ตอนที่ 3 ฉันบอกว่า เราหย่ากันเถอะ

ด้วยเหตุการณ์เล็กๆ นี้ ทำให้จิตใจของโลแกนไปอยู่ที่เลย์ลาโดยไม่สนใจฮาร์เปอร์แม้แต่น้อย เลย์ลากำลังจะออกไปตอนที่เธอเจอเข้ากับโลแกนและฮาร์เปอร์ขณะที่การประมูลสิ้นสุดลง “เลย์ลา ถ้าคุณไม่รู้เรื่องอสังหาริมทรัพย์ก็อย่าสร้างปัญหาเลยนะ” โลแกนพูดอย่างไม่ไว้หน้าเธอ ฮาร์เปอร์เสริมว่า “ใช่แล้วค่ะ คุณนายโรบินสัน การกระทำของคุณจะทำให้เงินหนึ่งหมื่นล้านของคุณโรบินสันสูญเปล่านะคะ” เลย์ลาหัวเราะเบาๆ “คุณฮามิลตัน คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉันเป็นคนซื้อที่ดินแปลงนี้เอง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับโลแกนเลย” ฮาร์เปอร์อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “แต่ว่านั่นมันหมื่นล้าน...” “สำหรับพวกเราก็แค่หมื่นล้านเอง สร้างกระท่อมได้พอดี ไม่ต้องพูดถึงคุณเคนเนดี้เลย” เสียงของเฟดริกแทรกขึ้นมาจากระยะไกล “ใช่ไหมครับ คุณเคนเนดี้” เฟดริกเดินเข้ามาพร้อมเซน เลย์ลาตอบอย่างเฉยเมย “แค่เงินหมื่นล้าน เอาสนุกเท่านั้นแหละ” ใบหน้าของฮาร์เปอร์เหยเกน่าเกลียด เงินหมื่นล้านไม่สำคัญสำหรับโลแกนและยิ่งไม่สำคัญสำหรับเลย์ลา ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความอาย รู้สึกต่ำต้อยต่อหน้าคนเหล่านี้ จู่ๆ เซนก็พูดขึ้นว่า "ผมได้ยินมาว่าคุณโรบินสันแต่งงานแล้ว สุภาพสตรีท่านนี้ที่อยู่ข้างคุณคือภรรยาของคุณใช่ไหมครับ" ใบหน้าของฮาร์เปอร์แดงก่ำและเธอละล่ำละลักพูดว่า "ไม่ ไม่ใช่ค่ะ" "นี่คือคนรักของผม เลย์ลา" โลแกนพูดพลางดึงเลย์ลามาหาเขา เธอพยายามสะบัดมือของโลแกนออกอย่างแนบเนียน แต่เขากลับจับมือเธอไว้แน่น เขาสังเกตเห็นว่าเซนจ้องมองเลย์ลาอย่างไม่วางตามาตั้งแต่ต้น ผู้ชายเข้าใจผู้ชายดีที่สุด โลแกนมองเห็นเจตนาของเซนออกในทันที "อ้อ แบบนี้นี่เอง งั้นคุณเคนเนดี้ก็คือคุณนายโรบินสันน่ะสิ โอ้ ผมผิดเอง ก่อนหน้านี้ในงานผมเห็นคุณโรบินสันคุยเล่นและหัวเราะกับผู้หญิงคนนี้ ผมเลยคิดว่าเธอคือคุณนายโรบินสันน่ะครับ" เฟดริกตบหน้าผากตัวเอง “แสดงว่าสาวน้อยคนนี้ต้องเป็นเลขาของคุณโรบินสันแน่ๆ เลย ไม่แปลกใจเลยที่เธอเสนอราคาแทนคุณโรบินสันก่อนหน้านี้” เลย์ลาแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่ แม้ว่าเธอจะไม่สนใจฮาร์เปอร์และโลแกนอีกต่อไปแล้ว แต่การได้ยินเฟดริกพูดแบบนี้ก็ยังทำให้เธอพอใจอยู่ลึกๆ ในขณะเดียวกันใบหน้าของฮาร์เปอร์ก็เปลี่ยนจากซีดเป็นสีแดง เมื่อเห็นเช่นนี้ โลแกนก็สั่งว่า “ลีโอ พาฮาร์เปอร์กลับไป” “ครับคุณโรบินสัน” เฟดริกยิ้มกว้าง “เอาล่ะ เราไม่รบกวนคุณดีกว่า ลาก่อนครับ” หลังจากเฟดริกและเซนจากไป