ตอนที่ 6 รสชาติของความเร่าร้อน

“ ปล่อยน่ะ ปล่อย อย่ามาจับฉัน “ ครีมหอมพยายามดิ้น ให้หลุดจากการรัดกุมของชายแปลกหน้า “ พวกมึงทำอะไรกันนะ “ “ คุณ!? “ “ มึงเป็นใคร “ ชายหนุ่มผู้มาใหม่สร้างความสนใจให้กับพวกนักเลง ครีมหอมจึงรีบสะบัดตัวออกแล้วเอาตัวรอดไปยืนข้าง ๆ ชายคนนั้นก่อน “ พวกมึงนั่นแหละ มายุ่งอะไรกับคนของกู “ พวกนักเลงที่มันเห็นว่าชายคนนี้รู้จักกับหญิงสาวก็จึงรีบถอยไปด้วยความกลัว “ พวกมันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอใช่ไหม “ ชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอ “ ค่ะ ฉันยังไม่เป็นอะไร “ ครีมหอมพูดแล้วรีบถอยห่างจากเขา เพราะชายที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ ก็คือผู้ชายที่พยายามจะทรุดเธออยู่ที่หน้าโรงแรมวันนั้น ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็ยิ้มเจื่อน ๆ และยื่นมือมาทางเธอ “ ผมชื่อเอกนะครับ แล้วคุณล่ะชื่ออะไร “ “ ครีม “ ครีมหอมตอบเพียงสั้นๆ แล้วยกมือไหว้เขาแทนที่จะจับมือ “ ขอบคุณคุณมาก ๆ นะคะ ที่ช่วยฉัน แต่ตอนนี้ฉันขอตัวก่อน “ ว่าแล้วครีมหอมก็รีบหันหลังเดินหนี “ ไอ้โอมมันก็ตาถึงนี่หว่า “ อนันดาพูดพึมพำคนเดียว มองแผ่นหลังบางที่กำลังเดินห่างออกไป หลายวันมานี้ครีมหอมพยายามอยู่ใครอยู่มัน แล้วก็ไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับคนในเรือนใหญ่ ทั้งยังออกไปเสิร์ฟทุกวัน เพื่อหาเงินใช้จ่ายเอง “ ครีม ครีม “ นิโล่ ร้องเรียกครีมหอมพี่กำลังเช็ดโต๊ะบวกกับยืนเหม่ออยู่ “ ห๊ะอะไร! จะร้องเสียงดังทำไม อยู่ใกล้แค่นี้ “ “ โอ๊ย พูดเบา ๆ แกคงได้ยินมั้ง “ นิโล่ท้าวเอวและส่ายหัวมองเพื่อน “ ว่าแต่แกเรียกฉันมีอะไร “ ครีมหอมวางผ้าเช็ดโต๊ะลง และหันมาพูดกับเพื่อนอย่างตั้งใจ “ ผู้จัดการให้ฉันมาตามแก บอกว่ามีแขกวีไอพีอยากจะเจอ”ครีมหอมตาเหลือกกว้างเมื่อได้ยินคำว่าแขกวีไอพีต้องเป็นเขาอีกแน่ ๆ “ โอ๊ย ๆ แก คือฉันปวดท้องอ่ะ สงสัยท้องจะเสีย แกไปบอกผู้จัดการให้เอาคนอื่นไปแทนก่อนได้ไหม ฉันจะไปห้องน้ำ “ “ อ้าว ๆ เดี๋ยว “ พูดเสร็จครีมหอมก็รีบวิ่งไปหลังร้าน ทิ้งให้นิโล่ยืนงงอยู่คนเดียว หญิงสาวเดินมาหยุดที่หน้าห้องน้ำ “ เฮ้อ หวังว่าวันนี้คงไม่ต้องพบเจอกันอีกนะ สาธุ ว๊าย!! “ แต่แล้วก็ต้องร้องเสียงดัง เมื่อเธอเดินไปชนเข้ากับใครบางคนเต็มแรง “ คุณคิดว่าจะหนีผมไปไหนได้ “ ชายคนนั้นพูดแล้วจับแขนของเธอเอาไว้ “ คุณ “ “ ใช่แล้ว!