ตอนที่ 6 เจ็บNC

คำรามตอนนี้คล้ายคนเสียสติ หากกินเข้าไปได้จริงเธอคงตกอยู่ในท้องเป็นแน่ ท่ารำดาบสุดท้ายก่อนสังหาร ความหวานในปากของเธอถูกแย่งชิงด้วยปากของเขา ดูดดื่ม อ่อนหวานแต่คึกคะนอง มือใหญ่ซุกซนไม่อยู่นิ่งลูบไล้กอบกุบสองปทุมถันสลับลงไปครอบครองเนินอวมอูมกลางหว่างขา เกลี่ยนิ้วบดบี้ติ่งกระสัน ไม่ละเลยที่จะเขี่ยวนไปทั่วออดอ้อนดึงน้ำหวานเป็นระยะๆ ฉวยโอกาสสอดนิ้วเข้าสู่โพรงเล็กแคบ ค่อยเป็นค่อยไปด้วยความชำนิชำนาญ “อึ่ก! จะ จะ เจ็บ อ๊อย....” โดนแค่ลิ้นกับนิ้วยังร่ำร้องเสียงหลง แล้วที่เก็บสีหน้าไม่แสดงออกตอนเห็นลูกชายหัวโตของเขาล่ะ? ตั้งใจหยามกันสินะ? เก่งไม่จริง หยิ่งผยองจนวินาทีสุดท้าย มีดีแค่อวดดีขอหัวเราะเยาะหน่อยเถอะยัยเคลน้อย “นิ้วเล็กนิดเดียวลองหน่อยน๊า” จงใจแหย่นิ้วลึกเข้า ลึกเข้า ปากเปียกดูดเลียยอดถันซ้ายทีขวาที “อ๊อย......” ขยับนิ้วอ้อยอิ่งเข้าออกในรูอุ่น แน่น หนึบ ขนาดนิ้วยังยาก ถ้าโดนจงอาจหัวเหล็กเธอป่วยแน่ ต้องหลอกล่อกันก่อนเอาให้ทนไม่ไหวดิ้นทุรนทุรายโหยหามันเอง ถึงตอนนั้นค่อยสนุกกัน เขายอมทรมานเสียเวลาตรงนี้เพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด “อ๊า.....ไม่ไหวแล้วค่ะ พอเถอะ” ลิ้นร้ายเลื่อนลงมาตวัดเลียกลีบฉ่ำระหว่างที่นิ้วยาวยังขันแข็งขยับเข้าออก เอียงหูเสพเสียงครางแสดงอาการทรมานใคร่ของดอกฟ้าจอมหยิ่งเป็นรางวัล “ได้โปรดเถอะค่ะพี่ราม เคล ฮึ่กๆ อ๊า......” เสียว ตื่นเต้น มีความสุข จนทนไม่ไหวในที่สุดก็เสร็จเขาอีกรอบ ภายในโพรงคับแน่นตอดรัดนิ้วกลางแน่นจนดึงออกมาไม่ได้ต้องรอให้ดอกไม้คายน้ำ ชายหนุ่มมองเนินเนื้อสวาทตรงหน้าเหมือนไม่กล้าละสายตา ก่อนจะอ้าปากเลียกินน้ำหวานอีกครั้งโดยกวาดลิ้นไปทั่ว “อือ....ฮึ่กๆ พี่ราม อ๊า.... เคลทรมาน” สร้างความสุขทรมานให้เธอหัวใจเต้นร้องรุนแรง ต่อว่าไปถึงสมองจนร่างกายยื่นคำขาดว่าต้อง ไม่ให้มันจบเพียงเท่านี้ “อ๊อย....ทำให้มันจบเร็วๆได้ไหมคะ อ๊า....เคลไม่ไหวแล้ว” “หึ” สำเร็จ เขาเงยหน้าขึ้นมองดวงตาของผู้ร้อง “ได้สิ แต่พี่ไม่จบแค่ครั้งเดียวนะ” ยกยิ้มเจ้าเล่ห์แล่บลิ้นเลียปากนัยน์ตามีความกะล่อนปนหื่นเต็มแก่ ร่างทองกำยำหยัดลำตัวขึ้นนั่งคุกเข่า จับท่อนเอ็นแข็งขืนขนาดชวนขนลุกจ่อที่ร่องสวาท ถูไถหยดน้ำใสๆบนปลายหัวลงไปทำความรู้จักกับกลีบดอกสีชมพูหวาน “เอ๊ะ! ไม่ใส่ถุงยางก่อนเหรอคะ” “พ่อพี่อยากมีหลานเคลก็ได้ยิน อย่าห่วงเลยพี่พึ่งตรวจร่างกายประจำปีมา และอีกอย่างพี่ก็ไม่เคยสดกับใครมาก่อน หวงไว้ให้แม่ของลูก” พูดจริงถึงจะแรดแต่ก็กลัวโรค เขาตอบพลางตั้งหน้าตั้งตาทำต่อ แต่เธอไม่ได้อยากเป็นแม่ของลูกให้เขา แค่ยอมให้เอาเพื่อทดแทนคุณเท่านั้นแหละไอ้บ้า “อ๊อย.....” ช่ำชอง เชื่องช้า มากอุบาย รูอุ่นได้นิ้วสอดผ่านนานพอสมควรจึงน่าจะขยายตัวประมาณหนึ่ง คำรามวางเกมไว้หมดทำตามทุกขั้นตอนในหัวสมกับเป็นมืออาชีพ แต่ขณะเดียวกันก็พลาดหลงเข้าไปในมนต์เสน่ห์ที่ไม่อาจจับต้องได้ของเธอตลอดทางเช่นกัน “อือ....ฮึ่กๆ เจ็บ! อึ่ก เคลเจ็บ” ทันทีที่ท่อนเอ็นร้อนสอดใส่เข้ามาในร่างกาย ปฏิมาร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เป็นวินาทีที่เสือคำรามเผลอใจเสียนิ่งชะงักอยู่พักใหญ่ ดวงตาคมกริบมีแววอาทรมองนัยน์ตากลมใสซึ่งวาววับไปด้วยน้ำตาจากความเจ็บปวด เจ็บจริง ไม่ใช่การแสดง ตอนนี้เขารู้สึกอยากให้ขนาดมันเล็กลงกว่านี้อีกหน่อย เธอจะได้มีความสุขไปด้วยกันในครั้งแรก เขาดึงออกแล้วโน้มลำตัวลงจุมพิตริมฝีปากนุ่มพูดปลอบที่ข้างหูของเธออย่างแผ่วเบา “ไม่เป็นไรนะ มันจะเจ็บแค่ครั้งแรก พี่จะค่อยๆใส่” “ฮึ่กๆ เคลกลัว” “ไม่ต้องกลัว เคลจะมีความสุข เราจะมีความสุขไปด้วยกัน โอเคไหม” จูบปลุกปั่นอมเลียใบหู เขารู้ว่านี่คือจุดอ่อนไหวที่ค่อนข้างอันตรายของผู้หญิง ขณะเดียวกันก็ส่ายอาวุธคึกคะนองถูไถกลางกายงามไปเรื่อย “......” รอจนเธอพยักหน้า จึงค่อยๆจับสอดเข้าไปใหม่อีกครั้ง อ่อนโยนจนแทบไม่อยากเชื่อตัวเองเหมือนกัน ปกติเขาฟันผู้หญิงฉับเดียวจอดทุกราย แต่พอเป็นแบบนี้มีความสุขบอกไม่ถูก ระหว่างการเดินทางอย่างยากลำบากไปยังจุดหมาย ปฏิมาทำให้เขาลืมผู้หญิงทุกคนบนโลกที่เคยผ่านมาเลยให้ตายเถอะ โคตรฟิน โคตรเสียว เธอตอดรัดทุกการขยับที่กำลังเกิดขึ้นแบบค่อยเป็นค่อยไป แค่นี้ก็เกือบเสร็จง่ายๆเหมือนไก่อ่อน “โอ่ว์ เคลจ๋า....น้องแน่นมาก” ในที่สุดเธอก็สามารถกลืนกินไอติมโคนใหญ่ได้มิดแท่ง “อ๊อย...เคลเจ็บ ฮื้อ.... อย่าขยับได้ไหมคะ มันจุก ไม่ไหวแล้ว” รู้สึกเหมือนร่างกายฉีกขาด ทรมานมากแต่เป็นความเจ็บซ่อนปลาย ลึกๆเสียวจนสั่นสะท้านไปถึงขั้วหัวใจ อธิบายไม่ถูกถามว่าดีไหมเอาเป็นว่าไม่ได้แย่ “โอเคแช่ค้างไว้ก่อน”