ตอนที่ 10 ทำอย่างอื่นที่ไม่ใช่แค่กอด

วันต่อมาเวลา 9 นาฬิกา 45 นาที ครีมหอมตื่นขึ้นมาในเพนท์เฮ้าส์ ของอศิร เนื่องจากเมื่อคืนนี้ ตอน 3 นาฬิกา 45 นาที “ คุณคงยุทธ คุณคงยุทธคุณเป็นอะไรคะ พ่อเป็นอะไรไปเคเปอร์ “ มาลาลัยหลังจากที่รู้ข่าวก็รีบมาในทันที “ โธ่!คุณพ่อ เป็นเพราะมึงอีตัวกาลกิณี” คิตตี้หันไปพูดร้ายใส่ครีมหอมที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อศิร “ คิตตี้! ทำไมไปว่าครีมหอมเขาแบบนั้น” เคเปอร์รีบร้องเตือนสติน้อง “ ก็ไม่ใช่เพราะมันเหรอ ตั้งแต่มันเข้ามาก็มีเจ้าหนี้ที่ไหนก็ไม่รู้ มาทวงเงินแถมพ่อยังมาเกิดอุบัติเหตุแบบนี้อีก อีครีมอีตัวซวย “ คิตตี้ดึงครีมหอมขึ้นมาทั้งหยิกทั้งเขย่า ด้วยความเกลียดชัง เคเปอร์ก็รีบเข้ามาดึงน้องสาวออก ส่วนเสี่ยโอมก็ได้ช่วยกันเล็บมือของคิตตี้ไม่ให้โดนหน้าของครีมหอม จนครีมหอมที่วันนี้ดูเหมือนจะวุ่นวายมาทั้งวัน เธอเหนื่อยล้า และจึงได้หมดสติไปเอง ตื่นมาอีกทีก็มานอนในที่ที่ไม่รู้จัก ครีมหอมถอนหายใจแรงอยู่บนเตียง เธอค่อย ๆ ลุก เดินออกมาข้างนอก “ โอ๊ย “ แต่พอขาถึงพื้นร่างบางก็ร้องโอดโอยเนื่องจากเมื่อวานเธอวิ่งไปมาทั่วโรงพยาบาลเลยทำให้ขาที่เจ็บบวมแดงกว่าเดิม “ อ้าว คุณตื่นแล้วเหรอคะ คุณจะลุกขึ้นมาทำไมขายังเจ็บอยู่เลยนะ “ ครีมหอมเงยหน้า มองหญิงสาวที่เธอไม่รู้จัก ผู้หญิงหน้าตาสวยคนนี้คือใคร “ คุณเป็นใครคะ คุณเป็นเมียเสี่ยโอมเหรอ” ด้วยความสวยของผู้หญิงคนนี้มันสะดุดตาเกินไป ครีมหอมจึงพลั้งปากถามออกไปแบบนั้น โดยคิดว่าเสี่ยโอม คงไม่น่าจะปล่อยหญิงสาวที่สวยขนาดนี้ไว้ข้างกาย ถ้าเธอไม่ใช่ผู้หญิงของเขา “ ฮ่า ๆ คุณเอาอะไรมาพูดคะ ฉันชื่อจีนเน่ เป็นเมียของหนึ่งเดียวลูกน้องของเสี่ยโอมเขาต่างหากละค่ะ พอดีว่าเสี่ยโอมเขาต้องไปทำงานแต่เช้า แล้วเห็นว่าคุณขาเจ็บ เลยไม่อยากให้อยู่คนเดียว เขาจึงขอให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนคุณ “ หญิงสาวคนดังกล่าวพูดทั้งยิ้มหัวเราะให้ ความซื่อของครีมหอม “ อ๋อ แล้วที่นี้?? “ ครีมหอมพูดขึ้น หางตาก็มองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย “ ที่นี้เป็นเพนท์เฮ้าส์ของเสี่ยโอมเขานะคะ เขาไม่กล้าพาคุณไปที่บ้านเพราะกลัวว่าเอกจะยังอยู่ที่นั่นเลยพามาอยู่ที่นี้ก่อน “ พอได้ยินชื่อของไอ้เอกขึ้นมาครีมหอมก็ขนลุกซู่ “ หิวข้าวหรือยังคะ ฉันเตรียมอาหารไว้ให้เยอะเลย “จีนเน่เข้ามาช่วยพยุงเอาครีมหอมออกมานั่งบนเก้าอี้แล้วก็หาอะไรให้น้องกิน