพราว ลูกจะไม่คบกับคุณเพลิงจริงๆนะลูก" มือขวาลูบหัวลูกสาวเบาๆด้วยความเอ็นดูรีบดึงเธอไปกอดในอ้อมอก เรื่องของเธอกับเขานั้นไม่ใช่ปัญหาเลย ที่คุณพ่อห้าม เพราะพราวกับคุณเพลิงไม่ได้คบกันอยู่แล้ว เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับพราวมุกสักนิด แค่เอาเราระบายความใคร่เท่านั้น "ค่ะ คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะคะ" "ลูกสาวของพ่อน่ารักมากๆเลย พ่อรักพราวมุกมากนะลูกหวังดีกับพราวมากที่สุด ที่พ่อไม่อยากให้พราวคบกับคุณเพลิง เพราะว่าพ่อหวังดีกับพราว ไม่อยากให้ลูกของพ่อต้องเสียใจและเกิดอันตรายต่อตัวเอง" "ค่ะ พราวก็รักคุณพ่อกับคุณแม่มากที่สุดเหมือนกันค่ะ" คืนนี้เธอนอนที่บ้านห้องของตัวเอง ทำไมต้องคิดถึงเขาด้วยพราวมุกเธอทำไมต้องนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนล่ะ พยายามส่ายหน้าให้กับตัวเองดูหนังฟังเพลงก็ยังหยุดคิดถึงเขาไม่ได้เลย คิดถึงเขาจนเริ่มฟุ้งซ่านแล้วพราวมุก "ท่องเอาไว้ ว่าเขาไม่ได้ชอบเธอไม่ได้รักเธออย่าคิดถึงเขา เธอกับเขาไม่มีวันรักกันเรื่องที่เกิดขึ้นให้มันเป็นความทรงจำไปนะ" พูดกับตัวเองซ้ำๆเตือนตัวเอง ไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน แต่ก็ยังนอนไม่หลับอยู่ดี