ตอนที่ 6 บทที่6ล้ำเส้นอยากเด่นอยากได้

บทที่6.ล้ำเส้นอยากเด่นอยากได้ ภายในห้องหอหลังฤกษ์ส่งตัว กว่าแสงแขจะยอมออกจากห้องก็ผ่านวันใหม่ไปแล้ว นนทวัฒน์นั่งฟังจนปวดหลัง มินตราเองก็ไม่ต่างกันเธอทั้งเพลียและอ่อนแรง เมื่อบรรดาผู้หลักผู้ใหญ่ออกจากห้องไปจนหมด มินตราก็รีบหนีเข้าไปหลบในห้องน้ำเป็นอย่างแรก เธอไม่ไว้ใจชายตรงหน้าแล้ว สัญญาที่เซ็นไว้ไม่ใช่หลักประกันอะไรเลย วัดจากแววตาของนนทวัฒน์ที่เปลี่ยนไป มินตราขนลุกขนชันแทบกลั้นอาเจียนไว้ไม่ไหว ‘อย่ามาพิศวาสฉันเลย ขอร้องล่ะ” หญิงสาวยกมือท่วมหัว รีบปลดชุดแต่งงานและจัดการล้างคราบเครื่องสำอางบนหน้าทิ้ง เกือบหนึ่งชั่วโมงในห้องน้ำกว้างแห่งนี้ ส่วนใหญ่คือการนั่งทอดถอนใจ เพราะกำลังคิดหาวิธีรับมือกับผู้ชายด้านนอก สถานะของเธอตอนนี้คือ ภรรยาตามกฎหมายของนนทวัฒน์ มินตรา ส่งไพศาสคือนามสกุลใหม่หมาดๆ ของตนเอง หญิงสาวแปลกใจเล็กน้อย วันสำคัญวันนี้ ทำไมไม่มีผู้หญิงของนนทวัฒน์มาร่วมงาน เขาเก่งกาจขนาดคอนโทรลผู้หญิงทั้งหมดของเขาได้จริงเหรอ? ป่วยการหลบหน้าเธอเพลียและอยากนอนเต็มแก่ เมื่อเธอเปิดประตูห้องน้ำออกมา นนทวัฒน์ก็เดินสวนเข้าไปจนเธอกระโจนหลบแทบไม่ทัน “อีตาบ้า!” หญิงสาวพึมพำด่าตามหลังแล้วก็รีบกระโจนขึ้นที่นอนเมื่อห้องนอนใหญ่มีแค่เตียงกับตู้เสื้อ ไม่มีเก้าอี้สักตัว หลังจากใช้งานเสร็จช่วงชุลมุนมินตราเลยไม่ทันสังเกต แสงแขเกณฑ์คนงานให้ยกเก้าอี้ออกไปจากห้องนอนทั้งหมด เหลือไว้แค่เตียงนอนอย่างเดียว ง่วงจนตาจะปิดหลังแบ่งเขตแดนให้ตนเองกับนนทวัฒน์เท่าเทียมกัน มินตราก็ดึงผ้าห่มผืนใหญ่คลุมถึงศีรษะและหลับสนิทเพราะอ่อนเพลีย และมินตราไม่รู้ว่าตนเองไม่ใช่คนเรียบร้อย เธอนอนดิ้น ดิ้นจนผ้าห่มตกลงไปข้างเตียง ดังนั้นคือที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จและออกมาทีหลังจึงได้เห็นภาพที่ทำให้สติเขากระเจิดกระเจิงอีกครั้ง ชายเสื้อชุดนอนร่นขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินอก ทรวงอกอวบอิ่มเบียดอัดชูชันอยู่ตรงหน้า นนทวัฒน์สบถด่าดังลั่น ‘พอกันที!!’ เขาจะไม่ทนอีกต่อไป เมื่อเจ้าสาวหมาดๆ กำลังยั่วเขาหล่อนทำแบบนั้นตั้งแต่เริ่ม วันนี้ทั้งวันเขาปรามตัวเองร้อยกว่ารอบ เขาต้องไม่หวั่นไหว ไม่ว่อกแว่กแม้สิ่งตรงหน้าจะชวนให้ลิ้มลองแค่ไหน... แต่ในเวลานี้ สติและเหตุผลทุกอย่างหายวับไปกับตา ภาพยั่วอารมณ์ตรงหน้าทำให้เขาใกล้คลั่ง หนทางที่จะทำให้ตนเองสงบลง มีแค่วิธีง่ายๆ วิธีเดียว และการมีความสัมพันธ์ทางกายกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาก็ไม่ใช่เรื่องผิดสำหรับคนที่เพิ่งแต่งงานกัน ความคิดของนนทวัฒน์ค่อนข้างเห็นแก่ตัว เขาลืมสัญญาที่เขากับมินตราทำร่วมกันไปแล้ว เขาโน้มตัวลงและบดจูบลงบนเนินอกอิ่มของเจ้าสาวที่หลับสนิท พร้อมกับสอดนิ้วมือใต้เสื้อชั้นในสีอ่อน เกี่ยวตะขอชั้นในนั้น แล้วรีบกำจัดปราการชิ้นเล็กออกไปให้พ้นทางอย่างรวดเร็ว ลำตัวเขาสั่นพั่บๆ กับความต้องการที่เพิ่มขึ้นสูงลิ่ว!! กายร้อนผ่าวปวดร้าวไปทั้งหน้าขา “อื้อ!!” มินตราครางเสียงแผ่ว ห่อหัวไหล่เข้าหากันเมื่อจู่ๆ ก็เย็นวาบไปทั้งตัว “เรามาสนุกกันเถอะมิน” เสียงกระซิบเสียงแผ่วๆ ดังอยู่ข้างหู แต่เธออ่อนเพลียเกินกว่าจะใส่ใจ “อือ” มินตรายังคงครางแบบคนไม่รู้สึกตัว เธออยากนอนเต็มแก่ “เธอจะชอบใจตอนที่เธอตื่นขึ้นมาตอนเช้า” นนทวัฒน์พูดเสียงปร่า ซุกปลายจมูกละไปทั่วเนินทรวงอวบอัด สายตาคมดุทอดมองความงดงามตรงหน้า ความอวบอิ่มนวลผ่องนั้นยั่วยวนสายตาของเขา...จนสติเกือบจะหลุด ชายหนุ่มก้มลงประทับรอยจูบที่เนินทรวงกลมกลึง มินตราห่อกายเล็กน้อย ตัวเธอสั่นระริกเพราะอุณหภูมิที่ลดต่ำลง มุมปากสีเข้มกระตุกยิ้ม เขาจรดปลายจมูกฟอนเฟ้นเนินทรวงอวบหยุ่นนั่นแบบหลงละเมอ ปลายจมูกฝังลึกลงกึ่งกลางเนินอวบทั้งสองข้าง ปลายลิ้นสากระคาย ตวัดแตะผิวเนื้อสีระเรื่ออย่างห้ามใจไม่อยู่ “อืมมมม” มินตราครางเสียงหลง เผลอตัวตอบรับกับสัมผัสแสนวาบหวามราวกับกำลังฝันหวาน ปากสีเข้มอ้าปากงับปลายยอดสีระเรื่อ แล้วรีบดูดกลืนความหวานละไมนั่นอย่างหิวกระหาย ความทรมานแสนหวามอารมณ์ ส่งผลให้คนหลับลึกครางลั่น “อะ อ่าว์” มินตรารู้สึกเหมือนกำลังหลงเคลิ้มอยู่ในความฝันที่วาบหวามรัญจวนใจ ประหนึ่งเธอกำลังผจญกับความลี้ลับที่แอบซุกเก็บไว้ในใจ “อ่า” นนทวัฒน์ครางเสียงพร่า ถูกใจกับปฏิกิริยาตอบสนองของคนใต้ร่าง เขาทอดกายแนบสนิท เบียดร่างกายร้อนระอุกับเรือนร่างเล็กบางนั่นอย่างหฤหรรษ์ “อะ...อืมมม” มินตราครางระรัว เรือนกายบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน กับฝันหวานที่อยู่ในความคิด ชายหนุ่มสำรวจร่างอวบอิ่มด้วยฝ่ามือร้อนผะผ่าว มินตราดิ้นเร่าๆ ปรือเปลือกตาขึ้นมองเธอกำลังฝันหรือทุกสิ่งคือความจริง ดวงตาของเธอฉ่ำพราวเต็มไปด้วยไอปรารถนา นนทวัฒน์มองสบตาคู่คม เขารั้งเอวกางเกงนอนของมินตราลง “คะ...