ตอนที่ 8 EP: 7 คำพูดดูถูก NC++

ลวงรักเมียเช่ามาเฟีย บทที่ 7 ร่างบางถูกจับเข้ามาในรถและเขาขับรถออกด้วยความเร็วโดยที่สายตาของเขาไม่หันมองเธอเลยสักนิดธามไทเต็มไปด้วยความโกรธเขาเหยียบรถเร็วจนเมอร์ลินเธอไม่กล้าที่จะมองได้เพียงแต่ยกมือน้อยปิดดวงตาของตนเองไว้ "กลัวทำไมล่ะ กลัวตายเหรอห๊ะ เอี๊ยด!!" ในความโมโหของธามไทเขาเหยียบเบรครถกระทันหันจนทำให้เมอร์ลินไปกระแทกกับด้านหน้าที่เธออยู่เป็นของแข็งซึ่งทำให้ตรงช่วงหน้าผากของเธอนั้นกระแทกแรง "โอ้ย" ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธมือหนาจับข้อมือน้อยกระชากให้หันกลับมา เขาไม่มองรอยแดงที่ศีรษะของเธอด้วยซ้ำหลังจากจอดรถและดึงเบรคมือเอาไว้ ร่างใหญ่พลิกขึ้นคร่อมทับยังเรือนร่างเล็กและกดลงยังเบาะรถ สายตาของเขาจับจ้องมองเธอด้วยความโกรธในขณะที่เรือนร่างบางกำลังดิ้นทุรนทุรายพยายามที่จะหนี "คุณจะทำอะไร" "กลัวอะไรล่ะ ใช้ความร่านของตัวเองสิ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว" เขาใช้คำพูดดูถูกพร้อมกับแววตาที่ดูสมเพชกวาดมองยังเรือนร่างบางก่อนที่ใบหน้าหนาของเขาจะซุกไซ้ลงยังซอกคอของเธอ มือน้อยพยายามที่ขัดขืนแต่ยิ่งเหมือนขัดขืนและดิ้นแรงเธอก็ยิ่งถูกรัดกุมไว้แน่น "ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยด้วย ฮื่อๆ ช่วยด้วย" เขาจอดรถอยู่ข้างทางซึ่งแน่นอนไม่มีใครที่จะได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเมอร์ลิน เบาะรถถูกปรับจนหงายราบลงพร้อมกับเรือนร่างบางที่ถูกเขาจู่โจมจนไม่สามารถขัดขืนได้ "ปล่อยนะ อย่าคุณธาม!!" มือหนาคว้าขยำเข้ายังเนินสูงบีบเค้นเนื้อแข็งภายใต้เสื้อผ้าปกคลุม เลื่อนใบหน้าของตนเองขยับมายังริมฝีปากน้อยและจูบด้วยการจู่โจมจนเรืองร่างบางหยุดนิ่งไม่ขัดขืนแต่ไม่กล้าที่จะจูบตอบกลับ เสียงสะอื้นจากร่างบางพร้อมกับมือน้อยที่ผลักเขาออกไม่มีผลต่อเรือนร่างหนาที่จู่โจมด้วยความรุนแรง ปากร้อนผ่าวสัมผัสจูบรุนแรงและกวาดลิ้นหยาบเข้ายังโพรงปากน้อยที่เธอนั้นเผลอผละร้องออกมาในขณะที่เขาทั้งบีบทั้งขยำเนินอกของเธอ "อ๊ะ" มือน้อยละจากการขัดขืนและปล่อยให้เขากระทำตนเองโดยที่เธอนั้นสะอื้นเบาๆในขณะที่เมอร์ลินเธอไม่ขัดขืน เขารู้สึกแปลกจึงหยุดชะงักพร้อมกับจ้องมองหน้าของเธอในระยะใกล้ชิดลมหายใจแผ่วเบาของทั้งคู่รดราดยังบนใบหน้ากันและกัน ดวงตาคู่น้อยเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นไหลรินจนอาบแก้ม เธอจับจ้องมองชายหนุ่มที่ร้ายกาจจากการกระทำของเขา "ผู้หญิงแบบเธอก็ไม่แตกต่างอะไรจากผู้หญิงมือสอง ไม่สิอย่าไปเรียกเลยผู้หญิงมือสองเรียกโสเภณีให้เช่าดีกว่า" "คุณดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะ!" "แล้วดูไม่ถูกตรงไหนอ่ะ เธอควรขัดขืนเธอยังไม่ทำเลยเพราะว่าเธออยากได้ฉัน?" เขาใช้คำพูดดูถูกพร้อมกับสายตาที่กวาดมองในตัวของเธอ "ถ้าฉันเป็นคนไม่ดีหรือว่าคุณไม่ชอบ ทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่ ฉันไม่เคยยุ่งหรือไปก้าวก่ายอะไรกับคุณเลย" "ก็ถ้าอย่างนั้นก็ออกจากบ้านฉันไปสิ! กล้าไหมล่ะ" เมอร์ลินเธอเงียบเธอไม่ตอบตกลงที่ธามไทนั้นเอ่ยไล่ตนเองเพราะเธอต้องอยู่กับเพลงมีน้ำแม่ของธามไทจนกว่าจะถึงเวลาที่เธอจะไป "ฉันอยู่ที่บ้านของคุณ ฉันไม่เคยทำอะไรให้คุณเดือดร้อนเลยนะ" "แล้วเธออยู่ที่บ้านของฉันเพื่ออะไร เพื่อผลประโยชน์อะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่จ้องจะจับพ่อของฉัน!!" "ไม่มีลูกดีๆที่ไหนดูถูกพ่อตัวเองหรอก!!.