ตอนที่ 3 เพราะความบริสุทธิ์มันหอมหวาน

ตอนที่ 3 เพราะความบริสุทธิ์มันหอมหวาน “คุณจะทำอะไร” ญาณิณที่พยายามข่มตาให้นอนหลับยังไม่ทันจะหลับสนิทเธอก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่ออยู่ดีๆเจ้าของร่างสูงที่นอนอยู่ปลายเท้าบนโซฟากับขึ้นมานอนบนที่นอนและคร่อมร่างของเธอไว้ “อยากเป็นเมียผมจนตัวสั่นก็จะให้เป็นสมใจ” ความโกรธหน้ามืดตามัวทำให้เวลานี้ชนะภพไม่ต่างอะไรกับซาตานร้ายที่จะบดขยี้ร่างเล็กที่นอนอยู่ภายใต้ร่างใหญ่ของเขา “คุณมันบ้าไปแล้ว ปล่อยฉันนะ ! ” ญาณิณพยายามขัดขืนดิ้นอย่างสุดแรงแต่ด้วยความที่เธอตัวเล็กกว่ายิ่งพยายามดิ้นเท่าไหร่ยิ่งกลายเป็นเอาตัวเข้าไปอยู่ภายใต้ร่างหนาให้แน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม ปากหยักที่กำลังสั่นเครือด้วยความโกรธบรรจงจูบไซ้ซอกคอยาวเพื่อหวังให้ร่างเล็กอรชรรู้สึกซาบซ่านกับสิ่งที่เขามอบให้แต่ด้วยอารมณ์ที่กำลังโมโหและความรุนแรงยิ่งทำให้เจ้าของเรือนร่างน้อยรู้สึกเจ็บและน้อยใจกับสิ่งที่เขากำลังทำ “คุณมันดีแต่โทษคนอื่น” ญาณิณถึงแม้ตอนนี้เธอจะโดนทับไว้ด้วยคนร่างสูง แขนทั้งสองข้างถูกตรึงกับที่นอนแต่คำพูดที่ฟังดูแสนเบาแหบพร่าก็ดังเล็ดลอดออกมาเพื่อหวังจะเตือนสติผู้ชายที่กำลังรังแกเธออยู่ “นารารักผม เธอไม่มีทางหนีงานแต่งงาน หยุดพูดไม่อย่างนั้นผมจะหยุดคุณเอง” “คุณมันโดนทิ้ง” หญิงสาวตะโกนคำพูดสุดท้ายด้วยสายตาที่แสนจะน้อยใจก่อนที่ปากบางจะถูกอีกฝ่ายทาบทับด้วยปากอุ่นเพื่อหวังให้อีกฝ่ายหยุดพูดและมันก็ได้ผล เสื้อผ้าชุดนอนถูกฉีกออกเป็นชิ้นอย่างไร้ความปราณี ไม่มีความรักไม่มีความอบอุ่นมีแต่อารมณ์ที่ดุจดั่งไฟที่พร้อมจะแผดเผากำลังหลอมรวมร่างกายของคนทั้งคู่ให้แนบชิดติดกัน ญาณิณดิ้นจนหมดแรง ตอนนี้เธอเหลือแค่เพียงหยดน้ำตาและความเหนื่อยล้าในเมื่อเขาต้องการให้เธอชดใช้ในสิ่งที่ไม่ได้ก่อเธอก็จะยอมและสักวันเขาจะรู้ว่าคนที่เขาควรจะทำลายไม่ใช่เธอ “คุณได้เป็นเมียผมแล้วสมใจ” สิ้นเสียงกระซิบชุดชั้นในตัวจิ๋วก็ถูกถอดออกไปให้พ้นจากเส้นทาง ถ้ำน้อยสีชมพูที่ยังคงบริสุทธิ์ถูกปลายนิ้วเรียวงามของท่านประธานที่เวลานี้ไม่เหลือความเป็นผู้นำเขาเหลือเพียงแค่แววตาของซาตานร้ายที่พร้อมจะทำร้ายร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้า ความเป็นชายตั้งตรงพร้อมหลอมรวมร่างกายของคนทั้งคู่ให้เป็นหนึ่ง ความเจ็บปวดของหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ถูกผ่อนคลายด้วยนิ้วเรียวที่จิกลงไปกลางหลังของผู้ชายที่กำลังรังแกเธออย่างไร้ความปราณี ทุกจังหวะโยกย้ายของสะโพกมันสร้างความรู้สึกที่ทั้งเจ็บแปลบและเสียวซ่านญาณิณได้แต่หลับตา ยินยอมปล่อยให้ทุกอย่างเป็นตามความต้องการของอีกฝ่าย