ตอนที่ 6 ศึกประลองการหย่า

วิลาวรรณโน้มตัวเข้าใกล้อิทธิ กระซิบบอกด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นว่า "อิทธิ คุณต้องไม่ปล่อยให้เขารอดไปได้นะคะ เขาต้องได้รับโทษที่รุนแรงกว่านี้ เขาทำร้ายฉันตอนที่ฉันถูกลักพาตัว ตอนนั้น ฉันเจ็บมากเลยค่ะ ฉันกลัวว่าจะไม่ได้เจอคุณด้วย เขา..." เสียงเรียกเข้าดังขึ้นตัดบทหญิงสาว เสียงนั้นดังมาจากโทรศัพท์ของอิทธิ อิทธิปรายตามองหน้าจอ ก่อนจะสั่งการด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "จักร ถ้าจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไปส่งวิลาวรรณที่บ้านด้วย" จากนั้น เขาก็เดินออกไปจากสถานีตำรวจ ทิ้งจักรให้ยืนงงอยู่ตรงนั้น ถึงจะทำงานเป็นผู้ช่วยของอีกฝ่ายมาถึงห้าปีแล้ว แต่จักรก็ยังไม่เข้าใจในนิสัยใจคอและความคิดของเจ้านายของตนเองเลย โดยเฉพาะหลังจากที่วิลาวรรณกลับมาจากต่างประเทศ เขาทายไม่ถูกเลยว่าอิทธิกำลังคิดอะไรอยู่ ทุกคนรู้ว่าความรักครั้งแรกมีอิทธิพลต่อแต่ละคนมากแค่ไหน แค่น้ำตาเพียงหยดเดียวหรือการแสดงท่าทางเล็ก ๆ น้อย ๆ จากรักแรกของเราก็สามารถทำให้คนทำในสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลได้อยู่บ่อยครั้ง แต่อิทธิแต่งงานมีครอบครัวแล้ว และในช่วงที่ผ่านมา เขาทุ่มความสนใจทั้งหมดในคดีลักพาตัวไปกับวิลาวรรณ และทำทีเหมือนละเลยอลินไปโดยสิ้นเชิง ด้วยเหตุนี้ จึงมีข่าวลือว่าจะมีคนมาแทนที่อลิน เมื่อจักรจัดการกับคดีลักพาตัวเสร็จแล้ว เขาก็เพิ่งมีเวลามาสงสัยว่าอิทธิไปไหน เขาไม่รู้เลยว่าเจ้านายของเขาได้รับสายจากบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ที่โรงพยาบาล ปลายสายแจ้งว่าอลินฟื้นได้สติแล้ว อิทธิจึงไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปดูอาการภรรยาตามกฎหมายทันที เมื่อเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย อิทธิเห็นอลินในสภาพกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงในสภาพโทรมกว่าปกติ โดยมีมายานั่งอยู่ข้าง ๆ ทั้งสองคนตกใจเมื่อเห็นเขา ไม่คิดเลยว่าคนที่เข้ามาในเวลานี้จะเป็นอิทธิ แต่แววตาของมายาก็เต็มไปด้วยความอาฆาตอย่างรวดเร็ว ในขณะที่หญิงสาวอีกรายหลบสายตาด้วยการหันหลังให้เขา เมื่อเห็นความอาฆาตที่ไร้ที่มาที่ไปจากมายาและท่าทางไม่ต้องการสทนาด้วยของอลิน อิทธิก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย มายายืนขึ้นทันที หยิบเอกสารที่เพิ่งถูกส่งมาขึ้นมาจากโต๊ะ แล้วเดินตรงไปที่อิทธิ "คุณอิทธิ คุณมาในเวลาที่เหมาะมากค่ะ ในนามของลูกความของฉัน ฉันขอยื่นคำร้องขอจดทะเบียนหย่าอย่างเป็นทางการ นี่คือร่างข้อตกลงการหย่าที่ลูกความของฉันกับฉันช่วยกันร่างขึ้น รบกวนช่วยตรวจสอบดูด้วยค่ะ" ถึงแม้ว่ามายาจะเป็นทนายความที่ทำคดีมากมายมาแล้ว แต่เธอไม่ได้จัดการกับคดีหย่าร้างมากนัก จึงไม่ได้เชี่ยวชาญในการรับมือสถานกาณ์เช่นนี้ แต่เมื่อเพื่อนรักของเธอต้องการความช่วยเหลือ เธอก็ไม่สามารถเพิกเฉยได้ โดยเฉพาะหลังจากที่เพื่อนของเธอร้องไห้ในอ้อมแขนของเธอเป็นเวลานาน นี่เป็นสิ่งที่มายาไม่เคยเห็นตลอดยี่สิบปีที่เป็นเพื่อนกันมา คนที่ต้องรับผิดชอบทั้งหมดนี้คืออิทธิ ตามความเห็นของมายา อิทธิไม่ต่างอะไรจากฝ่ายตรงข้ามที่เธอเคยพบมาก่อน ภารกิจของเธอคือช่วยเพื่อนรักของเธอในการยื่นคำร้องขอจดทะเบียนหย่าให้สำเร็จ และเมื่อเธอกำลังสวมบทบาทเป็นทนายแล้ว มายาก็รักษาท่าทีที่เป็นมืออาชีพของเธออย่างจริงจัง หลังจากที่เธอพูดจบ เธอรอให้อิทธิรับเอกสารข้อตกลงการจดทะเบียนหย่า เตรียมพร้อมที่จะกลับไปเป็นกำลังเสริมให้กับอลินในทันที