Chapter 6

“เจ้านายของผมคุณเฟรเดอริค มอโร พี่ชายของคุณรอยซ์ มอโร ขอคุยอะไรกับคุณดาร์ลีนหน่อยครับ” ดาร์ลีนคือชื่อเรียกภาษาฝรั่งเศสที่รอยซ์ใช้เรียกแทนตัวดาริน ชิลล์จึงเรียกชื่อนี้ตามเจ้านายแฝดผู้น้อง ชิลล์พูดเป็นภาษาสากล ยังดีที่ดารินพูดและฟังภาษาสากลนี้รู้เรื่อง ไม่เช่นนั้นคงต้องใช้ภาษามือในการสื่อสารแน่นอน ชื่อของคนที่ขอพบเธอนั้นสร้างความแปลกใจให้กับดารินไม่น้อย เฟรเดอริค มอโร คือพี่ชายฝาแฝดของรอยซ์ มอโร คนรักของเธอนั่นเอง ดารินเคยได้ยินแต่ชื่อไม่เคยเห็นตัวมาก่อน แล้วเขาต้องการพบเธอเรื่องอะไรนี่สิคือสิ่งที่เธออยากรู้ “ค่ะ ได้ค่ะ แล้วคุยที่ไหนคะ” เธอตอบรับ และเชื่อสนิทว่าเฟรเดอริคต้องการพบเธอจริงๆ “คุณริครออยู่ที่รถครับ” ชิลล์ผายมือให้สุภาพสตรี ก่อนจะเดินนำไปยังรถเบนซ์ที่เช่ามาใช้ระหว่างอยู่ที่เมืองไทย เอริกเป็นคนเปิดประตูรถให้ดารินเข้าไปนั่งในรถ พอเธอเข้าไปนั่งจึงพบกับร่างของใครคนหนึ่งที่เหมือนกับรอยซ์ทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง หน้าตา จะมีต่างกันตรงที่สีของดวงตาเท่านั้นที่ไม่เหมือน รอยซ์มีดวงตาสีฟ้าเขียว เฟรเดอริคมีดวงตาสีเขียวเจิดจ้า “สวัสดีค่ะ มีอะไรจะคุยกับดิฉันคะ?” เธอเปิดการสนทนาทันที เพราะเริ่มไม่พอใจกับสายตาหยามเหยียดที่อีกฝ่ายมองมาที่เธอ “ฉันจะไม่พูดอ้อมค้อม ฉันต้องการให้เธอเลิกยุ่งเลิกติดต่อกับรอยซ์” คำพูดของเขานั้นทำให้ใบหน้าหวานสวยหันขวับมามองหน้าคนที่พูด ประกายตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยคำถามมากมาย อยู่ๆ เฟรเดอริคจะมาพูดกับเธอเรื่องนี้ทำไม “ขอเหตุผลที่ดิฉันจะต้องทำตามที่คุณพูดได้หรือเปล่าคะ?” “ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ หนึ่งเธอไม่คู่ควรเป็นสะใภ้ของตระกูลมอโร สองเธอมีบางอย่างที่รอยซ์เกลียดเข้าไส้ เธอคงไม่รู้ว่ารอยซ์เกลียดแม่ม่ายลูกติด ถ้าเป็นม่ายผัวตายหรือผัวทิ้งรอยซ์เขาไม่รังเกียจหรอก แต่ถ้ามีลูกพ่วงติดมาด้วยรอยซ์เขาจะส่ายหน้าหนีทันที จะขยายความให้เข้าใจง่ายๆ เลยนะ รอยซ์เขารับไม่ได้น่ะที่ต้องเลี้ยงดูอุปการะลูกของชายอื่นที่ไม่ใช่ลูกของรอยซ์เอง มันตะขิดตะขวงใจรอยซ์ และเธอก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่รอยซ์เกลียด รอยซ์ยังไม่รู้นะว่าเธอหลอกลวงเขาอยู่ ถ้ารู้ขึ้นมาฉันรับรองว่าเธอเดือดร้อนแน่ ฉันถึงได้มาหาเธอที่นี่ไง มาเตือนเธอด้วยความหวังดี” เฟรเดอริคมองหน้าดารินอยู่ตลอดเวลาในขณะที่เขาพูด เขานึกเสียดายความสาวและความสวยของดารินไม่น้อย เธอเป็นผู้หญิงที่สวยคม ผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนเป็นแรงดึงดูดใจชายได้เป็นอย่างดี พี่ชายคนนี้ไม่แปลกใจเลยที่น้องชายจะรักและลุ่มหลงดารินขนาดเอ่ยปากบอกมารดาว่าจะแต่งงานกับสาวชาวไทยที่คบหากันมานานร่วมแปดเดือน หลังจากที่เขาได้ยินคำพูดของรอยซ์ ทำให้เลือดพี่ชายที่แสนดีสูบฉีดขึ้นมาทันที เขาต้องการรู้ว่าผู้หญิงที่จะมาเป็นน้องสะใภ้ของเขาเป็นอย่างไร เหมาะสมกับรอยซ์มากแค่ไหน