ห้องนั่งเล่นของบริษัทศิลาทรัพย์ “ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะ มีเรื่องอะไรดี ๆ ไม่บอกพวกกูเหรอ?” ไนยะที่นั่งข้างเสี่ยโอมพูดขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนรักกำลังยิ้มมีความสุขอะไรก็ไม่รู้ อยู่คนเดียว “ หรือมันจะเกี่ยวกับลูกสาวของคนไข้ ที่มึงจะให้ย้ายไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลของกูหรือเปล่าวะ “ พอเห็นเพื่อนรักไม่ตอบหมอไนก็เลยถามซ้ำ ทำให้เสี่ยโอมหันมามองเขาและเลิ่กคิ้วขึ้นสูง “ ถามจริง ๆ น่ะ กูถามในฐานะที่เป็นเพื่อนมึง ไม่ใช่ฐานะลูกน้อง มึงจริงจังกับเด็กนั่นมากขนาดไหน” หนึ่งเดียวที่ยืนฟังอยู่ลองถามขึ้นบ้าง “ ฮ่า ๆ นี่พวกมึงคิดอะไรอยู่ กูก็เป็นเพียงแค่แมวได้ปลาเท่านั้นแหละ ถ้ากินอิ่มเบื่อแล้ว ก็จะทิ้งไปเอง “ เสี่ยโอมพูดขึ้นอย่างมั่นอกมั่นใจ “ จริงหรือ? แต่ถ้ามึงอยากได้เพียงกายน้องเขา ทำไมต้องลงทุนให้ขนาดนี้วะ ทั้งจ่ายค่าหมอให้พ่อน้อง ทั้งย้ายพ่อน้องมาโรงพยาบาลดี ๆ อีก ถามจริงลูกหนี้จริงเหรอวะ “ ไนยะชะโงกหน้าเข้าไปถามเพื่อนใกล้ ๆ ด้วยท่าทีกวนประสาท “ ที่กูทำแบบนั้น ก็เพราะจะให้เด็กนั่นยอมกูเว้ย ไม่เชื่อพวกมึงก็คอยดูสิ “ เสี่ยโอมยังคงยืนยันคำเดิม ทำให้เพื่อนทั้งสองคนหันมาพยักหน้าใส่กันอย่างรู้ดีแต่ในใจก็แอบสงสารน้องครีมหอมที่ต้องมาตกเป็นเหยื่อของไอ้เสือตัวพ่อแบบเสี่ยอศิร 17:56 น “ เออไอ้หนึ่งเมียมึงกลับหรือยัง “ เสี่ยโอมที่กำลังเดินออกมายังลานจอดรถกับหนึ่งเดียว เขาได้หันไปถามกับเพื่อน “ กลับตั้งแต่ 5 โมงเย็นแล้ว มึงมีอะไร?” “ อืมดีเลย มึงจะได้ไม่ต้องเทียวกลับไปกลับมาหลายที่ เดี๋ยวมึงเอารถกลับไปจัดการไอ้เอกให้กูที่บ้านส่วนกูจะกลับเพนท์เฮ้าส์เลย “ “ แล้วมึงจะไปยังไง “ “ ก็ขี่เฟอร์รารี่ไปน่ะสิ จอดทิ้งไว้ตั้งนานไม่รู้ยังสตาร์ทได้ไหม มึงไปได้แล้ว “ เสี่ยโอมสั่งกับหนึ่งเดียว ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปที่ด้านในซึ่งมีประตูเหล็กปิดห้อง ๆ หนึ่งเอาไว้อยู่ เขาเลื่อนประตูเหล็กขึ้นด้วยรีโมต ปรากฏให้เห็นรถเฟอร์รารี่สีแดงกำลังจอดรอเจ้านายเคลื่อนออกไป ณเพนท์เฮ้าส์ “ เฮ้อ เขาคงไม่กลับมาแล้วมั้ง แต่ถ้ามาก็ไม่รู้ว่าเราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง โอ๊ย ! แกคิดถูกแล้วใช่ไหมเนี้ย! “ คิริต้าที่นั่งอยู่บนเตียง พลิกตัวไปมา ในมือก็จับหมอนไปด้วยเพราะคิดไม่ตก