ตอนที่ 7 ผัวแก่ (NC++)

"รู้จักลุงที่แปลว่าผัวไหม" บ้า อีตาลุงนี่มันบ้าไปแล้ว "หยุดนะ!! ละ ... ลุง หยุดนะ!!" ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ เมื่อมาร์ตินไม่เพียงแค่ไม่ฟังแต่กลับดูดดุนปลายถันอย่างรุนแรงอีกด้วย "อืมมม" น้ำตาใสไหลกลิ้งลงบนพวงแก้มนวลเป็นทาง สิ่งที่มาร์ตินทำไม่ได้ทำให้เธอเสียวซ่านเลยสักนิด น้ำพั้นช์พยายามดีดดิ้นให้หลุดออกจากพันธนาการของมาเฟียหนุ่ม แต่ยิ่งดิ้นเขายิ่งกอดเธอแน่นขึ้น มือหนาของมาร์ตินปล่อยท่อนแขนของน้ำพั้นช์ให้เป็นอิสระ เขาใช้สองมือหนาของตัวเองรูดกระโปรงตัวสั้นของเธอให้ร่นขึ้นมาเหนือเอวคอดขณะที่คนบนหน้าตักใช้กำปั้นเล็กๆ ทุบเข้าที่แผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า "ฉันบอกให้อยู่เฉยๆ ไม่เข้าใจรึไงวะ" มาเฟียหนุ่มตวาดใส่คนตรงหน้า เขารู้สึกรำคาญที่คนตัวเล็กดิ้นเร่าๆ ราวกับคนที่ไม่เคยต้องมือชาย ก็ในเมื่อเขาเห็นเธอแรดออกอย่างนั้น "ก็ปล่อยฉันซิ อย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะไอ้แก่" เมื่อเส้นความอดทนขาดผึงน้ำพั้นช์สาดคำด่าทอใส่มาร์ตินอย่างไม่เกรงกลัว จนเธอลืมไปว่าตอนนี้เธอเป็นฝ่ายเพลี้ยงพล้ำให้กับเขาอยู่ "อยากลองมีผัวแก่ดูไหมละ เผื่อจะติดใจขึ้นมา" ขณะที่ปากพูดมาร์ตินใช้ท่อนแขนแกร่งของตัวเองยกตัวเด็กสาวขึ้นเล็กน้อยก่อนรูดแพนตี้ตัวบางลงอย่างรวดเร็วทำให้ตอนนี้ดอกไม้งามของเธอกำลังเสียดสีอยู่กับสิ่งที่อยู่ภายในกางเกงยีนส์ตัวสวย "กรี๊ดดดดดดดดดด!!! ปะ ... ปล่อยฉันนะ" น้ำพั้นช์ดีดดิ้นพล่านเมื่อถูกถอดแพนตี้ตัวบางออกอย่างไม่ใยดี หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำเมื่อได้ยินเสียงของคนใต้ร่างปลดเข็มขัด แกร่ก~ "อ๊ายยยยยย อย่านะ!!! อย่ามายุ่งกับฉันนะ!!!" น้ำเสียงสั่นเครือด้วยความกลัวถูกสาดพ่นออกมา แต่มาเฟียหนุ่มก็ยังไม่หยุดการกระทำป่าเถื่อนของตัวเอง เขาจับเธอให้พลิกลงมาแทนที่แล้วตัวเขาอยู่ด้านบนแทนเธอ "อย่านะ ... ฮึก ... อ๊ายยยยยยย!!! เอามันออกไปนะ" ความกลัวถาโถมเข้าใส่เธอราวกับคนเสียสติเมื่อคนด้านบนถอดกางเกงยีนส์ตัวสวย เขางัดเอาใจกลางความเป็นชายที่แข็งขืนพยายามดันเข้ามาในช่องทางรักที่ไม่มีน้ำหล่อลื่นเป็นตัวเบิกทาง "อยู่นิ่งๆ" น้ำเสียงราบเรียบของมาร์ตินที่เอ่ยออกมา มันยิ่งทำให้น้ำพั้นช์พยายามดีดดิ้นเพื่อให้หลุดออกไปจากตรงนี้ มือหนาข้างหนึ่งจับบ่ามนไว้มั่น เขาเหลือบตามองคนใต้ร่างเพียงนิดก่อนพยายามดันแก่นกายใหญ่เข้าช่องทางรักฝืดเคือง "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!" ปัก!!! กึด!! มาร์ตินยกมือขึ้นปิดปากคนตัวเล็กเอาไว้ เมื่อใจกลางความเป็นชายของตัวเองดันเข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น มาเฟียหนุ่มก้มลงพรมจูบรอบลำคอขาวระหงที่ตอนนี้มันกำลังแดงเถือกด้วยเลือดในกายของหญิงสาวที่กำลังพุ่งพล่าน "อ่าา~ แน่นฉิบหาย" ทันทีที่แก่นกายเข้ามาได้ มาร์ตินรับรู้ได้ในทันทีว่าผู้หญิงที่ตกเป็นของเขาคนนี้ยังไม่เคยผ่านมือชายคนไหน มันเป็นเรื่องเซอร์ไพรที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน และมันทำให้เขาพึงพอใจ "อื้ออออออออ!!" ปัก!! ปัก!! ปัก!!! ปัก!! เขาใช้มือหนาเพียงข้างเดียวจับบ่ามนของคนตัวเล็กเอาไว้ ก่อนกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปด้วยความรุนแรง จนตอนนี้สามารถเข้าไปได้สุดลำโคน เรียวขาสวยของคนใต้ร่างสั่นเทา ดวงตาคู่สวยของเธอหลั่งน้ำตาแห่งความเจ็บปวดออกมาจนหน้าสงสาร "อ่าาา~ ตอดเอ็นมาก" ในขณะที่เธอสะอื้นไห้ แต่เขากำลังครางออกมาด้วยความสุขสม น่ารังเกียจ ผู้ชายคนนี้มันหน้ารังเกียจ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะทำอะไรไม่ได้ก็ตามแต่เธอสาบานกับตัวเองไว้เลยหากเธอหลุดออกไปได้เธอจะไม่มีวันเจอเขาอีกเด็ดขาด "เจ็บ ฉัน เจ็บ มาร์ติน ... ฮึก" ร่างกายของเธอโยกโคลนไปตามแรงกระแทกจากมาเฟียหนุ่ม เขาใช้มือหนาจับประสานกับมือของเธอเอาไว้ ก่อนใช้ใบหน้าคมคายที่มีเคราปกคลุมรอบสันกรามคมคลอเคลียกับลำคอขาวระหง "อ่าาาา เสียวมากที่รัก" สะโพกสอบสะบัดเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง น้ำพั้นช์พยายามสะบัดมือออกจากพันธนาการของมาเฟียหนุ่ม แต่ยิ่งสะบัดเขายิ่งจับแน่น "ฮึก ... จะ ... เจ็บ มาร์ติน ฉันเจ็บ" น้ำตาที่ไม่เคยแห้งเหือดมันกำลังหลั่งออกมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เธอไม่อยากคิดเลยว่าเธอต้องมาเสียซิงให้กับคนที่อายุมากกว่าถึงเจ็ดปี และสถานที่เสียตัวของเธอครั้งแรกมันกลับไม่ได้หน้าจดจำเลย "อ่าาาาาา เธอแม่งสุดยอดเลย" มาร์ตินกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้าออกด้วยจังหวะรักที่หนักหน่วง เขาไม่ได้สนใจเลยว่านี่เป็นครั้งแรกของคนใต้ร่าง แต่สิ่งที่เขาสนใจคือปลายทางสวรรค์ที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ "ฮึก ... ฮื้อออออ .... เจ็บ ... ฉันเจ็บ" ความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาส่งผลให้ดอกไม้งามของเธอบวมช้ำ ยอดเกสรดอกไม้ของเธอบวมเบ่งจนแดงเถือก แก่นกายใหญ่ของมาเฟียหนุ่มเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ที่ชโลมทั่วแก่นกาย ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! "อ่าาาา~ ตอดเอ็นดีจัง ฉัน จะ แตกแล้ว" มาร์ตินเร่งจังหวะการร่วมรักให้เร็วขึ้นเมื่อรู้สึกเห็นปลายทางสวรรค์อยู่ไม่ไกล เขาปล่อยมือเล็กของเธอให้เป็นอิสระ ก่อนเลื่อนลงมาจับกระโปร่งที่ร่นขึ้นเหนือเอวคอดไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว "ซี้ดดดดด~" เสียงกระแทกกายหยาบโลนดังกึงก้องในห้องโดยสารของรถยนต์คันหรูเขากระแทกแก่นกายใหญ่เข้าออกอีกสองสามทีร่างกายกระตุกเกร็งถี่ๆ จงใจปลดปล่อยสายธารน้ำคาวเข้าในร่องสวาทของเด็กสาวทุกหยาดหยด "อ๊าสสสสสสสสส!!" มาร์ตินยังคงขยับแก่นกายเข้าออกอีกสองสามครั้ง เขาฟุบหน้าลงบนเนินอกอวบอิ่มของเธอพลางหอบหายใจหนักๆ จบสักทีช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมาณนี้มันจบสักที น้ำตาใสไหลลงบนพวงแก้มนวลหยดแล้วหยดเล่า ความรู้สึกมันจุกอยู่ในอก เธอพยายามดันตัวมาร์ตินให้ออกห่าง แต่เขากลับไม่ยอมขยับตัวออก "ไม่ด่าฉันแล้วรึไง" " ... " "หึ!!" "ไม่ด่าฉันว่าแก่แล้วเหรอ" มาร์ตินค่อยๆ ถอดแก่นกายออกจากร่องสวาทของคนตัวเล็ก ทำให้น้ำรักที่เขาเพิ่งปลดปล่อยเข้าไปไหลย้อนกลับออกมาเปรอะเปื้อเบาะหนังราคาแพง แต่มีเหรอที่น้ำพั้นช์จะสนใจ " ... " "มีผัวแก่แบบฉันก็ดีนะว่าไหม" " ... " "หึ!! ดีฉันชอบกำราบพยศ เด็กดื้ออย่างเธอ" "แกไม่ใช่ผัวฉัน ไอ้สารเลว!!" "ก็มันเป็นไปแล้วอะ"