ตอนที่ 24 บ้าจริง!ไปคิดถึงเขาทำไม

เธอทิ้งตัวนอนแผ่หลาบนเตียงนอนแล้วพลิกตัวดูหน้าจอโน้ตบุ๊กที่เอามาวางไว้บนที่นอนภาพที่ถ่ายได้จากกล้องมือถือไม่ค่อยชัดนัก นึกไปก็น่าเจ็บใจตัวเองที่ลืมหยิบกล้องคอมแพคที่เคยใช้มาด้วยไม่อยากนั้นอาจได้สารคดีท่องเที่ยวสักชิ้นก็ได้ ปลายนิ้วคลิกเลือกรูปภาพไปเรื่อยๆ จนสะดุดกับภาพที่ถ่ายด้วยความบังเอิญ ชายหนุ่มร่างสูงบึกบึนดูแข็งแกร่งผิดกับหนุ่มๆ ในเมืองหลวงที่ดูอ่อนแอบอบบางชอบกล เธอมักจะเห็นเขาสวมแว่นกันแดดเหมือนจะซุกซ่อนแววตามากกว่าที่จะกันแดดมีบางอย่างในตัวฌานที่สะกิดความรู้สึกเธอ สัญชาตญาณบอกเธอว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดามีบางอย่างที่มากกว่านั้นพลังอำนาจลึกลับที่ควบคุมและคุกคามเธออยู่เขาเป็นใครกันแน่! เขาเป็นใครกัน ! ยิหวาผุดลุกขึ้นนั่ง แปลกใจกับสิ่งที่ตัวเองรู้สึก ทำไมถึงอยากรู้จัก ‘ตัวตน’ที่แท้จริงของผู้ชายคนนั้น เขามีอะไรให้น่าสนใจมากนักหรือ? หรือเพียงเพราะว่าความบังเอิญที่พบกันบ่อยเกินไป ไม่ใช่หรอก!สายตาของเขาต่างหาก ภายใต้แว่นกันแดดที่เขาสวมอยู่เธอรู้สึกได้ว่าเขามองเธออย่างไร เขาทำเหมือนเธอเป็นของเขา! แล้วเขามีสิทธิ์อะไรที่มองเธอด้วยสายตาแสดงความเป็นเจ้าของแบบนั้น “บ้าจริงไปคิดถึงเขาทำไมกัน”