ตอนที่ 11 ขัดขืนไม่ได้

จากหาดหน้าบ้านเข้ามาภายในตัวบ้านไม่ไกลมากนักแต่ศารทูลก็นึกสงสัยขึ้นมา ยาถ่ายประเภทที่น่าจะเอาไว้แกล้งคนนี่น่าจะออกฤทธิ์ไม่ช้ากว่าสองถึงสามชั่วโมงหลังจากกินนะ เขาก็เคยโดยยัยคนที่เขาเก็บมาแอบใส่ในขนมให้กินอยู่หลายครั้งเหมือนกัน อย่างเร็วสุดหลังจากกินเข้าไปก็จะมีอาการปวดท้องทันที อย่างช้าสุดก็ยี่สิบชั่วโมง แต่ดูเหมือนอริสาจะไม่รู้สึกปวดท้องเลยแต่กลับมีอาการแปลก ๆ “อย่ามาไซ้ซอกคอฉันนะยัยขี้เมา” ใช่...ยัยขี้เมาไม่มีอาการปวดท้องแต่กลับมีอาการแปลก ๆ อยู่ ๆ ก็มาไซ้ซอกคอเขา มือไม้ก็ลูบไล้หน้าอกเขาเสียอย่างนั้น ไม่น่าใช่ยาถ่ายแล้วล่ะ คงไม่ใช่ว่ายัยนลินญาถูกหลอกให้ซื้อยาแปลก ๆ มาหรอกนะ ?... “นิ่ง ๆ ได้มั้ยเนี่ย” ชายหนุ่มเอ่ยปรามคนเมาอีกรอบขณะเปิดประตูห้องของหญิงสาว “เสือจายร้ายดุอาลินทามมาย” คนเมาอ้อแอ้ตัดพ้อ คำพูดคำจาของหญิงสาวทำให้ศารทูลคิดถึงตอนเด็ก ๆ สมัยที่ยังไม่ทะเลาะกับอริสา สมัยนั้นเขาและสีหราชสนิทกับอริสามาก ตัวติดกันเป็นตังเมจนผู้ใหญ่แซวว่าเป็นแฝด3 แต่นั่นมันก็นานแล้วและก็ไม่มีอีกแล้วด้วย ก็อริสาอยากจะไม่มีเหตุผลและนิสัยไม่ดีปาเค้กใส่เขาทำไมล่ะ ขาดแล้วขาดเลย ทุกวันนี้หรือแม้แต่ตอนนี้ที่ไม่ทิ้งกันก็เพราะสัจจะที่ตกลงเป็นเพื่อนร่วมกลุ่มต้องไม่ทิ้งกันหรอกนะถึงเก็บกลับมาส่งเนี่ย เวลาปกติก็ต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิมนั่นล่ะ “ถึงห้องเธอแล้วที่เหลือดูแลตัวเองเถอะ คงไม่ใช่ยาถ่ายอย่างที่คะนิ้งพูดหรอกคงไม่เป็นไร” ชายหนุ่มบอกก่อนจะปล่อยมือจากหญิงสาวทว่าคนเมากลับมองมาตาฉ่ำเยิ้ม ดูไร้สติกว่าก่อนหน้านี้เสียอีก “ม่ายห้ายไป อยู่นี่ล่ะ” คนเมาที่ซัดชาผสมอะไรแปลก ๆ เข้าไปบอกเสียงยานคางก่อนจะผลักร่างสูงที่ไม่ได้ตั้งตัวล้มลงไปบนเตียง “เฮ้ย” ศารทูลตกใจจนร้องอุทาน ตามปกติแล้วอริสาไม่มีทางผลักเขาได้แน่นอนแต่นี่มันอะไรกัน ยัยขี้เมาไปเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะ หรือยาที่ผสมอยู่ในชาเป็นยาเสพติดชนิดใหม่ที่ทำให้มีเรี่ยวแรงมหาศาล “ม่ายห้ายหนีหรอก” ไม่ทันได้หายตกใจร่างบางก็เข้ามานั่งคร่อมร่างไว้จนศารทูลได้แต่อ้าปากค้าง แน่นอนว่าเขาไม่ได้แค่ถูกคร่อมร่างแต่กำลังล็อคแขนไว้เหนือหัว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน แว่บหนึ่งเขารู้สึกคล้ายตัวเองกำลังถูกจับกดขึงพืดและจะถูกข่มเหงรังแกขึ้นมาเสียอย่างนั้น “บ้าเอ้ย นี่อลิน มีสติหน่อย” “สาติ?” “ใช่สติ หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออก แล้วลองบอกมาสิตอนนี้เธอรู้สึกยังไง มีอาการอะไรบ้าง” ชายหนุ่มพยายามพูดอย่างใจเย็น ขณะที่ใจนึงก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าว ให้ตายเถอะเขาลุกขึ้นไม่ได้ พยายามเท่าไหร่ก็ไม่หลุดจากพันธนาการ ยัยคนนี้แรงอย่างกับช้างกับม้าไปเสียแล้ว “อากาน อ่า ฉานร้าย” “แล้วไงอีก?” “วูบวาบ หนาวแล้วก็ร้อน” อริสาตอบ “อยู่ ๆ ก้อเหนนายหล่อด้วย” “ห๊ะ” “หล่อ อยากด้าย อยากโดน” คนเมาบอก ถ้อยคำที่อริสาพูดมาทำเอาศารทูลมึนงงไปชั่วขณะก่อนจะนึกถึงยาชนิดหนึ่งขึ้นมาได้ เป็นสูตรยาอันตรายที่เขาเพิ่งได้รับคำสั่งให้หาแหล่งผลิตและเข้ากวาดล้างเมื่อไม่นานมานี้แต่ยังไม่มีเบาะแสให้สืบค้น ยาชนิดนี้เป็นยาปลุกกำหนัดชนิดรุนแรงที่ผสมสารปลุกกำหนัดกับยาอี ส่งผลรุนแรงกว่ายาปลุกกำหนัดทั่วไปที่ทำให้มีอารมณ์ทางเพศ เพราะฤทธิ์ของยาอีทำให้ผู้บริโภคไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ทำให้คึกคักมีเรี่ยวแรงมากกว่าปกติ ยาชนิดนี้หากใช้เพียงครั้งสองครั้งไม่เป็นไร แต่ถ้ารับเกิดสามครั้งจะติด เพราะยาอีคือยาเสพติดชนิดหนึ่งนั่นเอง บ้าจริง ยัยนลินญาไปได้ไอ้ยานี่มาจากที่ไหนกัน? “ร้อนอ่า” คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองกินยาปลุกกำหนัดขั้นรุนแรงเข้าไปเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำท่าจะถอดเสื้อ “ยะ อย่าถอดนะอลิน ร้อนใช่มั้ย งั้นอาบน้ำดีกว่านะ อาบน้ำเย็น ๆ” ชายหนุ่มร้องห้ามและหลอกล่อหญิงสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าปกติ จากที่ได้ข้อมูลมาถ้าได้รับยาชนิดนี้เข้าไปจะเชื่อฟังไปพร้อม ๆ กับเอาแต่ใจ ถึงจะเอาแต่ใจและมีเรี่ยวแรงมากแต่ถ้าพูดดี ๆ ก็จะคล้อยตามและเชื่อฟัง เขาต้องพยายามพูดดี ๆ และพาอริสาไปแช่น้ำก่อนที่ยาจะออกฤทธิ์มากไปกว่านี้ ไม่น่าเลย เขาไม่น่าจับกรอกปากอริสาจนหมดแก้วเลยนึกถึงตอนนั้นแล้วก็ได้แต่นึกเสียใจ ยานี้หากรับไปในปริมาณมากอาจจะส่งผลให้หัวใจหยุดเต้นได้เสียด้วย “ม่ายอาว ม่ายแช่น้าม มานหนาว” อริสาปฏิเสธก่อนจะถอดเสื้อตัวเองออกด้วยใบหน้ายิ้มตาเยิ้ม “มัดไว้ดีกว่า” คิ้วหนาขมวดเป็นปมเมื่อได้ยินเสียงคนยิ้มตาเยิ้มพึมพำก่อนจะต้องตกตะลึงเมื่อร่างบางขยับตัวเลื่อนขึ้นมาอยู่ที่กล้ามท้องเขาและโน้มตัวลง มือทั้งสองจับที่แขนเขาและใช้เสื้อมัดแขนสองข้างของเขาติดกันไว้เหนือหัว ไอ้จับเขามัดน่ะไม่เท่าไหร่หรอกแต่ไอ้ที่มาสัมผัสหน้าเขานี่สิมันไม่โอเค ศารทูลเผลอสูดกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเนื้อนุ่มที่แนบชิดติดจมูกอย่างไม่ทันตั้งตัวก่อนจะนิ่งอึ้งไป ให้ตายเถอะเขาเผลอไปสูดดมร่องอกยัยขี้เมาเข้าเสียได้ คุณพระช่วยไอ้สถานการณ์แบนนี้มันใช่สิ่งที่ควรเกิดขึ้นที่ไหนเล่า ดูเหมือนอริสายังคงง่วนกับการมัดแขนของชายหนุ่มจึงขยับขยุกขยิกจนเนื้อเนินอกที่โผล่พ้นบราถูไถอยู่บนใบหน้าคม มันเป็นสถานการณ์ที่ศารทูลตั้งรับไม่ทันและไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้น พระเจ้าช่วย ใครก็ได้มาช่วยเขาออกไปจากสถานการณ์ชวนหน้ามืดตามัวนี้ที ในที่สุดอริสาก็เหยียดตัวกลับไปนั่งตรง หญิงสาวก้มลงมองใบหน้าคมของคู่อริที่ตอนนี้สมองส่วนสั่งการไม่ได้บอกเลยว่าเขาคือศัตรูก่อนจะกัดปาก “นึกถึงภาพวานน้านขึ้นมาเลย นายรู้ป่าว วานนั้นนะ ฉานเปิดปาตูข้าวไปเห็นยายน้ามเน่านั่งอยู่บนตัวแฟนฉาน เอ้ย อดีตแฟนฉานแบบนี้เลย” หญิงสาวบอกเล่าทีท่าของอริสาดูน่ากลัวอย่างไรศารทูลก็ไม่อาจบอกได้ เขาอยากจะออกไปจากห้องนี้ให้ไวที่สุดแต่พยายามแล้วจริง ๆ เขาสู้แรงยัยคนนี้ไม่ได้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น “ม่ายถูก ๆ ต้องแบบนี้ต่างหาก” บก.