ผมเอง ว่าที่ผัวของคุณไง “ เขาพูดทั้งขยิบตาให้เธอ “ ทุเรศ! ฉันไปตกลงตอนไหนว่าจะไปเป็นเมียคุณ ห๊ะ “ “ ตอนนี้เลยไหมล่ะ “ เสี่ยโอมจับดันร่างน้อยให้ชิดเข้ากับกำแพง แล้วเขาก็ก้มหน้าลงไปจ้องตากลมปานจะกลืนเธอลงท้อง “ คุณจะทำอะไรฉัน “ดวงใจของคนตัวเล็กเต้นตุบตับผิดจังหวะไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอกลัวเขาอยู่ หรือ ด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม? แต่ใบหน้าของเธอนั้นเริ่มแดงจนเห็นเป็นเลือดฝาด “ เสี่ยโอม นั่นเสี่ยโอม เสี่ยโอม “ ในระหว่างที่เสี่ยโอมกำลังฟินกับการจ้องหน้าเด็กสาว ก็เกิดมีปรากฏการณ์ณที่สาว ๆ น้อยใหญ่มาเจอเข้า และกำลังหลั่งไหลมาทางนี้ ทำให้เขาไม่มีทางเลือกต้องรีบดึงแขนครีมหอมออกมาจากตรงนั้นโดยไว ผ่านทางหลังร้าน “ คุณจะพาฉันไปไหน “ เสี่ยโอมลากครีมหอมออกมาที่ลานจอดรถ แล้วจับตัวเธอยัดใส่ในรถของเขา พร้อมกับรัดเข็มขัดให้เธอเสร็จสรรพ จากนั้นเขาก็ขึ้นรถมาสตาร์ทแล้วขับออกไป “ คุณไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือคะ คิดจะพาฉันไปไหนมาไหนก็ได้ตามใจงั้นเหรอ “เสี่ยโอมหันมามองหน้าครีมหอมครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ขับรถต่อโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะบ่นอะไรออกมาบ้าง “ หูตึงหรือคะ พูดด้วยจึงเอาแต่เงียบ หรือเป็นเพราะว่าอายุเยอะแล้วก็เลยหูตึง ไอ้แก่เอ้ย “ เสี่ยโอมรีบเหยียบเบรกทันที พร้อมกับเอารถเข้าไปจอดไว้ข้างทาง เมื่อได้ยินคำว่าแก่จากปากเด็กสาว “ ใครแก่! ผมให้คุณพูดใหม่ “เสี่ยโอมปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองออก แล้วเอียงตัวไปหาครีมหอมจนหน้าจะติดกันอยู่แล้ว หญิงสาวก็ได้แต่ตัวสั่นและพยายามเอียงตัวหนีเขา จนตัวเธอไปชิดเข้ากับประตูรถ “ ก็ ตอนที่ฉันถามคุณ ทำไมคุณถึงทำเป็นเหมือนหูไม่ได้ยินล่ะ ฉันก็คนนะคะ โมโหเป็นเหมือนกัน “ เธอพยายามอธิบาย แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกร้อนผ่าวบนใบหน้ามาก และหน้าของเธอก็คงจะแดงแจ๋ทักทายเขาอยู่แน่เลย “ อืม “ ชายหนุ่มพูดพึมพำออกมาเพียงเสียงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขากับจ้องอยู่ที่แก้มนวล “ คุณอย่า…อือ..” เสียงแตรรถที่ดังอยู่บนถนนใกล้ ๆ ทำให้ครีมหอมตกใจดีดตัวขึ้น ริมฝีปากบางของเธอจึงประกบเข้ากับริมฝีปากของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อมีโอมกาสเช่นนั้น เสี่ยโอมจึงสวยใช้มัน เขายกมือซ้ายของตนขึ้นมาจับที่ท้ายทอยของหญิงสาว แล้วดันเข้ามาจูบดูดกลืนปากบางอย่างดูดดื่ม จนเจ้าของร่างนั้นตัวสั่นระริก เธอพยายามจะขัดขืนแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายก็เคลิ้มไปกับเขา เธอยอมเปิดปากให้เขาลิ้มลองความหวานจากเธอจนสาแก่ใจ ลิ้นของเขากวาดต้อน และ พยายามจะทักทายลิ้นของเธอ จนมันพันกันเป็นเกลียว เขาดูดมันจนเหมือนกับว่าลิ้นเธอมันกำลังจะขาดออกไปจากปาก “ อือ “ เจ้าของริมฝีปากบางงึมงำไม่เป็นภาษา ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าตัวจะลอยไปติดเพดานแบบนี้ล่ะ “ อ๊า..” เมื่ออศิรเห็นว่าหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ทัน