ตอนที่ 6 ตกตะลึง! เข้าเฝ้าฮ่องเต้!

หลี่หลงหลินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “กองทัพซูพันนายบุกพระราชวัง เปลี่ยนแปลงอำนาจ! เขาจะใช้มือของตระกูลซูกำจัดศัตรูภายใน ขึ้นครองบัลลังก์ และจะสามารถใส่ร้ายตระกูลซูว่าเป็นกบฏ แล้วโยนความผิดทั้งหมดไปให้ตระกูลซู!” “หลังจากนั้นเขาจะฆ่าล้างตระกูลซู ล้างมลทินให้ตัวเอง และแลกเปลี่ยนดินแดนกับชนเผ่าหมานเพื่อรักษาบัลลังก์ไว้!” “นี่คือแผนการทั้งหมดของเขา!” “ชัยชนะของหนึ่งคน ต้องแลกมาด้วยการสูญเสียชีวิตของคนนับหมื่น!” “ไม่ว่าจะเป็นข้าหรือว่าตระกูลซู ต่างก็เป็นแค่บันไดให้เขาก้าวขึ้น!” “ข้าคือคนไม่เอาถ่าน ความตายของข้าไม่สำคัญอะไร!” “แต่ตระกูลซูเต็มไปด้วยความจงรักภักดี กลับต้องถูกมองว่าเป็นกบฏ ถูกจารึกในประวัติศาสตร์ และถูกสาปแช่งไปชั่วลูกชั่วหลาน!” คำพูดเหล่านี้ทำลายกำแพงจิตใจของแม่เฒ่าซูจนสิ้นเชิง! พลั่ก! แม่เฒ่าซูนั่งลงกับพื้น ดวงตาหมดแวว ร้องไห้ไม่หยุด “แม้จะตายสลายไปจนไม่เหลือชิ้นดี ก็ไม่หวั่นไหว ขอเพียงจิตใจที่ภักดียังคงอยู่ในประวัติศาสตร์! ตระกูลซูของเราไม่กลัวความตาย! แต่หากตระกูลซูต้องกลายเป็นกบฏจริง ๆ ข้าจะมีหน้าตาไปเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษของตระกูลซูได้อย่างไร...” หลี่หลงหลินเดินช้า ๆ ไปข้าง ๆ แม่เฒ่าซู ยื่นมือเข้าไปพยุงนางขึ้น เสียงของเขาอ่อนโยนราวกับมีพลังลึกลับแฝงอยู่ “ผู้อาวุโส ท่านไม่มีทางเลือกแล้ว! ตอนนี้ท่านต้องเชื่อใจข้า ทำตามที่ข้าบอก!” “มีเพียงข้าเท่านั้นที่จะสามารถช่วยตระกูลซูได้!” แม่เฒ่าซูลังเลเล็กน้อย “จะให้ข้าเรียกเฟิ่งหลิงและคนอื่น ๆ เข้ามาด้วยดีหรือไม่ เพราะมันเกี่ยวข้องกับเรื่องสำคัญในชีวิตของนาง...” หลี่หลงหลินเบ้ปาก “ไม่จำเป็นหรอก! ซูเฟิ่งหลิงนั้นอารมณ์ร้อน หากพูดผิดคำเดียวทุกอย่างก็พังทลาย! ที่สำคัญ เว่ยกงกงก็อยู่ที่นี่ ไม่แน่เขาอาจจะเป็นสายลับขององค์ชายพระองค์ใดก็ได้” แม่เฒ่าซูครุ่นคิดสักพักแล้วพยักหน้ารับ “องค์ชายเก้า เจ้าคิดได้รอบคอบจริง ๆ! ก็ทำตามที่เจ้าพูดเถอะ!” หลี่หลงหลินถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้จะต้องใช้เวลาและคำพูดมากมาย แต่สุดท้ายเขาก็สามารถโน้มน้าวแม่เฒ่าซูได้ แต่นี่มันเป็นแค่ก้าวแรก! แม่เฒ่าซูถึงแม้จะชรา แต่ก็เข้าใจหลักความถูกต้องอย่างลึกซึ้ง หลี่หลงหลินยังมีจดหมายเลือดเป็นเครื่องมือในการพูดโน้มน้าวแม่เฒ่าซู ซึ่งไม่ใช่เรื่องยากเกินไป แต่ความยากจริง ๆ คือการโน้มน้าวฮ่องเต้ผู้ที่ดื้อรั้นและมั่นใจในตัวเอง และการหาผู้ที่อยู่เบื้องหลังจากในบรรดาแปดองค์ชาย! ตอนนี้หลี่หลงหลินก็สามารถทำได้แค่ก้าวไปทีละก้าว