ตอนที่ 5 ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา

“ ยกลูกสาวของคุณให้กับผม “ “ ได้ค่ะ “ คิตตี้รีบตอบกลับข้อเสนอทันที เพราะตู่เอาเองว่าเขาหมายถึงตัวเธอ แล้วเธอยังคิดว่าถ้าหากเธอได้เป็นเมียเขาเธอก็ต้องสบายแน่นอน ส่วนคนเป็นแม่ได้ยินแบบนั้น ก็รีบลุกมายืนข้างลูกสาวด้วยความดีใจ คาดหวังจะได้ลูกเขยรวยโดยไม่มองหน้าคนเป็นผัวแม้แต่นิดเดียว “ ไม่ได้นะ คุณจะเอาลูกสาวผมไปทำไม “ คงยุทธรีบคัดค้าน ผ่านสายตาเมียที่ขัดใจ “ เฮ้อ ผมคงไม่เอาลูกสาวคุณไปกดขี่ข่มเหงหรอกครับ ผมก็แค่พอใจในตัวเธอ ก็เลยอยากได้เป็นเมีย เก็บไว้ขัดดอกเล่นก็เท่านั้น ถ้าคุณใช้หนี้หมดผมจะส่งเธอคืนให้ก็ได้ “ “ แล้วคุณจะคัดค้านทำไมคะ ดีเสียอีกเราจะได้มีเวลาหาเงินมาใช้หนี้ แถมลูกของเราก็สบายอีกไม่ต้องลำบากอะไร “ มาลาลัยพูดเพื่อให้ผัวคิด ต่างจากผัวของเธอที่ไม่รู้ว่าเมียเอาสมองส่วนไหนคิด ถึงอยากให้ลูกสาวไปเป็นเด็กขัดดอกให้เขา “ ใช่ค่ะ หนูเต็มใจนะคะคุณพ่อให้ไปอยู่กับเสี่ยโอมวันนี้เลยก็ได้ “ คิตตี้พูดขึ้นอย่างกะดี้กะด้า คนเป็นพ่อถึงกับกุมขมับ “ ทำไมลูกถึงพูดแบบนี้ เราเป็นผู้หญิงนะคิตตี้ “ “ แล้วคุณพ่อมีเงินใช้หนี้เสี่ยโอมวันนี้ไหมล่ะคะ แล้วมีบ้านหลังใหม่ให้คิตตี้กับแม่อยู่หรือยัง “ คงยุทธได้ยินที่ลูกสาวพูดแบบนั้นเขาก็คิดไม่ตก นี่มันเป็นทางเดียวจริง ๆ หรือ มันมาถึงขั้นที่เขาจะต้องขายลูกสาวใช้หนี้แล้วหรือ คงยุทธนิ่งไปสักพัก แล้วหันมาจ้องเสี่ยโอม “ ก็ได้ครับ ถ้าคุณยอมรับปากว่าจะไม่ทำร้ายร่างกายลูกสาวผม ผมจะยอมให้เธอไปอยู่กับคุณชั่วคราว แล้วผมจะรีบเอาเงินมาใช้หนี้คุณให้หมดในเร็ววัน “ คงยุทธตอบกลับอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในเมื่อเขาหมดหนทางแล้ว ถ้าหากเสี่ยโอมยึดบริษัทของเขา เขาคงหมดที่ทำมาหากิน แล้วแบบนั้นจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้กัน คำตอบของหัวหน้าครอบครัว ทำให้สองแม่ลูกดีใจ ก่อนที่พวกเธอจะหน้าเสียเมื่อเสี่ยโอมได้พูด ระบุตัวตนของคนที่เขาต้องการจริง ๆ ออกมา “ แต่ว่า ไม่ใช่คนนี้นะครับที่ผมอยากได้ “ ทุกคนรีบหันไปมองหน้าของเสี่ยโอมที่ตอนนี้สายตาของเขาได้มองไปที่ร่างบางซึ่งยืนหลบอยู่ข้างประตู “ ไม่น่ะ!! ฉันไม่มีทางไปเป็นเมียคุณ “ ครีมหอมพูดขึ้นเมื่อรู้ตัวว่าเขาหมายถึงเธอ “ นี่มึงคิดว่า ผู้หญิงคนนั้นเขาจะยอมมาเป็นเมียขัดดอกให้มึงจริงเหรอ “ หนึ่งเดียวที่ถือแก้วไวน์อยู่นั่งลงข้าง ๆ เพื่อนของเขา ซึ่งตอนนี้ทั้งสองนั่งอยู่ ที่ริมสระว่ายน้ำในบ้านของอศิร “ มึงก็คอยดูสิ ยังไงซะผู้หญิงคนนั้นก็ต้องได้มาเป็นเมียเสี่ยโอมคนนี้ “ เสี่ยโอมพูดทั้งยังเลียริมฝีปากจ้องไปที่แก้วไวน์สีแดงในมือ แล้วยิ้มออกมา เมื่อคิดเห็นสีหน้าที่ตกใจของอีหนูคนที่เขานั้นหมายตา “ ไม่มีทาง ยังไงซะ ครีมก็ไม่มีทางไปเป็นเมียของผู้ชายคนนั้นเด็ดขาด! “ ครีมหอม ลุกตบโต๊ะใส่พุดตานที่นั่งอยู่ตรงข้าม เพียงเพราะว่าพุดตานโดนสองแม่ลูกนั่นไหว้วานให้มาหลอกถามหญิงสาวเรื่องเสี่ยโอม “ ไหน มาให้ดูหน้าหน่อยสิ คนไหน ลูกสาวอีกคนของพ่อฉัน “ เสียงของชายที่ไม่ค่อยคุ้นหู เดินเข้ามาพร้อมกับเสียงแม่บ้านที่ชื่อต๊อก “ น้องเคเปอร์ น้องเคเปอร์คะ พี่ต๊อกว่าเรากลับไปหาคุณแม่ในบ้านดีกว่านะคะ “ ต๊อกพยายามขัดขวางไม่ให้เคเปอร์เดินมาทางนี้ “ อย่ามายุ่งได้ไหมพี่ต๊อก ไหนคนไหน “ แต่สุดท้ายชายหนุ่มก็เดินมาหยุดที่หน้าบ้านจนได้ “ พี่คงจะเป็น พี่เคเปอร์ใช่ไหมคะ? “ ครีมหอมกอดอก และมองไปยังคนที่มาใหม่ “ โห่ ก็ว่าทำไมคิตตี้ไม่ชอบขี้หน้าเธอ ก็เธอน่ารักซะขนาดนี้” เคเปอร์พูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าน้องสาวคนใหม่ “ แล้วน้องเคเปอร์ ไม่ได้ ไม่ชอบหน้าน้องครีมหอมเหมือนกับน้องคิตตี้เหรอคะ” ต๊อกถาม “ ฮ่า ๆ นี่พี่เห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรือพี่ต๊อก ได้น้องสาวใหม่ก็ดีสิ ฉันละเบื่อน้องสาวขี้สำอาง ขี้อิจฉาแบบยายคิตตี้จะตายอยู่แล้ว “ เมื่อได้ยินที่พี่ชายพูดแบบนั้น ครีมหอมจึงเดินลงมาสวัสดีเขา เพราะเธอมั่นใจว่าชายหนุ่มไม่เหมือนแม่และน้องสาวของเขาแน่นอน ซึ่งเคเปอร์ก็ลูบหัวเธอตอบอย่างเอ็นดู “ สวัสดีตัวเล็ก ชื่อครีมหอมสินะ พี่เคเปอร์นะ ยินดีที่ได้รู้จัก และก็ยินดีเป็นอย่างมากที่เราได้เป็นพี่น้องกัน “ ครีมหอมเผยยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เธอรู้สึกว่าพี่ชายของเธอนั้นอบอุ่นมากเหมือนกับที่เธอเคยใฝ่ฝันไว้เลย ว่าอยากมีพี่น้องที่อบอุ่นแบบคนอื่นบ้าง “ อ้าวเคเปอร์ กลับมาแล้วทำไมถึงไม่เข้าไปในบ้าน “คงยุทธ ที่เดินออกมา หวังจะมาคุยเรื่องเสี่ยโอมกับครีมหอม แต่พอเห็นลูกชายเข้าก็เลยร้องทัก แล้วเดินเข้ามาหาทั้งสอง “ ผมก็แค่อยากมาดูหน้าน้องสาวคนใหม่ของผมก็เท่านั้นครับ ว่าแต่คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานแข็งแรงดีใช่ไหมครับ “ “ จะไม่เหลือแรงแล้วต่างหาก ถ้าแกไม่รีบกลับมาช่วยบริหารบริษัทเนี่ย รู้ไหมว่าใกล้เจ๊งเต็มทนแล้ว “ “ โห่พ่อครับ ผมก็กลับมาให้แล้วนี่ไง” สองพ่อลูกยืนคุยกันอย่างสนิทสนม แล้วจากนั้นคนเป็นพ่อก็ชวนลูกทั้งสองให้เข้าบ้านไปกินข้าวด้วยกัน “ พวกเราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ ครีมด้วยนะ “ คงยุทธพูดเสร็จก็เดินหันหลังกลับเข้าบ้านไปก่อน ส่วนเคเปอร์หันมามองหน้าน้องสาวที่กำลังทำหน้าทำตาเหมือนคนเป็นทุกข์ “ เป็นอะไรหรือเปล่า ?” คำถามของพี่ชาย ทำให้ครีมหอมรีบส่ายหน้าและเดินตามคนเป็นพ่อเข้าไปในบ้าน “ นี่ กินเยอะ ๆ น่ะครีมหอม “ มาลาลัยตักเนื้อให้กับครีมหอมทั้งยังพูดจาหวานย้อยอย่างกับว่ากินยาลืมเขย่าขวด ต่างจากคนเป็นลูกสาวที่ทำปากงุบงิบเหมือนกำลังพยายามหักห้ามหมาในปากไม่ให้วิ่งออกมาชนคนอื่น “ ทำไมแม่ถึงอยากให้หนูพูดดีกับมัน เสี่ยโอมเลือกมันแทนที่จะเป็นหนูน่ะแม่ “ ก่อนหน้านี้คิตตี้โวยวายกับแม่ เรื่องที่เสี่ยโอมต้องการตัวของครีมหอมไม่ใช่เธอ “ ก็เพราะเรื่องนั้นแหละ ลูกถึงต้องทำดีกับมัน ถ้ามันไม่ยอมไปขัดดอกเราจะไม่มีที่ซุกหัวนอนเอานะลูก หรือว่าลูกอยากไปนอนห้องเช่าราคาถูก ๆ ล่ะ “มาลาลัยรีบอธิบายถึงเหตุผลให้ลูกสาวฟัง “ ไม่มีทาง!!ห้องเช่ามันคนละระดับกับหนูเลยนะคะคุณแม่ “ “ งั้นลูกก็ต้องทำดีกับนังครีมหอมมันก่อน “ “ ไม่เอา แม่ทำให้เสี่ยโอมเปลี่ยนใจมาเลือกหนูไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเป็นนางครีมหอมด้วย หนูไม่ยอม ฮือ ๆ “ มาลาลัยเห็นลูกสาวงอแงเช่นนั้นก็รีบจับไหล่ทั้งสองของลูกเอาไว้ “ คิตตี้ฟังแม่นะลูก การไปเป็นผู้หญิงขัดดอก มันไม่ได้มีอะไรดีเลย มันก็เหมือนกับการที่เราไปเป็นเมียเก็บเขา สู้ลูกทำให้เสี่ยโอมเขาหลงรัก แล้วตบแต่งลูกเป็นเมียจะไม่ดีกว่าหรือ “ คิตตี้ได้ยินเช่นนั้นก็หยุดโวยวาย และ มองมาที่คนเป็นแม่ “ จริงหรือคะคุณแม่ “ “ จริงสิลูกของแม่ ถ้านางครีมหอมได้ไปอยู่กับเสี่ยโอม ลูกก็ถือโอกาสนั้นหาเรื่องไปหามัน แล้วก็จะได้ใกล้ชิดกับเสี่ยโอม แม่พูดผิดตรงไหน “ “ ก็ได้ค่ะ ครั้งนี้หนูจะยอมก็ได้ “ … กลับมาที่ปัจจุบันหลังจากทานข้าวเสร็จ ครีมหอมได้มาช่วยพุดตานล้างจานและตอนนี้กำลังเก็บจานอยู่ในครัว “ ไม่เป็นไรน่ะน้องครีมเดี๋ยวพี่ทำเอง” พุดตานเข้ามาแย่งจานในมือของครีมหอม หญิงสาวจึงมองหน้าพี่พุดตานของเธอแล้วยิ้ม “ ไม่เป็นไรพี่ ฉันไม่อยากอยู่เฉย ๆ ให้ฉันทำเถอะ “ “ เธอจะไปทำเรื่องพวกนั้นทำไมล่ะครีม มานี่ดีกว่า เดี๋ยวฉันจะพาไปดูชุดสวย ๆ บนห้อง “ คิตตี้เดินเข้ามาดึงครีมหอมออกไปจากห้องครัว พอเดินออกมาอยู่ข้างนอก ครีมหอมก็สะบัดมือออกอย่างแรง “ พวกคุณสองแม่ลูกคิดจะทำอะไร อย่าคิดว่าฉันโง่นะคะ “ คิตตี้ถึงกลับหน้าเสีย ที่ได้รู้ว่าครีมหอมรู้ทันตนกับแม่ “ บ้าเหรอ พูดเรื่องอะไรของเธอ ฉันเพียงแค่เห็นว่าเราเป็นพี่น้องกัน เลยไม่อยากให้มีเรื่องผิดใจกันก็เท่านั้น “ “ เพราะอยากให้ฉัน ไปใช้หนี้ให้พวกคุณน่ะสิ ฝัน!” ครีมหอมกอดอกพูดคำสุดท้ายเน้น ๆ ใส่หน้าของคิตตี้ก่อนจะเดินหนี “ ว้าย กูทนไม่ไหวแล้วนะ “ แต่เพราะความอดกลั้นของคนขี้โมโหอย่างคิตตี้นั้นมีน้อยมาก เธอจึงดึงครีมหอมเข้ามาเตรียมจะตบ “ อ๊าย!! “ แต่กลับโดนครีมหอมจับไว้แล้วตบเธอก่อนจนเธอล้มลง “ นังครีมหอม แกทำอะไรลูกฉัน” มาลาลัยที่ผ่านมาเห็นรีบเข้ามาพยุงลูกสาวให้ลุกขึ้น “ อีต๊อกจับมัน “ มาลาร้องให้แม่บ้านที่เพิ่งจะเดินออกมาจากครัวเข้ามาจับตัวครีมหอมเอาไว้ “ ปล่อยนะ พวกคุณจะทำอะไรฉัน “ “ แกทำอะไรกับลูกฉัน ฉันก็จะทำกับแกแบบนั้นแหละ “ มาลาลัยเตรียมง้างมือจะตบหน้าครีมหอม “ มาลาคุณคิดจะทำอะไร “ แต่คงยุทธก็เข้ามาจับห้ามเมียไว้ได้เสียก่อน “ ปล่อย “ เคเปอร์ เดินเข้ามายืนใกล้ ๆ กับครีมหอมแล้วสั่งให้ต๊อกปล่อยมือจากน้องสาวของเขา “ นี่พวกเธอทำบ้าอะไรกัน ถึงครีมหอม จะเป็นลูกที่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าครีมหอมจะมาเป็นกระสอบทรายให้พวกเธอซ้อมเล่นนะ “ เพราะความโมโหจึงทำให้คงยุทธพูดออกมาแบบนั้น จนเขาลืมคิดถึงความรู้สึกของคนที่ถูกพูดถึง คำพูดที่ว่าไม่ได้ตั้งใจให้เกิดนั้นแทงทะลุหัวใจของครีมหอมเข้าอย่างจัง เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นครีมหอมจึงรีบเดินหนีออกมาจากคนพวกนี้ เธอเดินเลื่อนลอยออกมาจากบ้าน เดินไปตามทางเรื่อย ๆ จนฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี พอคายความเศร้าลงบ้าง เธอก็เตรียมที่จะเดินหันหลังกลับบ้าน “ จะไปไหนล่ะจ๊ะน้องสาว ให้พวกพี่ไปส่งไหม “ แต่ระหว่างนั้น ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินเข้ามาดักทางเดินเธอไว้ “ ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันกลับเองได้ หลีกทางให้ฉันหน่อยนะคะ “ ครีมหอมพยายามพูดดี ๆ กับพวกมัน แต่หนึ่งในพวกมันกลับไม่ยอม มันเข้ามาดึงแขนเธอเอาไว้ “ ไม่สิ!อย่าเพิ่งกลับ ไปเล่นกับพวกพี่ ๆ ก่อนเถอะน่ะ “ “ ปล่อย! “ครีมหอมรีบสะบัดแขนของตัวเองออกจากการรัดกุม ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าพวกมันพยายามเข้ามายืนอ้อมล้อมเธอไว้ “ พวกคุณจะทำอะไรฉัน ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณ เราไม่เคยรู้จักกันนะคะ “ “ ก็จะได้รู้จักกันวันนี้ไงจ้ะน้องสาว “ “ ปล่อยน่ะ ปล่อย อย่ามาจับฉัน “ “ พวกมึงทำอะไรกันนะ “ “ คุณ!? “