นี่ตัวเธอจะต้องมาเป็นเมียเสี่ยโอมนี่จริง ๆ หรือ? คิดมาแล้วก็อยากจะร้องไห้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น แต่เธอก็ร้องไม่ออกเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา หญิงสาวชะโงกหน้า ออกไปดู ก็ตรงจังหวะกับที่เสี่ยโอมเหลียวมองมาทางนี้พอดี เขายิ้มอ่อนก่อนจะเลียริมฝีปากพร้อมกับเดินมาทางนี้ “ คุณยังไม่นอนอีกเหรอ หรือ ว่ารอผม? “ เสี่ยโอมเดินเข้ามานั่งใกล้ ๆ กับครีมหอมบนเตียง เห็นเช่นนั้นแล้วหญิงสาวจึงรีบขยับตูดของตัวเองให้ถอยหนี เธอกลืนน้ำลายลงคอไปกลืนใหญ่ ที่เห็นชายหนุ่มกำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขา “ อะ พี่เคเปอร์โทรมาบอกฉัน ว่าคุณย้ายโรงพยาบาลให้พ่อของฉันหรือคะ?” เธอรีบหาเรื่องขึ้นมาคุยเพื่อเปิดบทสนทนากลบเกลื่อน “ ใช่! พอดีผมเห็นว่าโรงพยาบาลนั้น มันไม่ค่อยโอเค ผมก็เลยย้ายเขาไปที่โรงพยาบาลของเพื่อนผมให้ “ “ แต่นั่นมันโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังเลยนะคะ “ “ คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายหรอกครับ ผมจะเป็นคนออกให้ แล้วก็ไม่เก็บไปเพิ่มกับหนี้แน่นอน เกลวาดียังมีหนี้สินเท่าเดิม แล้วก็จะไม่นับดอกเพิ่มตามสัญญา “ เขาหันมาบอกกับเธอ “ ที่สำคัญคุณเห็นหรือเปล่าว่าโรงพยาบาลเก่านั่นเป็นยังไง คนกำลังจะตายยังจะให้ชำระค่ารักษาก่อน ถึงจะรักษาให้ คุณไม่ชอบให้คุณพ่อของคุณอยู่ในที่ดี ๆ หรือครับ “ “ ชอบสิคะ ใครจะไม่ชอบล่ะ ถึงพ่อจะ.. ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา แต่ยังไงก็เป็นพ่อ” ประโยคหลัง ๆ ครีมหอมพูดเสียงเบาลง ทำให้เสี่ยโอมรู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังเศร้า “ เจ้าเด็กมีปมเอ้ย” เสี่ยโอมตีเนียนดึงหญิงสาวเข้ามาซบอก แต่พอเขาคายมือออกหญิงสาวก็ตาเหลือกมาใส่เขาทันที ด้วยความโมโห “ อย่าใช้สายตาแบบนี้สิครับ มันไม่น่ารักเลยน่ะ “ เสี่ยโอมยิ้ม และจับไปที่ปลายคางของหญิงสาว เขาค่อย ๆ ขยับหน้าเข้าไปใกล้ แล้วดันเธอให้นอนลงที่เตียง “ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คุณคือคนของผม “ อศิรประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากบาง เพื่อดูดกลืนเอาความหวานที่เขาคิดถึง คิริต้าเองก็ตัวสั่นระริกรับสัมผัสนั้น แม้ในใจของเธอจะคัดค้านเพียงใด แต่เธอก็ไม่สามารถกลับคำที่เคยพูดไว้ได้ หญิงสาวหลับตาปี้เมื่อเขาค่อย ๆ ดูดกลืนริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา ครั้งนี้ครีมหอมสังเกตได้ว่าเขาอ่อนโยนกว่าตอนนั้นมาก ไม่มูมมามทำอย่างครั้งแรก มันทำให้เธอเคลิบเคลิ้มจนแทบอยากจะมอบริมฝีปากนี้ให้เขาไปเสียอีก อศิรเองก็ค่อย ๆ บดริมฝีปากอิ่มอย่างใจเย็น เพราะตอนนี้เธอเป็นของเขา เธออยู่กับเขา เขาสามารถทำแบบนี้ได้ตลอดเวลาที่เขาต้องการ เพราะฉะนั้นไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องทำให้ปากอิ่มของเธอต้องบอบช้ำ เขาจะค่อย ๆ ทำอย่างทะนุถนอม แต่แค่เขาจะทำมันกับเธอทุกวัน “ อือ..เฮ้อ “ เขาคายจูบออกเพื่อให้เธอได้พักหายใจ หญิงสาวรีบหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ แต่ยังไม่ถึง 5 วินาที เขาก็ประกบปากลงมาอีกครั้ง ซึ่งมันเป็นแบบนี้อยู่2-3รอบ แต่เธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธแถมยังยอมรับมัน เพราะทุกครั้งที่เขาจูบเธอ เธอเหมือนคนที่ลอยได้ รู้สึกดีแปลก ๆ จนเธอเองก็ยังคงไม่เข้าใจ นอกเสียจากปล่อยให้เขาทำมันอย่างสาแก่ใจ แต่พอเขาเริ่มมาวุ่นวายที่หัวกางเกงของเธอ ตัวเธอที่ตอนแรกหลับตาอยู่ก็สั่นกลัวอย่างไม่ได้นัดหมาย แถมน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้ม จนมาโดนเข้ากลับปลายจมูกของชายหนุ่ม เสี่ยโอมที่สังเกตเห็นเป็นเช่นนั้น เขาจึงจำต้องหยุดการกระทำนั้นไว้อย่างเสียดาย “ กลัวเหรอครับ” เขาถามทั้งยังจ้องมองหน้าเธอที่อยู่ใต้ล่างเขา “ กลัว แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันจะทนเอา “ ครีมหอมที่นอนนิ่งเป็นขอนไม้ตอบกลับชายหนุ่มเสียงกุกกัก ด้วยน้ำเสียงและท่าทีของเธอเล่นเอาเสี่ยโอมอดขำไม่ได้ “ ขำอะไรหรือคะ ฉันทำอะไรผิด คุณอยากจะทำอะไรก็รีบ ๆ ทำสิ” หญิงสาวทำเป็นใจกล้าพูดออกไปเช่นนั้น แต่พอเสียโอมนอนลาบลงข้าง ๆ ตัวเธอกับสั่นสะท้านตกใจไปครู่ใหญ่ “ ฮ่า ๆ ตัวแข็งทื่อแบบนี้ใครมันจะไปมีอารมณ์ละ เฮ้อ~ “ ชายหนุ่มถอนหายใจ ใช้แขนยกขึ้นมากอดรัดหญิงสาวไว้ ใบหน้าคมซบลงใส่เนินอกนิ่ม เขาอยากรู้จังเลยว่าพายใต้เสื้อของเธอจะซ่อนความมหึมาอะไรไว้ เขาคิดแล้วก็เอาหน้าถูไปมาที่เนินอกของครีมหอมจากนั้นก็ทำเป็นหลับตา ครีมหอมอยากจะกรี๊ดออกมาให้ลั่นห้องตอนที่เขากล้าดีเอาหน้ามาซุกนมเธอ แต่ก็ทำไม่ได้ พอเขาเงียบไปเธอก็โล่งอก ปล่อยให้เขาซบและกอดเธอนอนทั้งคืนด้วยท่านั้น เพราะแม้ว่าเธอจะอยากดันเขาออก แต่ก็กลัวเขาจะตื่น แล้วทำอย่างอื่นที่ไม่ใช่แค่กอด.