ตอนที่ 2

“เอ่อ ขอโทษค่ะ” เวทิกาเพิ่งได้สติ จึงรีบนั่งลงตรงข้ามหมอทันที พยายามปลอบใจตัวเองว่า ถึงหมอท่านนี้จะยังหนุ่มและหน้าตาดีแค่ไหนก็ไม่ต้องใส่ใจอะไร เพราะแค่ก้าวออกจากห้องตรวจไป เขาก็จำหน้าเธอไม่ได้แล้ว และก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกตลอดชีวิต “ไม่เป็นไร ว่าแต่คนไข้อาการเป็นยังไงครับ” อัคคีพยายามทำตัวปกติ พร้อมกับเอ่ยถามเหมือนที่ถามคนไข้คนอื่นๆ แววตาของหญิงสาวตรงหน้าดูสั่นระริกเหมือนคนที่กำลังตื่นกลัวอะไรบางอย่างอยู่ นั่นยิ่งทำให้เขาอยากจะรู้ว่าเธอกำลังมีปัญหาอะไรกันแน่ “เอ่อ คือว่าดิฉันอยากจะขอให้คุณหมอช่วยตรวจความบริสุทธิ์ให้ดิฉันค่ะ” เวทิการีบพูด เพื่อให้เรื่องราวได้ผ่านพ้นไปเร็วๆ “ตรวจพรหมจรรย์? ขออนุญาตถามตรงๆ คุณเจอเรื่องหรือเหตุการณ์อะไรมาก่อนหน้านี้หรือเปล่าครับ” ประโยคนั้นทำเอาอัคคีถึงกับคิ้วขมวด เขาไม่เข้าใจว่า เหตุใดหญิงสาวหน้าตาดีตรงหน้าจึงมาหาหมอเพื่อขอผลตรวจยืนยันความบริสุทธิ์เช่นนี้ ทั้งที่เจ้าตัวควรจะเป็นผู้ที่รู้ดีกว่าใคร “เอ่อ ไม่ใช่ค่ะ ฉันไม่ได้เจอเรื่องแบบที่หมอคิด เพียงแต่ว่า...ฉันจำเป็นต้องใช้ผลตรวจจริงๆ” รู้ดีว่าหมออาจจะเข้าใจว่าเธอคงจะเจอใครรังแก หรือโดนคุกคามทางเพศมาเลยต้องการผลตรวจ แม้ว่าเวทิกายังไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนั้น แต่ต่อจากนี้ สิ่งที่เธอกำลังจะเจอก็ไม่ได้เลวร้ายน้อยไปกว่ากันสักเท่าไหร่นัก “ถ้าอย่างนั้น หมอคงต้องถามว่าคุณจะเอาผลตรวจไปทำอะไร” หมอหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย และในฐานะแพทย์เจ้าของไข้ เขาเองก็มีสิทธิ์ในการถามเช่นกัน “คือว่า…” “คุณยังไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ใช่ไหมครับ” เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าทำท่าทีลังเล และไม่กล้าที่จะตอบ “ไม่เคยค่ะ” เวทิกาตอบพร้อมกับก้มหน้าด้วยความอาย ไม่รู้ทำไมสายตาคมของหมออัคคีถึงทำให้เธอไม่กล้าแม้จะสบตาเขา โดยเฉพาะเมื่อพูดคุยเรื่องที่น่าอายเช่นนี้ “ถ้าอย่างนั้น หมอว่าก็ไม่จำเป็นต้องตรวจอะไร ในเมื่อคุณก็รู้ตัวของคุณดีอยู่แล้ว” อัคคีพูดอย่างสรุปจบง่ายๆ เขาไม่มีความจำเป็นต้องตรวจอะไรในเมื่อเรื่องแบบนี้คนที่รู้ตัวดีที่สุดก็คือเจ้าตัวเอง “ไม่ได้นะคะ หมอต้องตรวจให้ฉัน ไม่อย่างนั้น ฉันแย่แน่” เวทิการ้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าหมออัคคีทำท่าเหมือนจะไม่ยอมทำการตรวจ และเธอไม่มีทางเสียเวลาเปล่าในการไปหาโรงพยาบาลอื่นแน่ อย่างไรเสีย วันนี้ต้องได้ผลตรวจนั้นกลับไปให้ได้ “หมอจะตรวจก็ต่อเมื่อคุณยอมบอกว่า เอาผลตรวจไปทำอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องผิดศีลธรรมอะไร หมอก็อาจจะตรวจให้ได้” อัคคีเอ่ยถามอย่างไว้เชิง เพราะมองว่ามันแปลกที่หญิงสาวหน้าตาดี แถมบอกว่าตนเองยังบริสุทธิ์ผุดผ่องต้องการผลตรวจยืนยันความบริสุทธิ์ หากเจ้าตัวไม่ได้จะเอาไปใช้ในเรื่องคดีความ แล้วจะมีเหตุผลอะไรอีกที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้จะอยากได้ผลวินิจฉัยยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง “คือว่าฉันกำลังจะแต่งงานค่ะ” เวทิกากลั้นใจพูดออกไป เธอไม่ใช่คนชอบโกหก แต่สำหรับเรื่องนี้หากไม่ยอมโกหกออกไป หมออัคคีคงไม่ยอมตรวจให้ง่ายๆ แน่ “แต่งงาน? คนไข้อายุเท่าไหร่แล้วครับ” อัคคีเอ่ยถามอีกครั้ง ด้วยคนตรงหน้ายังดูเด็กเกินกว่าจะเข้าพิธีแต่งงานกับใครได้ แต่ถึงอย่างนั้น สมัยนี้ เด็กสาวรุ่นๆ ก็พากันแต่งงานไว มีแต่เขาที่อายุปาเข้าไปสามสิบสองปีแล้ว แต่ยังรักสนุกและไม่คิดที่จะลงเอยกับใครง่ายๆ “ยี่สิบสองปีค่ะ แต่มันไม่สำคัญหรอกค่ะหมอ หมอช่วยตรวจให้ฉันเถอะนะคะ ไม่อย่างนั้น ฉันแย่แน่” หญิงสาวคร่ำครวญออกมา นาทีนี้ต่อให้ต้องพูดโกหกมากแค่ไหน เธอก็จะทำ เพราะตนเองก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วเหมือนกัน “แย่? หมายความว่าไง อย่าบอกนะว่าแฟนของคุณบังคับให้มาตรวจ” ปกติไม่ใช่คนที่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน แต่ครั้งนี้ อัคคีจำเป็นต้องซักถามคนไข้ เพราะมันก็ถือเป็นประวัติในการรักษาคน และเขาเองก็ควรจะรู้เรื่องพวกนี้เอาไว้เพื่อปกป้องตนเอง “เปล่าค่ะ คือว่าแม่แฟนของฉันไม่เชื่อว่าฉันยังบริสุทธิ์เลยอยากให้เอาผลตรวจไปยืนยัน ขอร้องนะคะหมอ ถ้าหมอไม่ช่วย ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง” เอ่ยด้วยน้ำตาคลอ “ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวของคุณ และคนที่รู้ดีสุดก็คือแฟนของคุณเอง เขาน่าจะเป็นฝ่ายปกป้องคุณมากกว่านี้” อัคคีพูดอย่างใจ ความจริงแล้ว คนจะแต่งงานกันไม่จำเป็นต้องมาตรวจอะไรแบบนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณค่าที่แท้จริงของผู้หญิงไม่ได้อยู่ที่พรหมจรรย์ แต่อยู่ที่จิตใจของเธอต่างหาก หมอหนุ่มอยากจะเอ่ยออกไปเช่นนั้น แต่คิดว่ามันคงไม่ใช่กงการอะไรของตนเองที่ต้องมาอบรมสั่งสอนหญิงสาวตรงหน้า แค่ทำหน้าที่ของหมอให้เสร็จสิ้นก็เพียงพอ แม้จะอดเสียดายนิดๆ ไม่ได้ก็ตาม เพราะเธอเองก็สวยถูกใจไม่น้อย หากเจอกันในสถานที่อื่น เขาอาจจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอในฐานะอื่น แต่นั่นก็เป็นได้เพียงแค่ความนึกคิดเท่านั้น เพราะอีกฝ่ายก็กำลังจะแต่งงานในไม่ช้า “ฉันเองก็ไม่สามารถทำอะไรได้หรอกค่ะ นอกจากทำตามคำสั่งของผู้ใหญ่” เวทิกาอดประทับใจคุณหมอตรงหน้าไม่ได้ พอจะดูออกมาว่าเขามีความเป็นสุภาพบุรุษมากเพียงใด และเรื่องทั้งหมดที่กุเรื่องขึ้นมา หากเกิดกับตนเองจริงๆ แน่นอนว่าเธอคงไม่มีทางแต่งงานกับผู้ชายแบบนั้นอย่างแน่นอน “หมอเห็นใจคุณนะ แต่หมอคงตรวจให้คุณไม่ได้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดเสียจนคนฟังอดใจหายไม่ได้ “หมอคะ…ขอร้อง ช่วยตรวจให้ฉันเถอะนะคะ เพราะต่อให้หมอไม่ตรวจให้ ฉันก็คงต้องไปตรวจที่อื่นอยู่ดี ช่วยฉันสักครั้งเถอะนะคะ” อ้อนวอนอีกครั้งอย่างหน้าไม่อาย เพราะเธอเองก็ไม่อยากต้องเสียเวลาแบกหน้าไปให้หมอคนอื่นตรวจอีกแล้วเช่นกัน “นี่คุณไม่คิดกลับไปเคลียร์กับแฟนคุณเลยหรือยังไง!” น้ำเสียงที่เอ่ยติดความหงุดหงิดใจอย่างห้ามไม่ได้ เขาพยายามจะเอาเรื่องนี้อยู่เหนือความรู้สึกของตนเอง แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้ไม่พอใจนัก ยิ่งรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าต้องเข้าแต่งงานกับผู้ชายปอดแหก ไม่กล้าปกป้องแฟน ก็ยิ่งฉุน “มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ ตอนนี้ ฉันต้องการแค่ผลตรวจเท่านั้น หมอต้องช่วยฉันนะคะ” พูดพร้อมกับเผลอเขย่ามือของหมอหนุ่มด้วยความร้อนรน