การสืบประวัติของดารินจึงเริ่มขึ้นเมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อน จึงได้รู้ว่าดารินคือแม่ม่ายลูกติด สถานะของดารินที่เขาสืบรู้เฟรเดอริคมั่นใจว่ารอยซ์ไม่รู้เรื่องนี้เลย หากรู้คงไม่คบหาดารินนานขนาดนี้และที่สำคัญจะมีโครงการแต่งงานในอนาคต เขาไม่ได้ทำเพื่อรอยซ์คนเดียว เขาทำเพื่อดารินเองด้วย เฟรเดอริครู้นิสัยของน้องชายฝาแฝดดี ถ้าวันหนึ่งวันใดรู้ว่าดารินผู้หญิงที่รักสุดหัวใจหลอกลวงว่าเป็นสาวบริสุทธิ์ไร้ราคี ไม่มีพันธะใดๆ ความรักที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมก็จะกลายเป็นความแค้นเต็มหัวใจ และคราวนี้คนที่จะต้องมารองรับอารมณ์โกรธแค้นในครั้งนี้คงหนีไม่พ้น ดาริน ดารินตกใจจนเบิกตากว้างกับสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เฟรเดอริคพูดถูกทุกอย่าง เธอมีลูกหนึ่งคนแล้วไม่ได้บอกเรื่องนี้กับรอยซ์ด้วย ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอก เธออยากบอกเพียงแต่ไม่กล้าบอกเท่านั้น ดารินกลัว...กลัวว่าคนรักจะรับในสิ่งที่บอกไม่ได้ และยิ่งคำพูดของเฟรเดอริคที่ว่า รอยซ์รังเกียจหญิงที่มีลูกติด มันยิ่งทำให้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความกลัวมากขึ้น “คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?” “รู้ได้ยังไงน่ะเหรอ ก็ไม่เห็นยาก มีเงินซะอย่างอยากรู้อะไรก็ได้ แค่สั่งลูกน้องของฉันคำเดียว ทุกอย่างที่ฉันอยากรู้มันก็จะมาอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว ฉันว่าทางที่ดีเธอควรจะไปจากชีวิตของรอยซ์ซะ ก่อนที่มันจะสาย” “ดิฉันไม่คิดอย่างนั้น คุณรอยซ์รักดิฉันและมั่นใจว่าคุณรอยซ์ต้องยอมรับในสิ่งที่ดิฉันเป็นได้” เธอพูดโต้กลับไปแม้ว่าน้ำเสียงจะมั่นใจ ทว่าภายในอกไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย คู่สนทนากระตุกยิ้มหลังจากที่ได้ยินเสียงมั่นใจของดาริน “ถ้าเธอมั่นใจว่ารอยซ์จะรับเธอได้จริงๆ ทำไมไม่บอกรอยซ์ไปตั้งแต่แรกที่เป็นแฟนกันล่ะ ทำไมต้องปล่อยให้เวลามันล่วงเลยมาตั้งแปดเดือนที่คบหากับน้องชายของฉัน แปดเดือนที่กุมความลับนี้ไว้อย่างเหนียวแน่น ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น?” ดวงตาของเขาจิกมองใบหน้าสวยที่มีแววตื่นตระหนกนิ่ง รอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนใบหน้าของเฟรเดอริคทำให้ดารินร้อนวูบไปทั้งตัว มันเป็นสายตาของการเยาะเย้ยถากถางอย่างแรงกล้า จนคนที่ถูกมองแทบอยากจะมุดหายลงดิน “ฉันถามว่าทำไมเธอไม่บอกรอยซ์ไปตั้งแต่แรก เก็บความลับนี้ไว้ทำไม ถ้าเธอมั่นใจว่ารอยซ์ยอมรับเธอได้จริงๆ” เสียงของเฟรเดอริคดังขึ้นเมื่อเห็นเธอเงียบ ไม่พูด ไม่ตอบคำถามของเขา “ดิฉัน...ดิฉัน” ดารินพูดไม่ออก ใช่ ถ้าหากมั่นใจว่ารอยซ์จะรับความจริงนั้นได้ เธอคงบอกเขาไปตั้งนานแล้วไม่ปล่อยให้อยู่ในใจ ดารินตั้งใจจะบอกรอยซ์หลายครั้งแล้ว แต่มีความรู้สึกบางอย่างที่รั้งปากไม่ให้ขยับพูด ไม่ให้เธอบอกความจริงกับเขา ดารินกลัว...กลัวที่จะต้องเสียเขาไป