คุณจะทำอะไรฉันคะ” “...” นนทวัฒน์ไม่ได้ตอบ เขาเคลื่อนมือกอบกุมอกอิ่ม พร้อมกับเคล้นคลึงปลายยอดหดเกร็งเบาๆ “อือ” มินตราผวาเฮือก เผลอตัวส่งเสียงครางน่าอายออกมา นนทวัฒน์สติหลุด ความเย้ายวนของหล่อนทำเอาเขาแทบคลั่ง! “เธอควรทำหน้าที่ ‘เมีย’ ให้กับฉันนะ” “ไม่ค่ะ เราสองคนตกลงกันแล้วนี่คะ อะ...อ่าว์!” มินตราพยายามต่อต้าน แต่แล้วเธอก็พ่ายแพ้ ฤทธิ์สวาทบาดผิวกายทำให้เธอเลอะเลือน เธอบิดกายไปมา ความร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ตอนที่มือหนาร้อนผ่าวของนนทวัฒน์ลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว เธอบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกนั่นคืออะไร “มะ ไม่” “ลืมสิ่งที่เราตกลงกันไว้ชั่วคราวได้ไหมทูนหัว” “มะ ไม่ ยะ อย่า” ความรู้สึกปั่นป่วนในร่างกาย บวกกับการกระหายแปลกๆ ที่รุมเร้า ทำให้มินตราไม่เป็นตัวเองเท่าไร เธอรู้สึกเสียวสยิว...จนขนลุกขนชันไปทั้งตัว “ฉันขอนะ อย่าห้ามฉันเลย” “โธ่! เสียงแหบปร่าครางอย่างทดท้อ มือแข็งแรงรวบข้อมือบางทั้งสองขึ้นไว้เหนือศีรษะ โน้มลำตัวก้มลงไปปรนเปรอเนินอกอิ่มด้วยปลายลิ้นเปียกชื้น “โอวววว” มินตราแอ่นหยัดตัวขึ้นสูง เปิดทางให้ชายหนุ่มฟอนเฟ้นเต่งเต้าอย่างยินดี เขาดูดกลืนความหวานล้นปริ่มของเนินอกอวบที่ขยายเบ่งบาน ตอบรับสัมผัสของตนอย่างถูกใจ มือร้อนระอุลูบไล้ผิวกายนวลเนียนต่ำลงไปทุกทีๆ มินตราเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสแสนแผ่วเบานั่น มันทำให้เธอหลงลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปทันใด พายุอารมณ์ร้อนเหมือนเปลวไฟแผดเผาร่างกายของเธอ นนทวัฒน์ปลดผ้าเช็ดตัวที่คลุมสะโพกสอบของเขาไว้ออกไปอย่างเร่งร้อน เขาทอดสายตาอ่อนเชื่อมมองเจ้าสาวหมาดๆ ของเขาที่นอนบิดกายยวนยั่วอยู่กลางเตียงด้วยความกระหาย รอยยิ้มหยันๆ ผุดขึ้นมุมปาก เขาคิดว่าควบคุมตัวเองได้ สุดท้ายแล้วเขาก็พลาด เวลานี้เขากำลังแหกข้อตกลงระหว่างกัน ถามว่าเสียใจไหม นนทวัฒน์ตอบได้ทันที...ไม่ เขาไม่มีวันนอนจับมือกับมินตราบนเตียงแน่ มันมีอะไรน่าทำมากกว่านอนเฉยๆ เยอะแยะ เขากำลังล้ำเส้น และไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไงดี แต่จะให้หยุดตอนนี้ก็ไม่ได้เช่นกัน