ตอนที่ 5 พลังแห่งชีวิตและครอบครัว

การพิพากษาชีวิตได้ผลจริง นั่นหมายความว่าเขายังมีความหวังในการช่วยพี่สาว ไบรอันดูอาการไม่สู้ดีนัก หลังจากฟื้นขึ้นมาเพียงครู่เดียว เขาก็หมดสติไปอีกครั้ง เหล่าแพทย์รีบเข้ามาให้ออกซิเจนและส่งตัวเขาไปยังโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาต่อ “เซลินา ไอ้สารเลวนั่นหายตัวไปแล้ว” สเปนเซอร์พูดรอดไรฟันขณะมองไปรอบตัว ทุกคนมัวแต่จดจ่อกับปาฏิหาริย์ที่ไบรอันฟื้นขึ้นมา ทำให้ดเวย์นฉวยโอกาสหลบหนีไปได้ “ผมจะส่งคนออกตามล่ามันเดี๋ยวนี้เลย” ไอ้สารเลวนั่นเหมือนจะเดาออกว่าอาการของไบรอันเกิดจากอะไร ถ้าไม่อยากให้เกิดเรื่องล่ะก็ จะยอมให้มันมีชีวิตต่อไปไม่ได้! “ไม่ต้อง” เซลินาขัดขึ้นทันที ใช่ ดเวย์นอาจจะเป็นพวกหลอกลวง ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ไม่ได้ฝังเข็มหรือกดจุดอะไร เขาแค่ยืนอยู่เฉยๆ แล้วเหยียดมือออกไปเหมือนเป็นนักพรตลึกลับคนหนึ่ง…แต่ปู่ของเธอก็ยังฟื้นขึ้นมาไม่ใช่หรือ เซลินาเติบโตมากับปู่ เธอเดินทางไปหลายแห่งและได้พบปะกับผู้ทรงอิทธิพลมากมาย เธอเคยเจอคนแปลกประหลาดที่มากฝีมืออยู่ไม่น้อย ดเวย์นอาจจะเป็นหนึ่งในนั้นก็ได้ ถ้าไปล่วงเกินเขา อาจนำภัยร้ายมาสู่ตระกูลยอร์มทั้งตระกูล ในฐานะทายาทหลักของตระกูล เซลินามีทั้งปัญญาและวิสัยทัศน์ที่ยากจะหาใครเทียบได้ ทำให้เธอตัดสินใจได้อย่างถูกต้องแม้ในสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เซลินาสั่งบอดี้การ์ดว่า “ใช้ทรัพยากรและกำลังคนทั้งหมดที่มี ค้นหาทั้งผู้ป่วย ครอบครัว แพทย์ พยาบาลในทุกโรงพยาบาล เราต้องหาผู้มีพระคุณให้พบ” “รับทราบครับ!” ดวงตาของสเปนเซอร์ฉายแววเย็นชา นังผู้หญิงอวดดี แกกล้าขัดคำสั่งฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า รอดูเถอะ สักวันหนึ่ง ทั้งแกและตระกูลยอร์มจะต้องตกเป็นของฉัน ส่วนไอ้สารเลวนั่น ถ้ายังมีชีวิตอยู่ล่ะก็ อย่าได้โผล่หน้ากลับมาอีก ถ้าแกกล้าโผล่มาเมื่อไหร่ ฉันจะลากทั้งครอบครัวแกมาชดใช้! ดเวย์นรีบวิ่งไปยังห้องพักของพี่สาวให้เร็วที่สุด หัวใจเขาแทบแหลกสลายเมื่อเห็นพี่สาวนอนแน่นิ่งด้วยใบหน้าซีดเผือดหลังผ่านการทำเคมีบำบัด เขาพยายามสงบจิตใจ แล้วเริ่มควบคุมพลังในร่างเพื่อระงับความปั่นป่วนในแกนพลัง การแทรกแซงของสเปนเซอร์ทำให้เส้นพลังของเขาไม่เสถียร เขากังวลว่าอาจเกิดผลข้างเคียงตามมา แต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องนั้นแล้ว เขายื่นมือซ้ายไปแตะลงบนหน้าผากของพี่สาว ชื่อ: แคลร์ ชอว์ อายุ: 27 ปี สาเหตุ: ทำงานกะกลางคืนหนักเกินไป อาหารการกินไม่ดี สารพิษสะสมในร่างกายถึงขีดจำกัด ผลกระทบ: เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ภูมิคุ้มกันอ่อนแอ ติดเชื้อทั่วร่างกาย ผลลัพธ์: ถูกตัดสินเป็นชีวิตระดับสอง ชีวิตระดับสองเหรอ? ดเวย์นไม่มีเวลามาครุ่นคิด เขารีบกระตุ้นพลังทันที วงรัศมีแสงเริ่มหมุน ชั้นแรกส่องแสงสีทองเจิดจ้า จากนั้นวงแหวนชั้นที่สองก็เริ่มเปล่งประกาย และหมุนไปได้เพียงหนึ่งในสามก่อนจะหยุดนิ่ง ร่างกายของดเวย์นอ่อนแรงถึงขีดสุด แน่นอนว่า ด้วยพลังในตอนนี้ เขาไม่สามารถใช้การพิพากษาชีวิตระดับสองได้สำเร็จ ดเวย์นหมดแรงทรุดตัวลงกับพื้น แสงนั้นค่อยๆ จางหายเข้าสู่ร่างของแคลร์ สีเลือดฝาดกลับคืนมาสู่ใบหน้าของเธอ ลมหายใจก็กลับมาเป็นปกติด้วย ดเวย์นตรวจดูอาการของเธอแล้วถอนหายใจโล่งอก โรคยังคงอยู่ แต่สภาพร่างกายดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนว่าโรคยิ่งรุนแรงเท่าไร ระดับการพิพากษาชีวิตที่ต้องใช้ก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น แม้ว่าอาการของไบรอันจะดูรุนแรงกว่า แต่จริงๆ แล้วก็เป็นแค่พิษตกค้างเท่านั้น อายุที่มากและการรับพิษสะสมมานานทำให้เขาใกล้ตาย ในแง่ของสาเหตุแท้จริงแล้ว มันยังถือว่าเบากว่ามะเร็ง อย่างไรก็ตาม ดเวย์นยังต้องสามารถใช้การพิพากษาชีวิตระดับที่สองได้สำเร็จ หากหวังจะรักษาพี่สาวให้หายขาด ทว่าในตอนนี้ เขาไม่มีแม้แต่แรงจะคิดเรื่องนั้น แคลร์ฟื้นขึ้นมาแล้ว “หน้าตานายเวลาร้องไห้นี่มันน่าเกลียดจริงๆ นะ แบบนี้จะมีผู้หญิงที่ไหนมาชอบนายได้” เธอแซว พร้อมกับเอื้อมมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาที่ไหลอยู่บนใบหน้าของดเวย์น เธอนึกไม่ถึงว่าจะยกมือขึ้นมาได้ ก่อนหน้านี้เธอไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ หรือว่านี่จะเป็นพลังเฮือกสุดท้ายก่อนตาย? แคลร์รู้สึกใจหายอยู่เล็กน้อย แต่ก็โล่งใจเสียมากกว่า เธอรู้ดีว่าดเวย์นสละอะไรไปมากมายเพื่อเธอ ถ้าเขาไม่คอยข่มขู่บังคับให้เธอรับการรักษา ป่านนี้เธอคงจบชีวิตไปนานแล้ว ถ้าฉันจากไป น้องชายคนนี้ก็คงไม่ต้องแบกรับอะไรอีกแล้ว “ถ้าฉันไม่อยู่แล้ว นายต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ เข้าใจมั้ย?” เธอพูดออกมาพร้อมยกยิ้มที่มุมปาก ดเวย์นมองเธอ พลางรู้สึกทั้งขำทั้งน้ำตาจะไหล ความผูกพันของพวกเขานั้นลึกซึ้งจนเขารับรู้ได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เขารีบเรียกหมอให้มาตรวจร่างกายเธออย่างละเอียด ตอนแรกหมอไม่คิดว่าจะมีความจำเป็น โรคมะเร็งของแคลร์ลุกลามไปถึงระยะที่สี่ ต่อให้ใช้การรักษาที่ดีที่สุด ก็ไม่น่าจะมีชีวิตเกินสามเดือน แต่ผลการตรวจที่ออกมาทำให้หมอถึงกับพูดไม่ออก ข่าวลือแพร่ไปถึงผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของโรงพยาบาล พวกเขาตรวจผลสแกนของเธอด้วยความทึ่ง พร้อมกับอุทานว่านี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ แม้มะเร็งจะยังไม่หายขาด แต่มันกลับพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น วันถัดมา โรงพยาบาลก็ได้นัดตรวจร่างกายอีกครั้ง เพื่อประเมินอาการอย่างละเอียด ดเวย์นรู้สึกว่ามันไม่จำเป็น เพราะเขามีหัตถ์ยมทูติไม่มีใครรู้สภาพร่างกายพี่สาวเขาได้ดีเท่าเขาอีกแล้ว แต่เพื่อให้หมอเลิกลือกันไปเอง เขาก็ยอมรับการตรวจเพิ่มเติม เขาปล่อยแคลร์ไว้ที่ห้องพักผู้ป่วยชั่วคราว ขณะที่เดินไปกดรับคิวตรวจ พอเขากลับมาก็เห็นชายสี่คนล้อมรอบแคลร์อยู่ หนึ่งในนั้นเป็นชายผอมสูงย้อมผมสีเหลือง และกำลังลวนลามเธออยู่ มันคือเลสเตอร์นั่นเอง เมื่อคืนเลสเตอร์ออกไปดื่มกับเพื่อน และเมาแอ๋จนขับรถพุ่งชนเสาไฟฟ้า เช้าวันนี้เขาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัว เลยแวะมาที่โรงพยาบาลเพื่อเอกซเรย์