ตอนที่ 4 EP : 3 อยู่ๆก็มีเมีย

ลวงรักเมียเช่ามาเฟีย บทที่ 3 ธารามถึงกับดึงคอเสื้อลูกชายของตนเองออกมาจากห้องและบอกว่านั่นคือลูกสาวคู่อริของเขา ทำเอาธามไทตกใจและทำอะไรไม่ถูก หญิงสาวสุดเซ็กซี่ผู้ที่เป็นลูกสาวคู่อริของธารามนั้นเดินออกมาใบหน้าของเธอไม่พอใจธามไทและเธอก็รู้ด้วยว่าธารามนั้นเป็นคู่อริของพ่อตนเอง "เรื่องนี้หนูจะฟ้องคุณพ่อ และบอกให้เอาเรื่องพวกคุณ" "ใจเย็นๆนะหนู...คือลูกชายของฉันมันดื้อไม่ได้ตั้งใจและที่สำคัญ ลูกชายของฉันยังไม่ได้ทำอะไรหนูเลยนะ" "คุณน้าคะ...จับหนูมัดแขนมัดขามัดไว้กับเตียงนี่ยังไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอคะ หรือว่าจะรอให้ลูกชายของคุณน้าข่มขืนหนูก่อน" เพลงมีนาพยายามพูดให้เธอนั้นใจเย็นๆ แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวสุดเซ็กซี่คนนี้จะใจร้อนมาก "ก็เป็นเพราะเธอนั่นแหละ ที่เข้ามายุ่งที่สำคัญฉันซื้อร้านต่อเธอแล้ว" "ขอยืมโทรศัพท์หน่อยค่ะ จะโทรหาคุณพ่อ" "ใจเย็นๆค่อยๆคุยกันก่อน" ธารามบอกให้กับเธอนั้นใจเย็นๆเพราะไม่อยากให้เรื่องถึงพ่อของเธอ อีกอย่างทั้งคู่เป็นคู่อริกันแน่นอนที่ปัญหาจะบานปลายเพราะลูกชายของตนเองสร้างวีรกรรมลักพาตัวลูกสาวของเขามา "ก็ได้ค่ะ...หนูจะใจเย็นๆ อย่างนั้นหนูมีข้อแลกเปลี่ยนเรื่องนี้จะเป็นความลับถ้า!!" "เธออย่ามาแต้มแก่ให้มันมาก...ถ้าอะไร" ธามไทพุ่งตัวเข้าหาหญิงสาวสุดเซ็กซี่ซึ่งเขายังไม่รู้แม้แต่ชื่อของเธอด้วยซ้ำ "ถ้านายไม่เอาร้านของฉันและก็ไม่เอาเงิน 10 ล้านคืน ทุกอย่างคือจบฉันจะเงียบแล้วไม่บอกกับคุณพ่อ" "ไม่มีทางแค่เอาตัวเธอมาที่บ้าน ฉันจะต้องเสียเงิน 10 ล้าน ไม่มีทาง!!" ธามไทไม่ยอมที่จะเสียเงิน 10 ล้าน ให้หญิงสาวผู้นี้อย่างแน่นอน เขาจึงรีบเอ่ยเถียงและไม่ยอมในข้อเสนอของเธอ "อย่างนั้นก็เอามือถือมา...ฉันจะโทรหาคุณพ่อของฉัน" "ปี๊นๆๆๆๆๆๆ" ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอยู่บนห้องของธามไทเสียงรถหลายคันบีบแตรดังลั่นอยู่หน้าบ้านของธาราม "ไอ้ธารามไอ้ชั่วมึงกล้าจับตัวลูกสาวของกูมาเหรอห๊ะ! เปิดประตูบ้านให้กับกูเดี๋ยวนี้ ก่อนที่กูจะถล่มบ้านมึง" เสียงเอะอะจากทางหน้าบ้านซึ่งธารามรู้แล้วว่าศัตรูของตนเองมาทวงลูกสาว เขาได้เพียงแต่รีบวิ่งลงมาจากบนห้องของลูกชาย "กูว่าแล้วไงความชิบหายมาแล้ว" "ป๊าเขาเป็นใครอ่ะ" "ก็เนี่ย!คู่อริป๊าที่แกไปเอาลูกสาวของเขามา" "คุณพ่อ" หญิงสาวสุดเซ็กซี่นั้นรีบวิ่งไปหาพ่อของตนเองอยู่ที่ประตูรั้ว แต่พวกเขานั้นยังไม่ทันได้เข้ามาเพราะประตูรั้วไม่ได้เปิด "กล้าดียังไง ลักพาตัวลูกสาวกูมา มึงกล้าดีมากไอ้ธาราม" วารพชี้หน้าธารามตะเบ็งน้ำเสียงสั่นด้วยความไม่พอใจ ต่อว่าให้กับธารามว่าลักพาตัวลูกสาวของตนเอง "กูไม่ได้ตั้งใจ...กูไม่ได้เป็นคนเอามา ลูกชายของกูต่างหาก" "ใจเย็นๆก่อนนะคะทั้งสองคนค่อยๆคุยกันนะ" เพลงมีนาเดินมาขวางกลางเอาไว้เพราะรู้ว่าทั้งสองคนนั้นอารมณ์ร้อน อีกอย่างสามีของตนเองค่อนข้างที่จะห้ามไม่อยู่ ถ้าเกิดโผงผางอะไรออกไปอาจจะถึงชีวิตได้ "คุณเพลงมีนาถ้าลูกชายของคุณเป็นคนลักพาตัวลูกสาวของผมมาจริงๆคุณต้องรับผิดชอบ" "โอเคค่ะ...