Chapter 24

“ผมเคยเข้าใจว่าศูนย์หน้าสำคัญที่สุด สังเกตได้จากค่าตัวซื้อขายที่แพงหูฉี่” “ศูนย์หน้าคือคนทำประตู ค่าตัวก็ต้องแพงเป็นของธรรมดาครับ” เจสันพูดอย่างเป็นกลาง ไม่ต้องการพูดว่าศูนย์หน้าคือคนที่สำคัญที่สุดในทีมในความคิดของเขา การพูดคุยในครั้งนี้ทำให้เฟรเดอริคเข้าใจอะไรมากขึ้น และรู้ว่าเจสันให้ความสำคัญกับใครมากที่สุดในทีม “ผมไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับการเล่นฟุตบอลมากนักก็เลยต้องถามคุณเจสันให้เข้าใจ แต่ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมาบ้างแล้ว ขอบคุณมากนะครับสำหรับคำตอบ ผมก็จะให้คำตอบเรื่องการซื้อขายสโมสรในวันมะรืนนี้ แล้วผมจะโทรมาบอกคำตอบนะครับ” เจสันยิ้มหลังจากที่อีกฝ่ายพูดจบประโยค “ผมจะคอยโทรศัพท์จากคุณริคนะครับ” “ผมโทรมาแน่นอนครับ ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” “เดี๋ยวผมไปส่งนะครับ” เจสันทำตัวเป็นเจ้าของสถานที่ที่ดี “ไม่ต้องลำบากหรอกครับ ผมไปเองดีกว่า” เฟรเดอริคพูดเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนที่ทั้งสองจะจับมือตามธรรมเนียมของชาวต่างชาติ จากนั้นเฟรเดอริคก็เดินออกไปจากห้องรับรอง “เอริก ฉันอยากได้ประวัติของแสตนลี่ย์ศูนย์หน้าของที่นี่ แล้วเจาะลึกมาด้วยว่าศูนย์หน้าคนนี้มีความสัมพันธ์แบบไหนกับคุณเจสัน ฉันอยากได้ก่อนพรุ่งนี้ ห้าโมงเย็น” เฟรเดอริคสั่งงานเอริกทันทีที่เดินออกมาจากห้องรับรอง เอริกผงกศีรษะรับคำแล้วเดินตามเจ้านายไปยังลานจอดรถของสโมสร โดยมีร่างของชิลล์ยืนรอเจ้านายหนุ่มอยู่ข้างรถ เขาเดินทางกลับมารับเจ้านายหลังจากไปส่งโนเอลลาที่โรงแรม ไล่หลังร่างของเฟรเดอริคที่เดินออกจากห้องรับรองไปได้ไม่ถึงหนึ่งนาที ร่างของพลอยพัตราก็เดินเข้ามาในห้องรับรอง เพราะเธอต้องการถามอะไรบางอย่างที่สงสัยกับเจสัน “คุณท่านจะขายสโมสรนี้จริงๆ เหรอคะ ขายทำไมคะ?” พลอยพัตราเอ่ยถามเจสัน บิดาบุญธรรมที่รับอุปการะเธอตั้งแต่อายุได้สามขวบหลังจากที่บิดามารดาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ เจสันในฐานะที่เป็นเจ้านายจึงส่งเสียเธอให้เรียนหนังสือ ให้ที่อยู่และความสุขสบาย เธอคิดว่าเจสันไม่มีเหตุผลที่จะขายสโมสรแห่งนี้ เดือดร้อนเงินก็ไม่น่าจะใช่ เพราะเท่าที่มีอยู่ก็กินไปได้ตลอดชาติแล้ว เจสันตวัดสายตามองคนที่ถามเพียงนิด ก่อนจะเอ่ยตอบ “ฉันแก่แล้วนะแพม อยากจะวางมือในทางธุรกิจแล้วไปใช้ชีวิตที่เรียบง่ายที่ไหนสักแห่ง ดูฟุตบอลนัดที่ชอบ เล่นกอล์ฟเมื่ออยากจะเล่น อ่านหนังสือเมื่ออยากจะอ่าน ฉันเหนื่อยกับการแบกภาระของการดูแลกิจการมาหลายสิบปี ฉันจะขายที่นี่แล้วแบ่งให้ลูกๆ เท่าๆ กัน รวมทั้งแบ่งให้แสตนลี่ย์ด้วย จากนั้นฉันก็จะไปอยู่ในที่ที่ฉันเตรียมเอาไว้สำหรับบั้นปลายของชีวิตกับคนที่ฉันรักและรอคอยฉันมาหลายสิบปี” ไม่มีใครรู้หรอกว่าแท้จริงแล้วแสตนลี่ย์คือลูกนอกสมรสที่เกิดกับผู้หญิงที่เจสันรักแต่ไม่อาจใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้ และเป็นลูกชายเพียงคนเดียว เขาส่งเสียแสตนลี่ย์กับภรรยานอกสมรสอย่างเงียบๆ พอแสตนลี่ย์อายุได้ห้าปี เขาได้ส่งให้ลูกชายไปฝึกทักษะในการเตะฟุตบอล วาดฝันให้เป็นจริงแทนเขาที่ไม่สามารถเป็นนักฟุตบอลได้ดั่งใจปรารถนา และแสตนลี่ย์ก็ตอบโจทย์เขาได้ตามใจต้องการ ไม่แปลกที่เจสันจะภูมิใจและชื่นชมศูนย์หน้าคนนี้อย่างออกนอกหน้า เรื่องที่แสตนลี่ย์เป็นลูกของเขานั้นไม่มีใครรู้ นอกจากเขา มอลลี่ภรรยานอกสมรส แสตนลี่ย์และพลอยพัตรา เขาเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับเพราะไม่ต้องการให้ทั้งสองเดือดร้อนจากการราวีของภรรยาหลวง ทว่าตอนนี้ภรรยาหลวงของเขาได้เสียชีวิตไปแล้ว เจสันจึงอยากจะขายสโมสรให้กับเฟรเดอริค แบ่งทรัพย์สมบัติให้ลูกสาวคนละเท่าๆ กัน รวมทั้งแสตนลี่ย์เองด้วย จากนั้นเขาจะไปใช้ชีวิตอยู่กับมอลลี่ ผู้หญิงที่เขาไม่เคยคิดที่จะเลิกรักในเกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย สถานที่ที่ทั้งสองพบรักกัน “แล้วทำไมต้องเป็นคุณริคด้วยล่ะคะ?” “ไม่รู้สิ บอกไม่ถูกเหมือนกัน ตอนที่ฉันนึกว่าจะขายให้ใครอยู่ๆ ชื่อของคุณริคก็แวบเข้ามาในสมองพอดี และเป็นชื่อเดียวด้วย แพมมีปัญหาอะไรหรือเปล่า ดูท่าทางแพมจะไม่ชอบหน้าคุณริคเลยนะ” เจสันสังเกตอยู่หลายครั้ง ตั้งแต่พลอยพัตรานำของว่างมาเสิร์ฟ ตอนที่เฟรเดอริคเข้าไปทักทายทำความรู้จักกับนักเตะในห้องพัก สีหน้าของเธอนั้นบ่งบอกถึงความตกใจและไม่พอใจในเวลาเดียวกัน “แพมจะไม่พอใจคุณริคเรื่องอะไรคะ ในเมื่อเพิ่งเจอคุณริคที่นี่เป็นครั้งแรก แต่ที่แพมทำท่าตกใจก็เพราะหน้าตาของเขาน่ากลัว อีกอย่างก็ตกใจเรื่องที่คุณริคจะซื้อที่นี่ค่ะ มันไม่ทันตั้งตัวน่ะค่ะคุณท่าน” พลอยพัตรารีบแก้ตัว เธอไม่อยากให้เจสันรู้ว่าเธอได้พบเจอกับเฟรเดอริคแล้วครั้งหนึ่ง เจอในเครื่องบินชั้นประหยัดด้วย และไม่ต้องการเอ่ยบอกอีกฝ่ายเกี่ยวกับวีรกรรมอันแสนทุเรศของหมีตัวโต ตอนแรกที่รู้ว่าเขาจะมาซื้อสโมสรแห่งนี้ ยังนึกแปลกใจเลยว่าคนรวยอย่างเขาจะมาโดยสารเครื่องบินชั้นประหยัดทำไม ระดับนี้ต้องนั่งในชั้นธุรกิจหรือไม่ก็เฟิร์สคลาส แต่ก็ตัดความสงสัยออกไป ไม่อยากรู้เรื่องของคนที่ขโมยจูบแรกของชีวิตสาวไปอย่างหยาบคาย “มะรืนนี้คุณริคจะให้คำตอบว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อ แต่ฉันมั่นใจว่าคุณริคต้องซื้อแน่นอน” พลอยพัตราใจไม่ดีขึ้นมาทันทีทันใด ในความรู้สึกกำลังบอกเธอว่าที่นี่ต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลงหลายอย่างหากเฟรเดอริคเข้ามาเป็นเจ้าของ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่เปลี่ยนแปลงนั้นคืออะไร หากหมีตัวโตเป็นเจ้าของสโมสรโคฟวิงตันขึ้นมาจริงๆ คำตอบนั้นพลอยพัตราก็คงได้รู้