ตอนที่ 8 เปิดเผยตัวตนของเซน

จากนั้นฮาร์เปอร์ก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าหงุดหงิดขณะที่เธอลูบชุดราตรีสีขาวที่เพิ่งสวมมาให้เรียบ “เป็นอะไรไป” โลแกนถาม ฮาร์เปอร์ตอบกลับไปว่า “ฉันเพิ่งออกมาจากห้องน้ำแล้วรู้สึกเหมือนเจอคุณโรบินสันตอนที่เดินออกมาน่ะค่ะ” “เลย์ลาน่ะเหรอ” โลแกนถาม ฮาร์เปอร์พยักหน้าและยืนยันว่า “ค่ะ ฉันเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนเดิมที่เราเจอ ดูสนิทกันดีนะคะ” พอได้เห็นปฏิกิริยาของโลแกน เธอก็รีบกล่าวเสริมทันทีว่า “ฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้ค่ะ แบบว่า คุณโรบินสันจะไปสนิทสนมกับคนแบบเซนได้ยังไงกัน ได้ยินมาว่าเขาเป็นคนไม่ดี” “เลย์ลานี่นะ…” น้ำเสียงของโลแกนเย็นเยียบ ฉันเคยเห็นว่าเซนดูสนใจในตัวเธอ ทำไมถึงไม่ระวังตัวให้มากกว่านี้นะ ไปยุ่งกับคนชั่วแบบเซนมันอันตราย โลแกนคิด สัมผัสได้ถึงความรู้สึกไม่สบายอยู่ในท้อง ในตอนนั้นเองที่เลย์ลาออกมาจากห้องน้ำ เธอสังเกตเห็นสายตาไม่พอใจของโลแกนพร้อมกับแววตาแคลงใจในนั้น “เมื่อกี้คุณทำอะไร” โลแกนถามด้วยเสียงทุ้มต่ำ “ฉันเหรอ ก็อยู่ในห้องน้ำไง” เลย์ลาตอบกลับไปงงๆ “คุณนายโรบินสันคะ ก่อนหน้านี้ฉันเห็นเซน เขาไม่ใช่คนที่ดีนักหรอกค่ะ อย่าให้เขามาหลอกคุณได้นะคะ” ฮาร์เปอร์พูดขึ้นมาพร้อมก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้ากังวลขณะที่เธอเอื้อมไปจับมือเลย์ลา เลย์ลาชักมือของเธอกลับตามสัญชาตญาณ ฮาร์เปอร์จึงพูดต่อด้วยน้ำเสียงเจือความเจ็บปวดเล็กน้อย “คุณนายโรบินสัน ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตลบหลังคุณโรบินสันนะคะ... แค่ว่าเซนไม่ใช่คนที่คุณจะอยากไปยุ่งด้วยหรอกค่ะ” “ฉันรู้ว่าเซนเป็นคนยังไง ไม่ต้องให้คนอื่นมาช่วยตัดสินหรอก” เลย์ลาตอบเสียงเย็น “ฉัน...” ฮาร์เปอร์ชะงักพลางกัดปากด้วยสีหน้าเจ็บปวด โลแกนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฮาร์เปอร์ก็แค่ห่วงคุณ คุณไม่ควรคบคนผิด” ฮาร์เปอร์ดึงแขนเสื้อของโลแกนราวกับว่าคำพูดของเขารุนแรงเกินไป เมื่อสังเกตการแลกเปลี่ยนบทสนทนาแล้ว เลย์ลาก็อดคิดไม่ได้ว่าฮาร์เปอร์เป็นภรรยาตัวจริงของโลแกนหรือเปล่า “คุณนายโรบินสันคะ ทางที่ดีคุณอย่ายุ่งกับเซนดีกว่าค่ะ คุณเป็นผู้หญิงที่ดี ส่วนเขาเป็นตัวก่อเรื่องวุ่นวาย จะเอาตัวเองไปพัวพันกับเขาทำไมกันคะ” ฮาร์เปอร์กล่าวเสริม ตึก ตึก ตึก… ทันใดนั้น เสียงไม้เท้าที่กระทบพื้นก็ดังก้องไปทั่ว ดึงดูดความสนใจของทุกคน พวกเขาทุกคนหันไปเห็นชายชราผมขาวยืนอยู่ที่กลางห้องโถง เลย์ลาเหลือบมองและนึกออกอย่างรวดเร็วว่าเขาคือคนสวนที่วางแจกันไว้ก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เขาแต่งตัวเต็มยศ ขนาบข้างด้วยบอดี้การ์ดสองคน ดูเหมือนว่าเขาเป็นเจ้าของสถานที่แห่งนี้ สายตาของเขาดูดุร้ายจนทำให้คนต้องคิดซ้ำสองก่อนจะเข้าไปใกล้เขา บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า "นี่คือฟลินน์ ทอมสัน ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลทอมสัน" แขกยกแก้วเพื่อแสดงความเคารพ แต่ท่าทางของฮาร์เปอร์ดูบูดบึ้งเมื่อได้รู้ว่าชายชราที่เธอเพิ่งต่อว่าไปคือฟลินน์ ทอมสัน จากนั้นเซนก็โผล่ออกมาจากด้านหลังฟลินน์และเดินมายืนข้างเขาแล้วส่งรอยยิ้มเยาะให้เลย์ลาจนเธอรู้สึกหงุดหงิด “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน วันนี้ผมเชิญพวกคุณมาที่นี่เพื่อประกาศว่าเซนเป็นหลานชายของผมและจะสืบทอดมรดกทุกอย่างจากตระกูลทอมสัน” ฟลินน์ประกาศ จากนั้นเขาก็ส่งสายตาคมกริบไปทางฮาร์เปอร์ ทำให้เธอสั่นสะท้านไปถึงกระดูกสันหลัง เขากล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เขาไม่ใช่ตัวก่อเรื่องวุ่นวาย" ทั้งห้องส่งเสียงพึมพำด้วยความประหลาดใจ แต่หัวใจของเลย์ลากลับเต้นรัวขณะที่เธอคิดว่า ไม่มีทาง นี่มันไม่ใช่แล้ว การเรียงลำดับเหตุการณ์มันผิดไปหมด เป็นไปได้ยังไง