ฉันจะรับผิดชอบทุกอย่างแต่ขอให้คุณวารพใจเย็นๆก่อนนะ" "พูดแบบนี้สิ ถึงน่าฟังหน่อย" "อย่างนั้นเข้ามาคุยกันในบ้านนะคะ" ธารามต้องสงบเพราะสายตาของเพลงมีนาที่จับจ้องมองในเชิงดุเขาไม่อยากให้วารพเข้ามาในบ้านของตนเองด้วยซ้ำ แต่เนื่องด้วยลูกชายของตัวนั้นก่อเหตุเอาไว้และจำเป็นต้องยอมอ่อนข้อให้กับเขา สายตาของทั้งคู่ที่เป็นอริกันนั้นจับจ้องมองกันอย่างกับกองไฟทั้ง 2 กอง อยู่ด้านข้างของกันและกัน เพลงมีนาเธอถอนหายใจและพยายามพูดให้ทั้งสองคนคุยกันดีๆ "เอาอย่างนี้นะคะ...คุณวารพลูกชายของฉันได้พาตัวลูกสาวของคุณมาก็จริง แต่ลูกชายของฉันไม่เคยได้เกินเลยหรือทำอะไรลูกสาวของคุณเลย" "คุณเพลงมีนาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง จะไม่รับผิดชอบลูกสาวของผมอย่างนั้นเหรอ แค่ลูกสาวของผมก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้มันก็คือความผิดมากแล้วคุณต้องรับผิดชอบ แต่ถ้าคุณไม่รับผิดชอบก็ไม่เป็นไรผมจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุดเหมือนกัน" "ใจเย็นๆก่อนสิคะ...คุณวารพคือดิฉันยังพูดไม่จบดิฉันพร้อมรับผิดชอบแทนลูกชายของดิฉันทุกอย่าง แต่ดิฉันอยากขอถามลูกสาวของคุณก่อนนะคะ ว่าจะให้รับผิดชอบยังไง" วารพหันกลับไปมองหน้าลูกสาวของตนเอง "แต่งงานใช่ไหมลูก!!" ดวงตาคู่น้อยเบิกกว้างขึ้นมาทันที เมื่อผู้เป็นพ่อนั้นเอ่ยถึงเรื่องแต่งงาน เธอไม่ได้ต้องการที่จะแต่งงานกับธามไท เพื่อให้เขารับผิดชอบเลยแต่เธอต้องการร้านของเธอและเงิน 10 ล้าน ที่ธามไทโอนให้ "แต่งงานไม่ได้เพราะลูกชายของฉันมีเมียแล้ว" "ห๊ะ!! มึงพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ลูกชายของมึงมีเมียแล้วอย่างนั้นเหรอ??" ดูเหมือนว่าวารพอยากจะให้ลูกสาวของตนเองนั้นแต่งงานกับลูกชายของธารามมาก เขาตกใจที่ธารามพูดว่าลูกชายตนเองมีเมียแล้วและเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับเมอร์ลินเดินออกมาพร้อมกับถาดน้ำที่กำลังจะยกมาเสิร์ฟ "นั่นไง...เมียลูกชายของฉันสวยกว่าลูกสาวของแกอีก" ธารามไม่มีวันยอมให้ลูกชายของตนเองไปเป็นทองแผ่นเดียวกันกับศัตรูอย่างแน่นอนจึงเอ่ยแต่งเรื่องขึ้นว่าเมอร์ลินนั้นคือเมียของธามไท "คุณพ่อคะ...เรากลับกันเถอะค่ะ อีกอย่างหนูได้เงิน 10 ล้าน มาเป็นการเสียเวลาแล้วกลับบ้านกันดีกว่าค่ะ" "ห๊ะได้เงิน 10 ล้าน มายังไง" "เธอคืนเงินฉันมาเดี๋ยวนี้...ถ้าไม่อย่างนั้นก็เซ็นยกร้านให้กับฉัน" "ไม่! เงิน 10 ล้าน คือค่าที่นายจับตัวฉันมาต่างหากถือซะว่าเราหายกัน" "นี่.." "ให้ไปเถอะเงินเราเยอะแยะ อีกอย่างแกมีเมียอยู่แล้ว" ธามไทต้องเออออไปตามพ่อของตนเอง หลังจากที่ครอบครัวของวารพนั้นกลับไปแล้ว ธามไทจึงเล่าทุกอย่างให้กับเพลงมีนาผู้เป็นแม่ฟัง ความตกใจในเรื่องแรกยังไม่ทันหายอยู่ๆรถตำรวจก็มายังหน้าบ้านของธาราม "คุณผู้ชายคะ...มีตำรวจมาขอพบค่ะ" ธารามถึงกับใช้มือกุมขมับของตนเองเพราะรู้อยู่แล้วว่าจะต้องเป็นเรื่องของธามไทลูกชายของเขาอย่างแน่นอน "แกไปก่อวีรกรรมอะไรไว้อีกเนี่ยไอ้ธาม!!!" ธามไทได้เพียงแต่ส่ายหน้าไปมาซึ่งเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตำรวจมาที่บ้านทำไม กดถูกใจให้ไรท์หน่อยน๊าค่าบ