ตอนที่ 22

โรดิออนกระซิบข้างหูของลดาและเธอก็ทำตามที่เขาบอกด้วยการก้มลงวางดอกไม้บนหลุมศพของผู้วายชนม์ ทุกคนในที่นั้นยืนสงบอยู่ชั่วครู่ก่อนเจ้าบ่าวจะจูงมือเจ้าสาวเดินกลับไปยังรถที่จอดอยู่ ก่อนเมอเซเดส เบ๊นซ์คันงามจะเคลื่อนออกไปลดาก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองพงป่าซึ่งเต็มไปด้วยแนวไม้ยืนต้นแทงกิ่งก้านขึ้นสู่ท้องฟ้าราวอ้าแขนรับละอองหิมะที่ปรายโปรยลงมาไม่ขาดสาย และเพียงชั่วครู่จึงรู้สึกถึงแขนหนาใหญ่โอบไหล่เพื่อรั้งร่างบางกลับเข้าไปสู่อ้อมกอดอีกครั้ง ลดาไม่ขัดขืนแต่กลับกอดตอบและซุกหน้าลงกับอกกว้างเสมือนมิรับรู้ถึงความบาดหมางที่ปะทุขึ้นก่อนหน้า หากเขาไม่เย็นชาจนเกินไปเธอก็พอใจให้ทุกอย่างดำเนินไปเช่นนี้ ลดาผลอยหลับไปในอ้อมแขนอบอุ่นหากก็ยังไม่ทันก้าวล่วงเข้าไปในแดนฝันก็ต้องตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อรถแล่นมาถึงคฤหาสน์ในเวลาพลบค่ำพอดี “ร็อดคะ...เอ้อ...” หญิงสาวรีบดึงแขนเสื้อชายหนุ่มไว้ในขณะที่เขากำลังจะก้าวลงจากรถ