เขาจึงค่อย ๆ คายริมฝีปากออกอย่างเสียดาย สาวน้อยหน้าแดงแจ๋ จ้องหน้าเขาตาไม่กระพริบ มือหนาเอื้อมขึ้นมาใช้แขนเสื้อของเขาเช็ดมุมปากที่มันเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายให้กับเธอ ดวงใจของครีมหอมเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมา มันเป็นเพราะว่าเธอได้ทำเรื่องเร่าร้อนแบบนี้เป็นครั้งแรกงั้นหรือ? “ หายใจหน่อยสิครับ “ ประโยคนี้ทำให้ครีมหอมหลุดจากภวังค์ความคิด เธอได้สติคืนมา แล้วรีบเอามือปิดปากสายตาหันไปที่ประตูรถ แต่ก็ไม่ไวเท่ากับชายหนุ่ม แขนยาวของเขายกขึ้นมาดักร่างบางเอาไว้ ไม่ให้สามารถลงจากรถได้ “ คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้นะคะ “ “ ทำไมผมจะไม่มีสิทธิ์ ในเมื่อพ่อของคุณตกลงยกคุณให้ผมแล้ว “ ครีมหอมอึ้งไปกับคำตอบของคนตรงหน้า พร้อมกับคิดเห็นหน้าพ่อ ด้วยความน้อยใจ นี่เธอมาอยู่กับบิดาเพื่อให้เขาขายใช้หนี้งั้นหรือ ทั้งคิดแล้วน้ำตาก็ไหลอย่างห้ามไม่ได้ เสี่ยโอมเห็นเป็นเช่นนั้นเขาก็ตกใจ “ เป็นอะไรหรือเปล่า “ เมื่อชายหนุ่มถาม ครีมหอมก็กินแหนงแคลงใจ จนร้องไห้ออกมาเสียงดังลั่นจ้องหน้าเขา จนคนข้าง ๆ เองก็งงว่าเขาทำอะไรผิดไปหรือเปล่า แต่พอเขาเผลอแป๊บเดียว หญิงสาวก็รีบดันประตูรถ แล้วเปิดมันออก วิ่งลงมายืนร้องไห้อยู่ข้างนอก “ ครีมหอม!! “ เสี่ยโอมรีบลงจากรถ แล้วตามเธอมาด้วยความตกใจ แต่พอเห็นว่าเธอหยุด และยืนร้องไห้อยู่ไม่ไกลเขาจึงเข้าไปยืนข้าง ๆ และโอมบกอดเธอเข้ามาซบอกพร้อมกับลูบหัวให้อย่างแผ่วเบา “ ฉันอยากจะหนีไป แต่ก็ไม่รู้จะหนีไปทางไหนเหมือนกัน ฮือ “ ร่างบางพึมพำออกมาในอ้อมแขน ที่แสนอ่อนโยนของเขา พร้อมกับคิดในใจว่า มันจะมีใครสักคนไหมที่รักเธอจากใจจริง เช้าตรู่ของวันถัดมา เสี่ยอศิรนั่งมองร่างบางของครีมหอม ที่หลับอยู่ในรถ เหตุเพราะเมื่อคืนเธอไม่ยอมกลับบ้านและก็ไม่ยอมให้เขาพาไปที่ไหน เขาจึงได้ไปหาที่จอดรถที่คิดว่ามีความปลอดภัย แล้วนั่งเฝ้าเธอจนเช้า “ แล้วทำไมแกต้องบ้าจี้มานั่งเฝ้าเด็กนี่ด้วย “ “ อือ “ ครีมของพลิกตัวได้สติ และหันหน้ามาทางเขา “ อะ! นี้มันกี่โมงแล้วคะ “ หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบลุกด้วยความตกใจ อศิรเห็นเช่นนั้นก็ช่วยปรับเบาะให้เธอ “ คงจะหลับเต็มอิ่มแล้วสินะ ปล่อยให้ผมนั่งเฝ้าจนเช้าเนี่ย “ “ เอ้า! ฉันก็ไม่ได้ขอให้คุณมานั่งเฝ้าฉันนี้ “ “ อ้าว ถ้ารู้แบบนี้ น่าจะพาเข้าม่านรูดเสียให้จบ “ ครีมหอมรีบหันขวับมาจ้องเขาทั้งยังทำตาเหลือกเหมือนคนตกใจ แล้วเมื่อคืนฉันไปทำท่าไหนถึงได้หลับลงเนี่ย เธอคิดในใจ “ เอาละ ผมว่าคุณไม่ต้องกลัวอะไรแล้วแหละครับ เดี๋ยวผมจะขับรถไปส่งคุณ เพราะอีกเดี๋ยว ผมต้องไปทำงานยังไม่ว่างมาเถียงด้วย “ เขาพูดขึ้นเมื่อก้มมองที่นาฬิกาข้อมือ แต่ก็ไม่ลืมหันมาฉีกยิ้มให้หญิงสาว จนครีมหอมเองก็ขนลุกซู่