ตอนที่ 6 EP :5 เข้าใจผิดคิดว่าเธอเข้าโรงแรมกับผู้ชาย

บทที่ 5 หลังจากที่เธอทายาของเขาได้สักพักจึงเดินลงมาด้านล่างเพราะรู้ว่าครอบครัวของเขานั้นกลับไปแล้ว "เป็นยังไงบ้างลูก" คุณหญิงราตรีเดินขยับเข้ามาใกล้ๆ ลูกสาวคนเดียวพร้อมทั้งมือหนาลูบเข้ายังหัวของลูกเบาๆ "ไม่เป็นไรแล้วค่ะ คุณแม่คงจะเป็นเพราะน้ำสกปรก" "แม่รู้นะว่าเกิดอะไรขึ้น" "อย่าไปโกรธเขาเลยค่ะ" คุณหญิงราตรียิ้มให้กับลูกสาวแค่ดูคำพูดและการกระทำของลูก เธอก็รู้ว่ากำลังหลงรักเขาอยู่ "หนูรักเขาเหรอ??" ดวงตาคู่น้อยจับจ้องมองหน้าผู้เป็นแม่และยิ้มก่อนที่เธอจะพยักหน้ายอมรับความจริง "ค่ะคุณแม่ แล้วหนูจะทำให้เขารักหนูให้ได้" "แต่หนูกำลังจะเจอกับความเจ็บปวดนะลูก ผู้ชายที่เขาไม่ได้รักเราและเขามีคนที่เขารักอยู่แล้วยิ่งทำให้ลูกต้องเจ็บช้ำเผลอๆ อาจจะถึงขั้นเจ็บตัวหนูจะยอมเหรอ" "ยอมค่ะ...เพราะหนูตกลงกับคุณลุงไว้แล้ว แต่ถ้าถึงกำหนดแล้วเขายังไม่รักหนูก็จะถอนตัว" "แม่จะไม่ห้ามเพราะแม่ก็อยากเห็นหนูมีความสุขกับคนที่หนูรักเต็มที่นะลูก ถ้าไม่ใช่ธารามแม่ก็ไม่มีวันให้ลูกสาวของแม่เอาชีวิตเข้าไปเสี่ยงแบบนั้นอย่างแน่นอน" "ค่ะคุณแม่" "แล้วตั้งใจเรียนด้วยนะ...อนาคตของหนูยังอีกไกลหนูคือลูกสาวคนเดียวของแม่ต่อไปภายภาคหน้าหนูต้องบริหารแทนแม่ทุกอย่าง" "ค่ะ" ในขณะที่เธอกำลังคุยกับแม่ของตนเองมีรถคันหนึ่งขับมาจอดที่หน้าบ้านซึ่งในตอนนี้ก็เย็นแล้วจะมีใครเข้ามาหาอีกนะ คุณหญิงราตรีชะเง้อมองก่อนที่แม่บ้านจะรีบเข้าไปหาและบอกว่าคนที่มานั้นเป็นใคร "เพื่อนของหนูเองค่ะคุณแม่" ยี่หวาหันไปบอกกับแม่ของตนเองว่าเพื่อนมาหาและเพื่อนคนนั้นก็คือผู้ชายเขาแต่งตัวเรียบร้อยดูดีและยังถือของมาฝากด้วย "สวัสดีครับคุณหญิงราตรี" ร่างหนายกมือไหว้คุณหญิงราตรีใบหน้าของเขาทำท่าทีก็กล้าๆ กลัวๆ ที่จะเอ่ยพูด "เรียกแม่ก็ได้ลูกเป็นเพื่อนของลูกสาวแม่ไม่ต้องเรียกเต็มยศขนาดนั้น" "ขอบคุณนะครับคุณแม่" "นี่ต่อเพื่อนของหนูค่ะคุณแม่...คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะคะว่าต่อเขาจะเป็นคนไม่ดีเพราะว่าต่อเขาชอบผู้ชายค่ะ" ใบหน้าของต่อนั้นแสดงรอยยิ้มกรุ้มกริ่มเหมือนกับว่ากำลังเขินที่ยี่หวาพูด "โอเคๆ ไม่ต้องอายแม่หรอก...แม่เข้าใจเรื่องแบบนี้ตามสบายนะ" "คุณแม่ครับคือผมจะขออนุญาตพายี่หวาออกไปทานอาหารข้างนอกได้ไหมครับ' "ได้สิลูกจะกลับดึกหรือว่ายังไม่กลับยังไงก็โทรบอกแม่แล้วกัน ดูแลตัวเองนะยี่หวาแม่ขอเข้าไปสวดมนต์ก่อน" มือหนาของผู้เป็นแม่จับไหล่ของลูกสาวก่อนที่จะเอ่ยบอกว่าตนเองนั้นจะเข้าไปสวดมนต์ "มีอะไรหรือเปล่าต่อทำไมถึงมาหาที่บ้านและจะชวนออกไปข้างนอกทำไมไม่โทรบอกผิดปกตินะเรา" "หึ๊ย~ยี่หวาแกรู้ทันเราตลอดเลยนะคือว่าคุณแม่ของฉันทำขนมและฉันอยากเอาขนมนี้ไปให้พี่เชนที่รีสอร์ทแต่ไม่รู้จะไปยังไง ถ้าไปคนเดียวก็เขินอีกก็เลยจะขอให้แกช่วยพาไปหน่อยได้ไหม" สายตาออดอ้อนของผู้เป็นเพื่อนทำท่าทีเขินใส่จนลำตัวสูงนั้นบิดไปมาดั่งคนเขินอาย "โอเค...