ตอนที่ 103

วิกานดากล่าวสำทับก่อนประทับจุมพิตอ่อนโยนลงบนแก้มหลานชายและส่งให้ ซายาที่กำลังรอรับเจ้าตัวน้อยกลับไปโอบอุ้มไว้เมื่อเสียงประกาศบอกผู้โดยสารเตรียมตัวขึ้นเครื่อง ร่างบางยืนมองแผ่นหลังกว้างของบิดาในชุดเสื้อกันหนาวตัวใหญ่ที่เดินจากไปพร้อมมารดาน้ำตาคลอหน่วย เธออยากยื้อยูเชนคอฟให้อยู่เสียที่นี่หากทว่ามิอาจฉุดรั้งเจตจำนงอันแน่วแน่ที่อยากกลับไปอยู่อย่างสงบสุขที่เมืองไทยได้ และสิ่งเดียวที่จะกระทำคือปล่อยให้คนที่เธอรักมีความสุขอยู่ในครรลองชีวิตซึ่งคนทั้งสองได้เลือกแล้ว “เสียดายที่วันนี้ร็อดไม่ได้มาส่งยูเชนคอฟกับวิกานดา เขาจะกลับมาจากฝรั่งเศสเมื่อไหร่กันนี่?”