ตอนที่ 8 เปลวไฟ : EP7 เจอกันอีก

เปลวไฟ NC+++ EP.7 🥦..“ใยไหม”..🥦 ปึก! อุ้ย “ขอโทษค่ะ”ในขณะที่เรากำลังรีบเพราะว่ามาซื้อของที่ห้างนั่นแหละแล้วไปเดินชนใครก็ไม่รู้เลยรีบเอ่ยคำขอโทษก่อนที่จะเงยมองหน้าเขารู้แหละว่าเขาเป็นผู้ชายเพราะว่าเราก้มอยู่เห็นรองเท้าเขาแล้วแต่พอเงยหน้ามองเขาเท่านั้นเองจึงทำให้เราจำได้ว่าผู้ชายคนนี้เคยช่วยเราออกมาจากแฟนเก่าคือพี่ภาคินที่ผับในวันนั้นเขาชื่อคุณเตชินทำไมหัวใจเราถึงสั้นแบบนี้นะเมื่อได้เห็นหน้าคุณเตชินเขายิ้มให้กับเราด้วย “เจอกันอีกแล้วนะครับทำไมเดินไม่ดูเลย” “ขอโทษค่ะใยไหมรีบจริงๆคุณมาเที่ยวหรอคะ” “มาหาอะไรทานครับแล้วรีบไปไหนหรอ” “รีบมาซื้ออะไรหลายๆอย่างค่ะแต่ก็เสร็จแล้วแหละ” “อย่างนั้นเราไปทานข้าวกันไหมครับ”คือๆเขาชวนเราไปทานข้าวมันไม่ได้เสียหายอะไรนี่อีกอย่างก็อยู่ในห้างด้วยเรายิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้เขา “ครับทานอะไรดี” “อะไรก็ได้ค่ะ” “ครับผมอย่างนั้นผมช่วยถือก่อนนะ”เขาก็มาหยิบถุงของที่มือของเราแล้วก็ยิ้มก่อนที่จะพาเดินมาที่ร้านอาหารเป็นโซนอาหารธรรมดาในห้างนั่นแหละแล้วเขาก็สั่งข้าวเราเองก็สั่งข้าวเที่ยงกันคนละจานง่ายๆอาหารจานเดียว “ขับรถไวเหมือนกันนะ”อยู่ๆเขาก็พูดขึ้นขับรถไวเหมือนกันหมายความว่ายังไงเราก็งงก่อนที่จะมองหน้าเขา “ขับรถไวหมายความว่ายังไงหรอคะ” “นี่ไม่รู้ตัวเลยหรอถ้ามีคนแอบตามก็คงไม่รู้สินะ”หรือว่าในคืนนั้นเขาขับรถตามเราจนมาถึงที่บ้านทำไมเราถึงไม่รู้ตัวเลยล่ะ “คืนนั้นคุณขับรถไปถึงที่บ้านหรอคะ” “ใช่ครับผมเป็นห่วงก็เลยตามไป” “ขอบคุณนะคะ”!! “อย่างนั้นในวันนี้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยนะผมชื่อเตชินอายุ 28” “ค่ะฉันชื่อใยไหมอายุ 25 ยังไม่เต็ม” “โสดใช่ไหม” “อืม...”เรามักจะเงียบถ้าผู้ชายถามว่าโสดไหมถ้าบอกว่าโสดเขาก็จะจีบอะไรแบบนี้ไง “ไม่โสดก็ต้องโสดแหละ” “เอ้าแบบนี้ได้หรอคะ” “แล้วผู้ชายคนนั้นยังตามวุ่นวายอยู่ไหม” “ไม่คะ” “ดีแล้วแหละผมหวง” “เดี๋ยวๆคุณเตชินคุณพูดอะไรคะเนี่ยเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” “อ้าวหรอก็หวงไว้ก่อนไงอนาคตเราอาจจะคบกันก็ได้ใครจะไปรู้ผมออกจากหล่อฮ่าๆ” “แหวะหลงตัวเอง” “นั่นไงเห็นไหมขนาดยังไม่ครบก็จะท้องแล้ว” “คุณเตชิน” “ฮ่าๆหยอกๆ” ในขณะที่เรากำลังนั่งทานข้าวกับเขาอยู่คุยกันไปด้วยก็สนุกดีนะเขาเป็นผู้ชายที่ดูไม่ออกนึกจะโหดก็โหดนึกจะตลกก็ตลกซึ่งแตกต่างจากคนเมื่อคืนแต่เราไม่ได้ปล่อยตัวปล่อยใจอะไรขนาดนั้นอีกอย่างเราไม่อยากรักใครในความรู้สึกของเรานะมันกลัวกลัวว่าจะเป็นเหมือนที่แฟนเก่าเราเป็นกลัวว่าเราจะถูกทิ้งจึงทำให้เราปิดกั้นทุกคน “ไหม”กำลังเดินออกจากร้านอาหารเพื่อที่จะกลับไปลานจอดรถออกมากับคุณเตชินนั่นแหละมีเสียงผู้ชายเรียกเราจึงทำให้เราหันหลังกลับไปมองเป็นพี่ภาคินเขาเดินตามเราออกมา “พี่ภาคิน” “พี่มีอะไรจะคุยกับไหม” “แต่ไหมไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ค่ะขอตัวนะคะ” “พี่ยังรักไหมและเฝ้ารอใหม่อยู่นะขอโทษที่พี่ทำไม่ดีในวันนั้น” “ขออนุญาตนะครับผมไม่อนุญาตให้แฟนของผมไปคุยกับแฟนเก่าไปไหมกลับบ้านกัน”คุณเตชินเดินมาหาเราพร้อมกับจับแขนเราก่อนที่จะหยิบกุญแจรถจากมือเราและก็เปิดประตูรถให้เราเข้าไปนั่งก่อนที่จะอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วขับรถออกพี่ภาคินเขาได้เพียงแต่มองเราเองก็หันมองเขาเช่นกันดีใจที่ได้กลับมาเจอเขาอีกครั้งแต่ไม่ได้คิดว่าจะกลับไปคืนดีกันมันก็ผ่านมานานแล้วอีกอย่างเราไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันขนาดนั้นอาจจะเสียใจแล้วก็กลัวในเรื่องความรักก็เถอะ “เห้อตามไม่เลิก” “แล้วคุณขับรถไหมออกมาแบบนี้คงจะกลับยังไงคะ”เราหันหน้ากลับไปมองคุณเตชินที่ขับรถของเราอยู่ก็รถเขาอยู่ที่จอดรถของห้างเมื่อกี้นี้ไง “ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวให้เพื่อนไปรับว่าแต่จะไปไหนหรอหรือว่ากลับบ้าน” “จะกลับบ้านค่ะตอนพรุ่งนี้มีงานเช้า” “ดีใจด้วยนะแล้วจะเรียนต่อไหม” “คุณรู้ได้ยังไงคะ”เหมือนกับเขารู้ว่าเราเรียนจบแล้วไงในคำถามของเขา “ก็บอกแล้วไงว่าผมใส่ใจ! ในบางครั้งอาจจะมีอะไรที่ทำให้เรารู้จักกันมากกว่านี้ก็ได้” “คะ”หลังจากนั้นเขาขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของเรานั่นแหละแล้วก็ให้เราเปลี่ยนขับเข้าบ้านเองและเพื่อนของเขาก็ขับรถมารับเหลืออีกไม่กี่วันจะถึงงานรับปริญญาของเราแล้วในวันนี้ที่เรากลับบ้านแล้วก็ยิ้มกลับบ้านตลอดทางเลยแหละทำไมเวลาเราเจอคุณเตชินและเราต้องยิ้มโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยนะเราไม่ได้ชอบเขาสักหน่อยนี่นั่นคือคำพูดของเราที่พยายามพูดกับตัวเอง “วันนี้ยิ้มมาตั้งแต่ไกลเลยไปเจออะไรมาเหรอลูกสาว”เมื่อม๊าเดินออกมาหาเราพร้อมกับคำถามนี่เรายิ้มมาตั้งแต่ไกลจริงๆหรอเนี่ย “งื้อม๊าไม่มีอะไรสักหน่อยค่ะ” “หรอคะแต่สีหน้าของลูกสาวมันฟ้องเลยนะไปเจอใครมาเนี่ยหรือว่าไปเจอคนถูกใจมา” “ไม่ใช่สักหน่อยค่ะใยไหมซื้อขนมมาฝากด้วยนะคะ” “ขอบคุณค่ะไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะลูกแล้วรอคุณพ่อกับน้องกลับมาแล้วเราไปทานข้าวนอกบ้านกันวันนี้พ่อดินนัดดินเนอร์ครอบครัว” “จริงหรอคะ” “ใช่เเล้วโทรบอกน้องชายด้วยนะห้ามเลทห้ามเบี้ยวไม่อย่างนั้นโดนดีแน่” “ได้เลยค่ะเดี๋ยวใยไหมจัดการให้”บอกเลยว่าตั้งแต่เล็กจนโตครอบครัวของเราสมบูรณ์แบบทุกอย่างไม่เคยทะเลาะวิวาทกันแล้วก็รักกันดีมากสุดๆแล้วเราก็มีความสุข