แต่ทว่าเธอเองก็มีความกังวลอยู่บ้าง เธอกลัวว่าเพื่อนสนิทของเธออาจยังไม่ได้ตัดสินใจที่จะหย่าให้เด็ดขาด อาจจะเพียงแค่แสดงออกมาเพราะความโกรธ อลินอาจจะกลับไปยึดติดกับอิทธิอีกในภายหลัง ทำให้ตัวเองเจ็บปวดอีกครั้ง ซึ่ง ณ จุดนั้น มายาอาจจะทำให้อิทธิไม่พอใจและตัวเธอเองก็จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ด้วยเหตุนี้แม้ว่าการกระทำของมายาจะดูเป็นมืออาชีพและมั่นใจมาก แต่การตัดสินใจทั้งหมดขึ้นอยู่กับอลิน ซึ่งทำให้ความมั่นใจของเธอสั่นคลอนเล็กน้อย เมื่อข้อตกลงการหย่าที่ไม่คาดคิดถูกเสนอมา และขณะที่มายาอ้างว่าอลินเป็นลูกค้าของเธอ ท่าทีของอิทธิก็แทบจะไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย เขาเพียงแต่เม้มปากนิด ๆ อย่างพยายามยับยั้งชั่งใจ "อลิน คุณยังไม่เลิกทำอะไรแบบนี้อีกเหรอ" เสียงทุ้มและเชื่องช้าของเขา ก้องอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ดูเหมือนว่าทั้งห้องจะปกคลุมไปด้วยบรรยากาศอึดอัดที่ดูความหนาวเย็นเล็กน้อย การคาดหวังความอบอุ่นหรือความเห็นอกเห็นใจจากคนที่ไม่รักเธอเป็นความหวังที่ไร้สาระ อลินไม่ได้ตกใจเลยกับการตอบสนองของอิทธิ "เราไปกันไม่รอดหรอก" เธอพูด พลางหันไปมองตาเขา "ฉันต้องการหย่าจริง ๆ และฉันจริงจังค่ะ มายาได้เตรียมข้อตกลงการหย่าไว้แล้ว ถ้าคุณไม่มีข้อโต้แย้ง ขอรบกวนให้คุณลงชื่อได้เลยค่ะ เราจะได้กำหนดวันกัน" "กำหนดวันเหรอ กำหนดวันสำหรับอะไร" อิทธิแย้งขึ้นมา "ผมไม่มีเวลาสำหรับเรื่องไร้สาระของคุณหรอกนะ" ก่อนที่ใครจะได้ว่ากล่าวอะไรออกมา ชายหนุ่มก็ฉีกกระดาษแผ่นนั้น แล้วทิ้งลงถังขยะในทันที มายายืนนิ่งมองภาพเบื้องหน้าด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าอิทธิจะฉีกทิ้งข้อตกลงและมองเห็นการหย่าเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญเลยขนาดนี้ แต่เธอก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างคู่สมรส ดังนั้น เมื่อตั้งสติได้ เธอจึงรีบถือโอกาสหลบออกไปด้านข้างเพื่อเปิดโอกาสให้คนทั้งสองคุยกัน "ผมรู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ พอไม่มีใบหย่าตามกฎหมายนี่แล้ว คุณก็ปฏิเสธข้อตกลงที่เราลงชื่อไว้แล้วได้ง่าย ๆ อีกอย่างนะ ต่อให้เราได้ใบหย่า เธอก็คงหน้าด้านขอร้องให้ฉันรับเธอกลับมาอยู่ด้วยกันอีกอยู่ดี" อิทธิยืนอยู่ในตำแหน่งที่ศีรษะของเขาสูงกว่าหญิงสาวที่นอนเอนตัวอยู่บนเตียง เขามองเธอด้วยความรู้สึกเหนือกว่า คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความดูถูก ทำให้อลินรู้สึกถูกบีบบังคับและโกรธแค้น หญิงสาวตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงด้วยความไม่พอใจ "คุณไม่อยากแต่งงานอยู่แล้ว ทำไมถึงมีปัญหาตอนฉันขอหย่าล่ะ คุณไม่ได้อยากให้เราหย่ากันอยู่แล้วหรือไง ฉันสาบานเลยว่าถ้าเราหย่ากันเมื่อไหร่ ฉันจะไม่มาขอร้องให้คุณกลับมาแต่งงานกับฉันอีก" ณ จุดนี้ ทั้งหมดที่เธอต้องการคือการเป็นอิสระจากอิทธิและการหลบหนีความเจ็บปวดจากความสัมพันธ์ที่แตกร้าวของพวกเขา "คุณคิดว่าคุณกำลังช่วยผมเหรอ ไม่เลย คุณแค่กำลังทำให้ผมเสียเวลา" อิทธิเย้ยหยัน เขาทอดสายตาเย็นชา ชำเลืองมองอย่างไร้ค่าไปที่มายาและแล็ปท็อปที่อยู่ใกล้ ๆ ก่อนจะหันไปส่งสัญญาณให้มายาตั้งใจจดบันทึกด้วยสายตาและน้ำเสียงราวกับกำลังออกคำสั่ง "รู้ไหมว่าจะหย่ากันต้องทำอะไรบ้าง ไม่ใช่แค่ยื่นใบหย่า แต่ต้องคุยกันเรื่องแบ่งสมบัติและการจ่ายค่าชดเชยต่าง ๆ ด้วย ขอถามนะ คุณมายา ตั้งแต่คุณมารับหน้าที่ทนายความของอลิน คุณได้ทำอะไรพวกนี้หรือยัง"