ตอนที่ 13 โซ่สวาทจอมมาร

“ทูนหัวของคุณแม่...ลูกต้องเป็นเด็กดีของคุณแม่นะคะ” “คลีโอเป็นเด็กดีค่ะ...คลีโอไม่ดื้อ...ถ้าเป็นเด็กดีแล้ว...คุณแม่ต้องให้คลีโอพบคุณพ่อ...นะคะ” หญิงสาวพยักหน้าทั้งน้ำเต็มเบ้าตาและเกี่ยวนิ้วก้อยกับนิ้วก้อยเล็ก ๆ ของลูกรักแล้วเขย่าเบา ๆ ใบหน้าเล็กใต้กรอบเรือนผมยาวเป็นคลื่นอ่อนสีน้ำตาลเปล่งประกายเผยรอยยิ้มสดใส เป็นรอยยิ้มอ่อนวัยของเด็กสี่ขวบที่หวังว่าจะได้รับสิ่งตอบแทนเมื่อทำตามสัญญา เมื่อกล่อมคลีโอเข้านอนแล้วตลอดคืนนั้นณชนกก็แทบไม่ได้หลับ หญิงสาวหลับ ๆ ตื่น ๆ หลายครั้งนอนลืมตาโพลงอยู่ใต้แสงไฟสลัว หลายครั้งเธอหันไปกอดแม่หนูน้อยที่ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม จูบแก้มซ้ายขวาครั้งแล้วครั้งเล่าและหลั่งน้ำตาอยู่ในความเงียบสงัด จนถึงบัดนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเฮ็คเตอร์ เธอรู้แล้วว่าเขาไม่เหมือนเดิม แต่สาเหตุที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเธอและเขาเคยรักกันและเขาคือผู้ชายคนแรกและคนเดียวในชีวิตเปลี่ยนไปชนิดหน้ามือเป็นหลังมือนั้นยังไม่อาจหาข้อยุติได้ ณชนกว้าวุ่นใจอย่างหนัก เขาบังคับให้เธอเป็นนางบำเรอของเขาและพรุ่งนี้เช้าเธอจะต้องทำตามข้อบังคับที่เขายัดเยียดให้ อีกครั้งที่หญิงสาวหันไปกอดจูบบนแก้มและเปลือกตาที่ยังปิดสนิทของคลีโอ หนูน้อยผู้ซึ่งเป็นภาพพิมพ์ของ เขาคนนั้น ชายในฝันที่กลับกลายเป็นจอมมารซึ่งกำลังจะบดขยี้หัวใจของเธอด้วยข้อเสนอที่เธอไม่เคยปรารถนาจากเขา ร่างเล็กบอบบางในชุดพนักงานของโรงแรมยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูสถานรับเลี้ยงเด็กเล็กขณะเหม่อมองเข้าไปด้านในราวกับไร้จุดหมาย ณชนกยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นนานเกือบสิบนาทีแล้วหลังจากที่ส่งคลีโอให้พี่เลี้ยงเด็กรับเข้าไปในเนอร์สเซอรี่ เธอยืนนิ่งเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง หญิงสาวยังคิดถึงเหตุการณ์เมื่อวานนี้และคิดถึงพรเทพ ผู้จัดการห้องอาหารที่เมื่อเจอที่โรงแรมเมื่อวานเขาก็ไม่ได้ตำหนิติเตียนเธอเรื่องที่ทำน้ำหกใส่ผู้บริหารสูงสุดของโรงแรมในคืนนั้น เธอกำลังตัดสินใจว่าจะรีบไปโรงแรมให้เร็วที่สุดเพื่อที่ว่าคนของเฮ็คเตอร์จะยังไม่ทันมารับ แต่แล้วเมื่อหันหลังกลับและตั้งใจจะเดินไปรอรถของโรงแรมตามเวลาปกติหญิงสาวก็ต้องตระหนกเมื่อพบว่ามีชายร่างสูงใหญ่มายืนรออยู่ก่อนแล้ว เขาคือชายคนเดิมที่มารับเธอเมื่อวานนี้