เลย์ลาก็สลัดมือของโลแกนออกในที่สุด “จับนานพอหรือยังคะ” โลแกนไม่คิดว่าเธอจะสลัดมือเขาออก เมื่อก่อนเลย์ลาอยากอยู่ใกล้เขามาก ถึงขนาดเกาะติดเขาอยู่บ้างในบางครั้ง แต่คืนนี้เธอกลับดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ท้ายที่สุดโลแกนก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าจะเรียกร้องความสนใจจากผม ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องทำถึงขนาดนี้” คำพูดนี้ทำให้เลย์ลาพูดไม่ออก เธออยากจะเถียงแต่หาคำพูดที่เหมาะสมไม่ได้ เมื่อพิจารณาแล้วว่าเธอเคยใส่ใจโลแกนมากแค่ไหน ก็เป็นไปได้ที่เธออาจทำอะไรแบบนี้เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่คนคนนั้นอีกต่อไปแล้ว เลย์ลารู้สึกไม่สบอารมณ์และตัดสินใจยอมแพ้ “จะคิดยังไงก็เชิญค่ะ” “เดี๋ยว” “อะไรคะ” “คุณกับเซนนี่ยังไงกัน” “ไม่มีอะไรนี่คะ ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ” น้ำเสียงของโลแกนเคร่งขรึม “เลย์ลา จำไว้นะ ผมไม่สนว่าคุณมีความสัมพันธ์ยังไงกับเขา แต่สำหรับคนนอก คุณเป็นที่รู้จักในนามคุณนายโรบินสัน คุณควรระวังสถานะของตัวเองและรักษาระยะห่างกับผู้ชายคนอื่น” เมื่อได้ยินคำพูดของโลแกน เลย์ลาก็หัวเราะ “โลแกน คุณช่วยใช้มาตรฐานเดียวกันกับที่คุณเรียกร้องจากคนอื่นได้ไหมคะ คุณคำนึงถึงสถานะของคุณและศักดิ์ศรีของฉันหรือเปล่าตอนที่คุณพาฮาร์เปอร์มาวันนี้” “ผมให้ลีโอไปบอกคุณแล้ววันนี้” “จริงเหรอคะ คุณให้เขาบอกฉันว่าอย่ามาเหรอ” โลแกนเงียบไป เขารู้ว่าตัวเองผิด เลย์ลาพูดต่อ “แม้แต่เซนที่เป็นคนนอกยังเข้าใจผิดว่าคนอื่นเป็นคุณนายโรบินสันเลย คุณคิดว่าคนอื่นจะคิดยังไงล่ะคะ ถ้าคุณชอบฮาร์เปอร์จริงๆ งั้นเราหย่ากันเถอะค่ะ” “เลย์ลา คุณบ้าไปแล้วเหรอ” โลแกนขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะไม่ชอบเลย์ลา แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาต้องการหย่าร้าง ถึงอย่างไรการแต่งงานของพวกเขาก็เป็นการแต่งงานทางธุรกิจ และไม่ใช่สิ่งที่จะยุติลงได้ตามอำเภอใจ เมื่อเห็นความจริงจังบนสีหน้าของโลแกน เลย์ลาจึงรู้ว่าการที่เขาไม่ยอมหย่าร้างนั้นเป็นเพราะภูมิหลังครอบครัวของเธอ ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เธอรู้ว่าโลแกนจะทิ้งเธอไปเหมือนขยะเมื่อเธอหมดประโยชน์ เมื่อนึกถึงผลลัพธ์ที่น่าเศร้าในชาติก่อน เธอจึงตัดสินใจว่าควรจะยุติทุกอย่างดีกว่าที่จะรอจนถึงตอนนั้น “ฉันบอกว่าหย่ากันเถอะ” วันรุ่งขึ้น ข่าวที่เลย์ลาซื้อที่ดินรกร้างควรด้วยเงินหลายพันล้านก็แพร่กระจายไปทั่วแพลตฟอร์มใหญ่ต่างๆ เธอครอบครองทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวในฐานะทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเคนเนดี้ ดังนั้นเงินไม่กี่พันล้านจึงเป็นเพียงแค่เศษเงินเท่านั้น แต่ประเด็นก็คือธุรกิจของครอบครัวยังอยู่ในการดำเนินการ ทำให้ทรัพย์สินหมุนเวียนนั้นมีจำกัด ในความเป็นจริงแล้วเงินหนึ่งหมื่นล้านก็ยังถือเป็นจำนวนเงินที่มากพอสมควร เลย์ลานอนอยู่บนเตียงพลางนวดขมับของเธอ ฉันควรติดต่อโลแกนไหมนะ ไม่ เขาไปโดยไม่คิดแม้แต่วินาทีเดียวหลังจากที่ฉันพูดเรื่องหย่าเมื่อวานนี้ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่ต้องการหย่า เธอถึงขั้นเสนอที่จะยกทรัพย์สินของครอบครัวให้เขาด้วยซ้ำ ฉันจะไปหาใครได้อีกนอกจากโลแกน ทันใดนั้นเธอก็ลุกพรวดขึ้นนั่งบนเตียง เธอมีความคิดดีๆ แล้ว “เซน” ความสัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญในสังคมชั้นสูง เลย์ลาสามารถติดต่อเซนได้ด้วยความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ จากคนรู้จักของเธอ เธอจำได้ว่าเซนมีอิทธิพลอย่างมากในต่างประเทศ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาเคยเคลื่อนไหวในแฮสติน ในขณะที่คนอื่นอาจไม่เข้าใจ แต่เธอก็รู้ว่าในไม่ช้าเซนจะเข้ายึดครองกิจการของแฮสตินและเข้าชิงอำนาจกับโลแกน เซนนิ่งเงียบในห้องประชุมของโรบินสันกรุ๊ปพลางเล่นไฟแช็กในมือ เลย์ลาไม่พูดจาอ้อมค้อม “ฉันต้องยืมเงินคุณแปดพันล้าน” เฟดริกพ่นชาออกจากปากด้วยความตกใจ ฉันเคยเจอคนพูดตรงไปตรงมา แต่ไม่เคยเจอแบบทื่อๆ ขนาดนี้ “คุณเคนเนดี้ คุณไม่อ้อมค้อมเลยนะครับ” เลย์ลากระพริบตา “คราวก่อนคุณบอกว่าเงินหมื่นล้านสร้างได้แค่กระท่อมนี่คะ” “คุณไม่รู้เหรอว่าผมแค่แสดงละครให้คุณน่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นคนแว้งกัดคนที่คอยดูแล” เฟดริกส่ายหัว คนสวยมักหลุดโลกจริงๆ ด้วยแฮะ เซนเล่นไฟแช็ก "ก่อนอื่น บอกผมหน่อยสิว่าทำไมผมถึงต้องให้คุณยืมเงินแปดพันล้าน" "ฉันสามารถซื้อมูนทาวน์ในแฮสตินด้วยเงินเพียงสองพันล้านได้ แต่คุณดันเข้ามาแทรก ทำให้ฉันต้องลงทุนเพิ่มอีกแปดพันล้านโดยไม่ได้อะไรเลย" "คำอธิบายไม่น่าเชื่อถือพอครับ" เลย์ลานิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "ธุรกิจของคุณทอมสันส่วนใหญ่อยู่ต่างประเทศ แต่ในช่วงสองปีที่ผ่านมาคุณมาที่แฮสตินบ่อยมาก ฉันสงสัยว่าคุณตั้งใจจะย้ายธุรกิจตลาดมืดนอกประเทศมาที่นี่และทำให้มันถูกกฎหมายใช่ไหมคะ" เฟดริกที่กำลังจิบชาอยู่ชะงักและมองเซนด้วยความประหลาดใจ ความคิดที่ว่าเลย์ลา ทายาทตระกูลเคนเนดี้ที่โด่งดังสามารถเข้าใจเรื่องดังกล่าวได้นั้นเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมาย