ตอนที่ 1 บทที่1วันวุ่นวายที่คฤหาสน์ส่งไพศาล

บทที่1.วันวุ่นวายที่คฤหาสน์ส่งไพศาล “คุณย่าครับนี่มันพ.ศ.2020แล้วนะครับ ไม่มีครอบครัวไหนจับลูกหลานคลุมถุงชนหรอกครับ” เสียงขุ่นขวางดังลั่น หลังนั่งฟังสุภาพสตรีวัยเจ็ดสิบสองปีพูดจนจบ นนทวัฒน์ ส่งไพศาส ทายาทคนเดียวของส่งไพศาสกรุป ที่มีอุตสาหกรรมการเกษตรส่งออกอันดับหนึ่งของประเทศ ไม่ว่าจะเป็นข้าว หรือผลผลิตทางการเกษตร ชายหนุ่มผู้นี้เป็นรุ่นที่สามที่รับช่วงมาจากบิดา เขาพัฒนาจนกิจการมีผลประกอบการมากกว่าบิดาทำไว้ถึงสามเท่า “ใครไม่ทำก็ช่างสิ ฉันจะทำ ฉันทนไม่ได้หรอก หากหลานสะใภ้ของฉันจะขยันใช้เงินแต่ไร้สมองน่ะ” แสงแขพูดเสียงแข็ง มองสบตาหลานชายตรงๆ พร้อมกับบ่นในใจ หากนนทวัฒน์ได้ครึ่งหนึ่งของสามีนางเรื่องการมองผู้หญิง แสงแขสัญญาว่าจะไม่ยุ่งเลยสักนิด แต่นี่...เพราะหลานชายไร้สายตาในการคัดกรองผู้หญิงของเขา คงเพราะมัวแต่มองอวัยวะกลางอกเสียมากกว่า แสงแขไม่เข้าใจนักหรอก ผู้หญิงสมัยนี้ประหยัดหรือเพราะต้องการอวดของดีประจำตัวกันแน่ เสื้อผ้าที่พวกหล่อนใส่ถึงได้ทั้งแคบและสั้นจนน่าหวาดเสียว “ย่าครับเมียคือคนที่ทำให้สามีที่ทำงานงกๆ รู้สึกผ่อนคลาย เธอไม่ต้องทำงานหรอก ขอแค่ทำให้ผมรู้สึกสุดขีดบนเตียงได้ก็พอ อยากได้อะไรก็เอาไปเถอะ ผมคิดว่าผมมีสตางค์จ่ายให้เธอ ทดแทนแรงกายที่เธอทุ่มเทให้ผมครับ” “ตานนท์ นี่ย่านะยะ อย่ามาทะลึ่งใส่ย่า คนเรามันไม่ได้มีแค่เรื่องอย่างว่าในชีวิตเมื่อไหร่ล่ะ บอกได้เลย คนที่แกต้องแต่งงานด้วยคือคนที่ย่าเตรียมไว้ให้เท่านั้น” นนทวัฒน์เบ้ปาก เดาใจแสงแขออกเหมือนนั่งอยู่กลางใจท่าน ผู้หญิงคนนั้นคงไม่พ้น ‘มินตรา’ เด็กสาวที่เข้านอกออกในบ้านนี้มาเป็นสิบๆ ปีแต่เขาไม่ถูกชะตากับหล่อน ผู้หญิงอะไรไม่รู้ ทั้งคร่ำเคอะและทำให้รู้สึกอับเฉา สวมแต่เสื้อสีเรียบกระโปรงยาวกรอมเท้า ผมรวบตึงไว้หลังทายท้อยและแว่นตาหนาเตอะ หากเจอกันจังๆ แล้วหล่อนหลบไม่ทันล่ะก็ หล่อนจะก้มหน้าต่ำ เห็นแค่ปลายจมูก ไม่รู้ว่ากลัวเขาหรือเป็นสัญชาตญาณผีกระสือกันแน่ ไม่รู้เป็นไรสิ ทุกครั้งที่เจอผู้หญิงคนนั้น เขาจะหงุดหงิดทุกที “ถ้าต้องแต่งกับมินตราผมขอเป็นโสดจนตายดีกว่าครับ” “เอะ! หนูมินไม่ดีตรงไหน ฉลาดแล้วก็เอาใจเก่งด้วย” “แม่นั่นดีสำหรับคุณย่าครับ แต่ไม่ดีพอสำหรับผม เอาเป็นว่า ผมไม่แต่งครับ” “ตามใจแกนะตานนท์ แกไม่แต่งกับหนูมินก็ได้ สมบัติส่วนของฉันจะได้ยกให้คนยากจนไปเลย” แสงแขพูดเสียงเด็ดขาด “ได้ไงครับคุณย่า ส่วนนั้นต้องยกให้ผมสิ คุณปู่สั่งไว้แล้วนี่ครับ” นนทวัฒน์ไม่ได้เสียดายสมบัติในส่วนที่แสงแขครอบครองหรอก เขามีมากพอแล้ว แต่หากท่านทำตามที่พูดไว้จริง ‘ส่งไพศาสกรุป’ จะถูกคนนอกเข้ามาครอบครองร่วม หุ้นส่วนของเขากับบิดามีไม่มากพอที่จะรั้งตำแหน่งประธานบริหารไว้ได้ “ส่วนของปู่แก ฉันจะยกให้แกเหมือนเดิม นี่ฉันพูดถึงส่วนของฉันยะ” ชายหนุ่มถอนใจแรงๆ ทุกคนในส่งไพศาสรู้ดี สามีผู้ซื่อสัตย์อย่างทนนน์ ถือหุ้นแค่10% นอกนั่นแสงแขเป็นผู้ครอบครอง 41% ที่แสงแขถือ มีผลกับตำแหน่งประธานบริหาร พ่อ แม่และเขาเองรวมกันยังมีหุ้นไม่ถึง30% เลย หากได้ส่วนของคุณปู่มาด้วยก็ไม่สามารถคานอำนาจของคนใหม่ที่จะเข้ามาในตำแหน่งประธานบริหารได้เลย “คุณย่าไม่ควรบีบผมด้วยวิธีนี้เลยครับ” “ฉันมีทางเลือกให้แกอยู่นะตานนท์ แกไม่เลือกก็ไม่ต้องมาสนใจฉัน ฉันจะยกสมบัติให้ใครมันก็เรื่องของฉัน” “มันจะวุ่นวายนะสิครับ” “ก็อย่าให้มันวุ่นสิโว้ย” “คุณย่า” “กลับไปคิดดีๆ ตานนท์ ย่าทำแบบนี้เพราะย่าหวังดีกับแกนะ” แสงแขพูดเสียงอ่อน เพื่ออนาคตของส่งไพศาส นางปล่อยให้หลายชายร่วมหอลงโรงกับผู้หญิงอย่างรติรัตน์ไม่ได้ ตระกูลชัญญาปัทม์ เหลือแค่เปลือก คนในสังคมรู้ดี พวกเขาพยายามหาครอบครัวร่ำรวยเพื่อเกาะ และเจ็กพ็อตนั่นดันมาตกที่ตระกูลส่งไพศาสของนาง ไม่คิดเหมือนกันว่าผู้ชายที่โชกโชนเรื่องผู้หญิงจะมาตกม้าตายง่ายดายเช่นนี้ “ผมเกลียดผู้หญิงคนนั้นครับ” “ยัยมินทำอะไรให้แกเกลียดล่ะ แกอย่ามาอคติเพราะยัยมินไม่ชอบแต่งตัวยั่วผู้ชายเหมือนแม่รติอะไรนั่นของแกเลย ย่าปั้นยัยมินมากับมือ คนของย่าเก่งและสามารถมีเหลนนิสัยดีๆ ให้ย่าในอนาคตได้แน่” “มันเป็นแฟชั่นครับคุณย่า ผู้สมัยนี้แต่งตัวแบบนี้เกือบทุกคน” “ไม่จริง แกอย่ามาหลอกย่า ไม่มีใครแทบจะแก้ผ้าเหมือนคู่ควงแกหรอก มีเท่าไหร่ก็ขนมาโชว์ไม่รู้จักอาย” “สวยดีออกครับ” “ของดีมีไว้กับตัวไม่จำเป็นต้องมาแบ่งให้คนบนโลกเห็นด้วยหรอก แบบนั้นน่ะมันไม่มีราคา เขานิยมมีไว้สำหรับเป็นของแถมยะ” แสงแขกล่าวเสียงกร้าว นางรู้ดีหากนางไม่จัดการเรื่องนี้ รติรัตน์คงเข้ามาอยู่ในส่งไพศาสในฐานะหลานสะใภ้แน่ๆ หนี้สินที่ตระกูลชัญญาปัทม์แบกไว้จนหลังแอ่น คงไม่แคล้วต้องยื่นมือเข้าไปช่วย ในฐานะที่เกี่ยวดองกันแล้ว แสงแขทำใจไม่ได้ คนพวกนั้นดีแต่สร้างหนี้ และเข้ามาเพื่อกอบโกย นางไม่มีวันยอมให้เงินทองที่ได้มาอย่างยากเย็น ละลายหายไปเพราะถูกผลาญ “ผมขอเวลา” “ได้ แต่อย่านาน หากแกต้องการยื้อเวลาไว้ล่ะก็ แกคิดผิด ย่ามือลื่นโอนสมบัติให้คนนอกแกต้องโทษตัวเองนะตานนท์” นนทวัฒน์ปวดศีรษะข้างซ้ายจี๊ดๆ เขาจะแก้ปัญหาอย่างไรดี มันมีทางเลือกไม่กี่ทางสำหรับเขา แต่จะให้จำใจแต่งงานกับผู้หญิงสุดเห่ยคนนั้น แค่คิดก็แทบทนไม่ไหว เขาไม่มีทางยอมนอนร่วมเตียงกับผู้หญิงที่แค่มองก็เซ็กส์เสื่อมแน่ๆ