สาวบอกก่อนจะเลื่อนตัวลงมาจากกล้ามท้องเป็นส่วนกลางลำตัวของศารทูลพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อของชายหนุ่มออกด้วย อยู่ ๆ ศารทูลก็รู้สึกลำคอแห้งผาด คล้ายคนขาดน้ำร้อนวูบวามขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อหญิงสาวขยุกขยิกถอดกระดุมเสื้อเขาจนตัวเธอเสียดสีกับบริเวณส่วนนั้นของเขา ภายใต้กางเกงที่เคยสงบรู้สึกปวดหนึบและร้อนผ่าว ให้ตายเถอะขืนอริสายังไม่ลุกจากส่วนนั้นของเขา มันต้องตื่นแน่ “อยากรู้จางที่สองโคนน้านทำลับหลังฉานมานซาหนุกนักเหรอ” ศารทูลชะงักไปทั้งร่างเมื่อได้ยินเสียงเศร้าของอริสา ฤทธิ์ความเสียใจ ฤทธิ์วอดก้าผสมกระทิงแดง ฤทธิ์เหล้า บวกกับฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดทำให้อริสาแสดงออกมาอย่างสับสน เดี๋ยวยิ้มตาเยิ้ม เดี๋ยวก็เศร้า เดี๋ยวก็เหมือนจะนิ่งไป และเดี๋ยวก็เอาแต่ใจ เขาก็หวังว่าอริสาจะดราม่าไปไม่นึกบ้าอะไรไปกว่านี้หรอกนะตอนนี้เขารู้สึกคล้ายตัวเองเป็นนางเอกละครสักเรื่องที่พระเอกจับขึงพืดยังไงไม่รู้ อย่าให้เขารู้สึกเสียท่ามากไปกว่านี้ได้มั้ย “ช่วยขายข้อข้องจายให้หน่อย” อยู่ ๆ อากาศเศร้า ๆ ก็ลอยหายไปกลายเป็นท่าทีจริงจัง “เริ่มจากจูบ” “อย่านะอลิน อย่าทำบะ...” ไม่ทันที่คนสติดีกว่าจะได้ร้องห้ามจบประโยคริมฝีปากเรียวสวยก็ทาบสัมผัสลงบนกลีบปากอุ่นร้อน อริสาเริ่มการจูบอย่างเงอะหงะตามภาพหลอนในความทรงจำที่เธอได้เห็น สัมผัสหอมนุ่มจากริมฝีปากเรียวสวยพาให้ชายหนุ่มรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ร่างร้อนผ่าวที่สัมผัสกันทำให้อุณหภูมิในร่างกายเขาร้อนขึ้น เลือดสูบฉีดพุ่งพ่าน ให้ตายเถอะเขาเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเขาเองก็จิบไอ้ยานั่นเข้าไปเหมือนกัน เพราะจิบไปเพียงนิดทำให้ออกฤทธิ์ช้ากว่าและเพราะถูกกระตุ้นทำให้ฤทธิ์ยาเพิ่งจะเริ่มทำงาน ตัวเขารู้สึกร้อนวูบวาบรู้สึกอยากจะสัมผัสยัยคู่ปรับไปทั้งตัวแต่ก็ต้องตั้งสติ ไม่!!! เขาจะให้มันเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นไม่ได้ เขาควรรีบออกไปจากห้องนี้ออกไปจากสถานการณ์สุ่มเสี่ยงนี้ซะ ก่อนทุกอย่างมันจะเลยเถิด ร่างสูงพยายามดิ้น ปฏิเสธสัมผัสแม้ร่างกายจะต้องการทว่าร่างเล็กที่ทาบทับอยู่กลับไม่ให้ความร่วมมือสักนิด มือบางกดร่างหนาไว้มือหนึ่ง มืออีกข้างฟาดลงบนอกแกร่งราวกับผู้หญิงซาดิสม์พร้อมกับถอนจูบมองเขาตาฉ่ำเยิ้มก่อนจะเอ่ยถ้อยคำหนึ่งออกมา “คืนเน้นายเปนของฉาน”