ตอนที่ 2 เจ้าสาวตัวแทน

ตอนที่ 2 เจ้าสาวตัวแทน 1 เดือนผ่านไป “คุณภพคะเจ้าสาวไม่รู้ไปไหน ! ” ทีมงานที่ทำหน้าที่จัดงานแต่งงานรีบเดินมาแจ้งเจ้าบ่าวเมื่อถึงช่วงหัวค่ำที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวต้องออกไปต้อนรับแขกแต่นารากับหายตัวไป “ผมโทรไปก็ไม่รับ” ชายหนุ่มร้อนใจโทรศัพท์หาเจ้าสาวไม่รู้กี่สายแต่ก็พบว่าอีกฝ่ายปิดเครื่องติดต่อไม่ได้แม้แต่พ่อแม่และญาติพี่น้องของเธอก็ยังไม่เห็นใครมาร่วมงาน “พวกเราทุกคนช่วยกันออกตามหาแล้วแต่ไม่มีใครเจอตัวนาราเลยค่ะ” พนักงานในบริษัทของชนะภพช่วยกันออกตามหาเจ้าสาวทั่วบริเวณงานแต่ก็ไร้ร่องรอย พิธีก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกภายในไม่กี่นาทีทุกคนในงานต่างพากันวุ่นวายไปหมด “เกิดอะไรขึ้น” สมใจที่ใจเด็ดไม่พอจากที่ตั้งใจว่าจะไม่มาร่วมงานแต่งงานลูกชายแต่สุดท้ายเมื่อถึงช่วงพิธีกลางคืนหญิงชราก็กลับเปลี่ยนใจ “นาราหายตัวไปครับแม่” ชนะภพหันมาตอบมารดาด้วยใบหน้าที่ร้อนใจ เขาคิดไม่ออกว่าอยู่ดี ๆ เจ้าสาวของเขาทำไมถึงหายไปแบบนี้ “อีก 15 นาทีจะเข้าพิธีแล้วนะคะตอนนี้แขกในงานเริ่มมากันแล้ว” ฝ่ายจัดงานรีบเดินมาบอกเพื่อให้ทุกคนช่วยกันหาทางแก้ไขแต่ยิ่งคิดเท่าไหร่ก็ยิ่งไม่มีใครคิดได้ว่าควรจะทำอย่างไรดี “เราจะหาใครมาสวมเป็นสาวๆก่อนไหม” ความคิดของพนักงานในบริษัททุกคนต่างมองหน้ากันว่าคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้และคนเดียวที่สมใจคิดถึงนั่นก็คือญาณิณ “ไปตามหนูนิลมาบอกให้รีบมาแต่งตัวชุดเจ้าสาว” “คุณแม่ครับ ผมไม่แต่งกับนิลจะแต่งกับนารา” ชนะภพพูดขัดขึ้นมาทั้งที่เขาเองก็คิดหาทางออกไม่ได้แต่แค่รู้ว่าไม่อยากทำตามสิ่งที่มารดาแนะนำก็เท่านั้น “ถ้าไม่ทำตามที่แม่บอกแล้วลูกจะแก้ไขแบบ...ไหนบอกมา” ชายหนุ่มไม่มีคำตอบให้มารดาเขาจึงต้องยอมให้ญาณิณเป็นเจ้าสาวตัวแทนในค่ำคืนนี้แม้หัวใจจะกำลังสับสนและรู้สึกไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็ต้องฝืนยิ้มให้งานพิธีในค่ำคืนนี้ผ่านไป “ดีใจใช่ไหมที่นาราหนีผมไปแบบนี้” เจ้าบ่าวคว้ามือเจ้าสาวมาบีบไว้แน่นและหันไปกระซิบข้างหูแต่ไม่ใช่คำบอกรักแต่มันคือคำต่อว่าและโยนความผิดทั้งหมดให้กับเธอ “ฉันว่าคุณนาราไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณมากกว่า” ญาณิณไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดแต่เธอก็ไม่อาจจะยืนทนให้เขาโยนความผิดให้แบบนี้และหวังว่าคำพูดของเธอจะช่วยเตือนสติให้เขาเข้าใจ “ไม่มีทางผมกับนาราเรารักกันมีแต่คุณต่างหากที่แอบรักผมอย่านึกว่าไม่รู้” คำพูดที่กระแทกใจทำเอาเจ้าสาวตัวแทนในค่ำคืนนี้ถึงกับพูดอะไรไม่ออกเพราะเธอก็แอบรักชนะภพจริงๆแล้วก็คงไม่แปลกถ้าเขาจะรู้ แขกที่มาในงานถึงแม้จะรู้ว่าเจ้าสาวกับชื่อติดด้านบนไม่ตรงกันแต่ก็ไม่มีใครเคยเห็นตัวเจ้าสาวที่ชื่อว่านาราหลายๆคนก็รู้จักแค่เพียงญาณิลที่เป็นลูกของเศรษฐีบ้านนอกที่ครอบครัวของชนะภพให้ความสนิทสนมก็เท่านั้น เจ้าบ่าวและเจ้าสาวยืนจับมือกันอยู่บนเวทีพิธีกรก็ยังพูดไปตามที่ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้ถึงแม้ทุกคนที่เป็นฝ่ายจัดงานจะรู้ว่าตอนนี้เจ้าสาวที่ยืนอยู่ไม่ใช่ตัวจริงก็ตาม “เจ้าบ่าวของเราเขียนบอกไว้ว่าสิ่งที่เขาอยากทำมากที่สุดบนเวทีคือการหอมแก้มเจ้าสาวและบอกว่ารักเธอต่อหน้าทุกคน วันนี้ทุกคนล้วนมาเป็นสักขีพยาน เราก็จะให้เจ้าบ่าวทำตามในสิ่งที่เขาฝันไว้” ทุกถ้อยคำที่พิธีกรพูดคือคำที่อยู่ในสคริปต์ที่ชนะภพได้บอกเล่ากับพิธีกรไว้ ถึงแม้ตัวเจ้าสาวจะเปลี่ยนไปแต่ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม “คุณไม่จำเป็นต้องหอมจริงก็ได้” ญาณิณทำท่าจะเอียงแก้มหนี “คุณคิดว่าผมอยากหอมคุณอย่างนั้นหรือ” สิ้นคำพูดของเจ้าบ่าวเขาไม่ใช่แค่เพียงหอมแก้มแต่เขาใช้ปากอุ่นทาบทับลงไปบนปากบางที่ตอนนี้ทาลิปสติกสีส้มอ่อนอย่างสวยงามจนคนตัวเล็กทำอะไรไม่ถูกแทบจะทรุดลงไปกับพื้นดีที่ชนะภพประคองตัวด้านหลังของเธอไว้และดึงเข้ามาแนบชิดกับอกของเขา “ถึงกับอ่อนระทวย” เสียงปรบมือชื่นชมของแขกที่มาร่วมงานไม่สามารถกลบเสียงกระซิบของเจ้าบ่าวที่กระซิบข้างหูสาวน้อยที่ยอมเอาตัวเข้ามาเป็นเจ้าสาวเพื่อกู้หน้าให้เขาแต่กลับกลายเป็นคนที่ผิด แขกในงานเริ่มทยอยกลับกันก็เข้าสู่พิธีเข้าหอทุกอย่างยังคงดำเนินไปตามปกติถึงแม้เจ้าสาวจะไม่ใช่คนเดินก็ตามเมื่อเสร็จสิ้นจากพิธีในห้องที่มีเพียงแค่ผู้หญิงและผู้ชายที่ไม่ได้ตั้งใจจะแต่งงานกันจึงมีแค่เพียงความเงียบเท่านั้น ค่ำคืนนี้มันควรเป็นค่ำคืนที่มีความสุขที่สุดสำหรับคู่แต่งงานคู่อื่นแต่สำหรับญาณิณมันเป็นค่ำคืนที่แสนเจ็บปวดเพราะถึงแม้ตอนนี้เธอจะเป็นเพียงแค่เจ้าสาวตัวแทนแต่เขาก็ควรจะรักษาน้ำใจเธอบ้างไม่ใช่เลือกที่จะขนหมอนและผ้าห่มไปนอนที่โซฟาแสดงท่าทางรังเกียจเธอแบบนี้ หัวใจของเจ้าบ่าวที่ถูกเจ้าสาวทิ้งงานแต่งพยายามหลอกตัวเองว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นคือแผนการของมารดากับญาณิณทั้งที่ตัวเขาเองก็เริ่มไม่แน่ใจว่านารารักเขาจริงไหมแต่เขารักเธอเกินกว่าจะให้เธอเป็นคนผิดและวันนี้บางทีเขาอาจจะต้องหาใครรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น แสงไฟที่ส่องสว่างรอดม่านออกมาทำให้ชายหนุ่มมองเห็นร่างบางอรชรที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มของเขา ความโกรธและความรู้สึกเสียใจที่ถาโถมอยู่ภายในทำให้ชนะภพตัดสินใจว่าวันนี้เขาจะย่ำยีหญิงสาวที่นอนอยู่บนนั้นให้สมกับที่เธออยากแต่งงานกับเขาและคงจะร่วมมือกับแม่วางแผนทุกอย่างให้เขาต้องกลายเป็นเพียงเจ้าบ่าวที่จำใจต้องแต่งงานกับเธอ