โอ้ย!!" ธามไทโกรธในคำพูดของเมอร์ลินจึงยกมือหนาตนเองนั้นบีบเข้ายังเนินอกของเธอทั้งสองข้างจนสุดแรง ก่อนที่เขาจะจับเสื้อของเธอกระชากจนกระดุมเสื้อด้านนอกนั้นขาดกระเด็น เผยให้เห็นยังเนินอกภายใต้บราลูกไม้สีดำอูมเด้งอยู่ตรงหน้าเขา สายตาของเขาจับจ้องมองตรงหน้าอกของเธอก่อนที่จะเงยมองหน้าน้อย "เธอต้องการให้ฉันทำแบบนี้ใช่ไหม ได้ยั่วโมโหเพื่อที่จะให้ฉันเอาเธอใช่ไหม หึ ฉันอ่านเกมเธอออกเมอร์ลิน" เธอไม่ได้ต้องการให้เขาทำอะไรเธออย่างที่เขาเข้าใจผิด แต่เมอร์ลินเธอไม่ขัดขืนและปล่อยให้เขากระทำตนเองได้เพียงแต่นอนร้องไห้ มือหนาสัมผัสตามเรือนร่างบางลิ้มรสถึงผิวที่นุ่มและหอมกลิ่นไอสาวปากร้อนผ่าวซุกไซ้เข้ายังซอกคอของเธอ พร้อมกับมือหนาสอดเข้าไปด้านล่างเพื่อปลดขอเสื้อในของเธอออก ก่อนที่ทุกอย่างจะไหลลื่นลงไปอยู่ตรงเอวบาง ด้านหน้าอกเผยให้เห็นเนินสูงทั้งสองเด้งชูชันอยู่ตรงหน้ายอดอกนั้นเปรียบดังเม็ดบัวใหญ่ขาวอมชมพู เมื่อมือหนาบีบทั้งสองสายตาของเขาจับจ้องมองเธอในขณะที่ดูดดื่มยอดอกนั้นไปด้วย ใบหน้าน้อยหันหน้าหนีไม่จับจ้องมองเขาพร้อมทั้งสะอื้นเบาๆ "อ๊ะ~" ปากร้อนครอบงับยอดอกสีชมพูอวบอิ่มพร้อมทั้งใช้ฟันขบลงกลั่นแกล้งให้กับเรือนร่างบางได้เจ็บจนสะดุ้ง "ฉันเจ็บ" "ก็เจ็บให้ตายไปดิและเธอจำเอาไว้ด้วยนะ เมอร์ลินถ้าเธอยังอยู่ที่บ้านของฉัน เธอก็ต้องเป็นคนรองรับอารมณ์ฉันแบบนี้ไปตลอด" "ฮึ๊ก! โอ้ย" เธอพยายามที่จะขยับเด้งหนีริมฝีปากอุ่นเพราะการกระทำกลั่นแกล้งของเขา มือหนาจึงยกกดตรงช่วงไหล่ของเธอเอาไว้ กลั่นแกล้งเรือนร่างบางจนกระทั่งเลื่อนต่ำลงไปด้านล่าง "ยะอย่า~ฮึ๊ก" เมอร์ลินเริ่มรู้สึกใจคอไม่ดีเมื่อมือหนาสอดเข้ายังใต้กระโปรงตัวบางของเธอแถมทั้งลูบคลำตรงนั้นของเธอด้วย "อย่าทำเป็นเหมือนไม่เคยไม่โดนไปแล้วเหรอ" ปากร้ายจับจ้องมองด้วยแววตาที่ดูถูกและคำพูดต่อว่าให้กับเธอ มือน้อยพยายามที่จะจับกระโปรงของตนเองแต่ยากที่จะจับเอาไว้ได้ มือหนาถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมดทุกชิ้นและเหวี่ยงมันลงด้านล่างตรงช่วงเท้าเหยียบเรือนร่างน้อยเหลือเพียงแต่เรือนร่างที่เปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของเขา ร่างหนาปลดกางเกงของตนเองออกเผยให้เห็นแท่งเอ็นที่ชูชันออกมาด้านนอก "ยะอย่าคุณธาม" ร่างบางถูกผลักหงายนอนราบไปกับเตียงในขณะที่เธอพยายามจะลุกขึ้น เขาสอดมือหนาของตนเองเข้ายังใต้ล่างกกขาของเธอพร้อมทั้งชันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม ดวงตาคู่ร้ายเบิกกว้างเมื่อเห็นเนินอูมตรงหน้าซึ่งสวยดั่งภูเขาสูงทั้งขาวอมชมพูเนียนแถมทั้งเหมือนกับของเด็กน้อย "ฮึ๊ก~ อื้อ" มือหนาลูบคลำพร้อมทั้งใช้หัวแม่มือบดขยี้ตรงช่วงจุดlสียว เขาสัมผัสถึงน้ำใสๆนั้นออกมา "ปากบอกว่าไม่แต่ด้านล่างนี่แฉะเลยนะ" ธามไทหันไปด้านข้างของตนเองพร้อมกับเปิดเก๊ะรถหยิบถุงยางขนาด 56+ออกมา 1 ชิ้น และใช้ปากกัดฉีกถุงออก เขาสวมใส่ถุงยางตรงปลายแท่งเอ็นร้อนของตนเองด้วยความชำนาญ และขยับให้ปลายเอ็นร้อนนั้นจ่อตรงกลีบอูม "ฮื่อๆ เจ็บ" เรือนร่างบางสะดุ้งเมื่อปลายแท่งเอ็นร้อนจ่อเข้ายังช่องสวาทของเธอเพียงแค่หัวก็กรีดร้องออกมาลั่นรถ "เชี้ย! ซิงจริงๆเหรอวะ"