อย่างนั้นนั่งรอฉันอยู่ด้านล่างก่อนนะ ฉันขอไปเปลี่ยนชุดก่อนเพิ่งจะหายคันเอง" "ขอบใจมากนะรีบๆ นะเดี๋ยวพี่เชนไม่อยู่" "จ้าาาา" ต่อขับรถพายี่หวาออกมาจากบ้านเพื่อตรงไปรีสอร์ทของคนที่ตนเองชอบและจะเอาขนมไปให้กับเขา แต่ในขณะที่ยี่หวานั่งรถไปไม่รู้ตัวมีคนคนหนึ่งขับรถตามตั้งแต่บ้านของเธอแล้ว "ยี่หวาเธอว่ารถคันนั้นตามเรามาหรือเปล่า" ต่อพยายามมองกระจกอยู่หลายครั้งไม่ว่าจะแยกเลี้ยวไปทางไหนรถคันด้านหลังก็ตามมา "คงไม่ใช่หรอก...อย่าคิดมากเลยข้างหน้าไม่ใช่เหรอรีสอร์ทของพี่เชน" ต่อยิ้มกรุ้มกริ่มและพยักหน้าให้กับยี่หวาก่อนที่จะตบไฟยกเลี้ยวขับรถเข้าไปยังรีสอร์ทส่วนรถที่ตามมาด้านหลังอยู่ๆ เหมือนเบรคชะงักพร้อมทั้งตกไปยกเลี้ยวจอดข้างทาง "ฉันไม่กล้าลงไปยี่หวา ทำยังไงดีเขินจังเลย" ต่อแสดงท่าทีเขินจนบ่งบอกออกมาทางใบหน้าที่แดงเป็นลูกตำลึง "ถ้าไม่กล้าก็ไม่มีวันได้หรอกเชื่อสิกล้าๆ หน่อยจีบไปเลย" ต่อสูดลมหายใจเข้าและปล่อยออกเสียงดัง ต่อเปิดประตูรถทันทีหลังจากได้กำลังใจจากเพื่อนให้ลุยเดินหน้าจีบพี่เชน ส่วนยี่หวาได้เพียงแต่ยิ้มและส่ายหน้าไปมาเห็นความน่ารักและความตลกของเพื่อน ในขณะที่รอเพื่อนจีบผู้ชายอยู่นั้นเธอก็หยิบมือถือมาจะดูเล่นและอดที่จะเข้าไปดูรูปเขาไม่ได้ "ทำไมคุณหมอของฉันหล่อขนาดนี้" เสียงมือถือดังขึ้นทันทีในขณะที่ร่างบางกำลังเคลิบเคลิ้มกับความหล่อหลังจากเปิดรูปโปรไฟล์ของเขา "ใครนะโทรมาขัดจังหวะจริงๆ" ใบหน้าน้อยคิ้วก็ขมวดเข้าหากัน เมื่อเธอเห็นเบอร์แปลกที่โทรเข้าหาตนเองใจหนึ่งก็ไม่อยากรับสายอีกใจนึงก็กลัวว่าจะเป็นเรื่องสำคัญจึงกดรับ "ฉันโทรไปขัดจังหวะเธอหรือเปล่า" เสียงทุ้มจากปลายสายทำให้เธอนั้นรู้สึกคุ้นเคยกับเสียงนี้แต่ยังนึกไม่ออกจนกระทั่งเธอเงียบไปสักพักเขาจึงเอ่ยพูดขึ้นอีก "ตกใจเหรอที่ฉันโทรมา ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกกับป๊าว่าผู้หญิงที่เขาเลือกและที่เขาคิดว่าดีเข้าโรงแรมกับผู้ชายเป็นว่าเล่น" สายตาของยี่หวามองซ้ายและขวามองข้างๆ รีสอร์ทนี้ก็ไม่เห็นหมอณธีจนเธอนึกขึ้นได้ต้องเป็นรถคันที่ขับตามหลังมาอย่างแน่นอน "คุณหมอตามยี่หวามาเหรอคะ" "อย่าสำคัญตัวผิด...ฉันไม่ได้อยากตามเธอมาหลอก แต่ฉันตามจับผิดเธอต่างหากนี่แหละที่ฉันจะเอาไปบอกป๊ากับหม่ามี๊ว่าเธอเป็นคนยังไง" "ตามสบายค่ะเพราะว่าคุณยังไม่รู้ความจริงว่าฉันเข้ามาที่รีสอร์ทนี้ทำไม" "อ๋อ...เธอพูดแบบนี้หมายความว่าต้องให้ฉันไปเปิดประตูห้องและเห็นเธอนอนเอากับผู้ชายคนอื่นก่อนสินะเธอถึงจะยอมรับความจริง" น้ำเสียงเข้มในเชิงตะคอกผ่านมือถือใส่ด้วยความไม่พอใจและโมโห "ฉันบริสุทธิ์ใจที่ฉันเข้ามาในรีสอร์ท..." "เธอไม่ต้องแสดงความบริสุทธิ์ใจอะไรทั้งนั้น เพราะฉันจะบอกกับป๊าและหม่ามี๊ของฉันและฉันจะไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงไร้ยางอายแบบเธอจำเอาไว้!! "ตู๊ดๆๆๆๆๆ"