สำหรับเธอใจหนึ่งมันคือความสุขที่โหยหาเพราะแอบรักเขามานานแต่อีกหัวใจมันคือ ความเจ็บปวดที่เขาไม่เคยเห็นค่าแม้ว่าเธอจะยอมเสียศักดิ์ศรีและเวลานี้เธอก็ต้องเสียกระทั่งความบริสุทธิ์เพื่อให้เขาได้สมในความแค้น “อย่าเกร็ง กอดผมไว้” จากความรุนแรงค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยนลงเมื่อเวลานี้ชนะภพสัมผัสได้ว่าเขากำลังทำรายความบริสุทธิ์ของผู้หญิงคนหนึ่ง เสียงกระซิบข้างหูพร้อมด้วยการบรรจงจูบลงไปที่หน้าผากทำให้ความรู้สึกของญาณิณเริ่มเปลี่ยนไป เธอเริ่มปล่อยหัวใจให้หลุดลอยไปตามความสุขที่เขามอบให้ถึงแม้จะรู้ว่าเวลานี้สิ่งที่เขากำลังทำมันไม่ได้เรียกว่าความรักก็ตาม สองร่างกายเข้าร่วมกันเป็นหนึ่งจากการแต่งงานที่เป็นแค่เพียงภรรยาตัวแทนกลับกลายเป็นว่าตอนนี้ญาณิณกลายเป็นภรรยาของชนะภพโดยสมบูรณ์ถึงแม้ทุกอย่างจะไม่ได้เกิดจากความรักของเขาแต่มันคือความรักของเธอและไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร หญิงสาวได้แต่ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่อีกฝ่ายต้องการเพราะเธอไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไปแล้ว เมื่อพายุค่อยๆสงบลงมีเพียงแค่เสียงลมหายใจหอบเหนื่อยและร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ ชนะพบเลือกที่จะนอนหันหลังและปล่อยให้อีกฝ่ายได้ลุกไปจัดการธุระส่วนตัวเขาไม่แม้แต่จะกอด หอมแก้มหรือขอโทษ ไม่มีสัมผัสใดๆทำเหมือนกับว่าเธอเป็นอากาศที่ไร้ตัวตนสำหรับเขา พระอาทิตย์เริ่มจะโผล่พ้นขอบฟ้าแล้วญาณิณจึงเลือกที่จะลุกจากที่นอนเพราะตั้งใจว่าจะขับรถกลับบ้านทันทีแต่ยังไม่ทันจะก้าวขาพ้นจากเตียงเธอก็ถูกคนนอนข้างๆดึงเข้าไปสวมกอดก่อนที่เขาจะแสดงบทใคร่ที่แสนหอมหวานกับเธออีกครั้งแล้วมันช่างเป็นรสรักที่แตกต่างจากเมื่อคืนเพราะวันนี้เขาทั้งนุ่มนวลอ่อนโยนและเอาใจใส่กับความสุขของเธอในทุกนาที “ชอบไหม ” ชายหนุ่มกระซิบข้างแก้มเมื่อเขาจับคนตัวเล็กพลิกให้นอนหันหลังแล้วยกตัวขึ้นสะโพกกลมถูกตั้งชูชันตอบรับกับทุกจังหวะที่เขายืนอยู่ด้านหลังพร้อมสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปสอดรับกับความคับแคบที่ยังคงหอมหวานและเขาก็ได้เป็นคนแรกที่เข้าไปสำรวจและแสดงความเป็นเจ้าของ ความสุขที่เกิดขึ้นภายในหัวใจของชายหนุ่มในเวลานี้ชนะภพก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรียกว่าอะไรแต่สำหรับนาราเขาไม่ใช่ผู้ชายคนแรกของเธอแต่สำหรับเจ้าสาวตัวแทนในค่ำคืนนี้เขาคือคนแรกเธอคือความบริสุทธิ์ที่หอมหวาน เวลานี้ชายหนุ่มไม่รู้เหมือนกันว่ารู้สึกกับหญิงสาวในอ้อมกอดอย่างไรรู้แค่เพียงว่าทุกสัมผัสและจังหวะมันมีความสุขจากแบบหัวใจไม่เคยรู้สึกมาก่อน