ตอนที่ 58 โซ่สวาทจอมมาร

“วันหนึ่งค่ะ...วันหนึ่ง...คุณแม่จะพาหนูกลับไป” ณชนกร้องเพลงกล่อมเบา ๆ รู้สึกถึงแรงกอดรัดจากแขนเล็กบางของหนูน้อย คลีโอซบหน้ากับอกแม่และฟังเสียงเพลงขับกล่อมเบา ๆ ภายใต้ร่มไม้ที่ให้ร่มเงาและแสงแดดอ่อนทาบทอบนแนวเขาฝั่งตรงข้ามวิลล่า “คลีโอ...คลีโอ...อืม...หลับซะแล้ว” หญิงสาวรำพึงกับตัวเองเมื่อได้ยินเสียงกรนเบา ๆ ของลูกน้อยที่นอนหลับแนบบนอก ณชนกยิ้มกับตัวเองทั้งน้ำตา เธอยังไม่อาจลืมเขาได้ เธออยากบอกว่ารักพ่อของคลีโอมากขนาดไหนแต่ เขา ไม่มีวันรับรู้มันได้อีกแล้ว ร่างบางค่อย ๆ ขยับตัวลงจากเปลแต่ยังปล่อยให้หนูน้อยนอนหลับต่อไปในเปลญวนที่แกว่งไกวไปมาเบา ๆ หญิงสาวดึงผ้าคลุมไหล่ห่มบนร่างน้อยที่นอนหลับคุดคู้ไม่รู้สึกตัว เธอมองภาพนั้นด้วยแววตาอันลึกซึ้งและบอกตัวเองว่าในชีวิตเธอคงไม่อาจรักใครมากกว่านี้ได้อีกแล้ว บรรยากาศรอบ ๆ ยังคงสงบและแวดล้อมด้วยความเขียวขจี ณชนกชอบที่นี่มากและคิดว่าจะพักอยู่ที่วิลล่านี้ต่ออีกสักระยะก่อนขยับขยายไปอยู่ที่อื่น ร่างเล็กบอบบางหันมองลูกสาวที่นอนหลับในเปลก่อนออกไปเดินเล่นแต่ไม่ห่างจากบริเวณนั้น หญิงสาวหันมองที่เปลอีกครั้งและหยุดใกล้แม่น้ำอายุงหลากเชี่ยวซึ่งไหลผ่านพื้นที่ของวิลล่า ณชนกยืนสงบนิ่งและทอดอารมณ์อยู่ตรงนั้นเนิ่นนานก่อนจะหันกลับไปแต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าใครยืนอยู่ด้านหลัง