เมื่อหลี่หลงหลินแจ้งแผนการในอนาคตให้แม่เฒ่าซูทราบแล้ว เขาก็ย่างก้าวออกจากห้องโถงไว้ทุกข์ ฮึ? ซูเฟิ่งหลิงและบรรดาผู้หญิงในตระกูลซูเห็นหลี่หลงหลินเดินออกมาโดยไม่มีบาดแผลใด ๆ ต่างก็แสดงสีหน้าแปลกใจ แม้แต่เว่ยซวินยังตกตะลึงไปด้วย สีหน้าประหลาดราวกับเห็นผี แม่เฒ่าซูเกลียดชังความชั่วร้ายราวกับเป็นศัตรู และมีอารมณ์ที่รุนแรง เมื่อครู่ในห้องโถงไว้ทุกข์เสียงดังโครมครามออกมา ท่ามกลางความวุ่นวายอย่างหนัก ทุกคนต่างคิดว่า หลี่หลงหลินถ้าไม่ตาย ก็ต้องได้รับบาดเจ็บหนัก แต่สุดท้าย หลี่หลงหลินกลับออกมาโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันเกิดอะไรขึ้นกัน ซูเฟิ่งหลิงสีหน้าเคร่งขรึม หยิบหอกยาวจ่อไปที่คอของหลี่หลงหลิน ดวงตาแดงก่ำ “คนทรยศ เจ้าทำอะไรท่านย่าข้า” ได้ยินดังนั้น ทุกคนต่างก็ตกตะลึง สีหน้าทุกคนเปลี่ยนไป ใช่แล้ว ทำไมหลี่หลงหลินถึงเป็นคนเดียวที่เดินออกจากห้องโถงไว้ทุกข์ แล้วท่านผู้อาวุโสล่ะ หรือว่าจะโดนหลี่หลงหลินลงมือทำร้าย “หยุด!” แม่เฒ่าซูเดินออกมาจากโถงไว้ทุกข์ ตะคอกเสียงดัง “เฟิ่งหลิง เจ้าเอาแต่ใจร้อน! ยังไม่ถอยไปอีก!” “ท่านย่า...” ซูเฟิ่งหลิงแสดงสีหน้าน้อยใจ ถอยหลังไปอย่างไม่เต็มใจ ดวงตาหงส์คู่นั้นจ้องมองหลี่หลงหลินอย่างเกลียดชัง เพราะคนทรยศผู้นี้! ทำให้ตัวเองถูกท่านย่าดุครั้งแล้วครั้งเล่า ต้องรู้ไว้ว่า ท่านย่าของนางเคยรักนางที่สุด! ไม่รู้ว่าหลี่หลงหลินให้ท่านย่าดื่มยาน้ำลวงจิตอะไรไป เว่ยซวินเองก็รู้สึกว่าผิดปกติ ใบหน้าฝืนยิ้มแย้ม “ท่านผู้อาวุโส องค์ชายเก้ากราบเรียบร้อยแล้วงั้นหรือ” แม่เฒ่าซูพยักหน้า “กราบเรียบร้อยแล้ว” เว่ยซวินลองถาม “แล้วท่านคิดจะลงโทษเขาอย่างไร จะเป็นการลงโทษแบบประหารด้วยการเฉือนเนื้อทีละชิ้น หรือจะตัดศีรษะแล้วประจาน ท่านไม่ต้องกังวล ขอเพียงดับความแค้นในใจท่านได้ ฮ่องเต้ก็จะไม่เอ่ยปากถามอะไร” แม่เฒ่าซูมองเว่ยซวินอย่างลึกซึ้ง และพูดว่า “เว่ยกงกง ข้ามีเรื่องสำคัญที่จะกราบทูลต่อองค์ฮ่องเต้ หวังว่าท่านจะรีบกลับวัง และแจ้งฝ่าบาทให้ทราบ!” เว่ยซวินตกใจเล็กน้อย คิ้วขมวดนิด ๆ ตกลงว่าแม่เฒ่าซูนางกำลังซ่อนแผนการอะไรไว้อยู่กันแน่ องค์ชายเก้าถูกส่งมาถึงเบื้องหน้านางแล้ว เหตุใดนางจึงไม่สังหารเขา แต่กลับเลือกที่จะเข้าเฝ้าฮ่องเต้แทน หรือว่า... เว่ยซวินคิดในใจ รู้สึกกระจ่างขึ้นทันที หากสังหารองค์ชายเก้าไปง่าย ๆ เช่นนี้ คงไม่อาจดับความแค้นได้ แม่เฒ่าซูต้องการเข้าเฝ้ากราบทูลฮ่องเต้ และให้การลงทัณฑ์เกิดขึ้นต่อหน้าขุนนางและเหล่าราษฎร เพื่อให้ทุกผู้คนเป็นสักขีพยาน ก่อนจะปลิดชีพหลี่หลงหลินต่อหน้าฝูงชน! อย่างนั้นก็ดี! “ข้าจะรีบกลับไปวัง กราบทูลเรื่องนี้ให้กับฮ่องเต้!” เว่ยซวินโค้งตัวแล้วออกไปทันที