ตอนที่ 6 อนุญาต

และแล้วก็ถึงวันที่เรียนจบ… ตอนนี้เพื่อนทั้งสองคนของเธอก็นั่งอยู่ในห้องรับแขกของบ้านคุณหญิงมาลัยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “มีเพื่อนไม่เคยพามาแนะนำเลยนะ เด็กคนนี้ ปล่อยให้เราคิดไปเอง กลัวว่าจะไม่มีเพื่อน” คุณหญิงมาลัยพูดแซวยาหยี ที่นั่งอยู่ตรงพื้นข้างๆ ที่คุณหญิงมาลัยนั่งอยู่ “เอ่อ… หยีเกรงใจคุณหญิงค่ะ เลยไม่ได้แจ้งคุณหญิง” “ไม่ต้องเกรงใจหรอก ฉันดีใจที่เธอมีเพื่อนนะ” คุณหญิงมาลัยพูดกับยาหยีและหลังจากนั้นก็หันไปพูดกับเพื่อนๆ ของเธอ “หนูทั้งสองคนถ้าอยากที่บ้านเราบ่อยๆ ก็ได้นะ ฉันอนุญาต ตอนนี้ฉันก็แก่มากแล้ว อยากมีหนุ่มสาวมาเที่ยวหาบ้าง อยู่บ้านคนเดียวฉันเหงา ลูกชายของฉันก็เอาแต่บ้างาน” “ครับ คุณหญิง พวกเราสองคนจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆ นะครับ” กันต์พูดออกมา “ใช่ค่ะ ต่อไปนี้เราจะมาเยี่ยมบ่อยนะคะ” เมย์พูดออกมา “ได้เลยจ้ะ พายาหยีออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็ได้นะ ตั้งแต่ฉันเลี้ยงยาหยีมา ฉันก็ไม่เคยเห็นเธอออกไปไหนเลย นอกจากจะไปเรียน” “ได้เลยค่ะ คุณหญิง/ ได้เลยครับคุณหญิง” เมย์และกันต์พูดออกมาอย่างพร้อมเพียงกัน “ว่าแต่วันนี้มีอะไรหรือเปล่าจ้ะ” คุณหญิงมาลัยถามเพื่อนเธอทั้งสองคนออกมา “เอ่อ คือว่า วันนี้พวกเราจะมาขออนุญาตคุณหญิง พายาหยีออกไปฉลองที่เรียนจบค่ะ ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปและจะเจอหน้ากันน้อยลงค่ะ” เมย์พูดออกมา “ใช่ครับ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมและเมย์จะดูแลยาหยีเป็นอย่างดีเลยครับ” กันต์พูดออกมาอีกเสียงเพื่อแสดงถึงความหนักแน่นว่าสามารถปกป้องยาหยีได้ “ได้สิจ้ะ พาออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง ฉันอนุญาตจ้ะ” ทั้งสามคนเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาจนแก้มปริ และยกมือไหว้เพื่อขอบคุณคุณหญิงมาลัย หลังจากนั้นทั้งสามคนก็พากันไปยังคอนโดของเมย์และกันต์ เพราะสองคนนี้ซื้อคอนโดแห่งเดียวกันและชั้นเดียวกันอีกต่างหาก แถมห้องยังติดกันด้วย เพราะเมย์และกันต์รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กจึงสนิทกันมาก และเลือกเรียนที่เดียวกัน โดยกันต์นั่นแยกตัวไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องของตัวเอง และปล่อยให้สาวๆ ทั้งสองคนนั้นพากันแต่งตัวแบบจัดเต็ม “อาบน้ำเสร็จแล้วใช่ไหมยาหยี วันนี้เมย์จะแปลงร่างยาหยีเอง!!” พูดจบเธอก็จัดการแต่งหน้าให้หญิงสาว จากใบหน้าที่ขาวใส ไร้เครื่องสำอาง เป็นสาวจืดชืด ตอนนี้กลายเป็นแม่เสือสาวที่สวยสะพรั่ง และชุดที่เพื่อนของเธอจับเธอแต่งตัวนั้นก็เป็นชุดเดรสเกาะอกที่ดำที่เผยไหล่สวยๆ โชว์ไหปลาร้าของเธอ และความยาวของกระโปรงสั้นเพียงแค่คีบ และรองเท้าส้นสูงสีดำ กับลิปสติกสีแดงสด และรวบผมแบบเซอร์ๆ ทำให้เธอนั่นดูมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก “นี่เราจริงๆ เหรอเมย์??” ยาหยียืนมองดูตัวเองที่หน้ากระจก เธอแทบจะไม่เชื่อว่าคนในกระจกคือตัวเธอเอง เพราะมันแปลกตาเป็นอย่างมาก “ใช่ เธอสวยมากเลยนะยาหยี หัดแต่งตัวบ้าง นี่แค่แต่งเล็กๆ น้อยๆ ยังสวยขนาดนี้แล้ว ถ้าโดนตาคิรินนั่นทิ้ง ฉันจะไปหาคนใหม่ให้แกเลยคอยดู” เมย์พูดออกมา ส่วนเพื่อนเธอนั้นวันนี้ก็แต่งตัวด้วยชุดสายเดี่ยวเดรสสีขาวที่กระโปรงสั้นเพียงแค่คืบเช่นเดียวกัน แต่ปล่อยผมสยายยาวสวยมาถึงกลางหลัง ทำให้เพื่อนของเธอนั่นสวยไม่แพ้กัน และกินกันไม่ลงเลยทีเดียว “เมย์ก็สวยมากๆ เหมือนกันนะ” ยาหยีพูดชมเมย์ออกมาอย่างจริงใจ “ขอบคุณนะ งั้นเราไปกันเถอะ” กันต์แชทมาบอกแล้วเขานั่งรออยู่ที่ล็อบบี้ด้านล่าง “โอเค ไปกัน!!!” ติ้ง!!! เมื่อลิฟต์เคลื่อนตัวมายังชั้นล่างสุด ก็ถูกเปิดออก โดยมีกันต์นั่งรออยูด้านล่าง “โห้!!! สาวๆ ทำไมวันนี้แต่งตัวสวยกันจังเลยครับ” กันต์แซวเพื่อนทั้งสองของตน “กันต์ก็หล่อเหมือนกันนะ” ยาหยีพูดชมเพื่อนของตัวเอง ที่วันนี้แต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว พับแขนขึ้น และกางเกงยีนส์สีซีด มันทำให้เพื่อนของเธอนั้นดูเท่ห์เป็นอย่างมาก “ใช่ นายหล่อมากเลย” เมย์พูดออกมา “ก็นายแบบระดับประเทศจะไม่หล่อได้ยังไงละครับ” กันต์ยักคิ้วให้สาวทั้งสอง “จ้า พ่อคนหล่อ พวกเราไปกันเถอะ” เมย์พูดออกมา และทั้งสามคนก็พากันนั่งรถของกันต์ที่เป็นบีเอ็มดับเบิ้ลยูสีขาว รุ่นใหม่ล่าสุด โดยมีกันต์เป็นคนขับ และเคลื่อนตัวไปยังผับชื่อดังย่านทองหล่อ เมื่อทั้งสามคนไปยังโต๊ะที่จองไว้ ซึ่งกันต์ได้เลิกเป็นโต๊ะวีไอพี ที่รวมอยู่กับคนธรรมดาทั่วไป แต่พิเศษตรงที่บริเวณโต๊ะนี้ เป็นโซนอยู่ด้านข้างมองเห็นสเตท ไม่มีใครสามารถเขามายุ่งได้ เพราะว่ามีการ์ดคอยยืนคุ้มนั่นเอง และเขานั้นก็จัดการเปิดแชมเปญทันที “เมย์ กันต์เราไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์เลย ขอเป็นน้ำส้มแทนได้ไหม??” ยาหยีพูดกับเพื่อนของตัวเอง “ไม่เอา เราเป็นเพื่อนกันมาสี่ปีนะ และวันนี้เราก็มาเลี้ยงฉลองความสำเร็จของพวกเรา วันนี้ดื่มให้เต็มที่เลย เรากับกันต์จะดูแลเธอเอง” “ใช่ๆ ไม่ต้องห่วงนะ หยีดื่มเลย เราจะดูแลหยีเอง และผับนี้ก็เป็นผับพี่ชายของเรา สั่งได้เต็มที่เลยนะ” กันต์พูดออกมา และหลังจากนั้นเพื่อนเธอทั้งสองคนก็นั่งดื่มแชมเปญและเต้นร้องกันอย่างสนุกสนาน เว้นแต่ยาหยีที่นั่งจิบแชมเปญและยิ้มออกมาดูเพื่อนของเธอเต้นกัน “เมย์ กันต์ เราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา” ยาหยีพูดออกมา “เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อน” เมย์ที่กำลังเต้นอยู่หันมาบอกเธอ “ไม่เป็นไร เราเดินไปเองได้ เธอสนุกกันต่อเลย เดี๋ยวหยีรีบไปรีบกลับมานะ” “ไปเองได้จริงๆ ใช่ไหม??” เมย์ถามเพื่อความแน่ใจ “จริงจ้ะ” “โอเค ถ้ามีอะไรรีบโทรมาหาเมย์เลยนะ” “โอเคๆ” หลังจากหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่หลังผับเสร็จก็เดินออกมา เพื่อกลับไปยังโต๊ะ “อ๊ะ!!” แต่ทว่า…กลับมีมือแกร่งกระชากตัวเธอเข้าไปยังแผงอกแกร่งทำให้เธอนั่นเสียหลักจนเกือบหกล้ม จึงคว้าไปยังตัวชายหนุ่มแปลกหน้าที่ดึงเธอเอาไว้ “ยัยเด็กเหลือขอ เธอกล้าดียังไงมาร่านกับผู้ชายอยู่ที่นี่”