ตอนที่ 13 สาวที่ไหน

เช้าวันต่อมา ก๊อกๆ ก๊อกๆ ร่างบางงัวเงียลุกจากเตียงด้วยความงุนงง ใครกันมาเคาะประตูห้องนอนของเธอแต่เช้า วันนี้วันเสาร์ไม่ใช่เหรอ? จีนเน่คิดพลางลุกจากเตียงไปเปิดประตูให้คนมาใหม่ "พี่เอก!!" หญิงสาวอุทานพร้อมเหลือกตามองคนตรงหน้าซึ่งกำลังถือถาดขนมปังปิ้งและนมอุ่นๆ ยกขึ้นในระดับสายตาของเธอ "พี่จะทำอะไรคะ?" มือเล็กยื่นไปดันถาดในมือของชายหนุ่มเบาๆ ทำให้เอกที่กำลังยิ้มกว้างสดใสหยุดชะงักและมองหญิงตรงหน้าอย่างแปลกไป "พี่ก็เอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้จีนไงครับ..." "จีนไม่ได้ขอ ที่สำคัญจีนไม่กินข้าวในห้องนอนค่ะ" หญิงสาวดันชายหนุ่มออกไป พลันรีบปิดประตูไว้ แล้วก็เดินไปแต่งตัวให้เรียบร้อยโดยคว้าผ้าคลุมมาสวมทับชุดนอนสายเดี่ยวของเธอ "จีน โกรธพี่เหรอ พี่ขอโทษ ออกมาคุยกับพี่หน่อยได้ไหมจีน เมื่อคืนที่พี่ไม่มาหาเพราะพี่มีธุระครับ" ส่วนคนด้านนอกก็ได้แต่ตะโกนร้องแก้ตัวเสียงดังอยู่หน้าประตู "ตอแหล~" ปากบางของคนที่ยืนกอดอกบ่นกับตัวเองเบาๆ พลางมีสีหน้าเบื่อหน่าย สงสัยว่าความรักความชื่นชมที่เธอเคยมีต่อเขาอาจจะหายไปเร็วเหมือนกับตอนที่มันปรากฏขึ้นมาอย่างง่ายดายเหมือนตอนแรกแล้วเป็นแน่ "จีน~" เมื่อเห็นหญิงสาวเงียบเอกหรืออนันดาก็ร้องเรียกเธอด้วยเสียงออดอ้อน "ลงไปนั่งรอจีนข้างล่างก่อนได้มั้ยคะ จีนจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน ถ้าพี่ยังอยากคุยก็รอนะ" จบประโยคหญิงสาวก็หยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินหายเข้าห้องน้ำไป บ้านภูศิวัฒน์ "จะไปจริงเหรอหลาน~ แบบนี้ยายต้องคิดถึงเราแย่เลยสิ" คุณยายบ่นใส่หูหลานชายพร้อมแอบมีสีหน้าเคืองๆ เล็กน้อย ตอนที่หลานชายบอกว่าจะไปช่วยงานท่านอัคนีที่ศิลาแดง คุณยายน้ำหอมก็ถึงกับข่มอารมณ์ไว้ไม่อยู่ทำหน้าทำตาไม่พอใจจนลูกสาวต้องรีบเขามาช่วยพูดให้ลูกชาย "โธ่แม่คะ...หนึ่งก็โตแล้วนะคะ อีกหน่อยก็ต้องออกไปทำงานใช้ชีวิตเอง การไปช่วยท่านอัคนีครั้งนี้ก็เป็นประสบการณ์ที่ดีไม่ใช่เหรอแม่" "อือ ฉันรู้แล้วน่าแม่น้ำนวล แล้วใครจะไปอยากตัดอนาคตหลานละ ก็แค่ทำใจไม่ค่อยได้เท่านั้นเอง" ยายยิ้มแห้งอย่างไม่เต็มใจ พลันแสร้งทำหน้างอน หลานชายสุดรักของเธอจึงรีบเขามาประจบออดอ้อนคุณยายเพื่อชี้แจ้งถึงเรื่องนี้ "คุณยายครับ วันเสาร์อาทิตย์ผมก็จะกลับมานอนที่บ้านเหมือนเดิม ยายไม่ต้องห่วงนะ ผมไม่หนีไปไหนหรอก หัวใจดวงที่สองของผมก็คือคุณยายเสมอนะครับ" หญิงแก่รีบหันกลับมามองหน้าหลานชายทันที "หัวใจดวงที่สอง? หมายความว่าไง แล้วหัวใจดวงแรกล่ะ! อย่าบอกนะว่าเราแอบไปมีสาวในใจแล้วน่ะ" คุณยายพูดเสียงดังจนหนึ่งเดียวแทบห้ามไม่ทัน "ไม่ๆ ไม่ใช่นะครับที่คุณยายคือหัวใจดวงที่สอง เพราะว่าดวงแรกคือแม่น้ำนวลกับคุณพ่อชานนท์ไงครับ" "อืม...นึกว่าแอบไปมีสาวที่ไหนแล้วไม่ยอมพามาให้ยายเจอซะอีก" หนึ่งเดียวยิ้มเล็กน้อย เพราะในเวลานั้นเขากลับนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวที่เขาแอบรักขึ้นมาแบบไม่ตั้งใจ "คุณยายวันนี้หนึ่งขอไป...." "ไปไหนอีก!! ไหนว่าเสาร์อาทิตย์จะอยู่กับยายไง!" คุณยายตะโกนขัดขึ้นทันควัน แต่พอเห็นแววตาละห้อยและตื่นเต้นของหลานชาย เธอก็อดสงสัยไม่ได้ "ไปหาใคร? ผู้หญิงเหรอ?" ชายหนุ่มที่ได้ยินคำถามนั้นก็ถึงหน้าแดงพูดไม่ออก เขาเอามือลูบท้ายทอยและหลบสายตาของแม่กับคุณยายที่จ้องอยู่ "เฮ้อ...แม่ก็นึกว่าลูกชายแม่จะจีบสาวไม่เป็นเหมือนพ่อซะอีก" แม่ของหนึ่งเดียวเดินมานั่งลงข้างๆ พลางยกฝ่ามือตบไหล่กว้างของลูกชายเบาๆ "รู้ไหม แม่กับพ่อกว่าจะได้รักกัน แม่ต้องเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนเกือบทุกครั้งเลย ถ้าไม่อย่างนั้นพ่อคงไม่มีเมียแน่ๆ " แม่พูดพร้อมยิ้มเขินๆ เมื่อเล่าถึงอดีต ทำให้คุณยายที่รู้เรื่องราวนั้นมาตั้งแต่ต้นได้แต่ส่ายหัว "รีบไปเถอะ จะไปหาสาวที่ไหนก็ไปเลยลูก อย่ามาห่วงยายเลย" คุณยายดันหลานชายให้ลุกขึ้น พร้อมจูงแขนเขาไปส่งที่รถ เพราะถ้าให้นั่งฟังลูกสาวเธอเพ้อถึงอดีตวันนี้หลานชายคงไม่ได้ออกจากบ้านแน่. เรือนรับรอง "อ่า... อาบน้ำนานจังเลย" ทันทีที่เห็นหญิงสาวเดินลงมาจากชั้นสอง เอกซึ่งนั่งอยู่ก็ลุกขึ้นยืนแล้วยิ้มพลางหันมองไปที่ร่างสวย "แล้วนี่คิดไว้หรือยังว่าวันนี้จะให้พี่พาไปเที่ยวที่ไหน?" เขาถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นหญิงสาวไม่พูดอะไร เธอเดินมานั่งที่โต๊ะอาหาร เขาเองก็ขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ เธอ จนทำให้จีนเน่ต้องรีบหันหน้าหนีเพราะใบหน้าของชายหนุ่มอยู่ใกล้เกินไป "เป็นอะไร? โกรธพี่เหรอที่เมื่อวานพี่ไม่ได้มาตามนัด ที่บอกว่าจะมาทานข้าวด้วยกันนะ?"